Cilan (Cilazaprilum)
Cilan to lek w postaci tabletek powlekanych o działaniu rozszerzającym naczynia krwionośne. Jego substancją czynną jest cylazapryl.
Spis treści
| Nazwa | Cilan |
| Nazwa międzynarodowa | Cilazaprilum |
| Kategoria dostępności | Leki na receptę |
| Dawka |
|
| Postać | Tabletki powlekane |
| Skład - substancja czynna | Cylazapryl |
| Skład - substancje pomocnicze |
|
| Dostępne opakowania |
|
| Działanie / właściwości |
|
| Zastosowanie |
|
| Przeciwwskazania |
|
| Ostrzeżenia i środki ostrożności | Lek może powodować:
Podawanie leku należy przerwać na jeden dzień przed planowanym zabiegiem chirurgicznym. |
| Działania niepożądane / Skutki uboczne | Często (mogą wystąpić u 1 do 10 osób na 100): |
| Możliwe interakcje z |
|
| Ciąża | Nie należy stosować leku w czasie ciąży. |
| Karmienie piersią | Nie należy stosować leku w okresie karmienia piersią. |
| Dzieci | Nie zaleca się stosowania ze względu na brak odpowiednich badań dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku u dzieci. |
| Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów | W niektórych przypadkach zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być zaburzona z powodu możliwości wystąpienia zawrotów głowy lub uczucia znużenia. |
Działanie i właściwości
Jak działa lek Cilan?
Cilan jest lekiem działającym rozszerzająco na naczynia krwionośne poprzez hamowanie enzymu przekształcającego angiotensynę I w angiotensynę II (jest to tzw. inhibitor konwertazy angiotensyny - inhibitor ACE). Angiotensyna II zwęża naczynia krwionośne, powodując wzrost ciśnienia tętniczego krwi.
Zastosowanie / wskazania
Kiedy stosuje się lek Cilan?
Lek Cilan stosuje się w leczeniu:
- nadciśnienia tętniczego
- przewlekłej niewydolności serca
Dawkowanie
Jak stosować lek Cilan?
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Lek stosuje się doustnie, jeden raz na dobę, zawsze o tej samej porze dnia. Lek można zażywać niezależnie od posiłku, ponieważ pokarm nie ma znaczącego wpływu na jego wchłanianie.
Leczenie nadciśnienia tętniczego
Zalecana dawka początkowa to 1 mg jeden raz na dobę. Dawkę ustala lekarz w zależności od wartości ciśnienia tętniczego. Dla większości pacjentów dawka podtrzymująca wynosi 2,5 mg - 5 mg na dobę. Jeżeli po zastosowaniu dawki 5 mg ciśnienie nie normalizuje się, lekarz może jednocześnie zalecić środek moczopędny w małej dawce (z innej grupy niż leki moczopędne oszczędzające potas) w celu zwiększenia działania przeciwnadciśnieniowego.
Pacjenci z nadciśnieniem tętniczym leczeni środkami moczopędnymi
Dwa do trzech dni przed rozpoczęciem leczenia lekiem Cilan lekarz odstawi lek moczopędny w celu zmniejszenia ryzyka niedociśnienia. Zalecana dawka początkowa dla tej grupy pacjentów to 0,5 mg jeden raz na dobę. W razie konieczności stosowanie leku moczopędnego można wznowić później.
Przewlekła niewydolność serca
Lek Cilan może być stosowany jednocześnie z glikozydami naparstnicy i/lub środkami moczopędnymi. Leczenie rozpoczyna się od dawki 0,5 mg raz na dobę, pod ścisłym nadzorem lekarza. W zależności od stanu klinicznego i tolerancji na lek przez pacjenta dawka zostanie zwiększona do najmniejszej dawki podtrzymującej - 1 mg raz na dobę. W zależności od reakcji pacjenta lekarz podejmie decyzję o dalszym zwiększaniu dawki do 2,5 mg raz na dobę. Dawka maksymalna wynosi 5 mg raz na dobę.
Osoby w podeszłym wieku z nadciśnieniem
Leczenie rozpoczyna się od dawki 0,5 mg - 1 mg jeden raz na dobę. Dawkę podtrzymującą ustala lekarz, biorąc pod uwagę tolerancję leku przez pacjenta i jego stan kliniczny.
Osoby w podeszłym wieku z przewlekłą niewydolnością serca
Leczenie rozpoczyna się od dawki 0,5 mg. Dawkę podtrzymującą, wynoszącą od 1 mg do 2,5 mg ustala lekarz w zależności od stanu klinicznego pacjenta. U pacjentów w podeszłym wieku z przewlekłą niewydolnością serca, którzy przyjmują duże dawki środków moczopędnych, należy bezwzględnie przestrzegać rozpoczynanie leczenia od dawki 0,5 mg jeden raz na dobę.
Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością nerek
Lekarz określi dawkę na podstawie klirensu kreatyniny.
Dzieci
Nie zaleca się stosowania ze względu na brak odpowiednich badań dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku u dzieci.
W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe należy zwrócić się do lekarza.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Cilan
W przypadku zastosowania większej dawki leku niż zalecana należy natychmiast zgłosić się do szpitala. Objawami przedawkowania są:
- ciężkie niedociśnienie tętnicze
- wstrząs (uczucie osłabienia, niepokój, bladość skóry, zimne poty, przyspieszony i płytki oddech, słabo wyczuwalne i przyspieszone tętno, utrata przytomności)
- osłupienie
- zbyt wolna czynność serca (bradykardia)
- zaburzenia elektrolitowe
- niewydolność nerek
Pominięcie zastosowania leku Cilan
Nie należy stosować podwójnej dawki w celu uzupełnienia dawki pominiętej.
Przeciwwskazania
Kiedy nie stosować leku Cilan?
Nie należy stosować leku Cilan w przypadku:
- nadwrażliwości na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą
- nadwrażliwości na inne inhibitory konwertazy angiotensyny
- obrzęku naczynioruchowego w wywiadzie podczas wcześniejszego leczenia inhibitorami konwertazy angiotensyny
- wrodzonego lub idiopatycznego obrzęku naczynioruchowego
- ciąży lub karmienia piersią
- cukrzycy lub zaburzeń czynności nerek oraz podczas leczenia lekiem obniżającym ciśnienie krwi zawierającym aliskiren
- leczenia sakubitrylem z walsartanem
- leczenia lekami, tj. racekadotryl (leczenie biegunki), temsyrolimus, syrolimus, ewerolimus (stosowane po przeszczepach oraz w leczeniu raka), wildagliptyna (leczenie cukrzycy).
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta
Działania niepożądane / skutki uboczne
Jak każdy lek, lek Cilan może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.
Należy zaprzestać stosowania leku Cilan i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych.
- obrzęk naczynioruchowy twarzy, kończyn, warg, błon śluzowych, języka, głośni i (lub) krtani
Inne działania niepożądane
Częste (mogą wystąpić u 1 na 10 osób na 100):
- bóle głowy
- zawroty głowy
- parestaezje (uczucie kłucia i mrowienia)
- zaburzenia widzenia
- szumy uszne
- niedociśnienie tętnicze, w tym objawowe niedociśnienie tętnicze
- kaszel
- duszność
- nudności
- wymioty
- ból brzucha
- zaburzenia smaku
- niestrawność
- biegunka
- zaparcia
- skurcze mięśni
- wysypka
- świąd
- astenia
Niezbyt częste (mogą wystąpić u 1 do 10 osób na 1 000):
- zaburzenia nastroju lub zaburzenia snu
- skurcz oskrzeli
- suchość błony śluzowej jamy ustnej
- obrzęk twarzy, kończyn, warg, błon śluzowych, języka, głośni i/lub krtani
- pokrzywka
- niewydolność nerek
- impotencja
- nadmierne pocenie
Rzadkie (mogą wystąpić u 1 do 10 osób na 10 000):
- zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
- zwiększenie stężenia bilirubiny w surowicy
Bardzo rzadkie (mogą wystąpić u mniej niż 1 osoby na 10 000):
- uczucie splątania
- zaburzenia rytmu serca
- dławica piersiowa
- zawał mięśnia sercowego
- udar
- eozynofilowe zapalenie płuc (związane z nagromadzeniem jednego z rodzajów krwinek białych w płucach)
- nieżyt błony śluzowej nosa
- zapalenia trzustki
- zapalenie wątroby
- rumień wielopostaciowy
- ostra niewydolność nerek
- zmniejszenie stężenia hemoglobiny i zmniejszenie hematokrytu (stosunek objętości krwinek czerwonych do objętości pełnej krwi)
- trombocytopenia
- leukopenia (zmniejszenie ilości białych krwinek)
- neutropenia
- agranulocytoza lub pancytopenia
- niedokrwistość hemolityczna (niedobór czerwonych krwinek spowodowany ich przyspieszonym rozpadem) u pacjentów z wrodzonym niedoborem enzymu dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej
Może wystąpić zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w osoczu i/lub hiperkalemia, która ustępuje po odstawieniu leku (szczególnie w przypadku niewydolności nerek, ciężkiej niewydolności serca oraz nadciśnienia naczyniowo - nerkowego).
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Należy zachować szczególną ostrożność stosując lek Cilan:
- u pacjentów z zaburzeniami gospodarki wodno - elektrolitowej, związanymi ze stosowaniem leków moczopędnych, dietą z ograniczeniem soli, dializami, biegunką lub wymiotami oraz u pacjentów z ciężkim nadciśnieniem tętniczym renino - zależnym, czyli zależnym od enzymu wytwarzanego przez nerki (może powodować nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego krwi)
- u pacjentów z objawową niewydolnością serca, z niewydolnością nerek lub bez, u pacjentów z bardziej nasiloną niewydolnością serca leczonych dużymi dawkami diuretyków pętlowych, u pacjentów ze zmniejszonym stężeniem sodu we krwi lub z zaburzeniami czynności nerek (może powodować objawowe niedociśnienie)
- w przypadku zwężenia zastawki mitralnej lub aortalnej lub kardiomipatii przerostowej, powodujących zwężenie drogi odpływu z lewej komory serca
- w przypadku zaburzeń czynności nerek
- u pacjentów po przeszczepie nerki (ze względu na brak danych dotyczących stosowania u osób po transplantacji nerki)
- u pacjentów, którzy są dializowani z użyciem błon filtracyjnych o dużej przepuszczalności i przyjmujących Cilan (ryzyko wystąpienia reakcji rzekomoanafilaktycznych)
- ponieważ może powodować obrzęk naczynioruchowy twarzy, kończyn, warg, błon śluzowych języka, głośni i/lub krtani, powodując niedrożność dróg oddechowych, prowadząc w skrajnych przypadkach do zgonu (częstość występowania jest większa u pacjentów rasy czarnej)
- u pacjentów poddanych aferezie lipoprotein o małej gęstości z użyciem siarczanu dekstranu (ryzyko reakcji rzekomoanafilaktycznych)
- podczas odczulania, np. jadem pszczół lub os (ryzyko reakcji rzekomoanafilaktycznych)
- ze względu na wystąpienie zespołu rozpoczynającego się od żółtaczki cholestatycznej, prowadzącej do rozwoju piorunującej martwicy wątroby i w niektórych przypadkach - zgonu
- ze względu na występowanie suchego, uporczywego kaszlu (ustępuje on bez leczenia po odstawieniu leku)
- ze względu na zwiększenie potasu w surowicy (zwłaszcza w przypadku współistniejącej niewydolności nerek, niewyrównanej cukrzycy, jednoczesnego stosowania suplementów potasu, leków moczopędnych oszczędzających potas lub substytutów soli zawierających potas, a także jednoczesnego stosowania leków powodujących zwiększenie stężenia potasu w surowicy (np. heparyna)
- ze względu na możliwość wystąpienia neutropenii/ agranulocytozy (niedobór komórek obronnych krwi - granulocytów obojętnochłonnych lub brak granulocytów)
- ze względu na ryzyko wystąpienia trombocytopenii (zbyt mała ilość płytek krwi) oraz niedokrwistości (zmniejszenie ilości czerwonych krwinek i stężenia hemoglobiny)
- u pacjentów z chorobami tkanki łącznej (kolagenozy naczyń) przyjmujących leki immunosupresyjne, allopurynol lub prokainamid
- u pacjentów poddawanych zabiegom chirurgicznym lub znieczuleniu środkami powodującymi niedociśnienie tętnicze (ryzyko nasilenia niedociśnienia)
- u pacjentów z cukrzycą, leczonych doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi lub insuliną
- u pacjentów przyjmujących lit
- u pacjentów stosujących leki tj. walsartan, telmisartan, irbasartan, alskiren
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Cilan a ciąża
Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie należy stosować leku w ciąży. W przypadku zajścia w ciążę lub planowania ciąży należy jak najszybciej zmienić sposób leczenia.
Cilan a karmienie piersią
Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie należy stosować leku Cilan w okresie karmienia piersią.
Interakcje
Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.
Lekarz prowadzący być może będzie musiał zmienić dawkę i/lub zastosować inne środki ostrożności jeśli pacjent przyjmuje antagonistę receptora angiotensyny II lub aliskiren.
Należy powiedzieć lekarzowi prowadzącemu o stosowaniu wymienionych poniżej leków:
- antagoniści receptora angiotensyny II lub aliskiren - lekarz prowadzący być może będzie musiał zmienić dawkę i/lub zastosować inne środki ostrożności
- leki moczopędne oszczędzające potas, tj. spironolankton, triamteren, amiloryd
- suplementy potasu lub substytuty soli zawierające potas
- leki moczopędne
- lit
- leki przeciwcukrzycowe, tj. doustne leki przeciwcukrzycowe, insuliny
- niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), w tym kwas acetylosalicylowy w stężeniu równym lub powyżej 3 g na dobę
- leki przeciwnadciśnieniowe
- leki rozszerzające naczynia krwionośne
- leki sympatykomimetyczne
- leki przeciwpsychotyczne
- trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
- środki znieczulające ogólnie
- leki trombolityczne
- beta-adrenolityki
- azotany
Jednoczesne stosowanie leku Cilan z lekami zawierającymi:
- aliskiren jest przeciwwskazany u pacjentów z cukrzycą lub zaburzeniami czynności nerek
- sakubitryl z walsartanem - można rozpocząć leczenie lekiem Cilan nie wcześniej niż po upływie 36 godzin od przyjęcia ostatniej dawki
Cilan z jedzeniem i piciem
Lek można przyjmować niezależnie od posiłków, gdyż treść pokarmowa znajdująca się w żołądku nie wpływa w istotny sposób na wchłanianie leku.
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Cilan a alkohol
Brak danych dotyczących możliwej interakcji między lekiem a alkoholem.
Cilan a prowadzenie pojazdów
W niektórych przypadkach zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być zaburzona z powodu możliwości wystąpienia zawrotów głowy lub uczucia znużenia.
Przechowywanie
Jak przechowywać lek Cilan?
- lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
- w oryginalnym opakowaniu
- w temperaturze poniżej 25°C




















