Glucosum Teva (Glucosum)

Jak działa lek Glucosum Teva?

Lek Glucosum Teva zawiera cukier prosty - glukozę, która stanowi źródło energii dla całego organizmu, potrzebują jej przede wszystkim komórki nerwowe, serce, mięśnie i wątroba. Roztwory glukozy podaje się dożylnie, we wstrzyknięciach lub wlewach dożylnych u pacjentów dorosłych i dzieci. W zależności od stanu i potrzeb pacjenta, stosuje się różne stężenia leku. Roztwory hipertoniczne (10-40%) stosowane są w hipoglikemii, niedoborach energetycznych, żywieniu pozajelitowym, odwodnieniu (hiperosmotycznym i izoosmotycznym) oraz objawowym leczeniu stanów chorobowych przebiegających ze zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym. Roztwory hipertoniczne mają właściwości moczopędne i alkalizujące. 

Kiedy stosuje się lek Glucosum Teva?

Lek Glucosum Teva stosuje się w:

• hipoglikemii (zbyt niskim stężeniu glukozy we krwi)
• niedoborze węglowodanów i niedoborach energetycznych
• żywieniu pozajelitowym
• odwodnieniu hiperosmotycznym i izoosmotycznym
• objawowym leczeniu stanów chorobowych przebiegających ze zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym

Jak stosować lek Glucosum Teva?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Roztwory 20 % i 40 % glukozy stosuje się dożylnie, we wstrzyknięciach lub we wlewach kroplowych, a dawki dobierane są indywidualnie na podstawie stanu zdrowia, wieku i masy ciała pacjenta. Zaleca się uważne monitorowanie stężenia glukozy i elektrolitów we krwi, zwłaszcza podczas długotrwałego żywienia pozajelitowego. 

Dorośli

• hipoglikemia: należy podawać dożylnie 20 % lub 40 % roztwór glukozy (0,2 g/kg masy ciała) aż do uzyskania prawidłowego stężenia glukozy we krwi
• u pacjentów wyniszczonych i niedożywionych można podawać do 300 g glukozy w postaci powolnego wlewu
• podczas stosowania stężonych roztworów glukozy istnieje konieczność podawania insuliny w dawce 1 j.m. insuliny na około 4 g glukozy
• żywienie pozajelitowe: wymagana dawka wynosi zwykle 1,5 g - 3,0 g glukozy/kg masy ciała na dobę, dawką zalecaną jest 3 g glukozy/kg masy ciała na dobę, podawane w powolnym wlewie do żyły centralnej

Dzieci

• hipoglikemia: podaje się 0,5 g glukozy/kg masy ciała
• zabiegi resuscytacji: podaje się od 0,5 g do 1 g glukozy/kg masy ciała, dożylnie

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

W razie przedawkowania glukozy należy:

• podawać insulinę
• wyrównać zaburzenia wodnoelektrolitowe (konieczna kontrola wskaźników biochemicznych)
• prowadzić leczenie objawowe

Przedawkowanie glukozy może prowadzić do powstania hiperglikemii (zbyt wysokiego stężenia glukozy we krwi), glukozurii (obecności glukozy w moczu), odwodnienia, co w konsekwencji może doprowadzić do śpiączki hiperosmolarnej a nawet do śmierci. O przedawkowaniu należy jak najszybciej powiadomić lekarza, który zastosuje odpowiednie leczenie. 

W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się lekarza.

Kiedy nie stosować leku Glucosum Teva?

Leku Glucosum Teva nie stosuje się u pacjentów:

• chorujących na cukrzycę
• w śpiączce hiperglikemicznej 
• u których występuje bezmocz
• z krwawieniem do ośrodkowego układu nerwowego
• z nietolerancją glukozy i galaktozy
• z odwodnieniem hipotonicznym
• w stanie przewodnienia
• odwodnionych z delirium terens
• po ostrym niedokrwieniu mózgu
• z hipokaliemią
• uczulonych na zboża lub produkty zbożowe

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. 

Pojedyncze przypadki (mogą wystąpić u mniej 1 na 10000 osób)

• uderzenia gorąca (szczególnie przy zbyt szybkim podaniu)
• reakcje anafilaktoidalne (u pacjentów chorych na astmę i cukrzycę)

Częstotliwość nieznana (nie można określić na podstawie dostępnych danych)

• zaburzenia wodno-elektrolitowe (np. hipokaliemia, hipomagnezemia, hipofosfatemia, hiponatremia)
• zaburzenia metaboliczne (hiperglikemia, śpiączka hiperglikemiczna, hipermolarna, glukozuria i hipoglikemia - w wyniku hiperinsulinemii, w następstwie nagłego zaprzestania podawania stężonego roztworu glukozy)
• ból w miejscu podania
• podrażnienie żyły

Hipertoniczne roztwory glukozy mogą spowodować diurezę osmotyczną (czyli wydalanie dużych ilości moczu na skutek obecności substacji osmotycznej czynnej) i odwodnienie organizmu. Stężone roztwory glukozy (powyżej 15 %) uszkadzają śródbłonek naczyń żylnych, powodując miejscowe zmiany zakrzepowo-zapalne w żyłach obwodowych. 

Aby zapobiec wystąpieniu powikłań metabolicznych należy kontrolować stężenie glukozy we krwi i w razie potrzeby podawać odpowiednie dawki insuliny. Zbyt szybkie podawanie glukozy może spowodować niewydolność krążenia, obrzęk płuc i obrzęki obwodowe. 

Podczas stosowania glukozy należy pamiętać, że:

• podczas długotrwałego stosowania wlewów należy kontrolować skład elektrolitów we krwi, stopień nawodnienia organizmu oraz okresowo - stężenie glukozy
• roztwory o stężeniach powyżej 15 % powinny być podawane do naczyń centralnych, z wyjątkiem stanów zagrożenia życia (ciężka hipoglikemia - znaczny spadek stężenia cukru we krwi)
• w  przypadku hipoglikemii i konieczności podania roztworu o dużym stężeniu do żyły obwodowej zaleca się powolne podawanie leku
• w nagłym przerwaniu wlewu hipertonicznego roztworu glukozy może dojść do wtórnego spadku stężenia glukozy we krwi.
• należy zachować ostrożność w trakcie podawania stężonych roztworów pacjentom z posocznicą (sepsą), ciężkimi urazami, niedożywieniem znacznego stopnia, niedoborem witaminy B1, hypofosfatemią (niedoborem fosforanów) oraz hemodilucją (rozcieńczeniem krwi)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie przeprowadzono odpowiednich badań u kobiet w ciąży, dlatego o stosowaniu leku przez pacjentki ciężarne decyduje lekarz.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie przeprowadzono odpowiednich badań u kobiet karmiących piersią, dlatego o stosowaniu leku przez pacjentki karmiące decyduje lekarz.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Z uwagi na występowanie niezgodności, roztworów glukozy nie należy łączyć z:

• aminofiliną
• barbituranami
• erytromycyną
• hydrokortyzonem
• warfaryną
• kanamycyną
• sulfonamidami
• witaminą B12
• fenytoiną

Dodatkowo stężone roztwory glukozy mogą nasilać działanie preparatów naparstnicy (np. digoksyna), nie należy stosować razem obu preparatów. 

Roztworów glukozy nie należy także podawać za pomocą tego samego zestawu do wlewów, przed przetaczaniem krwi, podczas i po zakończeniu przetaczania.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Glukoza nie osłabia sprawności psychofizycznej, dlatego nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługi maszyn.

Jak przechowywać lek Glucosum Teva?

• przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• przechowywać w temperaturze poniżej 25 °C
• raz otwartego opakowania nie należy przechowywać i stosować ponownie