Diuver (Torasemidum)

Jak działa lek Diuver?

Diuver zawiera w swoim składzie torasemid, dzięki któremu wykazuje działanie moczopędne. Po podaniu doustnym jest szybko oraz całkowicie wchłaniany. Maksymalne stężenie w osoczu występuje po 1 do 2 godzin. Około 80% podanej dawki jest wydalane z moczem.

Kiedy stosuje się lek Diuver?

Diuver stosuje się w leczeniu:

• nadciśnienia pierwotnego
• obrzękach spowodowanych zastoinową niewydolnością serca
• obrzękach pochodzenia wątrobowego, nerkowego
• obrzęku płuc

Diuver należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Diuver 5 mg

Dorośli: 

Nadciśnienie pierwotne

Należy stosować doustnie  2,5 mg 1 raz na dobę. Dawkę można zwiększyć do 5 mg 1 raz na dobę. Maksymalny efekt terapeutyczny osiągalny jest po 12 tygodniowym leczeniu.

Obrzęki

Zwykle stosuje się 5 mg doustnie 1 raz na dobę. Dawkę można zwiększyć stopniowo do 20 mg 1 raz na dobę. W indywidualnych przypadkach stosowano 40 mg na dobę. 

Dzieci i młodzież:

Brak doświadczeń klinicznych stosowania torasemidu w tej grupie wiekowej.

Pacjent z niewydolnością wątroby:

Podczas leczenia pacjenci powinni być pod specjalną kontrolą lekarską ze względu na ryzyko zwiększenia stężenia torasemidu we krwi.

Diuver 10 mg

Obrzęki

Zwykle stosuje się 5 mg doustnie 1 raz na dobę. Dawkę można zwiększyć stopniowo do 20 mg 1 raz na dobę. W indywidualnych przypadkach stosowano 40 mg na dobę. 

Zastosowanie większej niż zalecana dawka Diuveru

W przypadku przedawkowania może wystąpić znaczna diureza z niebezpieczeństwem utraty płynów i elektrolitów, a w następstwie senność, stany splątania, spadek ciśnienia krwi, zapaść krążenia. Również mogą pojawić się zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Nie ma specyficznej odtrutki. Objawy przedawkowania wymagają zmniejszenia dawki lub odstawienia leku, z jednoczesnym podaniem płynów i elektrolitów. W razie przyjęcia większej niż zalecana dawka leku należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Pominięcie zastosowania leku Diuver 

Pominiętą dawkę należy zażyć jak najszybciej, jak będzie to możliwe. Jeżeli zbliża się już czas zażycia kolejnej dawki, należy przyjąć ją o wyznaczonej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Lek Diuver należy przyjmować rano, popijając niewielką ilością płynów, niezależnie od posiłków.

Kiedy nie stosować leku Diuver?

Nie należy stosować leku Diuver:

• jeśli u pacjenta występuje nadwrażliwość na torasemid, pochodne sulfonylomocznika lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek z bezmoczem
• jeśli u pacjenta występuje śpiączka wątrobowa i stany przedśpiączkowe
• jeśli u pacjenta występuje niedociśnienie tętnicze
• jeśli pacjentka karmi piersią 
• jeśli pacjentka jest w ciąży

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta

Jak każdy lek, lek Diuver może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Często (mogą wystąpić nie częściej niż u 10 na 100 pacjentów):

• zaburzenia gospodarki wodno - elektrolitowej
• hipokaliemia
• bóle głowy
• zawroty głowy
• spadki ciśnienia
• osłabienie
• senność
• stany splątania
• utrata apetytu
• kurcze mięśniowe
• bóle brzucha
• nudności
• wymioty
• biegunka
• zaparcia
• zwiększenie kwasu moczowego, glukozy oraz lipidów w osoczu
• zaostrzenie się objawów zasadowicy metabolicznej
• zwiększenie aktywności niektórych enzymów wątrobowych np. gamma - glutamylotransferazy

Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów):

• u pacjentów z zaburzeniami w odpływie moczu, może dochodzić do jego nagłego zatrzymania
• może pojawić się zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w osoczu krwi

Rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):

• parestezje kończyn

Bardzo rzadko (występują rzadziej niż 1 na 10000 osób, w tym pojedyncze przypadki):

• powikłania zakrzepowe
• zaburzenia krążenia sercowego i mózgowego
• zaburzenia rytmu serca
• dławica piersiowa
• ostry zawał mięśnia sercowego
• omdlenia
• zmniejszenie liczby czerwonych i białych krwinek oraz płytek krwi
• reakcje alergiczne, takie jak świąd, wysypka oraz nadwrażliwość na światło
• zapalenie trzustki
• zaburzenie widzenia i słuchu 

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• suchość błon śluzowych  jamy ustnej

Przed rozpoczęciem stosowania leku Diuver należy omówić z lekarzem występowanie dolegliwości:

• jeśli u pacjenta występują zaburzenia w oddawaniu moczu, przed rozpoczęciem leczenia należy usunąć przyczynę tych zaburzeń i przywrócić równowagę wodno - elektrolitową (zwłaszcza u pacjentów poddanych jednoczesnemu leczeniu glikozydami naparstnicy, glukokortykosteroidami, mineralokortykosteroidami lub lekami przeczyszczającymi)
• podczas długotrwałego leczenia torasemidem zaleca się regularną kontrolę gospodarki wodno - elektrolitowej, stężenia glukozy, kwasu moczowego, kreatyniny, lipidów we krwi oraz badanie morfologi krwi (czerwone i białe krwinki oraz płytki krwi)
• jeśli u pacjenta występuje skłonność do zwiększonego stężenia kwasu moczowego we krwi i skazy moczanowej
• jeśli u pacjenta występuje utajona lub jawna cukrzyca, należy kontrolować metabolizm węglowodanów

Należy zachować ostrożność w następujących sytuacjach:

• patologiczne zmiany w równowadze kwasowej
• równoczesne leczenie litem, aminoglikozydami lub cefalosporynami
• niewydolność nerek spowodowana czynnikami nefrotoksycznymi
• dzieci poniżej 12 lat

Stosowanie Diuveru może prowadzić do dodatnich wyników kontroli dopingowych. Diuver stosowany jako środek dopingowy może stanowić zagrożenie zdrowia.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Leku nie należy stosować u kobiet w ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Lek przeciwwskazany jest w okresie karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.  

Należy zwrócić szczególną uwagę na stosowanie leku Diuver z:

• glikozydami nasercowymi
• mineralo - i glikokortykosteroidami
• środkami przeczyszczającymi
• lekami przeciwcukrzycowymi
• inhibitorami konwertazy angiotensyny
• niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi 
• lekami obkurczającymi naczynia np. adrenalina, noradrenalina
• antybiotykami aminoglikozydowymi
• cisplatyną
• cefalosporynami
• litem
• teofiliną
• lekami zwiotczającymi mięśnie
• salicylanami
• probenecydem

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta. 

Brak danych na temat skutków zażywania alkoholu podczas terapii lekiem Diuver.

W przypadku wystąpienia takich działań niepożądanych jak zawroty głowy lub podobne objawy nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń mechanicznych.

Jak przechowywać lek Diuver? 

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• przechowywać w temperaturze poniżej 25^oC