Dexamethason WZF 0,1% (Dexamethasonum)

Jak działa lek Dexamethason WZF 0,1%?

Lek zawiera deksametazon, który działa:

• przeciwzapalnie
• przeciwuczuleniowo
• przeciwświądowo

Kiedy stosuje się lek Dexamethason WZF 0,1%?

Lek stosuje się w leczeniu stanów zapalnych spojówki, rogówki i przedniego odcinka oka odpowiadających na leczenie steroidami, takich jak: 

• zapalenie przedniego odcinka błony naczyniowej oka
• zapalenie tęczówki
• zapalenie ciała rzęskowego
• alergiczne i wiosenne zapalenie spojówek
• półpaścowe zapalenie rogówki
• powierzchowne punkcikowe zapalenie rogówki oraz nieswoiste powierzchowne zapalenie rogówki

Lek stosuje się również w leczeniu uszkodzeń rogówki powstałych na skutek:

• oparzeń chemicznych
• oparzeń radiacyjnych lub cieplnych
• po wbiciu ciał obcych

Lek stosuje się także po zabiegach chirurgicznych w celu:

• zmniejszenia nasilenia reakcji zapalnych
• zapobiegania odrzucenia przeszczepu

Jak stosować lek Dexamethason WZF 0,1%?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Stosowanie u dorosłych, młodzieży i dzieci od 2 lat i starszych:

Lekarz zaleci dawkę w zależności od ciężkości schorzenia.

• w ostrych stanach zapalnych zakraplać do worka spojówkowego od 1 do 2 kropli co 30 do 60 minut - do wystąpienia poprawy
• w sytuacji wystąpienia poprawy należy obniżyć dawkę i podawać 1 kroplę co 4 godziny

Sposób podawania:

Lek jest przeznaczony tylko do użytku zewnętrznego - miejscowo do worka spojówkowego. Nie należy dotykać końcówki kroplomierza, ponieważ może to spowodować zanieczyszczenie zawartości butelki. Przed zakropleniem leku należy dokładnie umyć ręce.

Aby zakroplić oko, należy:

1. Dokładnie wstrząsnąć butelkę przed użyciem
2. Odkręcić zakrętkę znajdującą się na butelce
3. Przechylić głowę do tyłu i odciągnąć dolną powiekę w dół, aby utworzyć kieszonkę pomiędzy powieką i gałką oczną
4. Odwrócić butelkę i delikatnie nacisnąć kciukiem lub palcem wskazującym na ściankę, aż do wyciśnięcia jednej kropli leku do oka - nie należy dotykać końcówką kroplomierza do oka, ani powiek, a jeśli kropla nie trafiła do oka, należy zakroplić następną
5. Bezpośrednio po zakropleniu leku Dexamethason WZF 0,1% należy przez około 1 minutę delikatnie uciskać wewnętrzny kącik oka - pomoże to zmniejszyć ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych
6. Jeśli lekarz zalecił zakraplanie leku także do drugiego oka, należy powtórzyć czynności z punktów 3., 4. i 5.
7. Kroplomierz jest tak zaprojektowany, aby dokładnie odmierzać krople, dlatego nie należy powiększać otworu w kroplomierzu
8. Po zakropleniu należy zakręcić butelkę, nie należy jednak zakręcać jej zbyt mocno

Zaleca się regularne zakraplanie leku przez cały okres leczenia zalecony przez lekarza.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Dexamethason WZF 0,1%:

W przypadku miejscowego przedawkowania podczas podania do oka nadmiar leku można wypłukać z oka (oczu) za pomocą letniej wody.

Pominięcie zastosowania leku Dexamethason WZF 0,1%:

W przypadku pominięcia dawki leku należy ją przyjąć jak najszybciej. Jeżeli zbliża się już pora przyjęcia następnej dawki leku, należy pominąć zapomnianą dawkę i zakroplić następną według ustalonego schematu dawkowania. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki leku.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Dexamethason WZF 0,1%?

Leku Dexamethason WZF 0,1% nie należy stosować jeśli:

• pacjent ma uczulenie na deksametazon lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku 
• u pacjenta występuje ospa krowia, ospa wietrzna lub inne choroby wirusowe rogówki i spojówek (z wyjątkiem półpaścowego zapalenia rogówki)
• pacjent ma opryszczkowe zapalenie rogówki
• pacjent ma zakażenia grzybicze oczu
• pacjent ma zakażenia oczu wywołane przez Mycobacteriae
• pacjent ma nieleczone ostre ropne zakażenia bakteryjne oczu

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek ten może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Często (rzadziej niż u 1 na 10 osób):

• uczucie dyskomfortu w oku.

Niezbyt często (rzadziej niż u 1 na 100 osób):

• zaburzenia smaku
• zapalenie rogówki
• zapalenie spojówek
• suche zapalenie rogówki i spojówek
• przebarwienie rogówki
• światłowstręt
• niewyraźne widzenie
• świąd oka
• uczucie obecności ciała obcego w oku
• zwiększone łzawienie
• nietypowe odczucia w oczach
• strupki na brzegach powiek
• podrażnienie oka
• przekrwienie oka

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• nadwrażliwość
• zawroty głowy
• ból głowy
• wzrost ciśnienia śródgałkowego
• owrzodzenie rogówki
• opadanie powiek
• ból oczu
• rozszerzenie źrenic
• nieostre widzenie
• nasilony wzrost owłosienia na ciele (szczególnie u kobiet)
• osłabienie mięśni oraz utrata masy mięśniowej
• fioletowe rozstępy na skórze
• zwiększone ciśnienie krwi
• nieregularne miesiączki lub brak miesiączki
• zmiany ilości białka i wapnia w organizmie
• zahamowanie wzrostu u dzieci i młodzieży
• obrzęk i zwiększenie masy ciała, widoczne szczególnie na tułowiu i twarzy (choroba nazywana zespołem Cushinga)

Długotrwałe stosowanie podawanych miejscowo do oka kortykosteroidów może powodować wzrost ciśnienia śródgałkowego z uszkodzeniem nerwu wzrokowego, zmniejszenie ostrości widzenia, zaburzenia pola widzenia, a także powstanie zaćmy podtorebkowej tylnej.

Ze względu na zawartość w składzie kortykosteroidów, w przypadku stosowania w schorzeniach przebiegających ze ścieńczeniem rogówki lub twardówki istnieje większe ryzyko perforacji, w szczególności po długotrwałym leczeniu.

Kortykosteroidy mogą zmniejszać odporność na zakażenia i sprzyjać ich występowaniu.

U pacjentów ze znacznie uszkodzoną przednią, przezroczystą warstwą oka (rogówką), bardzo rzadko obserwowano mętne plamy na rogówce spowodowane przez odkładanie się wapnia w trakcie leczenia.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku należy to omówić z lekarzem lub farmaceutą:

• u pacjentów z bakteryjnym, wirusowym lub grzybiczym zakażeniem oczu lek może maskować objawy zakażenia - w takim przypadku lekarz może zalecić zastosowanie antybiotyku
• po stosowaniu leku u osób, które przebyły choroby powodujące ścieńczenie rogówki lub twardówki (struktury oka) może w bardzo rzadkich przypadkach dojść do perforacji (przedziurawienia) tych struktur oka
• długotrwałe (znacznie dłuższe niż zalecane) stosowanie leku zwiększa ryzyko wystąpienia wtórnego zakażenia wywołanego przez grzyby, bakterie i wirusy - może też doprowadzić do wystąpienia lub przyspieszenia rozwoju zaćmy (zmętnienie soczewki oka), podwyższenia ciśnienia w oku (oczach) u osób predysponowanych, a w niektórych przypadkach nawet do wystąpienia jaskry
• podczas długotrwałego leczenia deksametazonem, lekarz może zalecić badania okulistyczne (stanu soczewki, rogówki oraz dokonywanie pomiarów ciśnienia śródgałkowego)
• nie zaleca się noszenia soczewek kontaktowych w czasie leczenia zapalenia oka (oczu)
• jeśli u pacjenta wystąpi nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy skontaktować się z lekarzem

Należy zwrócić się do lekarza, jeśli u pacjenta wystąpi obrzęk oraz zwiększenie masy ciała, widoczne szczególnie na tułowiu i twarzy - są to zazwyczaj pierwsze objawy choroby nazywanej zespołem Cushinga. Zahamowanie czynności nadnerczy może wystąpić w wyniku przerwania długotrwałego lub intensywnego stosowania leku Dexamethason WZF 0,1% - należy zwrócić się do lekarza, zanim pacjent zdecyduje o przerwaniu leczenia, ryzyko to jest szczególnie istotne u dzieci oraz u pacjentów leczonych rytonawirem lub kobicystatem.

Podawanych miejscowo kortykosteroidów nie należy stosować dłużej niż przez jeden tydzień, chyba że pod nadzorem okulistycznym i z regularną kontrolą ciśnienia śródgałkowego.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Dexamethason WZF 0,1% nie jest zalecany do stosowania w okresie ciąży, chyba że stan kliniczny kobiety wymaga podawania deksametazonu.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Decyzję o stosowaniu leku w okresie karmienia piersią podejmie lekarz.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę, jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Należy zwrócić uwagę na:

• jednoczesne stosowanie miejscowo działających steroidów i niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) - może to nasilać potencjalne zaburzenia gojenia rogówki
• przyjmowaniu rytonawiru lub kobicystatu - leki te mogą zwiększać zawartość deksametazonu we krwi - należy powiedzieć o tym lekarzowi
• jednoczesne stosowanie innych leków podawanych do worka spojówkowego - należy zachować 5 minut odstępu pomiędzy podaniem kolejnych leków
• stosowanie maści do oczu -  powinny być zawsze stosowane na końcu (po podaniu wszystkich leków w kroplach)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Tak jak w przypadku innych kropli do oczu, przemijające niewyraźne widzenie lub inne zaburzenia widzenia mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów, lub obsługiwania maszyn. Jeśli wystąpi niewyraźne widzenie, przed przystąpieniem do prowadzenia pojazdu lub obsługiwania maszyn należy poczekać do momentu powrotu pełnej ostrości widzenia.

Jak przechowywać lek Dexamethason WZF 0,1%? 

Lek należy przechowywać:

• w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• w temperaturze poniżej 25°C
• w szczelnie zamkniętej butelce
• w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem

Po pierwszym otwarciu butelki, leku nie należy stosować dłużej niż przez 4 tygodnie.