Insuman Rapid SoloStar 100 j.m./ ml (Insulinum humanum)

Jak działa insulina Insuman Rapid SoloStar?

Działanie insuliny Insuman Rapid SoloStar polega na obniżaniu stężenia glukozy we krwi poprzez regulowanie metabolizmu glukozy.

Kiedy stosuje się insulinę Insuman Rapid SoloStar?

Lek stosowany jest w leczeniu cukrzycy.

Jak stosować insulinę Insuman Rapid SoloStar?

Lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Sposób stosowania

• lek należy podawać we wstrzyknięciu pod skórę (podskórnie)
• jeśli pacjent musi podawać insulinę w inny sposób, należy skonsultować się z lekarzem
• najkorzystniej jest wstrzykiwać insulinę w okolicę brzucha, pośladki, przednią część ud lub ramiona
• lek działa szybciej, gdy jest wstrzykiwany w okolicę brzucha
• dla każdego wstrzyknięcia należy zmieniać miejsce wstrzyknięcia w obrębie danego obszaru skóry, może to zmniejszyć ryzyko wystąpienia zgrubień lub zapadania się skóry
• SoloStar jest jednorazowym wstrzykiwaczem zawierającym insulinę
• każdy wstrzykiwacz zawiera dawki wielokrotne
• nie należy mieszać insuliny z innymi lekami
• jeżeli wstrzykiwacz SoloStar jest uszkodzony lub nie działa prawidłowo nie należy go używać, należy użyć nowego wstrzykiwacza SoloStar

Dawkowanie

• dawkę leku ustala lekarz indywidualnie dla każdego pacjenta
• lek wstrzykuje się podskórnie na 15 do 20 minut przed posiłkiem

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 roku życia)
U osób w podeszłym wieku postępujące pogorszenie czynności nerek może prowadzić do zmniejszania zapotrzebowania na insulinę.

Zaburzenia czynności nerek i(lub) wątroby
U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek zapotrzebowanie na insulinę może być zmniejszone.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Insuman Rapid SoloStar 

• jeśli przyjęto większą dawkę leku niż zalecona przez lekarza może zmniejszyć się stężenie cukru we krwi 
• należy wówczas często kontrolować stężenie cukru we krwi
• aby zapobiec wystąpieniu hipoglikemii należy spożyć większy posiłek i kontrolować stężenie cukru we krwi
• jeśli stan się pogarsza, oddech staje się płytki, a skóra blada, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem

Pominięcie zastosowania leku Insuman Rapid SoloStar 

• w przypadku pominięcia dawki leku Insuman Rapid SoloStar lub podania zbyt małej dawki, stężenie cukru we krwi może się zwiększyć 
• należy wówczas często kontrolować stężenia cukru we krwi
• nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki
• jesli wystapią: utrudniony oddech oraz przyspieszony puls, należy natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską

Przerwanie stosowania leku Insuman Rapid SoloStar

• przerwanie stosowania leku może prowadzić do ciężkiej hiperglikemii (bardzo duże stężenie cukru we krwi) i kwasicy ketonowej (zwiększone stężenie kwasu we krwi, ponieważ w organizmie dochodzi do rozpadu tłuszczu zamiast cukru)
• bez porozumienia z lekarzem nie należy przerywać stosowania leku 

Błędy w stosowaniu insulin
Należy zawsze sprawdzić etykietę insulin przed każdym wstrzyknięciem leku, aby uniknąć pomyłek w stosowaniu insuliny Insuman Rapid SoloStar i innych insulin.

Kiedy nie stosować insuliny Insuman Rapid SoloStar?

Insuliny Insuman Rapid SoloStar nie należy stosowć u pacjentów uczulonych na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą tego leku.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek insulina Insuman Rapid SoloStar może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Najcięższe działania niepożądane

Niezbyt często (mogą dotyczyć do 1 na 100 pacjentów):

• ciężka reakcja alergiczna z niskim ciśnieniem krwi (wstrząs)

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• hipoglikemia (małe stężenie cukru we krwi)
  Ciężka hipoglikemia może spowodować zawał serca lub uszkodzenie mózgu i może zagrażać życiu. 
  Objawy: pocenie się, wilgotna skóra, lęk, przyspieszenie czynności serca, podwyższone ciśnienie tętnicze krwi, kołatania serca, nieregularna czynność serca, ból głowy, intensywny głód, nudności, wymioty, zmęczenie, senność, zaburzenia snu, niepokój, agresywne zachowanie, zaburzenia koncentracji, upośledzenie reakcji na bodźce zewnętrzne, depresja, splątanie, zaburzenia mowy, zaburzenia widzenia, drżenia, porażenie nerwów obwodowych, uczucie mrowienia skóry (przeczulica), drętwienie i cierpnięcie okolicy ust, zawroty głowy, utrata samokontroli, zaburzenia osobowości, drgawki, utrata przytomności.
• ciężkie reakcje alergiczne na insulinę (mogą stanowić zagrożenie dla życia)
  Takie reakcje na insulinę lub substancje pomocnicze mogą spowodować reakcje na dużej powierzchni skóry(wysypka i swędzenie całego ciała), ciężki obrzęk skóry lub błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy), duszność, obniżenie ciśnienia krwi z przyspieszoną czynnością serca i poceniem się.

Inne działania niepożądane:

Często (mogą dotyczyć do 1 na 10 pacjentów):

• obrzęk (leczenie insuliną może spowodować przemijające zatrzymanie wody w organizmie z obrzękiem w okolicy łydek i koste)
• reakcje w miejscu wstrzyknięcia

Niezbyt często (może dotyczyć mniej niż 1 na 100 osób):

• pokrzywka w miejscu wstrzyknięcia (swędząca wysypka)

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• zatrzymanie sodu
• zaburzenia oka
  Znaczne wahania (zwiększenie lub zmniejszenie) stężenia cukru we krwi mogą zaburzać przemijająco widzenie. U pacjentów z retinopatią proliferacyjną (choroba oczu związana z cukrzycą) ciężka hipoglikemia może stać się przyczyną przemijającej utraty wzroku.
• zmiany skórne w miejscu wstrzyknięcia (lipodystrofia)
  Jeśli wstrzyknięcia insuliny będą wykonywane zbyt często w to samo miejsce, może to spowodować albo zmniejszenie albo zwiększenie grubości podskórnej tkanki tłuszczowej w tym miejscu. Insulina wstrzykiwana w takie miejsce może nie działać prawidłowo. Zmienianie miejsca wstrzykiwaniainsuliny przy każdym wstrzyknięciu może zapobiec takim zmianom skórnym.
• reakcje skórne i alergiczne
  Mogą wystąpić inne łagodne reakcje w miejscu wstrzyknięcia (na przykład zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia, niezwykle silny ból w miejscu wstrzyknięcia, świąd, obrzęk w miejscu wstrzyknięcia lub zapalenie w miejscu wstrzyknięcia). Zmiany takie mogą również rozprzestrzeniać się wokół miejsca wstrzyknięcia. Większość mniej nasilonych reakcji na insulinę zwykle ustępuje w ciągu kilku dni do kilku tygodni.
• przeciwciała przeciwko insulinie
  Leczenie insuliną może spowodować wytwarzanie przez organizm przeciwciał przeciwko insulinie (substancje, które działają przeciwko insulinie). Jednakże jedynie w rzadkich przypadkach wymaga to zmiany dawki insuliny

Przed rozpoczęciem przyjmowania insuliny Insuman Rapid należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.

Przed rozpoczęciem stosowania insuliny Insuman Rapid SoloStar należy poinformować lekarza, jesli u pacjenta pacjent występują:

• alergia na ten lek lub na insulinę pochodzenia zwierzęcego
• schorzenia wątroby lub nerek lub pacjent jest w podeszłym wieku (może być konieczne zmniejszenie dawek leku)

U pacjentów chorujących na cukrzycę mogą wystąpić:

• hiperglikemia (zbyt wysokie stężenie glukozy w surowicy krwi) i cukrzycowa kwasica ketonowa, które mogą być spowodowane niewłaściwym dawkowaniem leku, przerwaniem stosowania leku lub poważnym urazem
• hipoglikemia (zbyt niskie stężenie glukozy w surowicy krwi), która może być spowodowana: pominięciem posiłku  lub nieplanowanym dużym wysiłkiem fizycznym, zbyt intensywnym leczeniem cukrzycy, równoczesnym występowaniem  chorób (np.: zakażenia i stany gorączkowe, które zwykle zwiększają zapotrzebowanie na insulinę, choroby nerek, wątroby) 
  Jeśli wystąpi zbyt niskie stężenie glukozy w surowicy krwi może być konieczna zmiana dawki insuliny.

Jednoczesne stosowanie insuliny Insuman Rapid SoloStar i pioglitazonu może powodować niewydolność serca.
Jeśli wystąpią objawy niewydolności serca: nietypowe skrócenie oddechu lub szybki wzrost masy ciała lub miejscowe obrzęki, należy jak najszybciej poinformować o tym lekarza.

Zmiana insuliny na inny typ lub markę powinna odbywać się pod ścisłym nadzorem lekarza. 

Przed podróżą do innej strefy czasowej pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, gdyż może być konieczne przyjmowanie insuliny i posiłków o innych porach. 

Alkohol może albo zwiększyć się albo zmniejszyć stężenie cukru we krwi.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Brak jest danych dotyczących stosowania insuliny Insuman Rapid u kobiet w ciąży Pacjentki w ciąży lub planujące ciążę powinny częściej kontrolować stężenia glukozy we krwi. Zapotrzebowanie na insulinę zwykle zmniejsza się w pierwszym trymestrze i stopniowo zwiększa się w czasie drugiego i trzeciego trymestru ciąży. Po porodzie zapotrzebowanie na insulinę gwałtownie wraca do wartości sprzed okresu ciąży. 

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

U pacjentek z cukrzycą, karmiących piersią może być konieczna modyfikacja dawki insuliny i (lub) stosowanej diety.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Leki, które mogą powodować zmniejszenie stężenia cukru we krwi:

• inne leki przeciwcukrzycowe
• inhibitory enzymu konwertazy angiotensyny (ACE) 
• dyzopiramid 
• fluoksetyna
• fibraty 
• inhibitory monoaminooksydazy (MAO) 
• pentoksyfilina, propoksyfen, salicylany 
• antybiotyki sulfonamidowe

Leki, które mogą powodować zwiększenie stężenia cukru we krwi:

• kortykosteroidy 
• danazol 
• diazoksyd
• leki moczopędne
• glukagon
• izoniazyd 
• estrogeny i progestageny 
• pochodne fenotiazyny 
• somatotropina 
• leki sympatykomimetyczne 
• hormony tarczycy
• inhibitory proteazy 
• atypowe leki przeciwpsychotyczne 

Leki, które mogą powodować zmniejszenie i zwiększenie stężenia cukru we krwi:

• leki beta-adrenolityczne 
• klonidyna
• sole litu 

Pentamidyna (stosowana w leczeniu niektórych infekcji powodowanych przez pasożyty) spowodować może hipoglikemię, po której niekiedy może wystąpić hiperglikemia.

Leki beta-adrenolityczne oraz inne leki sympatykolityczne (klonidyna, guanetydyna i rezerpina) mogą maskować objawy hipoglikemii.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Alkohol może albo zwiększyć się albo zmniejszyć stężenie cukru we krwi.

Małe lub duże stężenie cukru we krwi może wpływać na koncentrację i zdolność reagowania, a tym samym ograniczać zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.
Należy skontaktować się z lekarzem w celu rozważenia możliwości prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn, jeśli u pacjenta występują:

• częste stany hipoglikemii
• trudności w rozpoznaniu objawów hipoglikemii

Jak przechowywać lek Insuman Rapid?

Lek przechowywać:

• w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem

Wstrzykiwacze nieużywane

• przechowywać w lodówce od 2°C do 8°C
• nie zamrażać

Wstrzykiwacze będące w użyciu

• przechowywać maksymalnie 4 tygodnie w temperaturze nieprzekraczającej 25°C i z daleka od bezpośredniego źródła ciepła 
• nie przechowywać w lodówce
• nie stosować wstrzykiwaczy po tym okresie