Demezon roztwór do wstrzykiwań (Dexamethasoni phosphas)

Jak działa lek Demezon roztwór do wstrzykiwań?

Lek Demezon roztwór do wstrzykiwań wywiera bardzo silne i długotrwałe działanie przeciwzapalne, przeciwalergiczne i immunosupresyjne.

Kiedy stosuje się lek Demezon roztwór do wstrzykiwań?

Lek Demezon roztwór do wstrzykiwań stosowany jest w leczeniu ostrych stanów zagrożenia życia wymagających podania glikokortykosteroidów oraz w sytuacjach klinicznych wymagających zastosowania glikokortykosteroidów celem leczenia i (lub) łagodzenia objawów choroby podstawowej.

Jak stosować lek Demezon roztwór do wstrzykiwań?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

W zależności od nasilenia choroby i reakcji pacjenta na leczenie, lekarz ustali dla każdego pacjenta indywidualny schemat leczenia.

Demezon 4 mg/ ml i 8 mg/ ml

Dorośli

4 - 16 mg na dobę, maksymalnie 32 mg; jednorazowa dawka wynosi zwykle od 4 do 8 mg; wstrzyknięcia do małych stawów dawka 2 mg

Dzieci

Od 0,2 do 0,4 mg/ kg masy ciała na dobę

Osoby starsze

Brak specjalnego sposobu dawkowania.

W przypadku niedoczynności tarczycy lub marskości wątroby

Względnie małe dawki mogą być wystarczające lub może być wymagane zmniejszenie dawki. Nagłe przerwanie leczenia może prowadzić do wystąpienia ostrej niewydolności kory nadnerczy. Z tego powodu, jeśli przewidywane jest odstawienie leku, dawka powinna być zmniejszana powoli.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Demezon roztwór do wstrzykiwań

Lek Demezon roztwór do wstrzykiwań jest na ogół dobrze tolerowany nawet w przypadku stosowania dużych ilości przez krótki czas. Nie są wymagane specjalne środki ostrożności. Jeśli pacjent zauważy pojawienie się nasilonych lub nietypowych działań niepożądanych, powinien zwrócić się do lekarza.

Pominięcie zastosowania leku Demezon roztwór do wstrzykiwań

Pominięta dawka powinna zostać podana później w ciągu dnia, a następnego dnia należy kontynuować stosowanie dawki przepisanej przez lekarza. Jeśli nastąpiło pominięcie kilku dawek, może dojść do nawrotu leczonej choroby lub pogorszenia jej objawów. W takich przypadkach należy skonsultować się z lekarzem. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Demezon roztwór do wstrzykiwań

Lek należy zawsze stosować zgodnie ze schematem zaleconym przez lekarza. Nie wolno przerywać stosowania leku Demezon roztwór do wstrzykiwań bez konsultacji z lekarzem, gdyż nagłe przerwanie leczenia może stanowić zagrożenie życia.

Kiedy nie stosować leku Demezon roztwór do wstrzykiwań?

Leku Demezon 4 mg/ ml nie należy stosować:

• jeśli pacjent ma uczulenie na deksametazon, inne kortykosteroidy lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• jeśli u pacjenta występuje zakażenie układowe, o ile nie zostało zastosowane odpowiednie leczenie przyczynowe 
• domięśniowo, jeśli pacjent ma samoistną plamicę małopłytkową
• dostawowo, w przypadkach gdy u pacjenta występuje: zakażenie w obrębie lub w bezpośrednim sąsiedztwie stawu, wymagające leczenia, bakteryjne zapalenie stawów, niestabilność stawów wymagająca leczenia, skaza krwotoczna, zwapnienia okołostawowe, pozanaczyniowa martwica kości, zerwanie ścięgna, staw Charcota
• nasiękowo bez dodatkowego leczenia przyczynowego, w przypadku występowania zakażeń w miejscu podania

Leku Demezon 8 mg/ ml nie należy stosować:

• jeśli pacjent ma uczulenie na deksametazon, inne kortykosteroidy lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• jeśli u pacjenta występuje zakażenie układowe, o ile nie zostało zastosowane odpowiednie leczenie przyczynowe
• domięśniowo, jeśli pacjent ma samoistną plamicę małopłytkową

W ostrych, groźnych dla życia stanach nie ma żadnych przeciwwskazań do zastosowania leku, zwłaszcza jeżeli przewiduje się podawanie go przez krótki czas (24 – 36 godzin).

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Demezon roztwór do wstrzykiwań może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Krótkotrwałe leczenie lekiem skutkuje małym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych.

Leczenie dużymi dawkami wymaga ścisłej kontroli lekarskiej, szczególnie pod kątem:

• zmian elektrolitowych
• obrzęków
• podwyższonego ciśnienia krwi
• niewydolności serca
• arytmii
• drgawek
• wstrząsu anafilaktycznego
• zmniejszenia tolerancji glukozy
• wystąpienia wrzodów żołądka i jelit

Podczas długotrwałego stosowania szczególnie dużych dawek, można spodziewać się wystąpienia działań niepożądanych:

• zakażenia i zarażenia pasożytnicze: maskowanie zakażeń, pobudzenie zakażenia nicieniami węgorka jelitowego, wystąpienie lub pogorszenie zakażeń wirusowych, grzybiczych i bakteryjnych
• zmiany w morfologii krwi
• reakcje nadwrażliwości, ciężkie reakcje anafilaktyczne: zaburzenia rytmu serca, skurcz oskrzeli, nadmiernie wysokie lub niskie ciśnienie tętnicze krwi, zapaść krążeniowa, zatrzymanie akcji serca, osłabienie układu odpornościowego
• zespół Cushinga (twarz księżycowata, otyłość tułowia i zaczerwienienie twarzy), osłabiona czynność lub zmniejszenie się kory nadnerczy
• zaburzenia metabolizmu i odżywiania: zwiększenie masy ciała, zwiększenie stężenia glukozy we krwi, cukrzyca, zwiększenie stężenia tłuszczów we krwi, zwiększenie stężenia sodu z obrzękiem tkanek, niedobór potasu, zwiększenie apetytu
• zaburzenia psychiczne: depresja, drażliwość, euforia, zwiększenie napędu, psychoza, mania, omamy, zmiany nastroju, lęk, zaburzenia snu, myśli samobójcze
• zaburzenia układu nerwowego: zwiększone ciśnienie w mózgu, padaczka
• zaburzenia oka: jaskra, zaćma, pogorszenie wrzodów rogówki, pojawienie się lub nasilenie wirusowych, grzybiczych i bakteryjnych zapaleń oka, pogorszenie bakteryjnego zapalenia rogówki, opadanie powieki, rozszerzenie źrenicy, obrzęk spojówek, perforacja twardówki, zaburzenia widzenia, utrata wzroku, perforacja rogówki w przypadku wcześniej istniejącego zapalenia rogówki, nieostre widzenie
• zaburzenia naczyniowe: wysokie ciśnienie tętnicze, zwiększenie ryzyka miażdżycy i zakrzepicy, zapalenie naczyń, zwiększona łamliwość naczyń włosowatych
• wrzody żołądka i jelit, krwawienie z przewodu pokarmowego, zapalenie trzustki, dolegliwości w nadbrzuszu
• rozstępy, ścieńczenie skóry, rozszerzenie naczyń krwionośnych, tendencja do powstawania siniaków, bardzo małe lub powierzchniowe wylewy krwi, nadmierne owłosienie, trądzik, zmiany zapalne skóry twarzy, szczególnie wokół ust, nosa i oczu, zmiany pigmentacji skóry
• zaburzenia mięśniowo - szkieletowe i tkanki łącznej: osłabienie i/lub zanik mięśni, osteoporoza, martwica kości, zapalenie i zerwanie ścięgien, zahamowanie wzrostu u dzieci, tłuszczakowatość nadtwardówkowa
• zaburzenia wydzielania hormonów: nieregularne miesiączki lub ich brak, hirsutyzm, impotencja
• wydłużone gojenie się ran
• zespół odstawienia objawiający się bólem mięśni i stawów
• miejscowe podrażnienia oraz objawy nietolerancji
• zanik skóry i tkanki podskórnej w miejscu wstrzyknięcia

W przypadku wystąpienia zaburzeń psychicznych podczas stosowania leku należy zwrócić się do lekarza.

Stosowanie leku może wpłynąć na obniżenie odporności organizmu i zwiększyć podatność na infekcje.

W trakcie kuracji lekiem Demezon roztwór do wstrzykiwań nie należy poddawać się szczepieniom żywymi szczepionkami wirusowymi ze względu na ryzyko wystąpienia zaburzeń neurologicznych i nieskuteczności uodpornienia.

W czasie stosowania leku Demezon roztwór do wstrzykiwań należy unikać narażenia na choroby wirusowe (ospa, odra), szczególnie jeśli nie przebyto tych chorób w przeszłości. Lek zwiększa bowiem podatność na zakażenia.

Lek należy stosować ostrożnie w przypadku współistniejących chorób: osteoporozy, nadciśnienia tętniczego lub zastoinowej niewydolności serca, ciężkiej choroby psychicznej, cukrzycy, przebytej gruźlicy, jaskry, osłabienia mięśniowego, niewydolności wątroby, niewydolności nerek, padaczki, owrzodzenia żołądka i jelit, migreny, chorób pasożytniczych, zahamowania wzrostu, zespołu Cushinga, objawów zespołu rozpadu guza, nowotworu układu krwiotwórczego.

Po podaniu leku Demezon roztwór do wstrzykiwań mogą wystąpić ciężkie reakcje uczuleniowe, takie jak obrzęk głośni, pokrzywka, skurcz oskrzeli, szczególnie u pacjentów, u których reakcje uczuleniowe występowały w przeszłości.

Podanie dostawowe leku Demezon roztwór do wstrzykiwań zwiększa ryzyko zakażeń stawów. Przedłużone i powtarzane stosowanie glikokortykosteroidów w obrębie obciążonych stawów może prowadzić do pogorszenia zmian degeneracyjnych stawów.

W przypadku miejscowego stosowania leku Demezon roztwór do wstrzykiwań należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia interakcji oraz działań niepożądanych jak podczas podawania ogólnoustrojowego.

W przypadku pojawienia się nieostrego widzenia lub innych zaburzeń widzenia należy skontaktować się z lekarzem.

Podczas stosowania dużych dawek leku, tętno może być niższe niż zazwyczaj.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek może być stosowany jedynie w przypadku, gdy w opinii lekarza korzyści dla matki przewyższają potencjalne zagrożenie dla płodu.

Noworodki urodzone przez matki, które w trakcie ciąży otrzymywały duże dawki glikokortykosteroidów, powinny być obserwowane pod kątem ryzyka wystąpienia niedoczynności nadnerczy.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Zaleca się zaprzestanie karmienia piersią w okresie przyjmowania leku. Glikokortykosteroidy przenikają do mleka matki i mogą upośledzać wzrost oraz endogenną produkcję glikokortykosteroidów u noworodków i niemowląt.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu któregokolwiek z niżej wymienionych leków, ze względu na ich możliwy wpływ na działanie leku Demezon roztwór do wstrzykiwań lub modyfikację działania wymienionych leków przez lek Demezon roztwór do wstrzykiwań:

• rytonawir, kobicystat stosowane w leczeniu HIV i AIDS
• fenytoina, karbamazepina, prymidon, fenobarbital
• ryfampicyna, ryfabutyna
• ketokonazol, itrakonazol
• leki stosowane w leczeniu cukrzycy, w tym insulina
• leki przeciwnadciśnieniowe i moczopędne
• glikozydy nasercowe
• leki przeciwzakrzepowe: warfaryna, acenokumarol
• doustne środki antykoncepcyjne zawierające estrogen i progestagen
• niesteroidowe leki przeciwzapalne
• leki przeczyszczające
• leki stosowane w leczeniu miastenii
• niedepolaryzujące leki zwiotczające mięśnie prążkowane, np. pankuronium
• atropina i leki przeciwcholinergiczne
• fluorochinolony
• cyklosporyna
• protyrelina
• chlorochina, hydrochlorochina, meflochina - leki przeciwmalaryczne i stosowane w chorobach reumatycznych
• prazykwantel
• aminoglutetimid
• acetazolamid
• karbenoksolon
• efedryna 

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych odnośnie jednoczesnego stosowania leku i spożywania alkoholu.

Brak danych wskazujących na wpływ leku Demezon roztwór do wstrzykiwań na prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn.

Jak przechowywać lek Demezon roztwór do wstrzykiwań?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C 
• nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać
• przechowywać w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem