Betaxomyl (Betaxololi hydrochloridum)

Jak działa Betaxomyl?

Substancją czynną leku Betaxomyl jest chlorowodorek betaksololu, który blokuje występujące w sercu receptory beta-adrenergiczne, w wyniku czego dochodzi do zwolnienia pracy mięśnia sercowego. Zmniejszenie obciążenia serca powoduje rozluźnienie naczyń krwionośnych i tym samym obniżenie wartości podwyższonego ciśnienia tętniczego, które obserwuje się, u pacjentów chorujących na nadciśnienie tętnicze. Lek stosuje się również u pacjentów dorosłych, aby zapobiegać napadom stabilnej dławicy piersiowej.

Kiedy stosuje się lek Betaxomyl?

Lek Betaxomyl stosuje się u pacjentów dorosłych:

• chorujących na nadciśnienie tętnicze o nasileniu łagodnym do umiarkowanego
• w leczeniu długotrwałym, aby zapobiegać napadom stabilnej dławicy piersiowej

Jak stosować lek Betaxomyl?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Tabletkę można podzielić na dwie równe dawki. 

Łagodne nadciśnienie tętnicze

Zalecana dawka początkowa to 10 mg (½ tabletki) raz na dobę, przeważnie stosowana rano. Jeśli działanie jest niewystarczające, lekarz może zwiększyć dawkę do 20 mg (1 tabletka) raz na dobę. 

Umiarkowane nadciśnienie tętnicze

Zalecana dawka wynosi 20 mg raz na dobę, jednak lekarz może zwiększyć dawkę do 40 mg (2 tabletki) na dobę. 

Zapobieganie napadom stabilnej dławicy piersiowej

Zalecana dawka dobowa to 1 tabletka. Lekarz może dostosować dawkę od 10 mg do 40 mg (½ tabletki do 2 tabletek) na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku

Lekarz może rozpocząć leczenie od mniejszej dawki. 

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

• u pacjentów z łagodnym zaburzeniem czynności nerek nie ma konieczności dostosowania dawkowania
• u pacjentów z cięższym zaburzeniem czynności nerek lekarz może zalecić zmniejszenie dawki leku
• u pacjentów poddawanych dializoterapii zalecana dawka wynosi 10 mg (½ tabletki) na dobę, niezależnie od czasu dializy

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby zazwyczaj nie ma konieczności dostosowania dawkowania, jednak zaleca się wykonywanie badań czynności wątroby, zwłaszcza na początku leczenia. 

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

W przypadku przyjęcia większej niż zalecana dawki leku lub w razie przypadkowego przyjęcia leku przez dziecko należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, lub zgłosić się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala. Może wystąpić osłabienie, zawroty głowy, odczucie wolnej czynności serca, ból w klatce piersiowej, zaburzenia oddychania oraz sporadycznie napady drgawkowe. 

Pominięcie zastosowania leku

W przypadku pominięcia dawki porannej można przyjąć lek w ciągu dnia i kontynuować leczenie następnego dnia, według zaleconego schematu dawkowania. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej tabletki.

Przerwanie stosowania leku

Przed zakończeniem stosowania tego leku należy zawsze skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Nie należy nagle przerywać leczenia betaksololem. Jeśli konieczne jest odstawienie leku, lekarz może zalecić stopniowe zmniejszanie dawki. 

Kiedy nie stosować leku Betaxomyl?

Leku Betaxomyl nie należy stosować w przypadku:

• uczulenia na betaksolol lub którąkolwiek substancję pomocniczą tego leku
• występowania ciężkiej astmy oskrzelowej
• występowania przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP)
• występowania ciężkiej niewydolności serca
• występowania wstrząsu kardiogennego (czyli niewydolności serca, która nie pozwala skutecznie pompować krwi)
• występowania zaburzeń przewodzenia w sercu (tj. bloku przedsionkowo-komorowego II lub III stopnia, z wyjątkiem osób z wszczepionym stymulatorem)
• występowania dławicy Prinzmetala (objawiającej się bólem w klatce piersiowej podczas odpoczynku)
• występowania zespołu chorego węzła zatokowego, w tym bloku zatokowo-przedsionkowego
• występowania bradykardii (zwolnionej czynności serca)
• występowania ciężkiej postaci zespołu Raynauda i zaburzeń tętnic obwodowych (powodują słabe krążenie krwi w kończynach górnych i dolnych)
• występowania nieleczonego guza nadnerczy (guza chromochłonnego nadnerczy)
• występowania niskiego ciśnienia tętniczego (niedociśnienia)
• występowania ciężkiej reakcji alergicznej w wywiadzie (reakcji anafilaktycznej)
• występowania podwyższonego stężenia kwasów we krwi (kwasicy metabolicznej)
• przyjmowania leku - floktafeniny (stosowanej w przypadku łagodnego i umiarkowanego bólu)
• przyjmowania leku - sultoprydu (stosowanego w leczeniu schizofrenii)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. 

Jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z następujących objawów, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala:

• objawy wskazujące na zaburzenia czynności serca (zwolnienie przewodzenia przedsionkowo-komorowego lub nasilenie istniejącego bloku przedsionkowokomorowego): ból w klatce piersiowej, uczucie bardzo wolnej czynności serca, uczucie omdlewania, duszność i zawroty głowy, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami częstości pracy serca lub zaburzeniami rytmu serca 
• objawy wskazujące na niewydolność serca: duszność, uczucie zmęczenia, obrzęk okolicy kostek 
• objawy wskazujące na toczeń rumieniowaty układowy (choroba, w której układ immunologiczny atakuje części ciała i którą można potwierdzić badaniami krwi): obrzęk stawów, uczucie wyczerpania, wysypka na policzkach i nosie

Często (dotyczy mniej niż 1 na 10 pacjentów):

• zmęczenie
• zawroty głowy
• ból głowy
• nasilone pocenie się
• osłabienie
• zaburzenia snu (bezsenność)
• ból żołądka
• biegunka
• nudności i wymioty
• spowolniona czynność serca (bradykardia)
• uczucie zimna w kończynach
• trudności z uzyskaniem i utrzymaniem erekcji (impotencja)
• reakcje alergiczne skóry (zaczerwienienie, świąd, wysypka)
• wypadanie włosów

Rzadko (dotyczy mniej niż 1 na 1000 pacjentów):

• łuszczyca - choroba skóry objawiająca się zgrubiałymi płatami czerwonej skóry, często pokrytej srebrzystymi łuskami
• nasilenie objawów istniejącej łuszczycy lub zmiany łuszczycopodobne
• depresja
• zawroty głowy
• uczucie „pustki” w głowie
• omdlenie
• chwiejność na skutek odczucia utraty równowagi (niskie ciśnienie tętnicze)
• przebarwienia palców (zespół Raynauda)
• nasilenie bólu związanego z zaburzeniami krążenia krwi w kończynach dolnych
• trudności w oddychaniu, takie jak świszczący oddech, które mogą być spowodowane zwężeniem dróg oddechowych

Bardzo rzadko (dotyczy mniej niż 1 na 10000 pacjentów):

• zaburzenia widzenia
• omamy (widzenie, odczuwanie lub słyszenie rzeczy, które nie istnieją)
• dezorientacja
• koszmary senne
• mrowienie rąk i stóp (parestezja dystalna)
• małe stężenie cukru we krwi (hipoglikemia), mogące powodować uczucie głodu, zawroty głowy, zmęczenie, splątanie, drżenie, nasilone pocenie się, zaburzenia widzenia i bladość skóry
• duże stężenie cukru we krwi (hiperglikemia), mogące powodować uczucie zmęczenia i pragnienia oraz suchość błony śluzowej jamy ustnej i potrzebę częstszego oddawania moczu, szczególnie w nocy

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• letarg
• pokrzywka 

Przed rozpoczęciem stosowania leku Betaxomyl należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą jeśli u pacjenta:

• występuje łagodna postać przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP), gdyż przed rozpoczęciem leczenia zaleca się wykonanie badania czynności płuc
• występuje łagodna postać astmy, gdyż przed rozpoczęciem leczenia zaleca się wykonanie badania czynności płuc
• występują zaburzenia czynności nerek
• wdrożono leczenie farmakologiczne niewydolności serca
• występują inne zaburzenia przewodzenia w sercu (blok przedsionkowo-komorowy I stopnia)
• występuje łagodna postać choroby Raynauda
• występuje zapalenie ścian naczyń krwionośnych
• występuje niedrożność naczyń krwionośnych
• wdrożono terapię leczenia guza nadnerczy (guza chromochłonnego), gdyż guz nadnerczy powoduje wysokie ciśnienie tętnicze i leczenie nadciśnienia tętniczego wymaga szczególnego postępowania (lekarz będzie regularnie kontrolował ciśnienie krwi pacjenta)
• występuje cukrzyca ze skłonnością do hipoglikemii (niskiego stężenia cukru we krwi), gdyż lek może maskować objawy ostrzegawcze niskiego stężenia cukru we krwi, takie jak szybka, nierówna czynność serca i pocenie się - zaleca się, aby pacjenci z cukrzycą częściej kontrolowali stężenie cukru we krwi, szczególnie na początku leczenia
• występuje jaskra (zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe)
• występuje łuszczyca również jeśli dotyczy jedynie osoby spokrewnionej
• występuje tyreotoksykoza (stan spowodowany nadczynnością tarczycy), gdyż betaksolol może maskować jej objawy
• występuje nietolerancja niektórych cukrów (Betaxomyl zawiera laktozę)
• planowane jest leczenie odczulające (leczenie alergii), gdyż betaksolol może zwiększać ryzyko wystąpienia reakcji alergicznej, a także może zmniejszać skuteczność niektórych leków stosowanych w leczeniu reakcji alergicznych
• planowane jest wykonanie badań, do których konieczne jest dożylne podanie kontrastu (tomografia komputerowa lub badania radiologiczne) - lekarz może zadecydować o przerwaniu stosowania leku
• planowany jest zabieg operacyjny ze znieczuleniem 
• stosowana jest dieta i/lub wykonywane są intensywne ćwiczenia, gdyż betaksolol może zwiększać ryzyko wystąpienia niskiego stężenia cukru we krwi (Betaxomyl maskuje objawy hipoglikemii)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Istnieje ryzyko, że leczenie betaksololem w czasie ciąży może być szkodliwe dla dziecka. Lekarz zadecyduje, czy pacjentka może stosować betaksolol w tym czasie.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie zaleca się stosowania leku Betaxomyl podczas karmienia piersią, ponieważ betaksolol przenika do mleka matki.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku Betaxomyl oraz:

• leków stosowanych w leczeniu zaburzeń rytmu serca (np. digoksyna, amiodaron, propafenon, chinidyna, hydrochinidyna, dyzopiramid)
• leków stosowanych w leczeniu cukrzycy (np. insulina, glimepiryd), ponieważ betaksolol może maskować objawy ostrzegawcze wskazujące na niskie stężenie cukru we krwi takie jak: szybka, nierówna czynność serca i pocenie się (konieczne jest częste oznaczanie stężenia cukru we krwi, zwłaszcza na początku leczenia)
• leków z grupy NLPZ (np. kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, naproksen)
• niektórych leków stosowanych w leczeniu depresji (inhibitory MAO np. moklobemid, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne np. imipramina)
• niektórych leków znieczulenia ogólnego (stosowanych podczas zabiegów chirurgicznych)
• środków kontrastowych zawierających jod (barwnik, który może być podawany we wstrzyknięciu przed niektórymi badaniami obrazowymi, np. rezonansem magnetycznym, tomografią komputerową i badaniem rentgenowskim w celu uwidocznienia narządów wewnętrznych)
• antagonistów wapnia (np. beprydyl, diltiazem, mibefradyl, amlodypina, nifedypina, werapamil), leków stosowanych w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz chorób serca
• sympatykomimetyków (np. fenylefryna), ponieważ mogą zwiększać częstość akcji serca
• kortykosteroidów
• cymetydyny (stosowanej w zaburzeniach żołądkowych)
• hydralazyny (stosowanej w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego)
• baklofenu (leku zmniejszającego napięcie mięśni)
• lidokainy (stosowanej do znieczulenia miejscowego)
• fingolimodu (stosowanego w leczeniu stwardnienia rozsianego)
• tetrakozaktydu
• meflochiny (stosowanej w leczeniu malarii)

Jeśli pacjent przyjmuje lek o nazwie klonidyna jednocześnie z lekiem Betaxomyl i musi przerwać leczenie klonidyną, lekarz może przerwać stosowanie betaksololu na kilka dni przed przerwaniem stosowania klonidyny.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku Betaxomyl.

Lekarz decyduje o możliwości prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn, ponieważ podczas terapii lekiem Betaxomyl mogą pojawić się niebezpieczne działania niepożądane (uczucie zmęczenia, zawroty głowy) upośledzające koncentrację, koordynację i szybkości podejmowania decyzji przez pacjenta.

Jak przechowywać lek Betaxomyl?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.