Beto ZK (Metoprololi succinas)

Jak działa lek Beto ZK?

Substancja czynna produktu leczniczego Beto ZK - bursztynian metoprololu należy do grupy leków nazywanych wybiórczymi antagonistami receptorów beta-adrenergicznych. Metoprolol blokuje receptory beta-1-adrenergiczne zlokalizowane w sercu, w konsekwencji obserwuje się regulacje rytmu i zmniejszenie aktywności serca oraz rozluźnienie naczyń krwionośnych. Działania te wpływają korzystnie na funkcjonowanie organizmu pacjenta cierpiącego na choroby układu krążenia.

Kiedy stosuje się lek Beto ZK?

Lek Beto ZK wskazany jest do stosowania u pacjentów w:

• leczeniu nadciśnienia tętniczego (również u dzieci powyżej 6 roku życia)
• leczeniu niewydolności serca
• leczeniu bólu w klatce piersiowej (dławicy piersiowej)
• leczeniu zaburzeń rytmu serca, w tym przyspieszonej czynności serca
• przypadku kołatania serca spowodowanego zaburzeniami czynnościowymi serca (nieregularne i/lub mocne bicie serca)
• celu zapobiegania zgonowi z przyczyn sercowych oraz ponownemu zawałowi serca po przebytej ostrej fazie zawału mięśnia sercowego
• zapobieganiu migrenie

Jak stosować lek Beto ZK?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Lekarz poinformuje, ile tabletek i kiedy należy przyjmować, ponieważ przepisana dawka zależy od rodzaju choroby i jej nasilenia.

Tabletki Beto ZK należy przyjmować raz na dobę, najlepiej podczas śniadania popijając co najmniej połową szklanki wody. Tabletki można dzielić na równe dawki. Można je połykać w całości lub podzielone, ale należy unikać ich rozgryzania lub kruszenia.

Dorośli

Nadciśnienie tętnicze

Pacjenci z łagodnym do umiarkowanego nadciśnieniem tętniczym powinni przyjmować 47,5 mg metoprololu bursztynianu raz na dobę. W razie konieczności lekarz może zwiększyć dawkę do 95-190 mg metoprololu bursztynianu raz na dobę lub zastosować dodatkowo inny lek zmniejszający ciśnienie tętnicze.

Niewydolność serca (osłabienie mięśnia sercowego)

Przed rozpoczęciem leczenia konieczne jest ustabilizowanie stanu pacjenta lekami zazwyczaj stosowanymi w leczeniu niewydolności serca, a następnie dostosowanie dawki leku Beto ZK indywidualnie dla danego pacjenta.

• zalecaną dawką początkową w pierwszym tygodniu dla pacjentów z osłabieniem mięśnia sercowego (sklasyfikowanym jako niewydolność serca stopnia III-IV według NYHA) jest 11,88 mg metoprololu bursztynianu raz na dobę, lekarz może zwiększyć dawkę w drugim tygodniu do 23,75 mg metoprololu bursztynianu raz na dobę
• zalecaną dawką początkową w pierwszych 2 tygodniach dla pacjentów z osłabieniem mięśnia sercowego (sklasyfikowanym jako niewydolność serca stopnia II według NYHA) jest 23,75 mg metoprololu bursztynianu raz na dobę
• następnie lekarz podwoi dawkę, dawkę można podwajać co dwa tygodnie aż do uzyskania dawki 190 mg metoprololu bursztynianu raz na dobę lub do największej dawki tolerowanej przez pacjenta
• zalecaną dawką w długotrwałym leczeniu podtrzymującym jest 190 mg metoprololu bursztynianu raz na dobę lub największa dawka tolerowana przez pacjenta

Dławica piersiowa (ból w klatce piersiowej)

Dawka wynosi 95-190 mg metoprololu bursztynianu raz na dobę. W razie konieczności lekarz może zastosować dodatkowo inny lek stosowany w leczeniu choroby niedokrwiennej serca.

Zaburzenia rytmu serca, w tym przyspieszona czynność serca (arytmie serca)

Dawka wynosi 95-190 mg metoprololu bursztynianu raz na dobę.

Kołatanie serca - nieprzyjemne odczucie nieregularnego i/ lub mocnego bicia serca

Dawka wynosi 95 mg metoprololu bursztynianu raz na dobę. W razie konieczności lekarz może zwiększyć dawkę do 190 mg metoprololu bursztynianu raz na dobę.

Leczenie po zawale mięśnia sercowego, zapobieganie ponownemu zawałowi serca

Dawka wynosi 190 mg metoprololu bursztynianu raz na dobę.

Zapobieganie migrenie

Dawka wynosi 95-190 mg metoprololu bursztynianu raz na dobę.

Dzieci i młodzież 

Lek Beto ZK u dzieci i młodzieży stosowany jest jedynie w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Dawka leku określana jest przez lekarza i zależy od masy ciała pacjenta. Zwykle stosowana dawka początkowa metoprololu bursztynianu wynosi 0,48 mg/kg masy ciała raz na dobę, ale nie więcej niż 47,5 mg. Dawkę dostosowuje się do najbliższej mocy tabletki. Lekarz może zwiększyć dawkę do 1,9 mg/kg mc., w zależności od uzyskanej reakcji ciśnienia tętniczego. U dzieci i młodzieży nie badano dawek dobowych większych niż 190 mg. Nie zaleca się stosowania leku Beto ZK u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Pacjenci w podeszłym wieku

Nie przeprowadzono badań z udziałem pacjentów w wieku powyżej 80 lat, dlatego u takich pacjentów lekarz będzie szczególnie ostrożnie zwiększał dawkę leku.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

Dostosowanie dawki nie jest konieczne.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby należy rozważyć zmniejszenie dawki leku.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Beto ZK

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do najbliższego szpitala. Na podstawie nasilenia objawów zatrucia lekarz zadecyduje, jakie postępowanie jest odpowiednie. Opakowanie leku należy pokazać lekarzowi, aby wiadomo było, jaki lek został przyjęty i jakie postępowanie należy wdrożyć.

Objawy przedawkowania:

• niebezpiecznie niskie ciśnienie tętnicze krwi
• ciężkie zaburzenia czynności serca
• trudności w oddychaniu
• utrata przytomności (lub nawet śpiączka)
• drgawki
• nudności
• wymioty
• sinica (niebieskie lub fioletowe zabarwienie skóry)
• zgon

Pierwsze objawy przedawkowania występują po upływie od 20 minut do 2 godzin od przyjęcia leku Beto ZK, a skutki znacznego przedawkowania mogą utrzymywać się przez kilka dni. Pacjent, który przedawkował lek Beto ZK powinien być leczony w szpitalu, na oddziale intensywnej opieki medycznej. Nawet pacjentów w pozornie dobrym stanie, którzy w niewielkim stopniu przedawkowali metoprolol, lekarz będzie uważnie obserwował przez co najmniej 4 godziny, czy nie występują u nich objawy zatrucia. 

Pominięcie zastosowania leku Beto ZK

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej tabletki, ale kontynuować leczenie zgodnie z zaleceniem lekarza. 

Przerwanie stosowania leku Beto ZK

Przed przerwaniem lub przedwczesnym zaprzestaniem leczenia lekiem Beto ZK należy skonsultować się z lekarzem. Leku Beto ZK nie należy odstawiać nagle, ale stopniowo zmniejszać jego dawkę. Nagłe przerwanie leczenia beta-adrenolitykami może spowodować nasilenie objawów niewydolności serca i zwiększyć ryzyko zawału mięśnia sercowego oraz nagłego zgonu z przyczyn sercowych.

Kiedy nie stosować leku Beto ZK?

Leku Beto ZK nie należy stosować w przypadku:

• uczulenia na bursztynian metoprololu lub którąkolwiek substancję pomocniczą tego leku
• uczulenia na inne leki beta-adrenolityczne
• ciężkiej postaci astmy oskrzelowej lub ciężkich napadów świszczącego oddechu
• wstrząsu na skutek ciężkich zaburzeń czynności serca (wstrząsu kardiogennego)
• zaburzeń przewodzenia w sercu (bloku przedsionkowo-komorowego II lub III stopnia)
• zaburzeń rytmu serca (zespołu chorej zatoki)
• poważnych zaburzeń krążenia (ciężkiej choroby tętnic obwodowych)
• zawału serca lub podejrzenia zawału serca (ostrego zawału mięśnia sercowego)
• nieleczonej i niekontrolowanej niewydolności serca (choroba zazwyczaj powoduje duszność i obrzęk okolicy kostek)
• zwolnionej czynności serca (<50 uderzeń/min.)
• bardzo niskiego ciśnienia tętniczego (ciśnienie skurczowe <90 mmHg)
• nieleczonego guza chromochłonnego nadnerczy i w związku z tym występowania wysokiego ciśnienia tętniczego
• występowania kwasicy metabolicznej (kwaśnego odczynu krwi)
• przyjmowania leków - inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO), stosowanych w leczeniu depresji
• przyjmowania werapamilu i diltiazemu, stosowanych m.in. w terapii nadciśnienia tętniczego
• przyjmowania dyzopiramidu, leku przeciwarytmicznego

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Bardzo często (dotyczą więcej niż 1 na 10 pacjentów)

• znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego, zwłaszcza podczas zmiany pozycji ciała z leżącej na stojącą, bardzo rzadko z utratą przytomności
• uczucie zmęczenia

Często (dotyczą mniej niż 1 na 10 pacjentów)

• zawroty głowy
• bóle głowy
• wolne tętno (bradykardia)
• zaburzenia równowagi (bardzo rzadko z utratą przytomności)
• kołatanie serca
• ziębnięcie dłoni i stóp
• trudności w oddychaniu podczas wysiłku
• nudności
• wymioty
• bóle brzucha
• biegunka
• zaparcia

Niezbyt często (dotyczą mniej niż 1 na 100 pacjentów)

• zwiększenie masy ciała
• depresja
• senność
• zaburzenia snu, w tym koszmary senne
• nieprawidłowe uczucie mrowienia, kłucia lub drętwienia skóry (parestezje)
• osłabienie mięśnia sercowego
• zaburzenia I stopnia przewodzenia bodźców z przedsionków do komór serca (blok przedsionkowo-komorowy I stopnia)
• ból w okolicy serca (ból w klatce piersiowej)
• skurcz dróg oddechowych (skurcz oskrzeli)
• wysypka skórna (pokrzywka łuszczycopodobna i dystroficzne zmiany skórne)
• nasilone pocenie
• kurcze mięśni
• gromadzenie się płynu w tkankach (obrzęk)

Rzadko (dotyczy mniej niż 1 na 1000 pacjentów)

• pogorszenie cukrzycy bez charakterystycznych objawów (cukrzyca utajona)
• nerwowość, napięcie
• osłabienie uwagi
• osłabienie widzenia, suchość lub podrażnienie oczu, zapalenie spojówek
• czynnościowe zaburzenia serca, zaburzenia rytmu serca (arytmia), zaburzenia przewodzenia bodźców
• nasilenie objawów u pacjentów z chromaniem przestankowym lub ze skurczami naczyń krwionośnych palców nóg i rąk (objaw Raynauda)
• niedrożność nosa
• suchość w jamie ustnej
• nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby
• wypadanie włosów
• impotencja i zaburzenia libido, choroba Peyroniego (stwardnienie plastyczne prącia)

Bardzo rzadko (dotyczy mniej niż 1 na 10000 pacjentów)

• zmniejszona liczba płytek krwi (małopłytkowość), zmniejszona liczba krwinek białych (leukopenia)
• zapominanie lub zaburzenia pamięci, splątanie, omamy, zmiany osobowości (np. wahania nastroju)
• dzwonienie w uszach (szumy uszne), osłabienie słuchu
• obumarcie tkanek (martwica) u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami krążenia obwodowego przed leczeniem
• zaburzenia smaku
• zwłóknienie zaotrzewnowe (w którym nieprawidłowa tkanka bliznowata powstaje w przestrzeni poza błoną wyściełającą jamę brzuszną; może objawiać się bólem w boku, pachwinie lub podbrzuszu)
• zapalenie wątroby
• nadwrażliwość na światło, nasilenie objawów łuszczycy, rozwój łuszczycy, łuszczycopodobne zmiany skórne
• ból stawów, osłabienie mięśni, zapalenie stawów

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

• splątanie
• nieprawidłowe stężenie we krwi określonego rodzaju tłuszczów, takich jak cholesterol lub triglicerydy

Należy zwrócić się do lekarza, w przypadku gdy:

• pacjent choruje na astmę oskrzelową
• pacjent choruje na zapalenie oskrzeli
• pacjent choruje na zaburzenia czynności płuc
• pacjent choruje na zaburzenia czynności serca (np. wolna czynność serca) lub krążenia (przyjmowanie Beto ZK może nasilić ich przebieg)
• pacjent ma zawał serca
• pacjent choruje na cukrzycę
• pacjent choruje na zaburzenia czynności tarczycy
• pacjent choruje na ciężką chorobę wątroby
• u pacjenta wystąpiła kiedykolwiek silna reakcja uczuleniowa na dowolny alergen
• pacjent choruje na rzadką postać dławicy piersiowej, tzw. dławicę Prinzmetala
• pacjent musi poddać się operacji w znieczuleniu ogólnym
• pacjent nie toleruje niektórych cukrów (lek Beto ZK zawiera laktozę)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Lek Beto ZK mogą stosować kobiety ciężarne tylko w przypadku wyraźnych wskazań do stosowania, i po dokładnej analizie lekarskiej. Lekarz oceni czy korzyści z leczenia przewyższają ewentualne ryzyko dla płodu. Leczenie lekiem Beto ZK należy przerwać na 48 do 72 godzin przed spodziewanym terminem porodu. Jeśli nie jest to możliwe, lekarz będzie uważnie obserwował noworodka przez 48 do 72 godzin po urodzeniu.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Beto ZK przenika do mleka kobiecego, dlatego niemowlęta karmione piersią pacjentki stosującej metoprolol powinny znajdować się pod kontrolą lekarza (np. będzie kontrolowana czynność serca). Podczas stosowania zalecanych dawek wystąpienie działań niepożądanych jest mało prawdopodobne.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane, gdyż Beto ZK oddziałuje z wieloma substancjami i może być konieczna zmiana sposobu leczenia. 

Należy zwrócić szczególną uwagę na:

• leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego (np. prazosyna, klonidyna, hydralazyna, guanetydyna, betanidyna, rezerpina, alfa-metylodopa, antagoniści wapnia)
• inne leki beta-adrenolityczne (również te, które zawarte są w kroplach do oczu)
• leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych (leki przeciwdepresyjne np. fluwoksamina, fluoksetyna, sertralina, paroksetyna, bupropion, klomipramina, dezypramina, leki przeciwpsychotyczne np. flufenazyna, haloperydol, tiorydazyna, chloropromazyna, trifluopromazyna, chloroprotyksen)
• leki przeciwretrowirusowe stosowane w leczeniu AIDS i niektórych innych chorób (np. rytonawir)
• leki przeciwhistaminowe (również dostępne bez recepty, stosowane w leczeniu kataru siennego i innych alergii, przeziębienia i innych schorzeń np. difenhydramina)
• leki przeciwmalaryczne (np. hydroksychlorochina, chinidyna)
• leki przeciwgrzybicze (np. terbinafina)
• leki przeciwarytmiczne (np. chinidyna, tokainid, prokainamid, ajmalina, amiodaron, flekainid, propafenon), ponieważ mogą nasilać działanie metoprololu na częstość akcji serca i przewodzenie w sercu
• insulinę i inne leki przeciwcukrzycowe, ponieważ jednoczesne stosowanie metoprololu może spowodować nasilenie lub przedłużenie hipoglikemii (stanu niskiego stężenia cukru we krwi)
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (tzw. NLPZ np. naproksen, ibuprofen, kwas acetylosalicylowy), ponieważ mogą zmniejszać przeciwnadciśnieniowe działanie metoprololu
• alkoaloidy sporyszu (stosowane w leczeniu migreny), które wpływają na obwodowe krążenie krwi (w palcach rąk i nóg), a ich jednoczesne stosowanie z metoprololem może nasilać działanie zwężające naczynia krwionośne
• lidokaina (lek miejscowo znieczulający), ponieważ metoprolol może zmniejszyć jej wydalanie, powodując nasilenie jej działania 
• dipirydamol (zapobiegąjący powstawaniu zakrzepów krwi)
• ryfampicyna (stosowana w leczniu gruźlicy), ponieważ zmniejsza działanie metoprololu
• azotany (np. nitrogliceryna stosowana w leczeniu zaburzeń czynności serca), ponieważ mogą nasilić hipotensyjne działanie metoprololu
• glikozydy naparstnicy (np. digoksyna stosowana w leczeniu zaburzeń czynności serca), ponieważ mogą powodować nadmierną bradykardię (zwolniona częstość akcji serca poniżej 60 uderzeń/minutę)
• fingolimod (stosowany w leczeniu nawracająco-ustępującej postaci stwardnienia rozsianego), ponieważ może nasilić się działanie spowalniające czynność serca
• aldesleukina (stosowana w leczeniu raka nerki z przerzutami do innych narządów), ponieważ może nasilić hipotensyjne działanie metoprololu

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

W trakcie leczenia metoprololem należy unikać spożywania alkoholu, ponieważ nasila się działanie uspokajające obu substancji.

Podczas terapii lekiem Beto ZK mogą wystąpić zawroty głowy lub zmęczenie. Objawy te mogą wpływać na szybkość reakcji pacjenta i zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługiwania maszyn, dlatego chorzy przed przystąpieniem do wcześniej wspomnianych czynności, powinni ocenić swoją reakcję na leczenie. Działania niepożądane pojawiają się zwłaszcza w przypadku jednoczesnego spożywania alkoholu, a także po zmianie leku na inny.

Jak przechowywać lek Beto ZK?

• przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią
• nie przechowywać w temperaturze powyżej 25ºC