Buccolam (Midazolamum)

Jak działa lek Buccolam?

Lek Buccolam zaliczany jest do benzodiazepin. Charakteryzuje się krótkotrwałym silnym działaniem uspokajającym i nasennym.

Kiedy stosuje się lek Buccolam?

Lek Buccolam stosowany jest w celu zatrzymania nagłych, przedłużonych napadów drgawkowych u niemowląt, małych dzieci, dzieci i młodzieży (od 3 miesięcy do poniżej 18 lat).

U niemowląt w wieku od 3 miesięcy do poniżej 6 miesięcy lek ten wolno stosować jedynie w szpitalu, gdzie możliwe jest monitorowanie stanu pacjenta oraz dostępny jest sprzęt do reanimacji.

Lek Buccolam może być podawany przez rodziców/opiekunów jedynie wówczas, gdy u dziecka została rozpoznana padaczka.

Jak stosować lek Buccolam?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.

Dawkowanie:

• lekarz prowadzący przepisze dziecku odpowiednią dawkę leku Buccolam, zasadniczo odpowiadającą wiekowi dziecka
• różne dawki oznaczono różnymi kolorami, co pokazano na pudełku, tubie i strzykawce zawierającej lek
• w zależności od wieku dziecko będzie otrzymywać jedną z poniższych dawek, z opakowania oznaczonego specjalnym kolorem:
  • od 3 miesięcy do mniej niż 1 roku życia: 2,5 mg - opakowanie oznaczone kolorem żółtym
  • od 1 roku do mniej niż 5 roku życia: 5 mg - opakowanie oznaczone kolorem niebieskim
  • od 5 lat do mniej niż 10 roku życia: 7,5 mg - opakowanie oznaczone kolorem fioletowym
  • od 10 lat do mniej niż 18 roku życia: 10 mg - opakowanie oznaczone kolorem pomarańczowym
• dawkę stanowi cała zawartość jednej strzykawki doustnej
• nie należy podawać więcej niż jedną dawkę

Małe dzieci w wieku od 3 miesięcy do poniżej 6 miesięcy powinny być leczone jedynie w warunkach szpitalnych, gdzie możliwe jest monitorowanie stanu pacjenta oraz dostępny jest sprzęt do reanimacji.

Przygotowanie do podania leku:

• jeżeli dziecko ma napad, należy pozwolić na swobodne poruszanie się ciała, nie należy powstrzymywać ruchów
• dziecko należy przenieść tylko w razie zagrożenia, np. gdy znajduje się w pobliżu głębokiej wody, ognia lub ostrych przedmiotów
• należy zabezpieczyć głowę dziecka czymś miękkim, na przykład poduszką lub kładąc ją na swoich kolanach
• należy sprawdzić, czy dawka leku jest prawidłowa i odpowiada wiekowi dziecka.

Podawanie leku Buccolam

• należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki, aby pokazali, jak przyjmować lub podawać ten lek
• w razie wątpliwości należy zawsze zwrócić się do nich o poradę; informacja, jak podawać ten lek, znajduje się również na etykiecie tuby

Nie wolno wstrzykiwać leku Buccolam. Nie wolno zakładać igły na strzykawkę.

Kiedy należy wezwać karetkę pogotowia?

Należy zawsze postępować zgodnie z zaleceniami udzielonymi przez lekarza prowadzącego lub wykwalifikowanego pracownika służby zdrowia. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy natychmiast wezwać pomoc lekarską, gdy:

• napad nie ustąpi w ciągu 10 minut
• opróżnienie strzykawki jest niemożliwe lub część jej zawartości się rozlała
• oddech dziecka zwalnia lub zatrzymuje się, np. staje się powolny i płytki lub dziecku sinieją usta
• zauważono objawy ataku serca, które mogą obejmować ból w klatce piersiowej lub ból promieniujący do szyi, barków i w dół do lewego ramienia
• dziecko ma wymioty a napad nie ustąpi w ciągu 10 minut
• podano zbyt dużą ilość leku Buccolam i wystąpiły objawy przedawkowania, do których należy:
  • senność, zmęczenie, uczucie wyczerpania
  • splątanie lub uczucie dezorientacji
  • brak odruchu kolanowego lub brak reakcji na uszczypnięcie
  • trudności z oddychaniem (zwolniony lub płytki oddech)
  • niskie ciśnienie krwi (zawroty głowy i poczucie omdlewania)
  • śpiączka

Należy zachować strzykawkę, aby móc ją pokazać personelowi karetki pogotowia lub lekarzowi. Nie podawać większej dawki leku, niż zalecona pacjentowi przez lekarza.

Jeśli dziecko ma wymioty:

• nie należy podawać pacjentowi kolejnej dawki leku Buccolam
• jeżeli napad nie ustąpi w ciągu 10 minut, należy wezwać karetkę pogotowia

W razie jakichkolwiek wątpliwości związanych ze stosowaniem leku Buccolam należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Buccolam?

Leku Buccolam nie należy przyjmować jeśli pacjent ma:

• uczulenie na midazolam, benzodiazepiny (takie jak diazepam) lub którykolwiek z pozostałych składników leku
• chorobę nerwów i mięśni powodującą osłabienie mięśni (miastenia gravis)
• poważne trudności z oddychaniem w spoczynku (lek Buccolam może zwiększać trudności z oddychaniem)
• zespół bezdechu sennego
• ciężkie zaburzenia czynności wątroby

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Buccolam może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zadzwonić po karetkę pogotowia, jeżeli u pacjenta wystąpią poniżej wymienione poważne działania niepożądane:

• poważne trudności z oddychaniem, np. zwolniony i płytki oddech lub zasinione usta; w bardzo rzadkich przypadkach oddychanie może ustać
• atak serca; objawy mogą obejmować ból w klatce piersiowej, który może promieniować do szyi, barków i w dół do lewego ramienia dziecka
• obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła, który utrudnia połykanie lub oddychanie

Inne działania niepożądane

Częste (mogą wystąpić u 1 na 10 pacjentów):

• poważne trudności z oddychaniem, np. wolny i płytki oddech lub zasinione usta
• mdłości i wymioty
• senność i utrata przytomności

Niezbyt częste (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów):

• wysypka
• pokrzywka (pokrzywka grudkowata)
• świąd

Bardzo rzadkie (mogą wystąpić u 1 na 10 000 pacjentów):

• pobudzenie, niepokój, wrogość, gniew lub agresja, pobudzenie, splątanie, euforia (nadmierne uczucie szczęścia lub pobudzenia) lub omamy (widzenie i słyszenie rzeczy, które nie istnieją)
• kurcze mięśni i drgawki mięśni (drżenia mięśni, których nie można opanować)
• ograniczona świadomość
• ból głowy
• zawroty głowy
• trudności w koordynacji mięśniowej
• napady (konwulsje)
• czasowa utrata pamięci
• niskie ciśnienie krwi, niskie tętno serca lub zaczerwienie twarzy i szyi (uderzenia gorąca)
• kurcz głośni (zaciśnięcie strun głosowych powodujące trudności w oddychaniu i głośny oddech)
• zaparcia
• suchość w jamie ustnej
• zmęczenie
• czkawka

Należy zachować szczególną ostrożność w następujących przypadkach:

• problemy z nerkami, wątrobą lub sercem
• choroba płuc, która powoduje stale występujące trudności z oddychaniem
• należy unikać podawania leku pacjentom, którzy nadużywają alkoholu lub leków
• u pacjentów z zaburzeniami czynności układu oddechowego
• u pacjentów z zaburzeniami czynności serca
• u dzieci w wieku poniżej 3 miesięcy

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Podawanie dużych dawek leku Buccolam w ostatnich 3 miesiącach ciąży może powodować zaburzenia rytmu serca u nienarodzonego dziecka. Dzieci matek, które w trakcie porodu przyjęły ten lek, mogą urodzić się ze słabym odruchem ssania, z trudnościami z oddychaniem oraz słabym napięciem mięśniowym.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Niewielkie ilości leku Buccolam mogą przenikać do mleka matki, jednak przerywanie karmienia piersią wcale nie musi być konieczne. Lekarz zadecyduje, czy po podaniu tego leku pacjentka może karmić piersią.

Należy zawsze poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Działanie leku Buccolam mogą nasilić leki takie jak:

• leki przeciwpadaczkowe (stosowane w leczeniu padaczki), np. fenytoina
• antybiotyki, np. erytromycyna, klarytromycyna
• leki przeciwgrzybiczne, np. ketokonazol, worikonazol, flukonazol, itrakonazol, posakonazol
• leki stosowane w leczeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy, np. cymetydyna, ranitydyna i omeprazol
• leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego krwi, np. diltiazem, werapamil
• niektóre leki stosowane w leczeniu HIV i AIDS, np. sakwinawir, połączenie lopinawir/rytonawir
• narkotyczne leki przeciwbólowe (bardzo silne środki przeciwbólowe), np. fentanyl
• leki stosowane do zmniejszenia ilości tłuszczów we krwi, np. atorwastatyna
• leki stosowane w leczeniu nudności, np. nabilon
• leki nasenne
• leki przeciwdepresyjne o działaniu uspokajającym (leki stosowane w leczeniu depresji wywołujące senność)
• leki uspokajające
• leki znieczulające (stosowane w celu złagodzenia bólu)
• leki przeciwhistaminowe (stosowane w leczeniu alergii)

Działanie leku Buccolam mogą osłabiać leki takie jak:

• ryfampicyna (stosowana w leczeniu gruźlicy)
• ksantyna (stosowane w leczeniu astmy)
• dziurawiec (lek roślinny)

Lek Buccolam może też nasilać działanie niektórych leków zwiotczających mięśnie, np. baklofenu (powodując wzmożoną senność).

Lek Buccolam może również zahamować właściwe działanie niektórych leków, np. lewodopy (lek stosowany w leczeniu choroby Parkinsona).

W trakcie przyjmowania leku Buccolam nie wolno pić soku grapefruitowego. Sok grapefruitowy może wzmacniać uspokajające działanie leku i powodować wzmożoną senność.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

W trakcie przyjmowania leku Buccolam nie wolno pić alkoholu. Alkohol może nasilać uspokajające działanie leku i powodować wzmożoną senność.

Lek Buccolam może powodować u pacjenta senność, zapominanie lub osłabiać koncentrację i koordynację. Takie działanie może zaburzać wykonywanie wyuczonych czynności, takich jak prowadzenie pojazdów, jazda na rowerze lub obsługiwanie maszyn.

Jak przechowywać lek Buccolam?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• leku nie należy przechowywać w lodówce ani nie zamrażać