Corhydron (Hydrocortisonum)

Jak działa lek  Corhydron?

Lek Corhydron zawiera hydrokortyzon, dzięki któremu wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwreumatyczne, przeciwalergiczne i przeciwwstrząsowe. Działa immunosupresyjnie i zmniejsza odporność organizmu na zakażenia. Hamuje przepuszczalność naczyń włosowatych, zmniejszając obrzęk. Powoduje wzrost stężenia glukozy we krwi. Zatrzymuje sód i wodę w organizmie jednocześnie zwiększając wydalanie potasu z moczem. Powoduje rozwój osteoporozy, poprzez nasilenie resorpcji wapnia z kości. Hamuje wzrost dzieci przez zmniejszenie wchłaniania wapnia z przewodu pokarmowego i zwiększone wydalanie z moczem. Powoduje niewydolność kory nadnerczy poprzez zatrzymanie wydzielania hormonu adrenokortykotropowego. 

Kiedy stosuje się lek  Corhydron?

Lek Corhydron stosuje się w leczeniu:

• pierwotnej i wtórnej niewydolności kory nadnerczy
• wstrząsów pourazowych, pooperacyjnych, kardiogennych, anafilaktycznych, poprzetoczeniowych, pooparzeniowych
• ciężkich stanów spastycznych oskrzeli
• ostrych stanów alergicznych
• ciężkiej postaci rumienia wielopostaciowego
• ostrych postaci schorzeń autoimmunologicznych
• nagłych reakcji nadwrażliwości na leki

Jak stosować lek Corhydron?

Lek należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem, lub farmaceutą.   

Corhydron podawany jest w postaci infuzji dożylnej, wstrzyknięć dożylnych lub domięśniowych. Powtórne podanie domięśniowe wymaga zmiany miejsca wkłucia. Podawanie dożylne powinno być powolne, trwające od 1 do 10 minut.

Dawkowanie leku Corhydron ustala lekarz w zależności od wskazania, stanu chorego i jego reakcji na lek. 

Zwykle stosowane dawki:

Dorośli i dzieci powyżej 14 lat:

Dawka jednorazowa wynosi 100 - 250 mg; w ciągu doby do 1,5 g. W stanach ciężkich podaje się 100 – 500 mg we wstrzyknięciu dożylnym.
Jeśli jest to konieczne, dawkę można powtórzyć po dwóch, czterech lub sześciu godzinach.
Leczenie dużymi dawkami trwa na ogół nie dłużej niż 48 – 72 godzin.
Jeżeli to możliwe, zaleca się zmniejszenie dawki i ograniczenie czasu stosowania.

Dzieci do 14 lat:

U każdego dziecka dawka dobierana jest indywidualnie w zależności od stanu, wieku i masy ciała.
Zwykle jednorazowo podaje się:

• u dzieci do 12 miesiąca życia 8 - 10 mg/ kg mc. na dobę
• u dzieci 2 - 14 lat 4 - 8 mg /kg mc. na dobę

Nie stosuje się dawek mniejszych niż 25 mg na dobę, zaś w uzasadnionych przypadkach dawki mogą być większe niż wymienione powyżej.
O ile to możliwe, nie należy przedłużać stosowania leku. W przypadku konieczności kontynuacji leczenia glikokortykosteroidami, należy rozważyć podawanie produktu leczniczego co drugi dzień w celu zminimalizowania ryzyka wystąpienia działań niepożądanych. Podczas leczenia należy monitorować wzrost i rozwój dziecka.

Zaleca się, aby podział dawki dobowej uwzględniał biologiczny rytm wydzielania hormonu. Dawka poranna, podawana między godziną 6 a 8 powinna stanowić 50%; południowa 20% i wieczorna 30% dawki dobowej.

Przyjęcie większej dawki leku Corhydron niż zalecana

Przedawkowanie nawet dużych ilości hydrokortyzonu rzadko stanowi problem kliniczny. Przewlekłe stosowanie dużych dawek wymaga stopniowego zmniejszania dawek w celu zminimalizowania ryzyka wystąpienia ostrej niewydolności kory nadnerczy. Hydrokortyzon usuwany jest z organizmu poprzez dializę. Reakcje anafilaktyczne i nadwrażliwości w zależności od ich nasilenia, mogą być leczone lekami przeciwhistaminowymi i jeżeli jest to uzasadnione łącznie z adrenaliną.

Pominięcie zastosowania leku Corhydron

W przypadku pominięcia zastosowania dawki leku nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Nie zaleca się także zwiększania kolejnej dawki, a w przypadku wątpliwości należy poradzić się lekarza.

Przerwanie stosowania leku Corhydron

Nagłe odstawienie hydrokortyzonu po długotrwałym stosowaniu może prowadzić do wystąpienia u pacjenta zespołu odstawiennego. Spowodowane jest to ostrą niewydolnością nadnerczy i może powodować zagrożenie życia. U pacjenta może wystąpić: gorączka, bóle mięśni i stawów, zapalenie śluzówki nosa, zapalenie spojówek, bolesne guzki skóry i utrata masy ciała.

Kiedy nie stosować leku Corhydron ?

Leku Corhydron nie należy stosować, gdy u pacjenta występuje lub wystąpiła:

• reakcja alergiczna na substancję czynną lub inne kortykosteroidy, lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
• grzybica układowa

Jeśli przewiduje się stosowanie produktu leczniczego przez krótki czas (24 - 36 godzin), wówczas w ostrych, groźnych dla życia stanach nie ma przeciwwskazań do zastosowania leku.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek Corhydron może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdej osoby.

Działania niepożądane o nieznanej częstości występowania:

• maskowanie / nasilanie objawów zakażenia
• zaburzenia krwi i układu chłonnego (leukocytoza, trombocytopenia, limfopenia)
• reakcje anafilaktyczne
• zaburzenia endokrynologiczne dotyczące miesiączkowania, zahamowania wzrostu u dzieci, wzrostu zapotrzebowania na leki przeciwcukrzycowe u chorych na cukrzycę, wystąpienia zespołu Cushinga
• zaburzenia metabolizmu poprzez nasilony katabolizm białek
• zaburzenia psychiczne (omamy, psychozy, euforia, zmiany nastroju)
• zawroty i bóle głowy
• zaburzenia układu nerwowego (drgawki, parestezje, bezsenność, zapalenie nerwów)
• wady narządu wzroku (jaskra, zaćma, wytrzeszcz, uszkodzenie nerwu wzrokowego)
• zaburzenia układu sercowo - naczyniowego (arytmia, omdlenia, nasilenie nadciśnienia, hipercholesterolemia, zakrzepica, zapalenie żył, miażdżyca)
• zaburzenia żołądkowo - jelitowe (nudności, wymioty, utrata / zwiększenie apetytu, biegunka lub zaparcia, wzdęcia, podrażnienie żołądka, zapalenie przełyku, wrzód żołądka, zapalenie jelit)
• wzrost / utrata masy ciała
• zmiany skórne (wykwity trądzikopodobne, rumień, krwawe wybroczyny, zanik skóry i tkanki podskórnej, hiper- / hipopigmentacja, zaburzone gojenie ran)
• zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego (martwica kości udowej / ramiennej, osłabienie mięśni, utrata masy mięśniowej, miopatia, osteoporoza i samoistne złamania kości długich / kręgosłupa)

Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza lub farmaceutę jeśli u pacjenta występują lub występowały następujące schorzenia:

• wrzód trawienny
• osteoporoza (szczególnie u kobiet w okresie pomenopauzalnym)
• nadciśnienie
• zastoinowa niewydolność krążenia
• cukrzyca
• psychoza maniakalno - depresyjna (zwłaszcza przebyta psychoza steroidowa)
• gruźlica
• jaskra (również w wywiadzie rodzinnym)
• uszkodzenie lub marskość wątroby
• niewydolność nerek
• padaczka
• owrzodzenie błony śluzowej przewodu pokarmowego
• świeża anastomoza jelitowa
• predyspozycja do występowania zakrzepowego zapalenia żył
• zakażenia ropne
• wrzodziejące zapalenie jelita grubego
• uchyłkowatość jelit
• miastenia
• opryszczka oka zagrażającą perforacją rogówki
• niedoczynność tarczycy

W okresie leczenia glikokortykosteroidami nie należy przeprowadzać szczepień, z powodu osłabionej odpowiedzi immunologicznej i upośledzonego wytwarzania przeciwciał.

Jeżeli podczas leczenia u pacjenta wystąpią takie objawy, jak nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy skierować pacjenta do okulisty w celu ustalenia możliwych przyczyn, którymi może być zaćma, jaskra lub inne choroby narządu wzroku.

Hydrokortyzon może maskować objawy zakażeń grzybiczych, wirusowych i bakteryjnych, na które pacjent chorował w momencie rozpoczęcia terapii, jaki i na które zachorował w czasie jej trwania.

Ospa wietrzna stanowi poważne zagrożenie życia u osób z osłabioną odpornością spowodowaną stosowaniem hydrokortyzonu. Jeśli pacjent leczony hydrokortyzonem ogólnoustrojowo lub stosujący kortykosteroidy do 3 miesięcy wcześniej, ma kontakt z osobą zarażoną ospą wietrzną lub półpaścem wymaga specjalistycznej opieki i leczenia.

Stosowanie glikokortykosteroidów z leczeniem przeciwprątkowym należy ograniczyć do przypadków piorunującej gruźlicy prosówkowej. Jeśli muszą być podawane pacjentom z utajoną gruźlicą lub nadwrażliwością na tuberkulinę, należy ich obserwować pod kątem uaktywnienia choroby. Tacy pacjenci podczas długotrwałej terapii hydrokortyzonem powinni otrzymywać leki przeciwgruźlicze.

Hydrokortyzon powoduje opóźnienie wzrostu, dlatego stosowanie go u dzieci i młodzieży powinno być ograniczone, a podczas leczenia wzrost i rozwój dziecka należy ściśle monitorować.

Osoby w podeszłym wieku mogą reagować silniejszymi i częściej występującymi działaniami niepożądanymi, zwłaszcza przy równoczesnym występowaniu osteoporozy, nadciśnienia, hipokaliemii, cukrzycy, a także przez zwiększoną podatność na zakażenia i ścieńczenie skóry. W celu uniknięcia reakcji zagrażającej życiu wymagany jest ścisły nadzór kliniczny nad osobami w podeszłym wieku.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem leku. 

Lek Corhydron może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza spodziewana korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla dziecka.

Jeśli pacjentka karmi lub planuje karmić piersią, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. 

Stosowanie leku Corhydron u kobiet karmiących piersią jest niezalecane, gdyż cząsteczki substancji czynnej przenikają do mleka matki i mogą prowadzić do wad rozwojowych dziecka.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane. Dotyczy to w szczególności leków:

• cyklosporyny
• cholinomimetycznych (np. pirydostygmina)
• hamujących esterazę acetylocholinową (np. neostygmina)
• digoksyny
• estrogenów
• indukujących enzymy mikrosomalne wątroby (np. barbiturany, fenytoina, ryfabutyna, ryfampicyna, aminoglutetimid, piramidon, karbamazepina)
• inhibitorów enzymów mikrosomalnych wątroby (np. erytromycyna, ketokonazol)
• izoniazydu
• przeciwzakrzepowych podawanych doustnie (kumaryny)
• moczopędnych zwiększających wydalanie potasu z moczem (np. tiazydy, furosemid, kwas etakrynowy)
• przeciwcukrzycowych podawanych doustnie oraz insulin
• obniżających ciśnienie tętnicze krwi
• pankuronium
• niesteroidowych przeciwzapalnych tzw. NLPZ (np. ibuprofen, keoprofen, kwas acetylosalicylowy, indometacyna, diklofenak, naproksen, meloksykam, nimesulid, celekoksyb)
• szczepionek i anatoksyn

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych dotyczących możliwej interakcji między lekiem Corhydron a alkoholem.

W przypadku wątpliwości należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Lek Corhydron nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Jak przechowywać lek Corhydron?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci w temperaturze poniżej 25°C
• po otwarciu lek należy natychmiast zużyć, a nie zużyty wyrzucić