Dafalgan Codeine (Paracetamolum + Codeini phosphas)

Jak działa lek Dafalgan Codeine?

Dafalgan Codeine jest lekiem przeciwbólowym, zawierającym dwie substancje czynne: paracetamol oraz fosforan kodeiny półwodny. Paracetamol wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Kodeina należy do grupy leków zwanych opioidowymi lekami przeciwbólowymi, które łagodzą ból. Połączenie paracetamolu i kodeiny powoduje dłuższe i silniejsze działanie przeciwbólowe w porównaniu z działaniem każdego z tych składników oddzielnie.

Kiedy stosuje się lek Dafalgan Codeine? 

Lek Dafalgan Codeine jest stosowany w leczeniu bólu o średnim i dużym nasileniu, nieustępującym po zastosowaniu leków przeciwbólowych o działaniu obwodowym. Może on być stosowany u młodzieży o masie ciała powyżej 50 kg (w wieku powyżej 15 lat) w krótkotrwałym łagodzeniu umiarkowanego bólu, który nie jest łagodzony innymi lekami przeciwbólowymi, takimi jak paracetamol lub ibuprofen stosowanymi w monoterapii oraz u dorosłych.

Jak stosować lek Dafalgan Codeine?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

• lek należy stosować doustnie
• tabletkę należy połknąć w całości popijając szklanką wody
• tabletki nie należy łamać ani żuć
• regularne stosowanie leku pozwala zapobiec okresowym nasileniom bólu lub gorączki
• odstęp pomiędzy dawkami nie może być krótszy niż 6 godzin
• okres trwania leczenia należy ograniczyć do 3 dni (jeżeli nie osiągnięto skutecznego złagodzenia bólu należy zasięgnąć opinii lekarza)

Dorośli

• jednorazowo 1 tabletka powlekana
• w razie konieczności dawkę można powtarzać, lecz nie częściej niż co 6 godzin
• w razie wystąpienia intensywnego bólu można przyjąć jednorazowo 2 tabletki powlekane
• zwykle nie jest konieczne stosowanie dawki dobowej większej niż 6 tabletek powlekanych - jednak w przypadku bardzo nasilonego bólu dawka dobowa może być zwiększona do maksymalnie 8 tabletek powlekanych
• maksymalna dawka dobowa paracetamolu (uwzględniając wszystkie leki zawierające paracetamol) wynosi 4 g, a kodeiny – 240 mg

Dzieci i młodzież

• leku Dafalgan Codeine nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat ze względu na ryzyko ciężkich zaburzeń oddychania
• młodzież o masie ciała powyżej 50 kg (w wieku powyżej 15 lat)
  • jednorazowo 1 tabletka powlekana
  • w razie konieczności dawkę można powtarzać, lecz nie częściej niż co 6 godzin
  • w razie wystąpienia intensywnego bólu można przyjąć jednorazowo 2 tabletki powlekane
  • zwykle nie jest konieczne stosowanie dawki dobowej większej niż 6 tabletek powlekanych - jednak w przypadku bardzo nasilonego bólu dawka dobowa może być zwiększona do maksymalnie 8 tabletek powlekanych
  • maksymalna dawka dobowa paracetamolu (uwzględniając wszystkie leki zawierające paracetamol) wynosi 4 g, a kodeiny – 240 mg

Pacjenci w podeszłym wieku

Pacjenci w podeszłym wieku mogą wykazywać zwiększoną wrażliwość na działanie opioidowych leków przeciwbólowych. Dawka początkowa powinna być zmniejszona o połowę w stosunku do zwykle zalecanej dawki dla osób dorosłych. Dawkę można następnie zwiększać w zależności od tolerowania leku i potrzeb. Ze względu na postać farmaceutyczną (tabletki powlekane), uniemożliwiającą dzielenie tabletki, lek nie jest zalecany u osób w podeszłym wieku.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

W przypadku zaburzonej czynności nerek istnieje ryzyko kumulacji kodeiny i paracetamolu. U pacjentów z umiarkowanymi do ciężkich zaburzeń czynności nerek zalecana dawka to 500 mg paracetamolu i 30 mg fosforanu kodeiny półwodnego (1 tabletka powlekana) a minimalny odstęp pomiędzy dawkami powinien być ustalony w zależności od wartości klirensu kreatyniny.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy zmniejszyć dawkę leku lub wydłużyć odstępy pomiędzy kolejnymi dawkami. W następujących sytuacjach maksymalna dawka dobowa paracetamolu nie powinna przekroczyć 60 mg/ kg masy ciała/ dobę (nie powinna przekroczyć 2 g/ dobę):

• u dorosłych o masie ciała poniżej 50 kg
• przewlekła lub wyrównana czynna choroba wątroby, zwłaszcza łagodna do umiarkowanej niewydolność wątroby, zespół Gilberta (rodzinna hiperbilirubinemia niehemolityczna)
• przewlekła choroba alkoholowa
• długotrwałe niedożywienie
• odwodnienie

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

W przypadku przyjęcia za dużej dawki lub zażycia leku Dafalgan Codeine omyłkowo należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania odpowiedniej porady.

Paracetamol

Przedawkowanie jest szczególnie niebezpieczne u osób w podeszłym wieku, małych dzieci, pacjentów długotrwale niedożywionych, z chorobą alkoholową, z chorobami wątroby oraz pacjentów przyjmujących leki indukujące enzymy wątrobowe, ponieważ u tych osób występuje zwiększone ryzyko uszkodzenia wątroby.

Objawy przedawkowania paracetamolu:

• nudności
• wymioty
• jadłowstręt
• bladość
• nadmierna potliwość
• senność i ogólne osłabienie

W przypadku przyjęcia jednorazowo paracetamolu w dawce 5 g (10 tabletek) lub więcej trzeba sprowokować wymioty (jeżeli od spożycia nie upłynęło więcej czasu niż godzina) i natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Kodeina

Objawy przedawkowania kodeiny u dorosłych:

• ostre zahamowanie ośrodka oddechowego (sinica, zahamowanie czynności oddechowej, spłycenie oddechu)
• nadmierne uspokojenie
• zwężenie źrenic
• ból głowy
• wymioty
• zatrzymanie moczu
• spowolnienie pracy jelit
• bradykardia
• obniżenie ciśnienia tętniczego
• senność
• wysypka
• świąd skóry
• niezborność ruchów
• obrzęk płuc
• przerwy w oddychaniu
• drgawki
• zaczerwienienie i obrzęk twarzy
• zapaść

Objawy przedawkowania kodeiny u dzieci:

• zmniejszona częstość oddechów
• przerwy w oddychaniu
• zwężenie źrenic
• drgawki
• zaczerwienienie i obrzęk twarzy
• pokrzywka
• zatrzymanie moczu
• zapaść

W przypadku przedawkowania kodeiny, pacjenta należy niezwłocznie przewieźć do szpitala i kontrolować oddech.

Pominięcie zastosowania leku

Nie należy stosować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej dawki leku.

Kiedy nie stosować leku Dafalgan Codeine?

• jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na paracetamol lub chlorowodorek propacetamolu (prolek paracetamolu), kodeinę lub którykolwiek z pozostałych składników leku Dafalgan Codeine

• do łagodzenia bólu u dzieci i młodzieży (w wieku 0 do 18 lat) po zabiegu usunięcia migdałków podniebiennych lub gardłowych w związku z zespołem obturacyjnego bezdechu śródsennego
• u kobiet w pierwszym trymestrze ciąży
• u dzieci i młodzieży o masie ciała 50 kg i poniżej (w wieku 15 lat i poniżej)
• jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia czynności wątroby lub czynna niewyrównana choroba wątroby
• jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność nerek
• jeśli u pacjenta występuje choroba alkoholowa
• jeśli pacjent jest leczony inhibitorami MAO (leki stosowane m.in. w depresji) oraz w okresie do 14 dni po zakończeniu leczenia
• w przypadku jednoczesnego stosowania z lekami przeciwbólowymi o działaniu agonistyczno-antagonistycznym: buprenorfiną, butorfanolem, nalbufiną, nalorfiną, pentazocyną
• jeśli u pacjenta występuje astma oskrzelowa lub niewydolność oddechową
• jeśli pacjent zbyt szybko metabolizuje kodeinę do morfiny
• jeśli pacjentka karmi piersią

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Dafalgan Codeine może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Dafalgan Codeine i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

• wolny lub płytki oddech
• dezorientacja
• senność
• małe źrenice
• nudności lub wymioty
• zaparcia
• utrata apetytu

Inne działania niepożądane:

Rzadko (u mniej niż 1 na 1 000, ale u ponad 1 na 10 000 leczonych pacjentów):

• złe samopoczucie
• obniżenie ciśnienia krwi
• zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych

Bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 10 000 leczonych pacjentów)​:​​​​​​

• reakcje nadwrażliwości
• częstoskurcz
• biegunka
• bóle brzucha
• nudności
• wymioty
• kolka nerkowa
• martwica brodawek nerkowych
• ostra niewydolność nerek
• trombocytopenia (zmniejszenie liczby płytek krwi)
• leukopenia (zmniejszenie liczby białych krwinek)
• neutropenia (zmniejszenie liczby neutrofilów – typu białych krwinek)
• spadek lub wzrost wartości INR (współczynnik krzepliwości krwi)
• zaczerwienienie skóry
• wysypka, rumień lub pokrzywka
• obrzęk naczynioruchowy (obrzęk głębokich warstw skóry i tkanki podskórnej)
• duszność
• skurcz oskrzeli
• nadmierne pocenie
• obniżenie ciśnienia tętniczego krwi aż do objawów wstrząsu anafilaktycznego (spowodowanego ciężką ogólnoustrojową reakcją alergiczną, jego objawy to: duszność, obrzęk krtani i gardła, świąd skóry i jej zaczerwienienie, ból głowy, uczucie „ucisku”, zawroty głowy, znaczne osłabienie, aż do utraty przytomności włącznie; w ciężkich przypadkach może zagrażać życiu)
• obrzęk
• ciężkie reakcje skórne: ostra wysypka krostkowa na całym ciele, pęcherze i nadżerki na skórze, w jamie ustnej, oczach i narządach płciowych
• gorączka
• bóle stawowe
• pękające olbrzymie pęcherze
• rozległe nadżerki na skórze
• złuszczanie dużych płatów naskórka (toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zespół Stevensa-Johnsona)

Kodeina stosowana w dawkach terapeutycznych może wywołać objawy niepożądane podobne do objawów obserwowanych podczas stosowania innych opiodów, ale występują one rzadziej i mają łagodniejszy charakter. Może wystąpić:

• sedacja
• euforia
• zaburzenia nastroju
• zwężenie źrenic
• zatrzymanie moczu
• reakcje nadwrażliwości (świąd, pokrzywka i wysypka)
• zaparcia
• nudności
• wymioty
• senność
• zawroty głowy
• skurcz oskrzeli
• zahamowanie ośrodka oddechowego
• ostry ból brzucha z cechami bólu charakterystycznego dla schorzeń dróg żółciowych lub trzustki, wskazujący na skurcz zwieracza Oddiego (dotyczy to głównie pacjentów po usunięciu pęcherzyka żółciowego)

Stosowanie kodeiny w dawkach większych niż terapeutyczne wiąże się z ryzykiem uzależnienia i wystąpienia objawów odstawiennych po nagłym przerwaniu podawania leku.

Inne działania niepożądane związane ze stosowaniem leku Dafalgan Codeine:

• zapalenie trzustki
• osłabienie
• złe samopoczucie
• kolka żółciowa
• zapalenie wątroby
• reakcje anafilaktyczne (gwałtownie przebiegające reakcje uczuleniowe)
• zwiększony poziom fosfatazy alkalicznej we krwi
• zwiększony poziom gamma-glutamylotransferazy
• rabdomioliza (zespół objawów związanych z uszkodzeniem mięśni poprzecznie prążkowanych)
• naprzemienne skurcze i rozkurcze mięśni
• parestezja (mrowienie, drętwienie)
• omdlenia
• drżenie
• stan splątania
• nadużywanie leków
• lekozależność
• halucynacje
• rumień
• niedociśnienie

• Dafalgan Codeine zawiera paracetamol i kodeinę - opioidowy lek przeciwbólowy, dlatego należy go stosować z uwzględnieniem jednoczesnego przyjmowania innych leków zawierających paracetamol lub kodeinę (w tym wydawanych na receptę lub bez recepty), aby nie stosować dawki dobowej większej niż zalecana
• nie należy stosować bez zalecenia lekarza
• długotrwałe stosowanie dużych dawek kodeiny może prowadzić do uzależnienia; nie zaleca się długotrwałego przyjmowania leku; u pacjentów z obecnym lub stwierdzonym w przeszłości uzależnieniem od opioidów, lekarz powinien podawać lek Dafalgan Codeine z zachowaniem ostrożności lub może zlecić inne leczenie przeciwbólowe
• ból neurogenny nie ustępuje po podaniu kodeiny i paracetamolu
• nie należy stosować dawek większych niż zalecane - stosowanie dawek paracetamolu większych niż zalecane niesie ze sobą ryzyko bardzo ciężkiego uszkodzenia wątroby (objawy uszkodzenia wątroby pojawiają się zazwyczaj po jednym do dwóch dnia od przedawkowania paracetamolu, z maksymalnym nasileniem występującym zazwyczaj po 3–4 dniach)
• paracetamol może powodować ciężkie reakcje skórne, takie jak ostra uogólniona osutka krostkowa, zespół Stevensa-Johnsona oraz toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, które mogą być śmiertelne - należy poinformować lekarza o wystąpieniu reakcji skórnych i zaprzestać stosowania leku w przypadku wystąpienia wysypki skórnej lub jakiegokolwiek innego objawu uczulenia
• u osób uprawiających sport lek może powodować pozytywny wynik testów antydopingowych
• działanie opioidów na ośrodkowy układ nerwowy może powodować ciężką, zagrażającą życiu depresję oddechową (hamowanie czynności oddechowej) - ryzyko depresji oddechowej może być zwiększone w przypadku stosowania jednocześnie innych leków oraz przez uwarunkowania genetyczne pacjenta
• stosowanie kodeiny może nasilać istniejące nadciśnienie wewnątrzczaszkowe - należy stosować ostrożnie u pacjentów z urazami głowy i innymi uszkodzeniami wewnątrzczaszkowymi
• stosować ostrożnie u pacjentów z padaczką
• długotrwałe stosowanie leków przeciwbólowych, w tym leków opioidowych, zwiększa ryzyko wystąpienia bólu głowy spowodowanego nadużywaniem leku
• u niektórych osób leczenie opioidami, szczególnie przy przewlekłym stosowaniu, może powodować zwiększenie wrażliwości na ból
• podawanie opioidów może przesłaniać objawy ciężkich dolegliwości w obrębie jamy brzusznej
• kodeina jest przekształcana w morfinę przez enzymy wątrobowe (morfina jest substancją, która łagodzi ból) - niektóre osoby mają zmieniony ten enzym i może to wpływać na nich w różny sposób
  • u niektórych osób, morfina nie jest wytwarzana lub jest wytwarzana w bardzo małych ilościach, co nie zapewnia odpowiedniego złagodzenia bólu
  • inne osoby są bardziej narażone na ciężkie działania niepożądane spowodowane wytwarzaniem bardzo dużej ilości morfiny
  • jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z następujących działań niepożądanych, należy przerwać przyjmowanie tego leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem:
    • wolny lub płytki oddech
    • dezorientacja
    • senność
    • małe źrenice
    • nudności lub wymioty
    • zaparcia
    • utrata apetytu
• u chorych po usunięciu pęcherzyka żółciowego, ponieważ kodeina może wywoływać ostry ból brzucha związany z drogami żółciowymi lub trzustką, któremu zwykle towarzyszą nieprawidłowości badań laboratoryjnych wskazujące na skurcz zwieracza Oddiego
• stosować ostrożnie u pacjentów z chorobami dróg żółciowych (kamica żółciowa), z rozrostem gruczołu krokowego lub utrudnionym odpływem moczu, z niedoczynnością tarczycy, z niedoczynnością kory nadnerczy - opioidy mogą powodować zatrzymanie moczu poprzez zmniejszenie napięcia mięśni gładkich pęcherza i rozciągnięcie pęcherza, a także hamowanie odruchu oddawania moczu
• kodeina może hamować odruch kaszlowy i z tego powodu nie powinna być stosowana u pacjentów odkrztuszających wydzielinę
• stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami hormonalnymi
• w czasie przyjmowania leku mogą wystąpić sztywność i (lub) naprzemienne skurcze i rozkurcze mięśni (drgawki kloniczne)
• podczas długotrwałego stosowania leków opioidowych może wystąpić tolerancja na lek lub zmniejszona skuteczność przeciwbólowa
• niektóre opioidy, w tym morfina mogą mieć hamujący wpływ na układ odpornościowy
• u pacjentów ze zmniejszoną objętością krwi krążącej oraz zbyt niskim ciśnieniem tętniczym krwi, którzy są leczeni opioidami, należy stale kontrolować czynność układu krążenia
• kodeina może powodować zaparcia, które nie poddają się leczeniu środkami przeczyszczającymi i wymagają stałego kontrolowania czynności jelit; nudności i wymioty, świąd
• należy zachować ostrożność podczas podawania paracetamolu pacjentowi, u którego występuje którykolwiek z poniższych stanów:
  • łagodne i umiarkowane zaburzenia czynności wątroby, w tym zespół Gilberta (rodzinna hiperbilirubinemia)
  • umiarkowane i ciężkie zaburzenia czynności nerek
  • niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej
  • przewlekła choroba alkoholowa, nadmierne spożywanie alkoholu (przyjmowanie 3 lub więcej napojów alkoholowych codziennie)
  • jadłowstręt, bulimia, wyniszczenie organizmu
  • długotrwałe niedożywienie
  • małe rezerwy glutationu w wątrobie np. z zaburzenia łaknienia, mukowiscydoza, zakażenie wirusem HIV, głodzenie lub wyniszczenie, posocznica
  • odwodnienie organizmu
  • oligemia (zmniejszona objętość krwi krążącej)
• należy poinformować lekarza o stosowaniu tego leku, jeśli lekarz zleci pacjentowi wykonanie badania stężenia kwasu moczowego lub glukozy we krwi

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Stosowanie produktu Dafalgan Codeine w czasie ciąży nie jest zalecane bez dokładnego rozważenia ryzyka, korzyści oraz zastosowania alternatywnej terapii.

Jeśli ten produkt podawany jest pod koniec ciąży, należy brać pod uwagę jego właściwości morfinopodobne (teoretyczne ryzyko zahamowania ośrodka oddechowego u noworodka związane ze stosowaniem wysokich dawek przed urodzeniem, ryzyko wystąpienia zespołu odstawiennego w przypadku długotrwałego stosowania leku pod koniec ciąży).

DANE DOTYCZĄCE KODEINY

Duże dawki, kodeiny stosowane nawet krótkotrwale w okresie okołoporodowym, mogą spowodować zahamowanie ośrodka oddechowego u noworodka. Długotrwałe stosowanie kodeiny w trzecim trymestrze ciąży może spowodować wystąpienie zespołu odstawiennego u noworodka, niezależnie od dawki przyjmowanej przez matkę, z objawami, takimi jak:

• niepokój
• nadmierny płacz
• drżenia
• wzmożone napięcie
• szybkie oddychanie
• gorączka
• wymioty i biegunka

Produkt jest przeciwwskazany w pierwszym trymestrze ciąży, w drugim i trzecim trymestrze ciąży można stosować pojedyncze dawki produktu, jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności.

DANE DOTYCZĄCE PARACETAMOLU

W praktyce klinicznej, badania epidemiologiczne nie wykazały żadnego działania teratogennego lub toksycznego dla płodu związanego z doustnym stosowaniem paracetamolu w zwykle stosowanych dawkach.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Kodeiny nie należy stosować w okresie karmienia piersią.

W zalecanych dawkach leczniczych kodeina i jej aktywny metabolit mogą być obecne w mleku matki w bardzo małych dawkach i jest mało prawdopodobne, aby niekorzystnie wpływały na karmione piersią niemowlę.

U noworodków karmionych piersią, których matki bardzo szybko metabolizują kodeinę do morfiny, istnieje zwiększone ryzyko depresji oddechowej, bezdechu oraz śmierci.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

INTERAKCJE DOTYCZĄCE PARACETAMOLU:

• przeciwwskazane jest stosowanie produktu równocześnie z inhibitorami MAO oraz w ciągu 2 tygodni po zakończeniu leczenia tymi lekami ze względu na możliwość wystąpienia stanu pobudzenia i wysokiej gorączki
• podczas stosowania paracetamolu nie należy pić alkoholu, ze względu na ryzyko wystąpienia toksycznego uszkodzenia wątroby
• salicylamid wydłuża czas wydalania paracetamolu
• równoczesne stosowanie paracetamolu i leków zwiększających metabolizm wątrobowy, takich jak: ziele dziurawca, leki przeciwpadaczkowe, barbiturany, ryfampicyna, może prowadzić do uszkodzenia wątroby, nawet podczas stosowania zalecanych dawek paracetamolu
• należy zachować ostrożność podczas równoczesnego stosowania izoniazydu i zydowudyny
• jednoczesne podawanie paracetamolu i niesteroidowych leków przeciwzapalnych zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności nerek
• jednoczesne stosowanie paracetamolu z lekami przeciwzakrzepowymi z grupy kumaryny w tym warfaryną może nieznacznie zmieniać wartość współczynnika INR - w takim przypadku należy zwiększyć częstość monitorowania współczynnika INR w trakcie jednoczesnego stosowania, jak również przez tydzień po odstawieniu paracetamolu
• jednocześnie podana fenytoina może spowodować zmniejszenie skuteczności paracetamolu i zwiększenie ryzyka toksyczności dla wątroby - pacjenci leczeni fenytoiną powinni unikać dużych i (lub) przewlekle stosowanych dawek paracetamolu; pacjentów tych należy monitorować pod kątem wystąpienia objawów hepatotoksyczności
• probenecyd powoduje prawie dwukrotne zmniejszenie klirensu paracetamolu poprzez hamowanie jego wiązania z kwasem glukuronowym - podczas jednoczesnego stosowania produktu z probenecydem należy rozważyć zmniejszenie dawki paracetamolu
• substancje indukujące enzymy - należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania paracetamolu i substancji indukujących enzymy
• wpływ na wyniki badań laboratoryjnych - podawanie paracetamolu może mieć wpływ na oznaczenie stężenia kwasu moczowego we krwi metodą fosforowolframową oraz oznaczenie stężenia glukozy we krwi metodą oksydazowo-peroksydazową

INTERAKCJE DOTYCZĄCE KODEINY:

• inne produkty działające depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy, takie jak barbiturany, anksjolityki i leki przeciwdepresyjne, w tym trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI), inhibitory monoaminooksydazy (IMAO), benzodiazepiny oraz leki nasenne mogą nasilać depresyjne działanie kodeiny na ośrodkowy układ nerwowy
• inne produkty, które są metabolizowane przez CYP2D6 lub hamują jego aktywność, takie jak SSRI (paroksetyna, fluoksetyna, bupropion i sertralina), neuroleptyki (chloropromazyna, haloperydol, lewomepromazyna, tiorydazyna) oraz trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (imipramina, klomipramina, amitryptylina, nortryptylina), celekoksyb, chinidyna, deksametazon oraz ryfampicyna mogą zmniejszać przeciwbólowe działanie kodeiny
• nie zalecane połączenia:
  • agoniści i antagoniści morfiny (buprenorfina, butorfanol, nalbufina, nalorfina, pentazocyna) - dochodzi do ograniczenia działania przeciwbólowego ze względu na kompetycyjne blokowanie receptorów oraz wzrasta ryzyko wystąpienia zespołu odstawiennego
  • alkohol zwiększa działanie sedatywne opioidowych leków przeciwbólowych - zaburzenie stanu świadomości może stanowić zagrożenie w przypadku prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn - nie należy pić napojów alkoholowych oraz stosować leków zawierających alkohol
  • naltrekson - istnieje ryzyko zmniejszenia działania przeciwbólowego - dawki pochodnych morfiny należy zwiększyć w razie konieczności
• połączenia, które należy brać pod uwagę:
  • inne pochodne morfiny o działaniu przeciwbólowym (alfentanyl, dekstromoramid, dekstropropoksyfen, dihydrokodeina, fentanyl, hydromofron, morfina, oksykodon, petydyna, fenoperydyna, remifentanyl, sufentanyl, tramadol) oraz pochodne morfiny o działaniu przeciwkaszlowym (dekstrometorfan, noskapina, folkodyna) i pochodne morfiny o działaniu hamującym odruch kaszlowy (kodeina, etylomorfina), a także benzodiazepiny, barbiturany, metadon - zwiększone ryzyko zahamowania ośrodka oddechowego, które w przypadku przedawkowania może prowadzić do zgonu
  • inne leki o działaniu uspokajającym: pochodne morfiny (przeciwbólowe, przeciwkaszlowe i leki stosowane w leczeniu substytucyjnym), neuroleptyki, barbiturany, benzodiazepiny, leki przeciwlękowe inne niż z grupy benzodiazepin (meprobamat), leki nasenne, leki przeciwdepresyjne o działaniu uspokajającym, mogące powodować senność (amitryptylina, doksepina, mianseryna, mirtazapina, trymipramina) leki przeciwhistaminowe blokujące receptory H1 o działaniu uspokajającym, leki przeciwnadciśnieniowe o działaniu ośrodkowym, baklofen i talidomid - zwiększone ryzyko depresji ośrodkowego układu nerwowego - zaburzenia stanu świadomości mogące stwarzać zagrożenie w przypadku prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn
  • jednoczesne podawanie kodeiny z lekami cholinolitycznymi może zwiększać hamowanie czynności jelit i prowadzić do niedrożności porażennej jelit

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Podczas przyjmowania leku Dafalgan Codeine nie należy pić alkoholu ani zażywać leków zawierających alkohol. Alkohol zwiększa działanie uspokajające opioidowych leków przeciwbólowych. Nasilenie działania kodeiny, powodujące zaburzenie stanu świadomości, może stanowić zagrożenie w przypadku prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn. Ponadto istnieje ryzyko wystąpienia toksycznego uszkodzenia wątroby, szczególnie dotyczy to osób długotrwale niedożywionych i regularnie pijących alkohol.

Dafalgan Codeine może zaburzać sprawność psychofizyczną, może powodować senność lub zaburzenie funkcji poznawczych i dlatego podczas stosowania tego leku nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.

Jak przechowywać lek Dafalgan Codeine?

• przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci