Delmuno (Ramiprilum + Felodipinum)

Jak działa lek Delmuno?

Lek Delmuno zawiera dwie substancje czynne:

• ramipryl, inhibitor ACE, działa poprzez hamowanie wytwarzania substancji podnoszących ciśnienie tętnicze oraz rozkurczenie i rozszerzenie naczyń krwionośnych
• felodopina, antagonista wapnia, rozszerza i rozkurcza naczynia krwionośne

Kiedy stosuje się lek Delmuno?

Lek Delmuno stosowany jest w leczeniu nadciśnienia samoistnego u pacjentów otrzymujących takie same dawki ramiprylu lub felodopiny jak zawarte w leku Delmuno.

Jak stosować lek Delmuno?

Lek Delmuno należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lek Delmuno jest przeznaczony do stosowania tylko u dorosłych, nie należy go podawać dzieciom.

Tabletki należy przyjmować na czczo lub po zjedzeniu lekkiego posiłku. Tabletki należy połykać w całości, bez dzielenia, kruszenia czy żucia, popijając połową szklanki wody lub innego płynu, z wyłączeniem soku grejfrutowego.

Dorośli

Zalecana dawka to 1 tabletka Delmuno 2,5 lub 1 tabletka Delmuno 5 raz na dobę. Lekarz może rozpocząć leczenie od Delmuno 2,5 i następnie zmienić na Delmuno 5.

Maksymalna dawka dobowa to 2 tabletki Delmuno 2,5 lub 1 tabletka Delmuno 5 przyjmowana raz na dobę.

Pacjenci z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby lub nerek

Lekarz dobierze odpowiednią dawkę w zależności od czynności wątroby lub nerek

Pacjenci otrzymujący leki moczopędne

Lekarz może indywidualnie dostosować dawkę.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Delmuno

Należy pilnie powiadomić lekarza lub zgłosić się do oddziału ratunkowego szpitala, zabierając ze sobą opakowanie po leku. Można spodziewać się wystąpienia zawrotów głowy lub uczucia oszołomienia z powodu niskiego ciśnienia tętniczego.

Pominięcie zastosowania leku Delmuno

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki, a kolejną należy przyjąć o stałej porze.

Przerwanie stosowania leku Delmuno

Nie należy przerywać stosowania tego leku w przypadku lepszego samopoczucia. Leczenie powinno być kontynuowane, dopóki lekarz nie zadecyduje o jego zakończeniu.

Kiedy nie stosować leku Delmuno?

Przeciwwskazaniem do stosowania leku jest:

• uczulenie na ramipryl lub inne inhibitory ACE
• uczulenie na felodypinę lub inną pochodną dihydropirydyny
• uczulenie na którąkolwiek substancję pomocniczą
• ciężka reakcja alergiczna zwana obrzękiem naczynioruchowym w przeszłości, objawiająca się swędzeniem, pokrzywką, czerwonymi plamami na rękach, stopach i gardle, obrzękiem gardła i języka, opuchlizną wokół oczu i warg, trudności w oddychaniu i połykaniu
• przyjmowanie leku zawierającego sakubitryl i walsartan, zwiększa się ryzyko obrzęku naczynioruchowego
• nieleczona niewydolność serca, niestabilna dławica piersiowa, wstrząs kardiogenny, zawał serca, udar mózgu
• istotne hemodynamicznie zwężenie zastawek serca
• istotne hemodynamiczne zwężenie tętnic nerkowych
• dynamiczne zwężenie drogi odpływu krwi z serca
• blok przedsionkowo - komorowy II lub III stopnia
• ciężkie zaburzenia czynności nerek
• dializa
• ciężkie zaburzenia czynności wątroby
• ciąża, podejrzenie ciąży lub planowana ciąża
• karmienie piersią
• cukrzyca lub zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą i jednoczesne stosowanie aliskirenu
• zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą i jednoczesne stosowanie sartanów takich jak walsartan, telmisartan, irbesartan

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Delmuno może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta. 

Należy zaprzestać stosowania leku Delmuno i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

• obrzęk twarzy, warg lub gardła, powodujący trudności w połykaniu lub oddychaniu, swędzenie, wysypka
• ciężkie reakcje skórne: wysypka, owrzodzenie błony śluzowej jamy ustnej, zaostrzenie wcześniejszej choroby skóry, zaczerwienienie, powstanie pęcherzy lub odwarstwienie skóry (zespół Stevensa - Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie naskórka, rumień wielopostaciowy)

W przypadku wystąpienia poniższych działań wskazany jest pilny kontakt z lekarzem:

• przyspieszona czynność serca, kołatanie serca, ból w klatce piersiowej, zawał serca, udar mózgu
• duszność lub kaszel
• skłonność do powstawania siniaków, wydłużony czas krwawienia, krwawienie z dziąseł, purpurowe plamy, plamienia na skórze, częstsze zakażenia, ból gardła, gorączka, zmęczenie, omdlenia, zawroty głowy, bladość skóry - mogą świadczyć o chorobach krwi lub szpiku kostnego
• ostry ból brzucha, promieniujący do pleców może świadczyć o zapaleniu trzustki
• gorączka, dreszcze, zmęczenie, utrata apetytu, ból żołądka, nudności, żółtaczka - mogą być objawami zapalenia lub uszkodzenia wątroby

Działania niepożądane obserwowane bardzo często (mogą wystąpić u co najmniej 1 na 10 pacjentów)

• obrzęk obwodowy

Często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 pacjentów)

• obrzęk rąk i nóg
• ból głowy lub uczucie zmęczenia
• zawroty głowy, szczególnie na początku leczenia lub podczas zwiększenia dawki
• omdlenie, niedociśnienie
• nagłe zaczerwienienie, głównie twarzy
• suchy uporczywy kaszel, zapalenie zatok lub zapalenie oskrzeli, duszność
• ból żołądka lub jelit, zaburzenia trawienia, biegunka, niestrawność, nudności lub wymioty
• wysypka skórna z wykwitami lub bez
• ból w klatce piersiowej
• kurcze lub bóle mięśni
• zwiększenie stężenia potasu 

Niezbyt często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 pacjentów)

• zaburzenia równowagi 
• świąd i nietypowe wrażenia czuciowe: drętwienie, mrowienie, kłucie, pieczenie lub cierpnięcie
• utrata lub zmiana odczuwania smaku
• zaburzenia snu, w tym senność
• obniżenie nastroju, lęk, większa niż zwykle nerwowość lub niepokój
• niedrożność nosa, trudności w oddychaniu lub nasilenie astmy
• obrzęk jelit nazywany " obrzękiem naczynioruchowym jelit ", z objawami takimi jak: bóle brzucha, wymioty i biegunka
• ból w nadbrzuszu, zaparcia lub suchość błony śluzowej jamy ustnej
• zwiększona częstość oddawania moczu w ciągu dnia
• nasilone pocenie się
• utrata lub zmniejszenie apetytu
• przyspieszona lub nieregularna czynność serca
• niedociśnienie
• niewyraźne widzenie
• ból stawów
• gorączka
• przemijająca impotencja u mężczyzn, spadek libido u mężczyzn i kobiet
• zwiększenie liczby krwinek białych pewnego typu (eozynofili)
• zaburzenia czynności wątroby, trzustki lub nerek
• niedokrwienie mięśnia sercowego, w tym dusznica bolesna lub zawał serca
• obrzęk naczynioruchowy, najczęściej obrzęk twarzy, warg lub gardła utrudniający oddychanie, swędzenie i wysypka
• zapalenie trzustki, czasem zakończone zgonem

Rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1000 pacjentów)

• uczucie niepewności lub dezorientacja
• drżenie, zaburzenia równowagi
• zaczerwienienie i obrzęk języka
• ciężkie odwarstwienie lub łuszczenie skóry, swędząca wysypka grudkowata
• zaburzenia dotyczące paznokci
• plamy na skórze i ziębnięcie kończyn
• zapalenie naczyń krwionośnych
• zaczerwienienie, swędzenie, obrzęk lub łzawienie oczu
• zaburzenia słuchu i dzwonienie w uszach
• osłabienie
• zmniejszenie liczby krwinek czerwonych, białych lub płytek krwi albo stężenia hemoglobiny
• zażółcenie skóry, oczu, uszkodzenie wątroby
• osłabienie potencji u mężczyzn i kobiet

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów)

• nadwrażliwość na światło słoneczne
• rozrost dziąseł lub zapalenie dziąseł
• zapalenie małych naczyń krwionośnych skóry
• hiperglikemia

Inne działania niepożądane (częstość nieznana):

• niedokrwienie mózgu
• zaburzenia koncentracji, spowolnione lub zaburzone reakcje
• obrzęk błony śluzowej jamy ustnej
• niedrożność jelit
• zmniejszenie liczby krwinek
• hiponatremia
• zmiana koloru palców rąk i stóp w wyniku oziębienia oraz mrowienie lub ból podczas rozgrzewania
• powiększenie piersi u mężczyzn
• uczucie pieczenia
• zmiana odczuwania zapachów
• niedokrwistość hemolityczna
• reakcje anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne
• zwiększenie miana przeciwciał przeciwjądrowych
• ciężkie reakcje skórne: wysypka, owrzodzenie błony śluzowej jamy ustnej, nasilenie wcześniejszej choroby skóry, łuszczycopodobne zapalenie skóry, zaczerwienienie, powstanie pęcherzy lub odwarstwienie skóry
• ostra niewydolność wątroby, zapalenie wątroby
• stężony mocz, nudności lub wymioty, kurcze mięśni, uczucie splątania i napady drgawkowe, ból głowy, zmiana nastroju, wzmożona pobudliwość, zaburzenia świadomości, zmniejszenie napięcia mięśniowego - mogą być spowodowane nieprawidłowym wydzielaniem wazopresyny
• wypadanie włosów

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Delmuno należy omówić z lekarzem lub farmaceutą następujące aspekty:

• przyjmowanie leków zawierających racekadotryl, temsyrolimus, syrolimus, ewerolimus, wildagliptynę - wzrost ryzyka wystąpienia obrzęku naczynioruchowego
• współistniejąca niewydolność serca, nadciśnienie naczyniowo - nerkowe, zaburzenia czynności nerek lub przebyty przeszczep nerek, wskazane jest monitorowanie czynności nerek
• cukrzyca
• zwiększone stężenie potasu np. w wyniku stosowania niektórych leków - wzrasta ryzyko ciężkiej hiperkaliemii
• zwężenie głównego naczynia krwionośnego wychodzącego z serca, zwężenie zastawki dwudzielnej lub choroba mięśnia sercowego
• toczeń rumieniowaty układowy lub twardzina
• zaburzenia pracy wątroby
• istotne hemodynamiczne zwężenie tętnic wieńcowych lub naczyń krwionośnych zaopatrujących mózg, pacjent powinien być stale monitorowany, najlepiej w szpitalu
• znieczulenie ogólne lub planowany zabieg chirurgiczny
• przyjmowanie leków wpływających na zmniejszenie liczby krwinek
• przynależenie do rasy czarnej, ponieważ lek może mieć słabsze działanie hipotensyjne przy większej ilości działań niepożądanych
• terapia zmniejszająca alergię na jad pszczół lub os
• leczenie pozaustrojowe jak np. afereza lipoprotein o małej gęstości (cholesterol frakcji LDL)
• rozrost dziąseł, felodypina odpowiada za to działanie
• przyjmowanie sartanów takich jak walsartan, telmisartan, ibesartan, szczególnie jeżeli pacjent ma zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą
• przyjmowanie leków zawierających aliskiren
• przyjmowanie leków, które mogą zmniejszać stężenie sodu w organizmie
• nietolerancja niektórych cukrów, lek zawiera laktozę

Lekarz powinien także uwzględnić występowanie u pacjenta silnej aktywacji układu renina - angiotensyna, które może nastąpić w wyniku:

• ciężkiego nadciśnienia tętniczego, umiarkowanej niewydolności krążenia - rozpoczęcie stosowania leku Delmuno powinno mieć miejsce w warunkach szpitalnych lub zbliżonych
• hemodynamicznie istotnych zaburzeń napływu lub odpływu z lewej komory serca np. zwężenia zastawki aortalnej, lub mitralnej
• hemodynamicznie istotnego zwężenia tętnicy nerkowej - rozpoczęcie kuracji lekiem Delmuno powinno się odbywać w warunkach szpitalnych lub podobnych
• stosowania leków moczopędnych
• niedoboru płynów lub elektrolitów, należy wyrównać niedobory przed rozpoczęciem leczenia

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Stosowanie leku jest przeciwwskazane w przypadku ciąży, podejrzenia ciąży lub jej planowania.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku

Niewielkie ilości leku mogą przenikać do mleka matki, dlatego nie należy go stosować podczas karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.  

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania leku Delmuno z:

• suplementami potasu
• lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas
• innymi lekami zwiększającymi stężenie potasu
• fenytoiną, karbamazepiną, barbituranami
• ryfampicyną
• zielem dziurawca i jego preparatami
• antybiotykami makrolidowymi (erytromycyna)
• telitromycyną
• pochodnymi azolowymi (itrakonazol, ketokonazol)
• inhibitorami proteazy HIV
• aliskirenem
• sartanami

Stosowanie Delmuno z poniższymi lekami wymaga zachowania ostrożności:

• leki obniżające ciśnienie tętnicze oraz inne leki, które także wykazują taki efekt m.in. azotany, leki przeciwpsychotyczne, opioidy i środki znieczulające
• prokainamid
• heparyna
• preparaty litu
• teofilina
• adrenalina lub noradrenalina
• allopurynol
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ)
• leki immunosupresyjne
• takrolimus
• cytostatyki
• insulina, glibenklamid, metformina, wildagliptyna i inne leki stosowane w cukrzycy
• kortykosteroidy
• leki odczulające
• racekadotryl
• temsyrolinus, syrolimus, ewerolimus

Duże ilości spożywanej soli mogą osłabiać działanie leku.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Spożywanie alkoholu w trakcie kuracji może nasilić działanie leku.

Lek może wywołać zawroty głowy lub uczucie oszołomienia. W takim przypadku nie należy prowadzić pojazdów, używać narzędzi ani obsługiwać maszyn.

Jak należy przechowywać lek Delmuno?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci w temperaturze poniżej 25°C.