Carvedilol-Ratiopharm (Carvedilolum)
Carvedilol-Ratiopharm jest to lek, którego działanie polega na rozszerzaniu naczyń krwionośnych i zmniejszeniu oporu przepływu krwi przez naczynia krwionośne. Dzięki temu zmniejsza pracę serca oraz obniża ciśnienie krwi.
Spis treści
| Nazwa | Carvedilol-Ratiopharm |
| Nazwa międzynarodowa | Carvedilolum |
| Kategoria dostępności | Leki na receptę |
| Dawka |
|
| Postać | Tabletki |
| Skład - substancja czynna | Karwedylol |
| Skład - substancje pomocnicze |
|
| Dostępne opakowania |
|
| Działanie / właściwości |
|
| Zastosowanie |
|
| Przeciwwskazania |
|
| Ostrzeżenia i środki ostrożności |
|
| Działania niepożądane / Skutki uboczne | Bardzo częste:
Częste:
|
| Możliwe interakcje z |
|
| Ciąża | Leku Carvedilol-Ratiopharm nie należy przyjmować podczas ciąży bez wcześniejszego porozumienia się z lekarzem. |
| Karmienie piersią | Leku Carvedilol-Ratiopharm nie należy przyjmować podczas karmienia piersią bez wcześniejszego porozumienia się z lekarzem. |
| Dzieci | Leku Carvedilol-Ratiopharm nie należy stosować u dzieci. |
| Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów | Lek Carvedilol-Ratopharm może zaburzyć zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. |
Działanie i właściwości
Jak działa lek Carvedilol-Ratiopharm?
Działanie leku Carvedilol-Ratiopharm polega na rozszerzaniu naczyń krwionośnych poprzez blokowanie receptorów adrenergicznych typu alfa1 oraz hamowaniu aktywności układu renina−angiotensyna−aldosteron poprzez blokadę receptorów beta-adrenergicznych.
Zastosowanie / wskazania
W jakim celu stosuje się lek Carvedilol-Ratiopharm?
- leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia tętniczego)
- leczeniu bólu w klatce piersiowej, który występuje, kiedy tętnice dostarczające natlenowaną krew do serca ulegają zwężeniu, co skutkuje dostarczaniem mniejszej ilości tlenu do mięśnia sercowego (dławicy piersiowej)
- leczeniu osłabionego mięśnia sercowego (niewydolności serca), w skojarzeniu z innymi lekami
Dawkowanie
Jak stosować lek Carvedilol-Ratiopharm?
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Wysokie ciśnienie
Dorośli
Zazwyczaj stosowana dawka początkowa to 12,5 mg raz na dobę przez pierwsze dwa dni, a następnie 25 mg raz na dobę. Jeśli konieczne, lekarz może zwiększyć dawkę stopniowo w odstępach co dwa tygodnie lub dłużej. Zalecana maksymalna dawka dobowa wynosi 50 mg (zalecana maksymalna dawka pojedyncza wynosi 25 mg).
Pacjenci w podeszłym wieku:
Lekarz zazwyczaj zaleci dawkę początkową wynoszącą 12,5 mg raz na dobę i będzie kontynuował leczenie, stosując dawkę na niezmienionym poziomie przez cały okres leczenia. Jeśli konieczne, lekarz może zwiększyć dawkę stopniowo w odstępach co dwa tygodnie lub dłużej.
Dławica piersiowa
Dorośli
Zazwyczaj stosowana dawka początkowa to 12,5 mg dwa razy na dobę przez pierwsze dwa dni, a następnie 25 mg dwa razy na dobę. Jeśli konieczne, lekarz może zwiększyć dawkę stopniowo w odstępach co dwa tygodnie lub dłużej do dawki maksymalnej wynoszącej 100 mg na dobę w dwóch dawkach podzielonych.
Pacjenci w podeszłym wieku
Zalecana dawka początkowa wynosi 12,5 mg dwa razy na dobę przez pierwsze dwa dni, a następnie 25 mg dwa razy na dobę, co stanowi zalecaną maksymalną dawkę dobową.
Niewydolność serca
Dorośli i pacjenci w podeszłym wieku
W leczeniu stabilnej niewydolności serca tabletki należy przyjmować dwa razy na dobę, rano i wieczorem. Tabletki należy przyjmować z pokarmem w celu ograniczenia ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.
Dawka początkowa wynosi 3,125 mg dwa razy na dobę przez dwa tygodnie. Dawka może być zwiększana stopniowo, zwykle w dwutygodniowych odstępach. Lekarz może zwiększyć dawkę stopniowo w odstępach co dwa tygodnie lub dłużej, do ustalenia dawki optymalnej dla pacjenta.
Jeśli pacjent waży mniej niż 85 kg, zalecana maksymalna dawka leku Carvedilol Orion wynosi 25 mg dwa razy na dobę, a jeśli pacjent waży więcej niż 85 kg, lekarz może zwiększyć dawkę do 50 mg dwa razy na dobę.
Zastosowanie większej dawki leku niż zalecana
W przypadku przyjęcia większej niż zalecana dawki leku należy niezwłocznie zgłosić się po pomoc medyczną.
Objawy znacznego przedawkowania to:
- niedociśnienie
- bradykardia
- niewydolność serca
- wstrząs kardiogenny
- zatrzymanie krążenia
- zaburzenia oddychania
- skurcz oskrzeli
- zaburzenia świadomości
- napady drgawkowe
Pominiecie zastosowania dawki leku
Jeżeli pacjent pominie dawkę, nie należy zwiększać następnej dawki leku ani stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Carvedilol-Ratiopharm
Dawkę leku należy stopniowo zmniejszać przez dwa tygodnie.
Przeciwwskazania
Kiedy nie stosować leku Carvedilol-Ratiopharm?
- nadwrażliwość na karwedylol lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
- niestabilna i/lub zdekompensowana niewydolność serca
- kwasica metaboliczna
- klinicznie objawowe zaburzenia czynności wątroby
- blok przedsionkowo-komorowy II i III stopnia (z wyjątkiem pacjentów ze wszczepionym na stałe stymulatorem serca)
- ciężka bradykardia
- zespół chorej zatoki (w tym blok zatokowo-przedsionkowy)
- ciężkie niedociśnienie tętnicze
- wstrząs kardiogenny
- stany skurczowe oskrzeli lub astma
- kwasica metaboliczna
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Działania niepożądane / skutki uboczne
Lek Carvedilol-Ratiopharm jak każdy lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Bardzo częste (co najmniej 1 na 10 osób):
- zawroty głowy
- ból głowy
- niewydolność serca
- niskie ciśnienie tętnicze
- uczucie zmęczenia
Częste (mniej niż 1 na 10 osób):
- zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zakażenia górnych dróg oddechowych
- zakażenia dróg moczowych
- mała liczba czerwonych krwinek
- zwiększenie masy ciała
- wzrost stężenia cholesterolu
- utrata kontroli stężenia cukru we krwi u osób z cukrzycą
- depresja, przygnębienie
- zaburzenia widzenia
- wytwarzanie mniejszej ilości łez, podrażnienie oczu
- spowolnienie akcji serca
- obrzęki (uogólniony obrzęk ciała, obrzęk części ciała)
- zawroty głowy po szybkim wstaniu
- problemy z krążeniem krwi (w tym objaw zimnych rąk i stóp), sztywnienie tętnic (arterioskleroza)
- pogorszenie objawów u pacjentów z zespołem Raynauda oraz utykanie (ból nóg, który narasta podczas chodzenia)
- astma i trudności w oddychaniu
- akumulacja płynów w płucach
- biegunka
- złe samopoczucie
- wymioty, ból brzucha, niestrawność
- ból (np. w rękach i nogach)
- ciężka niewydolność nerek i zaburzenia czynności nerek u pacjentów z arteriosklerozą i/lub z zaburzeniami czynności nerek
- trudności w oddawaniu moczu
Niezbyt częste (mniej niż 1 na 100 osób):
- zaburzenia snu
- splątanie
- omdlenia
- nieprawidłowe samopoczucie
- zaburzenia układu przewodzącego serca, dławica piersiowa (w tym ból w klatce piersiowej)
- pewnego typu reakcje skórne (np. alergiczne zapalenie skóry, pokrzywka, świąd i zapalenie skóry, zwiększona potliwość, znamiona łuszczycowe lub liszajowe będące skórnymi zmianami chorobowymi)
- wypadanie włosów
- impotencja
Rzadkie (mniej niż 1 na 1000 osób):
- mała liczba płytek krwi (trombocytopenia)
- suchość w jamie ustnej
- obrzęk błony śluzowej nosa (uczucie zatkania nosa)
Bardzo rzadkie (mniej niż 1 na 10 000 osób):
- mała liczba białych krwinek
- reakcje alergiczne
- zmiany w wynikach badań czynności wątroby
- trudności z nietrzymanie moczu u kobiet
- wysypka na skórze, która może powodować powstawanie pęcherzy i wyglądać jak małe tarcze strzelnicze (ciemny punkt otoczony jaśniejszym obszarem i ciemnym okręgiem dookoła - rumień wielopostaciowy)
- rozległa wysypka z pęcherzami i złuszczającą się skórą występująca głównie w okolicy ust, nosa, oczu i narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona)
- cięższa postać wywołująca rozległe złuszczanie skóry (ponad 30% powierzchni ciała – martwica toksyczno-rozpływna naskórka)
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Carvedilol-Ratiopharm należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Należy zachować szczególną ostrożność, stosując lek Carvedilol-Ratiopharm w przypadku:
- przewlekłej niewydolności serca z jednoczesnym niskim ciśnieniu tętniczym, chorobą niedokrwienną serca, miażdżycą i/lub zaburzeniem czynności nerek
- przebytego zawalu serca
- zaburzeń przewodzenia impulsów w sercu (blok przedsionkowo-komorowy I stopnia)
- nadciśnienia tętniczego (wtórnego)
- ciężkich zaburzeń oddychania
- cukrzycy, lek może maskować objawy hipoglikemii
- choroby naczyń obwodowych i objawów Raynauda, może dojść do nasilenia objawów niewydolności tętnic
- nadczynności tarczycy, lek może maskować objawy tej choroby
- zastosowania znieczulenia ogólnego przed planowaną operacją
- bardzo wolnego tętna
- ciężkich reakcji alergicznych
- łuszczycy
- nieleczonej nadczynności nadnerczy
- noszenia soczewek kontaktowych, wydzielanie łez może być zmniejszone
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Carvedilol-Ratiopharm a ciąża
Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem leku.
Carvedilol-Ratiopharm nie powinien być przyjmowany w przypadku ciąży, chyba że spodziewane korzyści z leczenia przewyższają potencjalne ryzyko dla dziecka.
Należy poinformować lekarza lub farmaceutę w przypadku ciąży, podejrzeniu lub planowaniu ciąży przed zastosowaniem tego leku.
Carvedilol-Ratiopharm a karmienie piersią
Jeśli pacjenta karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem leku.
Nie wiadomo czy lek Carvedilol-ratiopharm przenika do mleka kobiecego i w związku z tym nie należy go stosować w okresie karmienia piersią.
Interakcje
Zawsze należy poinformować swojego lekarza jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.
Dotyczy to w szczególności:
- leków stosowanych w leczeniu arytmii serca (diltiazem, werapamil, amiodaron, chinidyna)
- azotanów stosowanych w leczeniu dławicy piersiowej (np. izosorbidu monoazotan lub glicerolu triazotan)
- leków stosowanych w leczeniu niewydolności serca (np. digoksyna, digitoksyna)
- pochodne dihydropirydyny (leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego oraz chorób serca)
- leków stosowanych w leczeniu depresji i innych zaburzeń psychicznych (np. fluoksetyna, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, barbiturany, pochodne fenotiazyny, haloperydol lub inhibitory monoaminooksydazy (MAO)
- leków zapobiegających odrzuceniu przeszczepionego narządu (np. cyklosporyna)
- leków zmniejszających stężenie cukru we krwi, takie jak doustne leki przeciwcukrzycowe lub insulina
- leków stosowanych w celu obniżenia ciśnienia krwi lub w leczeniu migreny (np. klonidyna lub ergotamina)
- niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ)
- leków blokujących przewodzenie nerwowo-mięśniowe (leki zmniejszające napięcie mięśni)
- kortykosteroidów stosowanych w celu zahamowania reakcji zapalnych lub alergicznych (np. prednizolon)
- estrogenów (hormonów)
- leków stosowanych w leczeniu zakażeń bakteryjnych (np. ryfampicyna lub erytromycyna)
- leków stosowanych w leczeniu wrzodów żołądka, zgagi i refluksu żołądkowego (np. cymetydyna)
- leków stosowanych w leczeniu zakażeń grzybiczych (np. ketokonazol)
- leków stosowanych w znieczuleniu
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Carvedilol-Ratiopharm a alkohol
Leku Carvedilol-Ratiopharm nie należy łączyć z alkoholem, ponieważ może on nasilać jego działanie.
Carvedilol-Ratiopharm a prowadzenie pojazdów
Lek Carvedilol-Ratiopharm może wywołać zawroty głowy. W razie wystąpienia tego lub innych wpływających na koncentrację objawów nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.
Przechowywanie
- lek Carvedilol Ratiopharm należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
- przechowywać w temperaturze poniżej 30°C
- przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią




















