Betaloc (Metoprololi tartras)

Jak działa lek Betaloc?

Działanie leku polega na blokowaniu receptorów β1 znajdujących się w sercu, czego efektem jest zmniejszenie częstości rytmu serca i kurczliwości mięśnia sercowego, a w konsekwencji obniżenie ciśnienia tętniczego.

Kiedy stosuje się lek Betaloc?

Lek stosowany jest:

• w leczeniu częstoskurczów (szczególnie nadkomorowych)
• w ostrym zawale mięśnia sercowego 

Lek podany we wstrzyknięciu dożylnym zmniejsza obszar zawału i ryzyko wystąpienia migotania komór, a zmniejszenie nasilenia bólu po jego zastosowaniu może zmniejszyć konieczność stosowania leków przeciwbólowych z grupy opioidów.
Zastosowanie leku Betaloc w ostrym zawale mięśnia sercowego zmniejsza śmiertelność.

Jak stosować lek Betaloc?

Lek Betaloc przeznaczony jest do stosowania w szpitalu i powinien być podawany przez personel mający doświadczenie w stosowaniu tego leku.

Dawkowanie

• dawkę leku ustala lekarz indywidualnie dla każdego pacjenta
• dawka leku zależy od rodzaju schorzenia, w jakim lek będzie zastosowany 

Dawkowanie w przypadku częstoskurczów

• początkowo podaje się dożylnie 5 mg metoprololu z szybkością od 1 mg do 2 mg na minutę
• dawka ta może być powtórzona w 5 - minutowych odstępach aż do uzyskania oczekiwanego skutku klinicznego
• całkowita dawka 10 mg do 15 mg jest zwykle wystarczająca
• dawki 20 mg i większe prawdopodobnie nie spowodują dodatkowej korzyści klinicznej

Dawkowanie w zawale mięśnia sercowego

• Betaloc we wstrzyknięciu dożylnym powinien być zastosowany jak najszybciej od wystąpienia objawów zawału mięśnia sercowego
• leczenie należy rozpocząć na oddziale kardiologicznym lub podobnym niezwłocznie po ustabilizowaniu stanu hemodynamicznego pacjenta
• należy podać trzy razy 5 mg we wstrzyknięciach w bolusie, w odstępach co 2 minuty w zależności od stanu hemodynamicznego pacjenta
• u pacjentów, którzy tolerowali całkowitą dawkę dożylną (15 mg), po upływie 15 minut od podania dożylnie ostatniej dawki, należy podać 50 mg metoprololu winianu doustnie i kontynuować podawanie dawki 50 mg metoprololu winianu doustnie co 6 godzin przez 2 doby
• zalecana dawka podtrzymująca, podawanego doustnie metoprololu winianiu wynosi 100 mg dwa razy na dobę (rano i wieczorem) lub 200 mg metoprololu bursztynianu raz na dobę
• u pacjentów, którzy nie tolerowali pełnej dawki dożylnej (15 mg) leku Betaloc, należy doustne leczenie rozpoczynać ostrożnie od połowy zalecanej dawki doustnej

Dzieci i młodzież

Brak dostatecznych badań w stosowaniu leku Betaloc u dzieci i młodzieży.

Pacjenci w podeszłym wieku

Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów w podeszłym wieku.

Zastosowanie większej lub mniejszej niż zalecana dawki leku Betaloc

• lek jest podawany przez lekarza, jest więc mało prawdopodobne, aby doszło do jego przedawkowania 
• w razie przypadkowego podania dawki leku większej niż zalecana stosuje się leczenie podtrzymujące i objawowe (np. kontrolę czynności układu krążenia, układu oddechowego, nerek oraz stężenia glukozy i elektrolitów we krwi)
• lek Betaloc nie jest usuwany z organizmu przez hemodializę
• w przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza

Przerwanie stosowania leku Betaloc

Nie należy ani samodzielnie przerywać leczenia β - adrenolitykami ani zmieniać dawki leku.

Kiedy nie stosować leku Betaloc?

Leku Betaloc nie należy stosować, jeśli u pacjenta występują:

• uczulenie na metoprololu winian lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku, lub na inne leki blokujące receptory β - adrenergiczne (np. atenolol, propranolol)
• wstrząs kardiogenny
• zespół chorego węzła zatokowego (chyba że wszczepiony jest rozrusznik serca)
• blok przedsionkowo - komorowy II lub III stopnia (stan, który może być leczony wszczepieniem rozrusznika)
• niewyrównana niewydolność serca (duszność, obrzęk okolicy kostek)
• bradykardia (zwolnienie rytmu serca poniżej 45 skurczów na minutę)
• bardzo niskie ciśnienie tętnicze
• ciężkie zaburzenia krążenia w tętnicach obwodowych
• kwasica metaboliczna
• nieleczony guz chromochłonny nadnerczy
• podejrzenie świeżego zawału mięśnia sercowego a czynność serca jest wolniejsza niż 45 skurczów na minutę, odstęp PQ jest dłuższy niż 0,24 s lub ciśnienie skurczowe jest mniejsze niż 100 mmHg
• podawane są (krótko - lub długotrwale) leki o działaniu inotropowym, pobudzające receptory β - adrenergiczne

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Betaloc może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Działania niepożądane

Bardzo często (mogą wystąpić u co najmniej 1 na 10 pacjentów):

• zmęczenie

Często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 pacjentów):

• zawroty głowy
• ból głowy
• zwolnienie czynności serca; należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza, bo może on zmniejszyć dawkę leku lub stopniowo zaprzestać podawania leku
• kołatanie serca
• zmiany ciśnienia tętniczego związane ze zmianą pozycji ciała (bardzo rzadko z omdleniem)
• duszność podczas wysiłku
• nudności
• ból brzucha
• biegunka
• zaparcie
• uczucie ziębnięcia rąk i stóp

Niezbyt często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 pacjentów):

• depresja
• bezsenność
• koszmary senne
• zaburzenia koncentracji
• senność
• uczucie pieczenia, mrowienia lub drętwienia (parestezje)
• nasilenie istniejącej niewydolności serca
• zaburzenia przewodzenia w sercu, stwierdzane w EKG (blok serca I˚)
• gwałtowne obniżenie ciśnienia tętniczego podczas zawału (wstrząs kardiogenny)
• skurcz oskrzeli
• wymioty
• wysypka skórna
• nasilone pocenie
• skurcze mięśni
• ból zamostkowy
• obrzęki
• zwiększenie masy ciała

Rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1000 pacjentów):

• nerwowość
• stany lękowe
• zaburzenia widzenia
• suchość i (lub) podrażnienie oczu
• zapalenie spojówek
• zaburzenia przewodzenia w sercu, zaburzenia rytmu serca, nasilenie istniejącego bloku przedsionkowo - komorowego
• zblednięcie, zasinienie, a następnie zaczerwienienie palców z towarzyszącym zdrętwieniem i bólem (zespół Raynauda)
• nieżyt błony śluzowej nosa
• suchość błony śluzowej jamy ustnej
• wypadanie włosów
• zaburzenia erekcji (impotencja)
• zaburzenia czynności wątroby (stwierdzane w badaniach krwi)
• dodatnie miano przeciwciał przeciwjądrowych (przeciwciała wykorzystywane w rozpoznawaniu chorób tkanki łącznej)

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u mniej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• zgorzel (martwica tkanek) u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami krążenia obwodowego
• zmniejszona liczba płytek krwi, co może powodować łatwe powstawanie siniaków
• splątanie
• omamy
• utrata lub zaburzenia pamięci
• zaburzenia smaku
• szum uszny
• nasilenie chromania przestankowego (ból nóg podczas chodzenia)
• zapalenie wątroby
• nadwrażliwość na światło
• zaostrzenie łuszczycy
• ból stawów

Stany mogące ulec pogorszeniu

Podczas stosowania leku Betaloc mogą nasilić się: 

Niezbyt często (u mniej niż 1 na 100 pacjentów):

• duszność
• uczucie zmęczenia 
• obrzęk okolicy kostek (w przypadku zawału serca)

Rzadko (u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów):

• łuszczyca (choroba skóry)
• zaburzenia krążenia krwi

Przed rozpoczęciem stosowania leku Betaloc należy omówić to z lekarzem. 

Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta występują:

• zaburzenia oddychania (np. astma oskrzelowa, świszczący oddech) albo reakcje alergiczne (np. na jad owadów, pokarm lub inne substancje) lub jeśli u pacjenta kiedykolwiek wystąpił napad astmatyczny, lub świszczący oddech 
• ból w klatce piersiowej, spowodowany dławicą Prinzmetala
• zaburzenia krążenia lub niewydolność serca
• schorzenia wątroby
• blok serca I˚ 
• chromanie przestankowe (męczenie się i słabnięcie jednej lub obu nóg podczas chodzenia)
• cukrzyca (może być konieczna zmiana dawek leków przeciwcukrzycowych)
• nadczynność tarczycy (lek Betaloc może maskować objawy)
• guz chromochłonny nadnerczy
• łuszczyca

Przed podaniem jakiegokolwiek znieczulenia (u stomatologa, w szpitalu), należy poinformować lekarza o stosowaniu leku Betaloc.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku Betaloc nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę podczas stosowania leku Betaloc, powinna jak najszybciej poinformować o tym lekarza. Lek może spowodować uszkodzenie płodu i przedwczesny poród.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku Betaloc nie należy stosować w okresie karmienia piersią, chyba że korzyści wynikające z jego zastosowania są większe niż ryzyko dla dziecka karmionego piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub pielęgniarkę, jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Szczególnie należy poinformować lekarza lub pielęgniarkę, jeśli pacjent przyjmuje:

• klonidynę (stosowaną w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego lub migreny)
  Nie należy przerywać jednoczesnego stosowania leku Betaloc i klonidyny bez konsultacji z lekarzem.
• terbinafinę, propafenon i difenhydraminę
• leki obniżające ciśnienie tętnicze (pochodne dihydropirydyny, np. amlodypinę)
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
• leki blokujące zwoje współczulne, sympatykomimetyki (mogą znajdować się m.in. w składzie niektórych leków stosowanych w przeziębieniu)
• β - adrenolityki (np. w postaci kropli do oczu, stosowanych w leczeniu jaskry - tymolol)
• inhibitory monoaminooksydazy
• werapamil, diltiazem, nifedypinę (stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi i bólu w klatce piersiowej)
• chinidynę, amiodaron lub glikozydy naparstnicy (stosowane w leczeniu chorób serca)
• hydralazynę (stosowaną w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi)
• cymetydynę (stosowaną w chorobie wrzodowej żołądka)
• ryfampicynę (stosowaną w zakażeniach bakteryjnych)
• adrenalinę (stymulującą pracę serca)
• indometacynę, celekoksyb – leki przeciwbólowe, przeciwzapalne
• leki z grupy selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny (np. paroksetynę, fluoksetynę i sertralinę, stosowane w leczeniu depresji)
• fenotiazynę (stosowaną w leczeniu zaburzeń psychicznych)
• barbiturany (leki uspokajające i przeciwpadaczkowe)
• insulinę lub inne leki przeciwcukrzycowe (może być konieczna zmiana ich dawkowania)
• lidokainę (lek miejscowo znieczulający)
• pochodne ergotaminy (stosowane w leczeniu migreny)

Jeśli po zastosowaniu innych leków wystąpiły jakiekolwiek dolegliwości, należy o tym poinformować lekarza.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta

Alkohol może wpływać na działanie leku Betaloc.

Lek Betaloc może zaburzać sprawność psychofizyczną. Należy sprawdzić, jaka jest indywidualna reakcja pacjenta po zażyciu leku Betaloc, ponieważ u niektórych pacjentów mogą wystąpić zawroty głowy lub objawy zmęczenia.

Jak przechowywać lek Betaloc?

Lek należy przechowywać: 

• w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• w temperaturze poniżej 25°