Diazidan (Gliclazidum)

Jak działa lek Diazidan?

Lek Diazidan należy do grupy pochodnych sulfonylomocznika. Jego działanie polegające na obniżeniu poziomu glukozy we krwi i osiągane jest przez bezpośrednią stymulację komórek trzustki, uwalnianych insulinę.

Kiedy stosuje się lek Diazidan?

Diazidan stosuje się w cukrzycy typu 2, gdy dieta, zmniejszenie masy ciała i ćwiczenia fizyczne są niewystarczające do utrzymania prawidłowego poziomu glukozy we krwi.

Jak stosować lek Diazidan?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dorośli i osoby w podeszłym wieku: 

Najczęściej stosowana dawka w leczeniu cukrzycy wynosi od 40 mg do 320 mg na dobę. W początkowej fazie leczenia stosujemy dawkę 80 mg na raz dobę, stopniowo zwiększając dawkę o 40 mg do 80 mg na dobę co kilka dni (zwykle co tydzień) do momentu unormowania się poziomu glukozy we krwi. 

Zasady stosowania leku Diazidan:

• lek należy przyjmować z posiłkiem 
• tabletki można dzielić
• nie stosować u dzieci

Specjalne stosowanie (niewydolność nerek, wątroby, starszy wiek)

Leczenie należy rozpoczynać od małych dawek.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

• niepokój
• nadmierne pocenie się
• trudności w koncentracji
• senność
• bóle głowy
• nudności

Jeśli wystąpią powyższe objawy, należy zjeść produkt zawierający dużo glukozy (cukier, cukierki, miód) oraz skontaktować się z lekarzem.

Pominięcie zastosowania leku

Dawkę pominiętą należy przyjąć jak najszybciej, z wyjatkiem gdy zbliża się pora zastosowania kolejnej dawki, wtedy należy ominąć opuszczoną dawkę. Nie stosujemy podwójnej dawki w celu uzupełnienia dawki pominiętej.

Przerwanie stosowania leku

Zaprzestanie przyjmowania leku Diazidan, może zwiększyć poziom glukozy we krwi.

Kiedy nie stosować leku Diazidan?

• gdy u pacjenta występuje nadwrażliwość na substancję czynną lub pozostałe składniki leku
• przy powikłaniach cukrzycy (śpiączka cukrzycowa, ketonuria)
• przy ciężkiej niewydolności nerek i wątroby
• gdy pacjent będzie miał zabieg chirurgiczny
• w cukrzycy typu 1
• jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Diazidan może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Często (rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów, ale częściej niż u 1 na 100 osób):

• zmniejszenie poziomu glukozy we krwi (hipoglikiemia)
• zwiększenie masy ciała
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe takie jak nudności, wymioty, biegunka, zaburzenia smaku

Niezbyt często (rzadziej niż u 1 na 100 osób, ale częściej niż u 1 na 1000 osób):

• wysypka skórna
• świąd
• zaczerwienie skóry

Rzadko (rzadziej niż u 1 na 1000 osób, ale częściej niż u 1 na 10 000 osób):

• zawroty głowy
• senność
• spadek stężenia sodu we krwi i zatrzymanie wody w organizmie
• zaburzenia hematologiczne
• wzrost aktywności aminotransferaz w surowicy
• zmniejszenie masy ciała

Bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 10 000 osób):

• znaczne zmniejszenie stężenia cukru we krwi, powodujące śpiączkę
• zapalenie wątroby
• uczulenie na światło

• niewydolność nerek lub wątroby
• zmiana diety wymaga modyfikacji stosowania leku Diazidanu

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku Diazidan nie należy stosować w ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku Diazidan nie zaleca się stosować podczas karmienia piersią.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjentek, karmiących piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Nie należy stosować leku Diazidan łącznie z:

• inhibitorami konwertazy
• lekami przeciwzakrzepowymi
• asparaginiazą, kortykosteroidami, diuretykami tiazydowymi (hydrochlorotiazyd)
• barbituranami (fenobarbital)
• B-blokerami (metoprolol, atenolol)
• cymetydyną i ranitydyną
• lekami indukującymi enzymy wątrobowe jak rifampicyna
• lekami hamującymi enzymy wątrobowe jak chloramfenikol 
• niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi
• inhibitorami MAO jak selegilina, moklobemid
• chinina, chinidyna, salicylany
• lekami blokującymi kanał wapniowy (werapamil)
• lekami przeciwgrzybicznymi jak mikonazol
• litem
• guanetydyną
• klofibratem
• insuliną
• steroidami anabolicznymi
• bromokryptyną
• pirydoksyną
• tetracyklinami
• teofiliną
• estrogenami
• tabletkami antykoncepcyjnymi
• hormonami tarczycy
• morfiną
• furosemidem
• hormonem wzrostu
• chlorpromazyną
• kwasem nikotynowym

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Lek Diazidan stosowany łącznie z alkoholem powoduje:

• uderzenia gorąca do twarzy, karku, ramion
• zaczerwienie skóry twarzy
• nasila działanie hipoglikemizujące leku

Do czasu unormowania się stężenia glukozy we krwi nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych ani obsługiwać maszyn, gdyż zbyt wysokie i niskie stężenie glukozy we krwi prowadzi do osłabienia sprawności psychofizycznej.

Jak przechowywać lek Diazidan?

• przechowywać w temperaturze poniżej 25^oC
• w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci