Emla (Prilocainum + Lidocainum)

Jak działa lek Emla?

Emla zawiera dwie substancje czynne - lidokainę i prylokainę, które wykazują działanie miejscowo znieczulające. Lek powoduje krótkotrwałe zniesienie czucia w powierzchownych warstwach skóry. Lek nakładany jest na skórę przed wykonaniem niektórych zabiegów medycznych.

Kiedy stosuje się lek Emla?

Dorośli, młodzież i dzieci (krem i plaster) znieczulanie skóry przed:

• wkłuciem igły w skórę (przykładowo podczas wykonywania zastrzyku lub pobierania krwi)
• drobnymi zabiegami chirurgicznymi wykonywanymi na skórze

Dorośli i młodzież (tylko krem) w celu znieczulenia narządów płciowych przed:

• wykonaniem zastrzyku
• wykonaniem zabiegów medycznych np. usunięcia brodawek

Zastosowanie kremu na narządy płciowe powinno być wykonywane tylko pod nadzorem lekarza lub pielęgniarki.

Dorośli (tylko krem) znieczulanie skóry przed:

• zabiegiem oczyszczenia lub usunięcia uszkodzonej skóry owrzodzonych kończyn dolnych

Jak stosować lek Emla?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Krem:

• miejsce nakładania kremu, jego ilość oraz czas stosowania zależą od tego, w jakim celu jest on stosowany
• lekarz, farmaceuta lub pielęgniarka nałoży krem na odpowiednią okolicę lub pokaże pacjentowi jak należy to zrobić samodzielnie
• gdy lek stosowany jest na narządy płciowe, lekarz lub pielęgniarka powinni nadzorować jego użycie

Nie należy stosować leku Emla w następujących obszarach:

• miejsca skaleczeń, zadrapań czy ran, z wyjątkiem owrzodzeń kończyn dolnych
• miejsca występowania wysypki skórnej lub wyprysku
• do oczu lub w ich pobliżu
• wewnątrz nosa, jamy ustnej lub uszu
• w odbycie
• na narządy płciowe u dzieci

Osoby, które często nakładają lub usuwają krem z ciała pacjenta powinny upewnić się, że unikają kontaktu z kremem, aby nie doszło do rozwoju nadwrażliwości.

Ochronną membranę tubki przebija się za pomocą zakrętki.

Stosowanie na skórę przed drobnymi zabiegami (wkłucie igły czy drobne zabiegi chirurgiczne na skórze):

• krem nakłada się na skórę w grubej warstwie. Lekarz, farmaceuta lub pielęgniarka powiedzą pacjentowi, w którym miejscu nałożyć krem
• warstwę nałożonego kremu przykrywa się opatrunkiem (folią plastikową). Opatrunek zdejmuje się dopiero przed rozpoczęciem zabiegu. Jeżeli pacjent samodzielnie nakłada krem, powinien otrzymać opatrunki od lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.
• zwykle stosowana dawka u dorosłych i dzieci powyżej 12 lat wynosi 2 gramy kremu
• u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat należy nakładać krem co najmniej 60 minut przed planowanym zabiegiem (z wyjątkiem sytuacji, gdy krem ma zostać zastosowany na narządy płciowe). Nie należy nakładać kremu 5 godzin przed zabiegiem lub wcześniej
• u dzieci stosowana ilość kremu oraz czas jego stosowania zależą od wieku dziecka. Lekarz, pielęgniarka lub farmaceuta poinformują pacjenta, jaką ilość kremu należy zastosować i kiedy go nałożyć.

Plaster leczniczy

• miejsce nakładania plastra, ich liczba oraz czas stosowania zależą od tego, w jakim celu są stosowane
• lekarz, farmaceuta lub pielęgniarka nałożą plaster na odpowiednią okolicę lub pokażą pacjentowi jak należy to zrobić samodzielnie

Nie należy stosować leku Emla w następujących obszarach:

• miejsca skaleczeń, zadrapań czy ran
• miejsca występowania wysypki skórnej lub wyprysku
• w pobliżu oczu
• wewnątrz jamy ustnej

Stosowanie na skórę przed drobnymi zabiegami (wkłucie igły czy drobne zabiegi chirurgiczne na skórze):

• plaster przykleja się na skórę. Lekarz, farmaceuta lub pielęgniarka powiedzą pacjentowi, w którym miejscu nałożyć plaster
• plaster zdejmuje się bezpośrednio przed rozpoczęciem zabiegu
• zwykle stosowana dawka u dorosłych i dzieci powyżej 12 lat wynosi 1 lub więcej plastrów
• u dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 12 lat należy nakleić plaster co najmniej 60 minut przed planowanym zabiegiem. Nie należy jednak nakładać plastra 5 godzin przed zabiegiem lub wcześniej
• u dzieci liczba stosowanych plastrów Emla oraz czas ich stosowania zależą od wieku dziecka. Lekarz, pielęgniarka lub farmaceuta poinformują pacjenta, ile plastrów należy zastosować i kiedy należy je przykleić

Stosowanie u dzieci:

Stosowanie na skórę przed drobnymi zabiegami typu wkłucie igły lub drobne zabiegi chirurgiczne na skórze: Czas stosowania: w przybliżeniu 1 godzina.

Noworodki i niemowlęta w wieku od 0 do 2 miesięcy:

Jeden plaster stosuje się na wybrany obszar skóry. Czas stosowania: 1 godzina. Tylko jedna dawka pojedyncza powinna być stosowana w dowolnym okresie 24 - godzinnym. Rozmiar plastra czyni go mniej przydatnym do stosowania na niektórych częściach ciała noworodków i niemowląt.

Niemowlęta w wieku od 3 do 11 miesięcy:

Do 2 plastrów stosuje się na wybrany obszar skóry. Czas stosowania: w przybliżeniu 1 godzina.

Dzieci w wieku od 1 do 5 lat:

Do 10 plastrów stosuje się na wybrany obszar skóry. Czas stosowania: w przybliżeniu 1 godzina, maksymalnie 5 godzin.

Dzieci w wieku od 6 do 11 lat:

Do 20 plastrów stosuje się na wybrany obszar skóry. Czas stosowania: w przybliżeniu 1 godzina, maksymalnie 5 godzin.

Dzieci w wieku powyżej 3. miesięcy:

W dowolnym okresie 24-godzinnym można stosować maksymalnie 2 dawki (jak podano powyżej), w odstępach co najmniej 12-godzinnych.

Lek Emla w formie plastra może być stosowany u dzieci z atopowym zapaleniem skóry, lecz czas stosowania wynosi w tym przypadku nie więcej niż 30 minut.

Stosowanie na skórę przed usuwaniem zmian brodawkowatych typu mięczaka

Lek Emla może być stosowany u dzieci i młodzieży z atopowym zapaleniem skóry. Zalecana dawka zależy od wieku dziecka i jest stosowana przez 30 do 60 minut (30 minut, jeżeli pacjent ma atopowe zapalenie skóry). Lekarz, pielęgniarka lub farmaceuta powie pacjentowi, ile plastrów należy użyć.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Emla

W przypadku zastosowania większej ilości leku Emla niż zalecona należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeżeli pacjent nie odczuwa żadnych dolegliwości.

Objawy, jakie mogą wystąpić po zastosowaniu zbyt dużej dawki leku:

• odczucie „pustki w głowie” lub zawroty głowy
• mrowienie skóry wokół ust i drętwienie czy brak czucia języka
• zaburzone odczuwanie smaku
• niewyraźne widzenie
• dzwonienie w uszach
• ryzyko ostrej methemoglobinemii (zaburzenie dotyczące stężenia barwnika
• zawartego we krwi). Jest to bardziej prawdopodobne, jeżeli pacjent równocześnie przyjmuje inne leki. W przypadku wystąpienia tego stanu skóra staje się niebieskoszara ze względu na niedostateczną zawartość tlenu we krwi

W poważnych przypadkach przedawkowania możliwe jest wystąpienie:

• napadów drgawkowych
• obniżenia ciśnienia tętniczego krwi
• zmniejszenia częstości oddechów
• zatrzymania oddychania
• nieprawidłowej akcji serca

Objawy te mogą stanowić zagrożenie życia.

W razie dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Emla?

Leku Emla nie powinno się stosować w przypadku uczulenia na lidokainę, prylokainę, inny podobny lek miejscowo znieczulający lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Emla może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

W przypadku wystąpienia lub utrzymywania się u pacjenta jakichkolwiek spośród wymienionych działań niepożądanych należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

W miejscu zastosowania leku Emla może wystąpić łagodna reakcja (początkowo uczucie pieczenia lub swędzenia, zblednięcie, zaczerwienienie skóry, niewielki obrzęk). Są to typowe reakcje na leki znieczulające, które ustępują po krótkim czasie bez konieczności postępowania medycznego.

Często (u 1 na 10 osób):

• przemijające miejscowe reakcje skórne (zblednięcie, obrzęk, zaczerwienienie) w miejscu podania leku na skórę, błonę śluzową narządów płciowych lub na owrzodzenia kończyn dolnych
• początkowe łagodne odczucie pieczenia, ciepła lub świądu w miejscu podania leku na błonę śluzową narządów płciowych lub na owrzodzenia kończyn dolnych (tylko dla postaci leku – krem)

Niezbyt często (u 1 na 100 osób):

• początkowe łagodne odczucie pieczenia, ciepła lub świądu w miejscu podania leku  podczas stosowania na skórę
• brak czucia (drętwienie) w miejscu podania leku podczas stosowania na błonę śluzową narządów płciowych (tylko dla postaci leku – krem)
• podrażnienie skóry w miejscu podania leku podczas stosowania na owrzodzenia kończyn dolnych (tylko dla postaci leku – krem)

Rzadko (u 1 na 1 000 osób):

• reakcje alergiczne, które mogą doprowadzić do wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego (wysypka skórna, gorączka, obrzęk, trudności w oddychaniu i omdlenie) podczas stosowania na skórę, błonę śluzową narządów płciowych lub owrzodzenia kończyn dolnych
• methemoglobinemia (zaburzenie dotyczące krwi) podczas stosowania na skórę
• niewielkie punktowe krwawienie w miejscu podania leku (szczególnie u dzieci z wypryskiem po dłuższym czasie działania leku) podczas stosowania na skórę
• podrażnienie oczu w przypadku kontaktu oczu z lekiem Emla podczas jego stosowania na skórę

Dodatkowe działania niepożądane u dzieci:

• methemoglobinemia
• zaburzenie krwi często w związku z przedawkowaniem u noworodków i niemowląt w wieku od urodzenia do 12 miesięcy

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Emla należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

• jeśli pacjent ma rzadko występujące zaburzenie metaboliczne, które wpływa na krew (niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej)
• jeżeli u pacjenta występuje problem stężenia barwnika krwi (methemoglobinemia)
• jeżeli u pacjenta występuje świąd skóry (atopowe zapalenie skóry), może okazać się wystarczające użycie leku przez krótszy czas. Ze stosowaniem leku przez dłuższy czas niż 30 minut związane jest większe prawdopodobieństwo wystąpienia miejscowej reakcji skórnej
• jeżeli pacjent przyjmuje określone leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca (leki przeciwarytmiczne klasy III, np. amiodaron). W takim przypadku lekarz powinien monitorować czynność serca (dla postaci leku – krem)
• nie należy stosować leku na obszary skóry z wysypką, skaleczeniami, zadrapaniami lub innymi otwartymi ranami (wyjątek stanowią owrzodzenia kończyn dolnych). W przypadku występowania u pacjenta którychkolwiek z tych zmian, przed użyciem leku należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą

Ze względu na możliwość zwiększonego wchłaniania z powierzchni świeżo ogolonej skóry ważne jest przestrzeganie dawkowania, wielkości obszaru, na którym należy stosować lek oraz czasu jego stosowania.

Należy unikać kontaktu z oczami, ponieważ lek może powodować podrażnienie. W sytuacji przypadkowego dostania się leku Emla do oka należy natychmiast przemyć oko wodą lub roztworem soli fizjologicznej. Należy zachować ostrożność, aby nic nie dostało się do oka do czasu powrotu czucia.

Nie należy stosować leku Emla na zmienioną chorobowo błonę bębenkową (dla postaci leku – krem).

Gdy lek Emla stosuje się u pacjenta przed podaniem szczepionki żywej (np. przeciwko gruźlicy), należy pamiętać, aby po przyjęciu szczepionki zgłosić się w wyznaczonym przez lekarza terminie na wizytę kontrolną w celu oceny skuteczności szczepienia.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeżeli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Sporadyczne stosowanie leku Emla w okresie ciąży nie wiąże się z ryzykiem działań niepożądanych u płodu.

Jeżeli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lidokaina i prylokaina przenikają do mleka ludzkiego. Jest to jednak tak niewielka ilość, że zasadniczo nie istnieje żadne zagrożenie dla dziecka karmionego piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Składniki leku Emla mogą wpływać na działanie niektórych innych leków oraz odwrotnie, inne leki mogą wpływać na działanie leku Emla. W szczególności należy zwrócić uwagę na:

• leki stosowane w leczeniu zakażenia (sulfonamidy oraz nitrofurantoina)
• leki stosowane w leczeniu padaczki: fenytoina i fenobarbital
• inne leki miejscowo znieczulające
• leki stosowane w leczeniu niemiarowej akcji serca, np. amiodaron (dla postaci leku – krem)
• cymetydynę lub leki beta-adrenolityczne, które mogą powodować zwiększenie stężenia lidokainy we krwi. Nie ma to znaczenia klinicznego w krótkotrwałym stosowaniu leku w zalecanych dawkach

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak informacji na temat jakichkolwiek interakcji z alkoholem.

Lek nie wywiera wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn, kiedy jest stosowany w zalecanych dawkach.

Jak przechowywać lek Emla?

Krem:

• nie zamrażać, przechowywać tubę szczelnie zamkniętą

Plaster leczniczy:

• nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C