Clindamycin - MIP roztwór do wstrzykiwań i infuzji (Clindamycinum)

Jak działa lek Clindamycin - MIP?

Lek Clindamycin - MIP zawiera klindamycynę, która jest antybiotykiem z grupy linkozamidów. W zależności od wrażliwości danego drobnoustroju i stężenia antybiotyku działa ona bakteriostatycznie lub bakteriobójczo. Stosowana jest w zakażeniach wywołanych przez bakterie wrażliwe na klindamycynę. Występuje w postaci tabletek powlekanych lub roztworu do wstrzykiwań i infuzji.

Kiedy stosuje się lek Clindamycin - MIP?

• w zakażeniach kości i stawów
• w zakażeniach ucha, nosa oraz gardła
• w zakażeniach w obrębie zębów i odzębowe zapalenia kości szczęki i żuchwy
• w zakażeniach dolnych dróg oddechowych
• w zakażeniach w obrębie jamy brzusznej
• w zakażeniach w obrębie miednicy oraz żeńskich narządów płciowych
• w zakażeniach skóry i tkanek miękkich
• w płonicy
• w posocznicy 
• w zapaleniu wsierdzia 

Jak stosować lek Clindamycin - MIP?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Clindamycin - MIP ampułka podaje się domięśniowo lub dożylnie

Dorośli i młodzież w wieku powyżej 14 lat

Średnio ciężkie zakażenia: między 600 mg a 1,2 g klindamycyny na dobę.

Ciężkie zakażenia: między 1,2 g a 2,7 g klindamycyny na dobę.

Lek podaje się w od 2 do 4 dawkach podzielonych.

Maksymalna dawka dobowa dla dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 14 lat wynosi 4,8 g

klindamycyny podawane w 2 do 4 dawkach podzielonych.

Dzieci w wieku od 4. tygodnia życia do 14 lat

W zależności od stopnia ciężkości i umiejscowienia zakażenia – między 20 mg a 40 mg klindamycyny na kilogram masy ciała na dobę w 3 lub 4 dawkach podzielonych.

Lek należy podawać za każdym razem o tej samej porze.

Lekarz zleci, jak długo należy stosować Clindamycin - MIP. Nie należy przerywać leczenia przed zakończeniem terapii, ponieważ wówczas działanie leku może być nieskuteczne

Dawkowanie leku Clindamycin - MIP u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i/lub wątroby

U pacjentów ze średnio ciężką lub ciężką niewydolnością wątroby zmniejszenie dawki nie jest zazwyczaj konieczne, jeśli klindamycyna podawana jest co 8 godzin. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby lekarz zleci kontrolowanie stężenia leku w osoczu krwi. W zależności od wyników badań może być konieczne zmniejszenie dawki lub wydłużenie odstępu pomiędzy kolejnymi dawkami.

U pacjentów z lekką lub średnio ciężką niewydolnością nerek zmniejszenie dawki nie jest konieczne, jednak u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek lub bezmoczem, lekarz zleci kontrolowanie stężenia leku w osoczu krwi. W zależności od wyników badań może być konieczne zmniejszenie dawki lub wydłużenie odstępu pomiędzy kolejnymi dawkami od 8 do 12 godzin.

Dawkowanie leku Clindamycin - MIP u pacjentów poddawanych hemodializie

Hemodializa nie usuwa klindamycyny z krwi, dlatego też dodatkowe dawki przed rozpoczęciem dializy lub po dializie nie są konieczne.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Clindamycin - MIP

Nieznane są objawy przedawkowania i zatrucia klindamycyną. W przypadku przedawkowania leku w tabletkach powlekanych zalecane jest płukanie żołądka. Klindamycyny nie można usunąć z krwi poprzez dializę bądź dializę otrzewnową. Nie poznano również specyficznego antidotum.

W razie przyjęcia dawki leku większej niż zalecana należy bezzwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Pominięcie zastosowania leku Clindamycin - MIP

Zazwyczaj jednorazowe opuszczenie pojedynczej dawki leku nie powoduje objawów chorobowych. Leczenie należy kontynuować bez zmian w schemacie leczenia. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Lek Clindamycin - MIP działa jednak skutecznie tylko wtedy, gdy przyjmowany jest regularnie.

Przerwanie stosowania leku Clindamycin - MIP

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą

Kiedy nie stosować leku Clindamycin - MIP?

Leku Clindamycin - MIP nie powinno się stosować w przypadku:

• uczulenia na klindamycynę lub linkomycynę, lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• pacjentów ze znaną nadwrażliwością na alkohol benzylowy lub środki miejscowo znieczulające (np. na lidokainę lub pochodne lidokainy) oraz u noworodków (szczególnie u wcześniaków) – ze względu na obecność alkoholu benzylowego 

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Clindamycin - MIP może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Często występują (u 1 do 10 na 100 pacjentów):

• bóle brzucha
• nudności
• wymioty
• biegunka o lekkim przebiegu
• zapalenie przełyku, języka, błony śluzowej jamy ustnej

Niezbyt często występują (u 1 do 10 na 1000 pacjentów):

• przemijające niewielkie podwyższenie aktywności aminotransferaz w surowicy
• ból, podrażnienie, stwardnienie i ropnie jałowe w miejscu podania po wstrzyknięciu domięśniowym
• ból i zakrzepowe zapalenie żył po podaniu dożylnym

Rzadko występują (u 1 do 10 na 10000 pacjentów):

• blokada nerwowo-mięśniowa
• alergia z objawami takimi jak wysypka, swędzenie, pokrzywka
• zaburzenia obrazu krwi, trombocytopenia, leukopenia, eozynofilia, neutropenia, granulocytopenia
• uczucie gorąca, nudności, objawy sercowo-naczyniowe

Bardzo rzadko występują (rzadziej niż u 1 na 10000 pacjentów):

• rzekomobłoniaste zapalenie jelit
• wstrząs anafilaktyczny, obrzęki, gorączka polekowa, ciężkie reakcje skórne przebiegające ze złuszczeniem i pęcherzami
• przemijające zapalenie wątroby z żółtaczką cholestatyczną
• świąd, złuszczające i pęcherzowe zapalenie skóry, zapalenie wielostawowe
• zmiany odczuwania smaku i zapachu

Przed stosowaniem leku Clindamycin - MIP należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, gdy:

• u pacjenta występują zaburzenia czynności wątroby
• u pacjenta występują zaburzenia przewodnictwa nerwowo - mięśniowego, np. myasthenia gravis i choroba Parkinsona
• pacjent wcześniej chorował na choroby żołądka i jelit, np. zapalenie jelita grubego

Należy skonsultować się z lekarzem, nawet jeśli powyższe sytuacje dotyczą przypadków występujących w przeszłości.

W trakcie długotrwałego (powyżej 3 tygodni) przyjmowania leku wskazana jest okresowa kontrola obrazu krwi, czynności nerek oraz wątroby.

Długotrwałe i wielokrotne przyjmowanie klindamycyny może prowadzić do zakażenia i nadmiernego rozwoju opornych bakterii lub drożdżaków, szczególnie w obrębie skóry lub błon śluzowych.

Jeśli w okresie stosowania leku pojawi się biegunka, zwłaszcza ciężka lub uporczywa, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem. Może być ona objawem rzekomobłoniastego zapalenia jelit, wywołanego toksynami nadmiernie namnożonych w jelicie bakterii Clostridium difficile. Lekarz zleci odpowiednie leczenie. W lżejszych przypadkach wystarczy odstawić lek Clindamycin - MIP, w cięższych może być konieczne wprowadzenie antybiotyku lub chemioterapeutyku oraz w razie konieczności odpowiednie leczenie objawowe. Przeciwwskazane są natomiast leki hamujące perystaltykę jelit.

W przypadku wstrząsu anafilaktycznego należy zaprzestać przyjmowania leku i zapewnić odpowiednią pomoc medyczną, np. adrenomimetyki, leki antyhistaminowe, kortykosteroidy lub w razie konieczności zastosować oddech kontrolowany.

Klindamycynę zazwyczaj można stosować u pacjentów uczulonych na penicylinę. Występowanie reakcji alergicznych na klindamycynę u osób, które są uczulone na penicylinę (alergia krzyżowa), zwykle nie występuje z powodu strukturalnych różnic między obiema substancjami. W niektórych jednak przypadkach obserwowano anafilaksję podczas leczenia klindamycyną pacjentów z uczuleniem na penicylinę. Pacjent z alergią na penicylinę powinien powiedzieć o tym lekarzowi przed rozpoczęciem leczenia klindamycyną.

Klindamycyny nie należy przyjmować w ostrych wirusowych zakażeniach dróg oddechowych.

Klindamycyna nie osiąga stężenia terapeutycznego w płynie mózgowo - rdzeniowym, dlatego leku nie należy stosować w leczeniu zapalenia opon mózgowo - rdzeniowych.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

W badaniach przeprowadzonych u ludzi nie potwierdzono działania teratogennego leku. Lekarz powinien jednak starannie rozważyć korzyści i ryzyko wynikające ze stosowania klindamycyny podczas ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lekarz powinien starannie rozważyć korzyści i ryzyko wynikające ze stosowania klindamycyny podczas karmienia piersią.

Klindamycyna przenika do mleka kobiecego. U noworodka karmionego piersią może dojść do nadwrażliwości, biegunki, a także zakażenia drożdżakami.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio oraz o lekach, które pacjent planuje zażywać

• klindamycyny nie należy przyjmować jednocześnie z antybiotykami makrolidowymi, np. erytromycyną z powodu antagonistycznego działania obserwowanego in vitro. Drobnoustroje oporne na linkomycynę wykazują również oporność na klindamycynę, czyli tak zwaną oporność krzyżową
• klindamycyna wykazuje właściwości hamowania przewodnictwa nerwowo - mięśniowego, co może wzmacniać działanie środków zwiotczających (np. eteru, tubokuraryny czy halogenku pankuroniowego). Podczas operacji wykonywanych z zastosowaniem takich środków może dojść do sytuacji zagrożenia życia pacjenta
• skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych (hormonalnych) podczas równoczesnego przyjmowania klindamycyny nie jest potwierdzona, dlatego w czasie leczenia klindamycyną należy stosować dodatkową metodę antykoncepcji

Brak danych.

Ten lek nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Jak przechowywać lek Clindamycin - MIP?

• należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w temperaturze poniżej 25°C
• nie stosować tego leku, gdy kolor roztworu uległ wyraźnemu przebarwieniu
• po rozcieńczeniu roztwór najlepiej zużyć natychmiast. Nie należy go przechowywać dłużej niż 24 godziny w temperaturze 2ºC - 8ºC, pod warunkiem jednak, że przygotowano go w warunkach jałowości
• podczas przechowywania w lodówce może dojść do krystalizacji substancji czynnej w roztworze. Kryształy ulegną rozpuszczeniu w temperaturze pokojowej. Przed użyciem należy się upewnić, że wszystkie kryształy rozpuściły się