Furosemidum roztwór do wstrzykiwań (Furosemidum)

Jak działa lek Furosemidum?

Działanie przeciwnadciśnieniowe furosemidu jest spowodowane zmniejszeniem objętości krwi krążącej. Furosemid zmniejsza także napięcie ścian naczyń krwionośnych. Po dożylnym podaniu furosemidu działanie moczopędne występuje w ciągu 5 minut po podaniu i trwa około 2 godzin, maksimum działania występuje po 20-60. minutach.

Kiedy stosuje się lek Furosemidum?

Lek Furosemidum stosowany jest w leczeniu:

• obrzęków związanych z zastoinową niewydolnością krążenia, z marskością wątroby i chorobami nerek, w tym obrzęku płuc, gdy wskazane jest zastosowanie leków moczopędnych o silnym i szybkim działaniu
• ostrego hemodynamicznego obrzęku płuc - także związanego z przełomem nadciśnieniowym lub ostrą niewydolnością nerek
• zwiększonego stężenia jonów wapnia we krwi (hiperkalcemii)

Jak stosować lek Furosemidum?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dawkę lekarz ustala indywidualnie dla każdego pacjenta.

Lek powinniśmy być podawany wyłącznie przez fachowy personel medyczny.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

W momencie przyjęcia zbyt dużej dawki leku należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Objawy przedawkowania zależą przede wszystkim od zakresu i skutków utraty elektrolitów i płynów np. hipowolemii (stan zmniejszonego wypełnienia naczyń układu krwionośnego), odwodnienia, zagęszczenia krwi, zaburzeń rytmu serca spowodowanych nadmiernym działaniem moczopędnym. Obserwuje się ciężkie niedociśnienie (prowadzące do wstrząsu), ostrą niewydolność nerek, zakrzepicę, drgawki, porażenia wiotkie, apatię i zmęczenie.

Leczenie ma na celu uzupełnienie płynów i korygowanie zaburzeń elektrolitowych. Jednocześnie powinno się obserwować stan zdrowia pacjenta.

Pominięcie zastosowania leku

Jeśli pacjent przypuszcza, że pominięto podanie dawki leku, należy jak najszybciej powiedzieć o tym lekarzowi.

Kiedy nie stosować leku Furosemidum?

Leku Furosemidum nie należy stosować, jeśli u pacjenta występuje:

• uczulenie na furosemid, sulfonamidy lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• bezmocz lub niewydolność nerek przebiegająca z bezmoczem, niereagujące na furosemid
• hipowolemia (stan zmniejszonego wypełnienia naczyń układu krwionośnego)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Furosemidum może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Furosemid może powodować wystąpienie następujących działań niepożądanych:

• niedokrwistość hemolityczna, trombocytopenia (zmniejszenie liczby płytek krwi), niedokrwistość, niedokrwistość aplastyczna, leukopenia (zmniejszenie liczby białych krwinek), agranulocytoza (zmniejszenie liczby neutrofili), eozynofilia (zmniejszenie liczby eozynofili)
• zahamowanie czynności szpiku kostnego, należy wówczas zaprzestać podawania leku
• wysypka, nadwrażliwość na światło, zapalenie naczyń, gorączka, śródmiąższowe zapalenie nerek, wstrząs
• ciężkie reakcje anafilaktyczne lub anafilaktoidalne
• brak łaknienia, odwodnienie znacznego stopnia, hiperglikemia
• uczucie niepokoju
• bóle głowy, zawroty głowy, parestezje (czucie opaczne)
• zaburzenia słuchu i szumy uszne, chociaż zwykle przemijające, mogą pojawić się rzadko, zwykle u pacjentów z niewydolnością nerek, hipoproteinemią (na przykład w zespole nerczycowym) i (lub) kiedy furosemid został podany dożylnie zbyt szybko
• niedociśnienie ortostatyczne nasilone przez alkohol, barbiturany lub narkotyczne leki przeciwbólowe
• kurczowe bóle brzucha, biegunka, zaparcia, podrażnienie żołądka, nudności, wymioty
• sporadycznie w czasie długotrwałego stosowania - ostre zapalenie trzustki
• żółtaczka, cholestaza wewnątrzwątrobowa (zastój żółci)
• u pacjentów z uszkodzeniem komórek wątrobowych może wystąpić encefalopatia wątrobowa
• złuszczające zapalenie skóry, plamica, rumień wielopostaciowy, pemfigoid pęcherzowy, pokrzywka, wysypka, świąd, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka
• częstomocz
• u wcześniaków obserwowano wapnicę nerek/kamicę nerkową
• zwiększenie produkcji moczu może powodować lub nasilać dolegliwości u pacjentów z utrudnionym odpływem moczu; u pacjentów cierpiących na zaburzenia opróżniania uczucie osłabienia, gorączka
• po podaniu domięśniowym - ból w miejscu podania

Inne działania niepożądane

Niezbyt często (u mniej niż 1 na 100 pacjentów):

• głuchota, czasami nieodwracalna

Nieznanej częstości:

• ostra uogólniona krostkowica (ostra gorączkowa wysypka polekowa - AGEP, ang. acute generalised exanthematous pustulosis)
• zawroty głowy, omdlenia i utrata świadomości (na skutek niedociśnienia objawowego)

Przed rozpoczęciem stosowania leku Furosemidum należy zachować szczególną ostrożność, w przypadku, gdy u pacjenta występuje:

• przerost gruczołu krokowego lub inne zaburzenia objawiające się utrudnieniem oddawania moczu ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia gwałtownego zatrzymania moczu w czasie stosowania furosemidu
• znaczne zmniejszenie się objętość oddawanego moczu
• marskość wątroby
• ciężka niewydolność nerek lub jednoczesne stosowanie furosemidu i antybiotyku aminoglikozydowego, kwasu etakrynowego lub inne leki, które mogą uszkadzać słuch
• uczulenie na sulfonamidy, gdyż mogą występować reakcje nadwrażliwości na furosemid
• cukrzyca

W czasie stosowania furosemidu może wystąpić odwodnienie i zaburzenia składu elektrolitów w surowicy krwi. Konieczna jest częsta kontrola stężenia elektrolitów w surowicy krwi (szczególnie potasu), kreatyniny, mocznika, parametrów równowagi kwasowo-zasadowej.

Ścisłe monitorowanie stanu zdrowia konieczne jest:

• u pacjentów z niedociśnieniem
• u pacjentów narażonych na wyraźne spadki ciśnienia krwi
• u pacjentów z dną moczanową
• u pacjentów z zespołem wątrobowo-nerkowym
• u pacjentów z hipoproteinemią na przykład powiązaną z zespołem nerczycowym (działanie furosemidu może być osłabione, a jego działanie ototoksyczne może ulec nasileniu)

Wymagana jest ostrożność przy dostosowywaniu dawki.

• u wcześniaków (ze względu na możliwość wystąpienia wapnicy/kamicy nerkowej, czynność nerek należy monitorować i wykonać badanie ultrasonograficzne nerek)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Furosemid może być stosowany w okresie ciąży, wyłącznie w krótkotrwałej terapii, jeśli korzyści wynikające z leczenia matki przewyższają ryzyko uszkodzenia płodu.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Stosowanie furosemidu w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane. Furosemid przenika do mleka matki i może zatrzymać laktację.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę, jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Lek Furosemidum może oddziaływać z:

• lekami moczopędnymi z innych grup farmakologicznych 
• leki moczopędnymi oszczędzającymi potas
• lekami blokującymi przewodnictwo nerwowo-mięśniowe (np. tubokuraryna)
• aminami katecholowymi
• kortykosteroidami
• litem
• insulinami oraz doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi
• innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, salicylanami nasila
• inhibitorami ACE i antagonistami receptorów angiotensyny II 
• inometacyną oraz innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi
• fenytoiną i jej pochodnymi
• antybiotykami, które działają nefrotoksycznie (działanie toksyczne na nerki)
• karbamazepiną lub aminoglutemidem
• probenecydem, metrotreksatem i innymi lekami, które jak furosemid są w znacznym stopniu wydalane przez kanaliki nerkowe
• sukralfatami
• rysperydonem
• cyklosporynam
• roztworami o obniżonym pH

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych

Niektóre działania niepożądane występujące u pacjentów przyjmujących furosemid, takie jak zawroty głowy, uczucie nadmiernej senności, niewyraźne widzenie. Jeśli pojawia się takie objawy, nie należy nie prowadzić samochodów ani obsługiwać naszych mechanicznych, ponieważ może w niewielkim lub umiarkowanym stopniu zaburzać to sprawność psychofizyczną.

Jak przechowywać lek Furosemidum?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25^oC