Autokila (Hydroxychloroquini sulfas)

Jak działa lek Autokila?

Autokila zawiera hydroksychlorochiny siarczan, który działa przeciwzapalnie i immunomodulująco, zmniejszając nadmierną aktywność układu odpornościowego. Lek łagodzi objawy zapalenia, bólu i obrzęku stawów oraz ogranicza zmiany skórne związane z chorobami autoimmunologicznymi.

Kiedy stosować lek Autokila?

Autokila stosowana jest w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów, młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów, tocznia rumieniowatego układowego i krążkowego. Lek wykorzystuje się również w terapii chorób skóry przebiegających z nadwrażliwością na światło słoneczne.

Jak stosować lek Autokila?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. Lekarz ustali dawkę  dobową leku. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie:

• Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku): jedna lub dwie tabletki na dobę.
• Dzieci: jedna tabletka na dobę. Ten lek jest odpowiedni tylko dla dzieci o wadze większej niż 35 kg.
• Może upłynąć kilka tygodni, zanim pacjent zauważy korzyści z przyjmowania leku Autokila.

Przyjmowanie leku Autokila:

• Lek należy przyjmować doustnie.
• Tabletki należy połykać w całości z posiłkiem lub szklanką mleka. Tabletek nie należy kruszyć  ani żuć.
• W przypadku przyjmowania tego leku na problemy skórne związane z nadwrażliwością na światło  słoneczne, lek Autokila należy przyjmować jedynie w okresach dużej ekspozycji na światło  słoneczne.
• Lekarz ustala zalecaną dawkę w zależności od masy ciała pacjenta. W przypadku wrażenia, że  działanie leku jest za mocne lub za słabe, nie wolno samodzielnie zmieniać dawki i należy zwrócić  się do lekarza.
• Jeśli w związku z reumatoidalnym zapaleniem stawów pacjent przyjmuje ten lek przez długi czas  (ponad 6 miesięcy) i nie zauważa poprawy, powinien zwrócić się do lekarza. Może okazać się, że  leczenie należy przerwać.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Autokila:

• Jeśli pacjent przyjął większą niż zalecana dawkę leku Autokila, należy niezwłocznie powiedzieć o tym lekarzowi lub udać się do szpitalnego oddziału ratunkowego. Należy zabrać ze sobą lek. Pozwoli to lekarzowi ocenić, co zastosował pacjent.
• Mogą wystąpić następujące objawy: ból głowy, problemy ze wzrokiem, zmniejszenie ciśnienia krwi, drgawki, zaburzenia pracy serca, a następnie nagłe ciężkie zaburzenia oddychania i prawdopodobnie zawał mięśnia sercowego.
• Przedawkowanie leku Autokila może zakończyć się zgonem.
• Szczególne ryzyko dotyczy małych dzieci i niemowląt, jeśli przypadkowo przyjmą lek Autokila. Należy natychmiast zabrać dziecko do szpitala.

Pominięcie zastosowania leku Autokila:

• W przypadku pominięcia dawki należy przyjąć ją tak szybko, jak to możliwe. Jeśli jednak zbliża się pora zastosowania kolejnej dawki, należy pominąć pominiętą wcześniej dawkę leku. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki

Przerwanie stosowania leku Autokila:

• Lek należy przyjmować do czasu, gdy lekarz nie zaleci zaprzestania leczenia.
• Nie wolno przerywać stosowania leku Autokila w związku z poprawą stanu zdrowia.
• W przypadku przerwania stosowania leku może nastąpić ponowne pogorszenie stanu zdrowia.
• W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• jeśli pacjent ma uczulenie na hydroksychlorochinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku bądź inne podobne leki, takie jak chinolony i chinina,
• jeśli u pacjenta występują niektóre zaburzenia oka (makulopatia, zmiana koloru oczu lub inne 
• problemy z oczami,
• wiek poniżej 6 lat lub masa ciała poniżej 35 kg.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. 

Należy przerwać stosowanie leku Autokila i natychmiast udać się do lekarza lub do szpitala, jeśli:

• U pacjenta pojawiła się reakcja alergiczna. Objawami mogą być: czerwona wysypka lub wysypka z guzkami, problemy z połykaniem lub oddychaniem, obrzęk powiek, warg, twarzy, gardła lub języka (częstość nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
• Należy przerwać stosowanie leku Autokila i natychmiast udać się do lekarza lub do szpitala, jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z wymienionych poniżej poważnych działań niepożądanych – pacjent może potrzebować pilnej pomocy medycznej:

Niezbyt często występują:

• Zaburzenia oka takie jak zmiana koloru oka i zaburzenia widzenia, takie jak niewyraźne widzenie, nadwrażliwość na światło lub sposób, w jaki widziane są barwy.
• Jakiekolwiek osłabienie mięśni, bóle, sztywność lub skurcze lub zmiany w odczuwaniu, takie jak mrowienie. Jeśli pacjent przyjmuje ten lek przez dłuższy czas, lekarz będzie sprawdzał mięśnie i ścięgna, aby upewnić się, że działają prawidłowo.

Częstość występowania nieznana:

• Myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie.
• Ciężkie reakcje skórne, takie jak: wysypka z objawami grypopodobnymi i gorączką oraz powiększone węzły chłonne. Może to być schorzenie zwane polekową reakcją z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS), pęcherze, rozległe łuszczenie się skóry, punkty wypełnione ropą, występujące wraz z gorączką. Może to być schorzenie zwane ostrą uogólnioną osutką krostkową (AGEP), pęcherze lub łuszczenie się skóry wokół warg, oczu, ust, nosa i narządów płciowych, objawy grypopodobne i gorączka. Może to być schorzenie zwane zespołem Stevensa&Johnsona (SJS), liczne zmiany skórne, swędzenie skóry, bóle stawów, gorączka i ogólne złe samopoczucie. Może to być choroba o nazwie toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (TEN), reakcje skórne, w tym (barwy śliwkowej, wypukłe, bolesne rany, szczególnie na ramionach, dłoniach, palcach, twarzy i szyi), z jednocześnie mogącą występować gorączką. Może to być schorzenie zwane zespołem Sweeta. 
• Większa niż zwykle podatność na zakażenia. Może to być spowodowane depresją szpiku kostnego lub zaburzeniem krwi zwanym agranulocytozą.
• Większa niż zwykle podatność na powstawanie siniaków. Może to być spowodowane zaburzeniem krwi zwanym trombocytopenią.
• Uczucie zmęczenia, omdlenia lub zawroty głowy, bladość skóry. Mogą to być objawy niedokrwistości.
• Uczucie osłabienia, duszności, większa niż zwykle podatność na powstawanie siniaków i zakażenia. Mogą to być objawy niedokrwistości aplastycznej. 
• Problemy z wątrobą, które mogą objawiać się ogólnym złym samopoczuciem, z żółtaczką lub bez (zażółcenie skóry i oczu), ciemnym zabarwieniem moczu, nudnościami, wymiotami i (lub) bóle brzucha. Obserwowano rzadkie przypadki niewydolności wątroby (również przypadki śmiertelne).
• Nieprawidłowy rytm serca, nieregularny rytm sera stanowiący zagrożenie życia (obserwowany w EKG.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie, jeśli którekolwiek z poniższych działań niepożądanych nasilają się lub utrzymują dłużej niż kilka dni:

Bardzo często występują:

• bóle brzucha, nudności.

Często występują:

• wysypki skórne, swędzenie skóry,
• biegunka, wymioty, utrata apetytu (jadłowstręt),
• zmiany nastroju,
• ból głowy.

Niezbyt często występują:

• zmiany koloru skóry lub wnętrza nosa, lub ust,
• nadmierne wypadanie włosów lub utrata koloru włosów,
• nerwowość lub niepokój,
• dzwonienie w uszach (szumy uszne), zawroty głowy, zaburzenia równowagi,
• badanie krwi może wykazać nieprawidłowości w pracy wątroby 

Częstość występowania nieznana:

• łuszczyca (czerwone łuszczące się plamy na skórze, zwykle obejmujące kolana, łokcie i skórę głowy),
• uczucie przygnębienia, dezorientacja, pobudzenie, trudności w zasypianiu, urojenia, omamy,
• uczucie euforii lub nadmiernego pobudzenia,
• utrata słuchu,
• drgawki,
• trudności w oddychaniu, kaszel, wysokie ciśnienie tętnicze krwi, obrzęk, przyspieszenie akcji  serca, oddawanie małej ilości moczu – mogą to być objawy osłabienia mięśnia sercowego (kardiomiopatia),
• większa niż zwykle podatność na zakażenia (może to być spowodowane depresją szpiku  kostnego),
• objawy choroby zwanej porfirią, które mogą obejmować ból brzucha, wymioty, drgawki,  pęcherze, swędzenie,
• obniżenie stężenia cukru we krwi (hipoglikemia), które może objawiać się nerwowością,  drżeniem lub poceniem się,
• drżenie, skurcze mięśni lub nieregularne, gwałtowne ruchy.

• Przed rozpoczęciem stosowania leku Autokila należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą,  jeśli:
  • u pacjenta występują choroby wątroby lub nerek,
  • u pacjenta występują ciężkie choroby żołądka lub jelit,
  • u pacjenta występują choroby krwi. U pacjenta może być wykonane badanie krwi w celu  sprawdzenia tego stanu,
  • pacjent ma choroby serca (objawy obejmują duszność i ból w klatce piersiowej), które mogą  wymagać obserwacji,
  • u pacjenta występują zaburzenia układu nerwowego lub mózgu,
  • u pacjenta występuje łuszczyca (czerwone łuszczące się plamy na skórze, zwykle obejmujące  kolana, łokcie i skórę głowy),
  • u pacjenta wystąpiła wcześniej niepożądana reakcja na chininę,
  • u pacjenta występuje choroba genetyczna, znana jako niedobór dehydrogenazy glukozo-6- fosforanowej,
  • u pacjenta występuje rzadka choroba, znana jako porfiria, która wpływa na metabolizm,
  • u pacjenta występuje nieaktywne przewlekłe zapalenie wątroby typu B,
• hydroksychlorochina może powodować zmniejszenie stężenia glukozy we krwi. Pacjent powinien poprosić lekarza o wyjaśnienie przedmiotowych i podmiotowych objawów niskiego stężenia glukozy we krwi. Może być konieczne wykonanie badania stężenia glukozy we krwi,
• hydroksychlorochina może powodować zaburzenia rytmu serca u niektórych pacjentów. Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku Autokila, jeśli pacjent ma wrodzone wydłużenie  odstępu QT lub u członka jego rodziny występuje wydłużenie odstępu QT, jeśli u pacjenta  pojawiło się wydłużenie odstępu QT (widoczne w elektrokardiogramie [badanie EKG]), jeśli u  pacjenta występują zaburzenia pracy serca lub wcześniej wystąpił atak serca (zawał mięśnia  sercowego), jeśli u pacjenta występują zaburzenia równowagi elektrolitowej (szczególnie niskie  stężenie potasu lub magnezu), jeśli pacjent przyjmuje leki wpływające na rytm serca. Jeśli w trakcie leczenia wystąpi kołatanie serca lub nieregularne bicie serca, należy przerwać stosowanie leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem. Ryzyko problemów z sercem może być większe wraz ze zwiększeniem dawki. Dlatego należy przestrzegać przyjmowania zalecanej dawki. 
• w związku ze stosowaniem hydroksychlorochiny notowano występowanie poważnych wysypek skórnych. Często wysypka może obejmować owrzodzenie jamy ustnej, gardła, nosa, narządów płciowych i zapalenie spojówek (zaczerwienienie i obrzęk oczu). Występowanie takich poważnych wysypek skórnych często poprzedzają objawy grypopodobne, takie jak gorączka, ból głowy i ból ciała. Wysypka może przekształcić się w rozległe pęcherze i łuszczenie się skóry. Jeśli takie objawy skórne wystąpią, należy przerwać przyjmowanie hydroksychlorochiny i natychmiast skontaktować się z lekarzem.
• u niektórych osób leczonych lekiem Autokila mogą wystąpić dolegliwości związane ze zdrowiem psychicznym, takie jak irracjonalne myśli, lęk, halucynacje, uczucie dezorientacji lub przygnębienia (depresji), w tym myśli autodestrukcyjne lub samobójcze, nawet w przypadku osób, u których takie zaburzenia nie występowały wcześniej. Jeżeli pacjent lub osoba z jego otoczenia zauważy wystąpienie takich działań niepożądanych, należy niezwłocznie zgłosić się po pomoc medyczną.
• podczas stosowania hydroksychlorochiny mogą wystąpić zaburzenia pozapiramidowe. Jeśli u pacjenta wystąpią takie objawy jak mimowolne ruchy powodujące wyginanie i skręcanie różnych części ciała, należy skontaktować się z lekarzem.
• Przed rozpoczęciem stosowania tego leku należy zbadać oczy,To badanie powinno być powtarzane co najmniej co 12 miesięcy podczas stosowania leku. Jeśli pacjent ukończył 65 lat, musi przyjmować dużą dawkę (2 tabletki na dobę) lub ma problemy z nerkami, wówczas badanie to należy przeprowadzać częściej.
• Należy unikać spożywania soku grejpfrutowego, ponieważ może to zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
• Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować  się z lekarzem przed przyjęciem tego leku.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć  dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Lekarz omówi z pacjentką czy lek Autokila jest dla niej odpowiedni.

Stosowanie leku Autokila podczas ciąży może wiązać się z niewielkim zwiększeniem ryzyka poważnych wad rozwojowych. Nie należy stosować tego leku podczas ciąży chyba, że lekarz uzna, że korzyści z leczenia dla matki przewyższają ryzyko dla dziecka.

Podczas karmienia piersią nie należy stosować leku Autokila chyba, że lekarz uzna, że korzyści przewyższają ryzyko.

• Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie, lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, również tych, które wydawane  są bez recepty. Zwłaszcza o lekach wymienionych poniżej:
• Pacjent powinien poinformować lekarza, jeśli przyjmuje leki o stwierdzonym wpływie na rytm serca. Obejmuje to leki stosowane w leczeniu:
  • zaburzeń rytmu serca (leki o działaniu przeciwarytmicznym),
  • depresji (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne),
  • zaburzeń psychicznych (leki przeciwpsychotyczne),
  • zakażeń bakteryjnych (np. moksyfloksacyna, azytromycyna),
  • wirusa HIV (np. sakwinawir),
  • infekcji grzybiczych (np. flukonazol),
  • infekcji pasożytniczych (np. pentamidyna),
  • leki przeciwmalaryczne (np. halofantryna).
• Pozostałe leki:
  • insulina lub inne leki przeciwcukrzycowe,
  • leki na malarię, takie jak meflochina (ponieważ może zwiększać ryzyko wystąpienia drgawek),
  • leki przeciwpadaczkowe, a w szczególności fenobarbital, fenytoina, karbamazepina,
  • leki wpływające na skórę, krew lub oczy,
  • tamoksyfen, stosowany w leczeniu raka piersi,
  • agalzydaza, stosowana w rzadkim stanie zwanym choroba Fabry’ego,
  • leki stosowane w zakażeniach bakteryjnych (takie jak ryfampicyna, klarytromycyna i  aminoglikozydy, np. gentamycyna, neomycyna lub tobramycyna),
  • neostygmina i pirydostygmina, które są stosowane w leczeniu choroby o nazwie myasthenia gravis (męczliwość mięśni),
  • szczepionka przeciw wściekliźnie,
  • leki, które mogą mieć wpływ na nerki lub wątrobę,
  • leki zobojętniające sok żołądkowy (na zgagę) i kaolin: lek Autokila należy stosować w odstępie  co najmniej 2-godzinnym od tych leków,
  • cymetydyna, stosowana w chorobie wrzodowej żołądka,
  • leki stosowane w zakażeniach grzybiczych (takie jak itrakonazol),
  • leki stosowane w zaburzeniach lipidowych (takie jak gemfibrozyl, statyny),
  • leki stosowane w leczeniu HIV (takie jak rytonawir),
  • leki stosowane w przeszczepianiu narządów i zaburzeniach układu odpornościowego (takie jak  cyklosporyna),
  • leki przeciwzakrzepowe (takie jak dabigatran, klopidogrel),
  • leki stosowane w chorobach serca (takie jak digoksyna, flekainid, propafenon, chinidyna i  metoprolol),
  • prazykwantel (lek przeciwpasożytniczy),
  • leki na depresję (fluoksetyna, paroksetyna),
  • ziele dziurawca (ziołowy lek łagodzący objawy depresji).

Brak danych.

Podczas przyjmowania tego leku mogą wystąpić zaburzenia widzenia. Jeśli tak się stanie, nie należy  prowadzić pojazdów ani obsługiwać żadnych urządzeń lub maszyn i należy natychmiast powiadomić lekarza. 

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.

Nie stosować leku po upływie terminu ważności (EXP) zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.