Fostimon (Urofollitropinum)

Jak działa lek Fostimon?

Główne działanie FSH polega na pobudzaniu rozwoju i dojrzewania pęcherzyków Graafa.

Kiedy stosuje się lek Fostimon?

Lek Fostimon stosuje się w: 

• braku owulacji (włączając zespół policystycznych jajników, PCOS) u kobiet, które nie odpowiadały na leczenie cytrynianem klomifenu
• stymulacji wielopęcherzykowej u pacjentek poddawanych wspomaganiu rozrodu (ART.) jak np. zapłodnienie in vitro (IVF), transfer gamety do jajowodu (GIFT) i transfer zygoty do jajowodu (ZIFT)

Jak stosować lek Fostimon?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Brak owulacji (włączając zespół policystycznych jajników, PCOS) u kobiet, które nie odpowiadały na leczenie cytrynianem klomifenu

Zazwyczaj dawka początkowa wynosi od 75 j.m. do 150 j.m. FSH (Fostimon) każdego dnia.
Dawka ta może być zwiększona, jeśli jest to konieczne, o 37,5 j.m. do 75 j.m. w odstępach 7 lub najlepiej 14 - dniowych, w celu uzyskania właściwej reakcji.
Maksymalna dawka dobowa FSH zazwyczaj nie przewyższa 225 j.m.
Jeśli po 4 tygodniach leczenia, lekarz nie stwierdzi odpowiedniej reakcji, leczenie należy przerwać.
W następnym cyklu leczenia, lekarz przepisze większą dawkę początkową.
Jeśli odpowiedź na leczenie jest zadowalająca (odpowiedni rozwój pęcherzyka), zostanie podane pojedyncze wstrzyknięcie innego leku (hCG), który stosowany jest w celu doprowadzenia do ostatecznego dojrzewania pęcherzyka i uwolnienia komórki jajowej. Wstrzyknięcie to należy wykonać od 24 do 48 godzin po ostatnim
wstrzyknięciu leku Fostimon. W dniu wstrzyknięcia hCG oraz w dniu następnym należy odbyć stosunek płciowy.

Jeśli odpowiedź na leczenie jest zbyt silna, leczenie zostanie przerwane i nie zostanie podane hCG. W następnym cyklu leczenia, lekarz zaleci mniejszą dawkę początkową.

Stymulacja wielopęcherzykowa u pacjentek poddawanych wspomaganiu rozrodu (ART.) jak np. zapłodnienie in vitro (IVF), transfer gamety do jajowodu (GIFT) i transfer zygoty do jajowodu (ZIFT)

O doborze dawki i sposobie podawania zadecyduje lekarz.

Podawanie leku Fostimon

Fostimon podawany jest w czasie wstrzyknięcia podskórnego lub domięśniowego. 
Każda fiolka jest do jednorazowego użycia. 
Roztwór należy wstrzyknąć zaraz po przygotowaniu.
Po przekazaniu stosownych wskazówek przez lekarza i po przeszkoleniu pacjentka może samodzielnie dokonywać wstrzyknięć leku.
Najpierw lekarz powinien:

• pozwolić pacjentce na przećwiczenie wstrzyknięć podskórnych
• pokazać miejsca, w które można dokonywać wstrzyknięć
• pokazać, jak należy przygotować roztwór do wstrzykiwań
• wyjaśnić, jak przygotować odpowiednią dawkę leku

Przed samodzielnym wstrzyknięciem leku Fostimon należy dokładnie przeczytać poniższe wskazówki.

Jak przygotować i wstrzyknąć lek Fostimon

Roztwór musi być przygotowany bezpośrednio przed wstrzyknięciem przy użyciu rozpuszczalnika (roztwór 0,9% chlorku sodu w wodzie do wstrzykiwań) dołączonego do każdego opakowania leku Fostimon.
Do przygotowania roztworu należy zapewnić czyste miejsce. Przed rozpoczęciem przygotowania roztworu należy dokładnie umyć ręce. Bardzo istotne jest, aby ręce i wszystkie elementy potrzebne do przygotowania roztworu były czyste.
Wszystkie potrzebne do przygotowania roztworu elementy należy ułożyć na czystej powierzchni:

• dwa waciki nasączone środkiem dezynfekującym (nie są zawarte w opakowaniu)
• jedną fiolkę zawierającą proszek Fostimon
• jedną ampułko - strzykawkę z rozpuszczalnikiem 
• jedną igłę do sporządzenia roztworu do wstrzykiwań
• jedną cienką igłę do wstrzykiwań podskórnych

Przygotowanie roztworu do wstrzyknięcia, z zastosowaniem strzykawki zawierającej rozpuszczalnik

1) Zdjąć osłonę z ampułko - strzykawki napełnionej rozpuszczalnikiem i nałożyć igłę przeznaczoną do sporządzenia roztworu (dłuższa igła). Odłożyć ostrożnie ampułko - strzykawkę nie dotykając igły.
2) Zdjąć aluminiowy kapsel z fiolki zawierającej proszek, a następnie zdezynfekować gumowy korek wacikiem nasączonym alkoholem.
3) Wstrzyknąć powoli zawartość ampułko - strzykawki do fiolki z proszkiem przez gumowy korek. Na ampułko - strzykawce znajduje się urządzenie zabezpieczające przed przypadkowym wyjęciem tłoka, jednocześnie ułatwiające obsługę ampułko - strzykawki.
4) Gdy proszek rozpuści się zupełnie (najczęściej następuje to natychmiast), ponownie nabrać roztwór do ampułko - strzykawki. 
Roztwór musi być przejrzysty bez osadu.
Jeśli lekarz zalecił podskórne wstrzyknięcie więcej niż jednej fiolki leku Fostimon za jednym razem, należy powoli wstrzyknąć otrzymany roztwór z pierwszej fiolki do następnej fiolki zawierającej proszek i powtarzać wyżej opisane czynności aż do otrzymania zalecanej dawki. W 1 ml rozpuszczalnika można rozpuścić 3 fiolki leku Fostimon.

Wstrzyknięcie podskórne

Lekarz zaleci, w jaką część ciała należy wstrzykiwać lek (brzuch lub udo).
1) Usunąć igłę stosowaną do sporządzenia roztworu i nałożyć cieńszą i krótszą igłę stosowaną do wstrzykiwań podskórnych.
Uwaga: należy usunąć z ampułko - strzykawki z roztworem wszystkie pęcherzyki powietrza; w tym celu należy postukać lekko w ampułko - strzykawkę ustawioną igłą do góry (wtedy wszystkie pęcherzyki powietrza uniosą się w górę strzykawki), a następnie bardzo powoli przesuwać tłok strzykawki, aż niewielka kropla roztworu pojawi się na czubku igły.
2) Przetrzeć skórę około 4 - 5 cm wokół miejsca wstrzyknięcia wacikiem nasączonym płynem do dezynfekcji.
3) Uchwycić skórę palcami i wbić igłę pod kątem 45°.
4) W celu sprawdzenia, czy igła jest dobrze wbita należy delikatnie spróbować wyciągnąć tłok ampułko - strzykawki. Jeśli igła jest w dobrej pozycji, tłok będzie poruszał się z trudnością. Jeśli w ampułko - strzykawce pojawi się krew, oznacza to, że igła przebiła małe naczynie krwionośne. W takim przypadku należy wyjąć igłę i przycisnąć w to miejsce wacik z płynem dezynfekującym. Ampułko - strzykawkę należy usunąć i rozpocząć wszystkie czynności od początku z użyciem nowej fiolki leku Fostimon i nowej sterylnej strzykawki.
5) Jeśli igła jest prawidłowo wbita, należy wstrzykiwać zawartość ampułko - strzykawki powoli, regularnie naciskając na tłok.
6) Wyciągnąć igłę szybkim ruchem i przycisnąć miejsce wstrzyknięcia wacikiem. Delikatnie pocierać miejsce wstrzyknięcia w celu ułatwienia wchłonięcia leku w tkance podskórnej. Zaleca się nie zmieniać miejsca wstrzykiwania. Jednak nie należy wbijać igły w to samo miejsce więcej niż raz w miesiącu.

Usuwanie wszystkich zużytych elementów

Każdy niezużyty lek i wszystkie odpadki powinny być usunięte zgodnie z lokalnymi przepisami (po zakończeniu wstrzyknięcia, igły i puste ampułko - strzykawki powinny być usunięte do odpowiedniego pojemnika).

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Fostimon

Skutki przedawkowania leku Fostimon są nieznane, jednak można spodziewać się zespołu hiperstymulacji jajników. W przypadku zastosowania większej dawki leku Fostimon niż przepisana należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Pominięcie zastosowania leku Fostimon

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Kiedy nie stosować leku Fostimon?

Nie należy stosować leku Fostimon w następujących u pacjentek:

• uczulonych na FSH lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• u których występuje powiększenie jajników lub torbiele jajnika niezwiązane z zespołem policystycznych jajników
• u których występuje krwawienie z dróg rodnych o nieznanej przyczynie
• u pacjentek z nowotworami jajników, macicy i piersi, podwzgórza lub przysadki mózgowej

Lek Fostimon jest przeciwwskazany również, jeśli odpowiednia reakcja na leczenie nie może być osiągnięta z powodu:

• pierwotnej niewydolności jajników
• wad rozwojowych narządów płciowych uniemożliwiających prawidłowy przebieg ciąży
• guzów macicy uniemożliwiających prawidłowy przebieg ciąży

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta. 

Jak każdy lek, lek Fostimon może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów):

• ból głowy
• zaparcia
• wzdęcia
• zespól hiperstymulacji jajników
• ból w miejscu podania 

Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):

• nadczynność tarczycy
• zaburzenia nastroju
• letarg
• zawroty głowy
• duszność
• krwawienie z nosa
• nudności
• bóle brzucha
• niestrawność
• rumień
• świąd
• zapalenie pęcherza moczowego
• przerost piersi, ból piersi
• uderzenia gorąca
• zmęczenie
• przedłużony czas krwawienia

Rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów):

• zaczerwienienie i krwiaki w miejscu podania
• zakrzep tętniczy z zatorami powiązany z leczeniem z zastosowaniem menotropin/gonadotropin kosmówkowych

Występowanie poronień w czasie leczenia gonadotropinami porównywalne jest z występowaniem poronień u kobiet z innymi zaburzeniami płodności. Zaobserwowano nieznacznie częstsze występowanie ciąży pozamacicznej i ciąży mnogiej.

W przypadku wystąpienia zespołu hiperstymulacji jajników, którego pierwszą oznaką jest ból w dolnych partiach brzucha oraz nudności, wymioty i przybranie na wadze, pacjentka powinna być zbadana przez lekarza tak szybko jak to możliwe. 

Leczenie zwiększa ryzyko rozwoju zespołu hiperstymulacji jajników (ang. OHSS).
Nie zaleca się stosowania hCG w przypadkach, gdy pojawia się OHSS, w tym przypadku należy unikać stosunków płciowych, nawet z użyciem mechanicznych środków antykoncepcyjnych, przez co najmniej 4 dni.

U pacjentek leczonych lekiem Fostimon w celu wspomożenia owulacji we wspomaganiu rozrodu (ART), występowanie ciąż mnogich jest częste w porównaniu z naturalnymi metodami zapłodnienia.

U kobiet leczonych FSH, współczynnik występowania poronień jest wyższy niż u całej populacji. Częściej też występuje ciąża pozamaciczna.

Przed zastosowaniem leku Fostimon należy:

• poinformować lekarza o występowaniu reakcji alergicznych po zastosowaniu leków podobnych do leku Fostimon
• zdiagnozować przyczyny niepłodności pary oraz ustalić przypuszczalne przeciwwskazania do zajścia w ciążę

Szczególnie należy wykluczyć:

• niedoczynność tarczycy
• niewydolność kory nadnerczy
• hiperprolaktynemię oraz nowotwory przysadki lub podwzgórza

Należy uwzględnić występowanie wrodzonych wad rozwojowych, które może być nieznacznie częstsze po ART niż po naturalnym zapłodnieniu. Jest to prawdopodobnie spowodowane różnicami w cechach charakterystycznych dla obydwojga rodziców (np. wiek matki, cechy spermy) i ciążą mnogą.

U kobiet z rozpoznanymi czynnikami ryzyka zakrzepów z zatorami, jak wywiad rodzinny, znaczna otyłość lub skłonność do zakrzepicy, może występować zwiększone ryzyko żylnego lub tętniczego zakrzepu z zatorami podczas leczenia z zastosowaniem gonadotropin. U tych kobiet należy porównać korzyści i ryzyko podawania gonadotropin.

Lek ten jest uzyskany z moczu ludzkiego. Ryzyko przeniesienia do organizmu czynników zakaźnych, które mogą wywołać infekcję lub chorobę, nie może być zupełnie wykluczone, jednak jest bardzo ograniczone poprzez zastosowanie w procesie produkcji metod, które usuwają wirusy, szczególnie HIV, Herpesvirus i Papillomavirus.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek Fostimon nie jest zalecany w okresie ciąży, choć brak dowodów działań teratogennych tego leku podczas kontrolowanej stymulacji jajników gonadotropinami uzyskanymi z moczu.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek Fostimon nie jest zalecany w okresie laktacji. W czasie laktacji wydzielanie prolaktyny może spowodować osłabienie odpowiedzi na stymulację jajników.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Nie przeprowadzono badań interakcji produktu leczniczego Fostimon z innymi produktami leczniczymi u ludzi. Jednak należy spodziewać się, że jednoczesne podawanie produktu leczniczego Fostimon i cytrynianu klomifenu, może zwiększać liczbę powstających pęcherzyków.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak informacji na temat interakcji leku Fostimon z alkoholem.

Nie ma badań nad wpływem na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak jest mało prawdopodobne, że Fostimon ma wpływ na zdolność pacjentów do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

Jak przechowywać lek Fostimon?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci w temperaturze poniżej 25ºC
• użyć natychmiast po przygotowaniu roztworu
• nie wstrzykiwać, jeśli roztwór nie jest przejrzysty