Clopixol (Zuclopenthixolum)

Jak działa lek Clopixol?

Clopixol należy do grupy leków przeciwpsychotycznych, zwanych również neuroleptykami. Działa na drogi przewodzenia nerwowego w pewnych obszarach mózgu i wyrównuje zaburzenia równowagi chemicznej w mózgu, wywołujące objawy takich psychoz jak np. schizofrenia.

Kiedy stosuje się lek Clopixol?

Lek Clopixol stosuje się w leczeniu ostrej i przewlekłej schizofrenii oraz innych psychoz z objawami urojenia, zaburzenia myślenia, pobudzenia ruchowego, niepokojem, wrogością i agresywnością oraz w leczeniu manii w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym.

Jak stosować lek Clopixol?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Tabletki powlekane:

Sposób podawania:

• lek można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków
• tabletki należy połykać popijając wodą
• nie rozgryzać

Dorośli

Ostra schizofrenia i inne ostre psychozy, ciężkie ostre stany pobudzenia, mania

• zazwyczaj stosuje się 10-50 mg na dobę
• w przypadkach o umiarkowanym i ciężkim nasileniu początkowo dawka wynosi 20 mg na dobę, zwiększana, w razie potrzeby, o 10-20 mg co 2 do 3 dni do 75 mg lub więcej na dobę
• maksymalna dawka pojedyncza wynosi 40 mg, a całkowita - 150 mg na dobę

Przewlekła schizofrenia i inne przewlekłe psychozy

• dawka podtrzymująca wynosi zazwyczaj 20-40 mg na dobę

Pacjenci w podeszłym wieku

Pacjenci w podeszłym wieku na ogół powinni otrzymywać dawki w dolnej granicy zakresu dawkowania.

Zaburzenia czynności wątroby

Zalecane jest zachowanie ostrożności podczas doboru dawki.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Clopixol

W razie podejrzenia, że doszło do spożycia zbyt dużej liczby tabletek leku Clopixol należy natychmiast się zgłosić do lekarza lub izby przyjęć najbliższego szpitala, nawet jeśli nie ma żadnych dolegliwości ani objawów zatrucia.

Objawy przedawkowania:

• senność
• utrata świadomości
• mimowolne ruchy lub sztywność mięśni
• drgawki
• obniżenie ciśnienia tętniczego, słabe tętno, przyspieszenie akcji serca
• podwyższenie lub obniżenie temperatury
• zmiany akcji serca

Pominięcie zastosowania leku Clopixol

Należy przyjąć następną dawkę o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Clopixol

O przerwaniu leczenia decyduje lekarz. Na ogół zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki.

Objawy odstawienia:

• nudności
• wymioty
• brak łaknienia
• biegunka
• wyciek wodnisty z nosa
• pocenie się
• bóle mięśniowe
• parestezje
• bezsenność
• niepokój, lęk i pobudzenie

Objawy te zazwyczaj rozpoczynają się od 1 do 4 dni od momentu odstawienia leku i słabną w ciągu 7-14 dni.

Kiedy nie stosować leku Clopixol?

Leku nie stosować, gdy:

• u pacjenta występuje nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
• u pacjenta pojawiła się zapaść krążeniowa, ograniczona świadomość bez względu na etiologię (np. zatrucie alkoholem, barbituranami lub opioidami)
• pacjent jest w śpiączce

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Clopixol może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

Niezbyt częste (występujące z częstością od 1 na 1000 do 1 na 100 pacjentów):

• niezależne od woli rytmiczne ruchy warg i języka - może to być objaw stanu chorobowego zwanego dyskinezą późną

Bardzo rzadkie, ale poważne (występujące u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów):

• wysoka gorączka
• nadmierna sztywność mięśni i zaburzenia świadomości, z towarzyszącym poceniem się i szybką akcją serca - mogą być to objawy rzadkiego stanu chorobowego zwanego złośliwym zespołem neuroleptycznym, który zdarza się po zastosowaniu różnych leków przeciwpsychotycznych
• żółte zabarwienie skóry i białkówki oka (żółtaczka) - może wskazywać na uszkodzenie wątroby

Inne działania niepożądane:

Bardzo częste (występujące u więcej niż 1 z 10 pacjentów):

• senność
• akatyzja (niemożność siedzenia lub stania dłuższy czas nieruchomo)
• hiperkinezja (mimowolne ruchy)
• hipokinezja (zwolnione lub upośledzone ruchy)
• suchość błony śluzowej jamy ustnej

Częste (występujące u więcej niż 1 i u mniej niż 10 ze 100 pacjentów):

• kołatanie serca (tachykardia)
• wrażenie szybkiego, mocnego lub nieregularnego bicia serca (palpitacje)
• drżenie, skręt lub powtarzające się ruchy, lub nietypowe postawy w związku z ciągłym skurczem mięśni (dystonia)
• zwiększona sztywność mięśni (hipertonia)
• zawroty głowy, ból głowy
• wrażenie mrowienia skóry (parestezje)
• zaburzenia uwagi
• niepamięć
• nieprawidłowy chód
• zaburzenia ostrości widzenia przedmiotów usytuowanych blisko oczu, nieprawidłowości widzenia
• wrażenie wirowania lub chwiania się, gdy ciało jest w spoczynku 
• „zapchany nos”, trudności w oddychaniu lub bolesne oddychanie 
• zwiększone wydzielanie śliny (ślinotok)
• zaparcia
• wymioty
• problemy trawienne lub uczucie dyskomfortu zlokalizowane w górnej części brzucha (niestrawność)
• biegunka
• zaburzenia oddawania moczu, zatrzymanie moczu, zwiększona objętość moczu (wielomocz)
• nasilone pocenie się
• świąd (swędzenie)
• ból mięśni
• zwiększenie apetytu
• zwiększenie masy ciała
• zmęczenie
• uczucie osłabienia
• ogólne uczucie dyskomfortu lub niepokoju
• dolegliwości bólowe
• bezsenność
• depresja
• niepokój
• nerwowość
• nieprawidłowe marzenia senne
• pobudzenie
• zmniejszenie popędu płciowego (osłabienie libido)

Niezbyt częste (występujące u więcej niż 1 z 1 000 i mniej niż 1 z 100 pacjentów):

• nadmierne odruchy (hiperrefleksja)
• niepłynne ruchy (dyskineza)
• parkinsonizm
• upadki (omdlenia)
• niezdolność do koordynowania czynności mięśni (ataksja)
• zaburzenia płynności mowy
• zmniejszone napięcie mięśni (hipotonia)
• drgawki
• migrena
• napad przymusowego patrzenia z rotacją gałek ocznych
• rozszerzenie źrenic
• nadwrażliwość na pewne częstotliwości dźwięku 
• ból brzucha
• nudności
• wzdęcie z oddawaniem gazów
• wysypka
• reakcje skórne w związku z nadwrażliwością na światło (fotowrażliwość)
• zaburzenia pigmentacji
• tłusta, błyszcząca i żółtawa skóra w związku ze zwiększeniem wydzielania przez skórę łoju 
• sztywność mięśni
• niezdolność do normalnego otwierania ust
• wykręcenie szyi oraz nienaturalna pozycja głowy 
• zmniejszenie apetytu
• zmniejszenie masy ciała
• niskie ciśnienie tętnicze krwi (hipotensja)
• uderzenia gorąca
• pragnienie
• nieprawidłowo niska temperatura ciała (hipotermia)
• gorączka
• nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby
• zaburzenia seksualne (opóźniony wytrysk, problemy ze wzwodem, u kobiet może występować zaburzenie orgazmu, suchość pochwy)
• wyraźne zobojętnienie na otoczenie pacjenta (apatia)
• koszmary senne
• zwiększony popęd płciowy (zwiększone libido)
• stan splątania

Rzadkie (występujące u więcej niż 1 z 10 000 i u mniej niż 1 z 1 000 pacjentów):

• mała liczba płytek krwi (trombocytopenia)
• mała liczba białych krwinek (neutropenia)
• zmniejszona liczba białych krwinek (leukopenia)
• toksyczne uszkodzenie szpiku kostnego (agranulocytoza)
• podwyższenie poziomu prolaktyny we krwi (hiperprolaktynemia)
• podwyższenie poziomu cukru we krwi (hiperglikemia)
• ostra ogólnoustrojowa oraz ciężka reakcja alergiczna (reakcja anafilaktyczna)
• powiększenie się piersi u mężczyzn (ginekomastia)
• nadmierna produkcja mleka (mlekotok)
• brak miesiączki
• ciągły, bolesny wzwód niepołączony z podnieceniem seksualnym (priapizm)
• wolna akcja serca i zmiany w zapisie EKG (wydłużenie odstępu QT)
• nieregularna akcja serca (komorowe zaburzenia rytmu serca), nawet zakończona nagłą śmiercią

Przed rozpoczęciem stosowania leku Clopixol należy omówić z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u pacjenta występują:

• cukrzyca - lek wpływa na stężenie insuliny i glukozy we krwi, konieczna modyfikacja leczenia
• złośliwy zespół neuroleptyczny, związany ze stosowaniem silnego leku neuroleptycznego
• czynniki ryzyka udaru: palenie papierosów, nadciśnienie
• zakrzepy żylne - stosowanie leków takich jak Clopixol wiąże się z powstawaniem zakrzepów
• zmniejszone stężenie potasu we krwi lub hipomagnezemia, lub predyspozycje genetyczne do takich nieprawidłowości
• zaburzenia sercowo-naczyniowe w przeszłości - leki przeciwpsychotyczne mogą powodować wydłużenie odstępu QT co wiąże się z wystąpieniem złośliwych zaburzeń rytmu serca zagrażających życiu
• zaburzenia czynności wątroby
• napady drgawek w wywiadzie pacjenta

Ze względu na zawartość laktozy lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy - galaktozy. 

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Clopixol nie powinien być stosowany u kobiet w ciąży, chyba że jest to zdecydowanie konieczne.

U noworodków matek, które stosowały lek Clopixol w trzecim trymestrze ciąży wystąpić mogą następujące objawy: drżenia, sztywność i/ lub osłabienie mięśni, senność, pobudzenie, problemy z oddychaniem, trudności w karmieniu.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Clopixol nie powinien być stosowany przez kobiety karmiące piersią, ponieważ niewielkie ilości leku mogą być wydzielane do mleka kobiecego.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Nie należy stosować leku Clopixol łącznie z:

• lekami zmieniającymi akcję serca (chinidyna, amiodaron, sotalol, dofetylid, erytromycyna, terfenadyna, astemizol, gatyfloksacyna, moksyfloksacyna, cyzapryd, lit)
• lekami przeciwpsychotycznymi (np. tiorydazyna)

Należy powiedzieć lekarzowi prowadzącemu o stosowaniu wymienionych poniżej leków:

• trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych
• guanetydyny i podobnych leków (obniżających ciśnienie krwi)
• barbituranów i podobnych leków (wywołujących senność)
• leków stosowanych w leczeniu padaczki
• lewodopy i podobnych leków (stosowanych do leczenia choroby Parkinsona)
• metoklopramidu (leku stosowanego w zaburzeniach żołądkowo-jelitowych)
• piperazyny (leku przeciwpasożytniczego, działającego na owsiki i glisty ludzkie)
• leków zaburzających równowagę wodno-elektrolitową (za mało potasu lub magnezu we krwi)
• leków, o których wiadomo, że zwiększają stężenie we krwi zuklopentyksolu

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Nie zaleca się picia napojów zawierających alkohol podczas stosowania leku Clopixol, gdyż nasila on działanie uspokajające i powoduje senność.

Lek Clopixol powoduje senność i zawroty głowy, dlatego nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych, obsługiwać maszyn ani posługiwać się narzędziami do czasu ustąpienia tych objawów.

Jak przechowywać lek Clopixol?

Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.