Erythromycinum TZF (Erythromycinum)

Jak działa lek  Erythromycinum TZF?

Lek  Erythromycinum TZF zawiera erytromycynę - antybiotyk bakteriobójczy, który hamuje syntezę białka. Spektrum działania obejmuje:

• bakterie Gram – dodatnie np. Actinomyces spp.
• Chlamydia spp.
• Rikettsia spp.
• Treponema spp.
• Mycoplasma spp.
• Legionella pneumophila

Kiedy stosuje się lek Erythromycinum TZF?

Lek Erythromycinum TZF jest wskazany w leczeniu zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na erytromycynę, takie jak:

• zakażenia górnych dróg oddechowych - zapalenie migdałków, ropień okołomigdałkowy, zapalenie gardła, zapalenie krtani, zapalenie zatok, wtórne zakażenia bakteryjne w przebiegu grypy lub przeziębień
• zakażenia dolnych dróg oddechowych - zapalenie tchawicy, ostre zapalenie oskrzeli lub zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, zapalenie płuc (płatowe, odoskrzelowe, pierwotne atypowe zapalenie płuc), rozstrzenie oskrzeli, choroba legionistów
• zakażenia ucha środkowego i zewnętrznego
• zapalenie dziąseł, angina Vincenta
• zapalenie powiek
• zakażenia skóry i tkanek miękkich: czyraki, czyraki mnogie, zapalenie tkanki łącznej, róża
• zakażenia przewodu pokarmowego - zapalenie pęcherzyka żółciowego, gronkowcowe zapalenie jelita cienkiego i okrężnicy
• zapobieganie zakażeniom okołooperacyjnym, wtórnym zakażeniom w przebiegu oparzeń, zapaleniu wsierdzia u osób poddawanych zabiegom stomatologicznym
• inne zakażenia: zapalenie szpiku, zapalenie cewki moczowej, rzeżączka, kiła pierwotna, ziarniniak weneryczny pachwin, błonica, płonica

Jak stosować lek Erythromycinum TZF?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Ogólne zasady stosowania:

• czas leczenia zależy od ciężkości i rodzaju zakażenia
• lekarz ustali właściwy czas stosowania leku, którego należy przestrzegać
• tabletki można przyjmować przed lub razem z posiłkiem, popijając niewielką ilością przegotowanej, ostudzonej wody
• w leczeniu ciężkich i zagrażających życiu zakażeń lekarz poda erytromycynę w postaci infuzji dożylnej

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 8 lat

Zwykle podaje się 1 g do 2 g na dobę, w dawkach podzielonych. W ciężkich zakażeniach lekarz może zwiększyć dawkę do 4 g na dobę, podawanych w dawkach podzielonych.

Dzieci w wieku poniżej 8 lat

Zwykle podaje się 30 do 50 mg/kg mc. na dobę, w dawkach podzielonych co 12 lub 6 godzin. W ciężkich zakażeniach lekarz może zalecić dawkę dwukrotnie większą, podawaną co 6 godzin.
Lek Erythromycinum TZF w tabletkach można podawać dzieciom w każdym wieku, pod warunkiem, że są w stanie połknąć tabletkę.

Pacjenci w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku zmiana dawkowania nie jest konieczna. Jednak z uwagi na częste dolegliwości związane z zaburzeniami czynności wątroby lub dróg żółciowych, w tej grupie pacjentów zaleca się zachowanie ostrożności.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku

Zażycie większej dawki leku Erythromycinum TZF niż zalecana przez lekarza może spowodować objawy ze strony przewodu pokarmowego (nudności, wymioty, biegunkę) lub zaburzenia słuchu. W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Erythromycinum TZF należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do najbliższego oddziału ratunkowego w szpitalu.

Pominięcie przyjęcia dawki leku

W razie pominięcia dawki leku Erythromycinum TZF należy przyjąć ją jak najszybciej, a następnie przyjąć kolejną dawkę o ustalonej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie przyjmowania leku

Ważne jest, aby lek stosować zgodnie z zalecanym cyklem leczenia. Nie należy przerywać leczenia, dlatego że pacjent poczuł się lepiej. Jeśli cykl leczenia zostanie przerwany zbyt wcześnie, zakażenie może powrócić.
Jeśli pacjent czuje się gorzej w trakcie leczenia lub nie czuje się dobrze po zakończeniu zalecanego cyklu leczenia, powinien porozumieć się z lekarzem.

W razie jakichkolwiek wątpliwości związanych ze stosowaniem leku Erythromycinum TZF należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Erythromycinum TZF?

Przeciwwskazaniem do stosowania leku Erythromycinum TZF jest:

• uczulenie na erytromycynę lub inne antybiotyki makrolidowe, takie jak azytromycyna, klarytromycyna, lub na którykolwiek z pozostałych składników leku
• jednoczesne stosowanie którykolwiek z następujących leków:
  • astemizol lub terfenadyna (leki powszechnie stosowane w leczeniu kataru siennego i alergii)
  • cyzapryd (lek stosowany w leczeniu dolegliwości żołądkowych)
  • pimozyd (lek stosowany w leczeniu schorzeń psychiatrycznych)
  • ergotamina lub dihydroergotamina podczas stosowania erytromycyny, ponieważ łączne stosowanie tych leków może czasami powodować poważne zaburzenia akcji serca
• nieprawidłowo niski poziom potasu lub magnezu we krwi (hipomagnezemia lub hipokaliemia)
• jeśli u pacjenta lub członka rodziny pacjenta występują zaburzenia akcji serca w wywiadzie (częstoskurcz komorowy lub zaburzenia rytmu typu torsades de pointes) albo nieprawidłowość w elektrokardiogramie (zapisie czynności elektrycznej serca) zwana „zespołem długiego odstępu QT”

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Erythromycinum TZF może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Erythromycinum TZF i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej ciężkich działań niepożądanych:

• reakcje alergiczne
• ciężkie wysypki skórne, które mogą przebiegać z powstawaniem pęcherzy obejmujących kończyny, oczy, jamę ustną, gardło i narządy płciowe - występują z częstością nieznaną (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
• nagłe trudności w oddychaniu, mówieniu i połykaniu, obrzęk warg, twarzy i szyi, bardzo silne zawroty głowy lub zapaść - występują rzadko (mogą wystąpić u mniej niż u 1 na 1000 osób)
• zażółcenie skóry i oczu, uczucie zmęczenia lub gorączka, ciemne zabarwienie moczu (objawy żółtaczki, zapalenia wątroby) – występują rzadko (mogą wystąpić u mniej niż u 1 na 1000 osób)
• ciężka biegunka, która trwa długo lub zawiera krew, przebiegająca z bólem żołądka lub gorączka może być objawem ciężkiego zapalenia jelita grubego – występują bardzo rzadko (mogą wystąpić u mniej, niż u 1 na 10 000 osób)
• nieprawidłowa akcja serca (w tym kołatanie, szybsze bicie serca, zagrażające życiu zaburzenia rytmu serca zwane torsades de pointes lub nieprawidłowa praca serca w zapisie EKG) albo zatrzymanie akcji serca - występują z częstością nieznaną (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
• ciężka reakcja skórna: czerwona, łuszcząca się wysypka z guzkami pod skórą i pęcherzami (osutka krostkowa) - występuje z częstością nieznaną (nie można jej określić na podstawie dostępnych danych)

Inne działania niepożądane

Bardzo rzadkie (mogą wystąpić u 1 na 10 000 pacjentów):

• zmniejszenie liczby niektórych rodzajów białych krwinek (agranulocytoza)
• śródmiąższowe zapalenie nerek

Częstość nieznana:

• zakażenia niewrażliwymi na lek bakteriami lub grzybami
• zaburzenia słuchu – występują zwłaszcza u pacjentów otrzymujących erytromycynę w dużych dawkach i (lub) u pacjentów z niewydolnością wątroby i nerek; mijają zwykle po odstawieniu leku
• bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka
• przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych

Przed rozpoczęciem leczenia należy zwrócić się do lekarza, który powinien ocenić stan układu sercowo - naczyniowego pacjenta.

Przed przyjęciem leku pacjent powinien poinformować lekarza, jeśli występuje u niego którykolwiek z poniższych przypadków:

• uczulenie na jakieś substancje, zwłaszcza na antybiotyki makrolidowe (np. azytromycynę, linkomycynę lub klindamycynę)
• zaburzenia czynności wątroby lub stosowania leków, które mogą niekorzystnie wpływać na wątrobę
• stosowanie innych leków, o których wiadomo, że powodują poważne zaburzenia akcji serca
• problemy z sercem
• miastenia, rzadka choroba powodująca osłabienie mięśni
• ciężkie reakcje nadwrażliwości takie, jak wysypka plamisto-grudkowa, pokrzywka, wybroczyny, obrzęk krtani, skurcz oskrzeli; należy natychmiast zgłosić się do lekarza, który zastosuje odpowiednie leczenie
• ostra, przedłużająca się biegunka; może to być objaw rzekomobłoniastego zapalenia jelit − powikłania związanego ze stosowaniem antybiotyku; lekarz zaleci zaprzestanie przyjmowania leku i zastosuje odpowiednie leczenie
• objawy nowego zakażenia bakteriami niewrażliwymi na klarytromycynę lub grzybami (nadkażenie), zwłaszcza podczas długotrwałego stosowania antybiotyku
• brak łaknienia, żółtaczka, ciemna barwa moczu, świąd lub bolesność brzucha − objawy te mogą świadczyć o zaburzeniach czynności wątroby

Podczas długotrwałego leczenia erytromycyną lekarz zwykle zleca wykonanie testów czynności wątroby.

U kobiet w ciąży erytromycyna nie przenika do płodu w stężeniach terapeutycznych. Jeśli chora na kiłę ciężarna pacjentka otrzymuje erytromycynę doustnie, urodzony przez nią noworodek otrzyma penicylinę.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lekarz decyduje o możliwości stosowania leku w czasie ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lekarz decyduje o możliwości stosowania leku podczas karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio, a także o wszystkich lekach, jakie pacjent planuje przyjmować.

Leki, których jednoczesne stosowanie z erytromycyną jest przeciwwskazane:

• astemizol, terfenadyna (stosowane w leczeniu alergii)
• cisapryd (stosowany w zaburzeniach czynności przewodu pokarmowego)
• pimozyd (stosowany w zaburzeniach psychicznych)
• ergotamina lub dihydroergotamina (stosowane między innymi w leczeniu migreny)

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli stosowane są:

• ryfabutyna (antybiotyk stosowany w leczeniu gruźlicy)
• digoksyna, chinidyna, dyzopiramid, prokainamid (leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca)
• alfentanyl, triazolam, midazolam (leki stosowane w stanach lękowych lub bezsenności)
• leki przeciwzakrzepowe np. warfaryna, acenokumarol i rywaroksaban (stosowane w celu rozrzedzenia krwi)
• karbamazepina, kwas walproinowy, fenytoina (leki przeciwpadaczkowe)
• metyloprednizolon (lek przeciwzapalny)
• cyklosporyna, takrolimus (leki stosowane między innymi po przeszczepach)
• teofilina (lek stosowany w leczeniu astmy oskrzelowej)
• benzodiazepiny (leki stosowane np. w bezsenności, w padaczce)
• doustne środki antykoncepcyjne
• kolchicyna (lek stosowany w leczeniu dny moczanowej)
• mizolastyna (lek stosowany głównie w skórnych odczynach alergicznych)
• bromokryptyna (lek stosowany np. w chorobie Parkinsona)
• heksobarbital (lek stosowany jako środek znieczulający do krótkich operacji)
• zopiklon (lek stosowany w leczeniu bezsenności)
• lowastatyna (lek stosowany w hipercholesterolemii oraz w miażdżycy tętnic wieńcowych)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Brak danych dotyczących wpływu leku Erythromycinum TZF na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Jak przechowywać lek Erythromycinum TZF?

• lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci
• lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25^oC
• lek należy chronić od światła i wilgoci