Ketilept (Quetiapinum)

Jak działa lek Ketilept?

Lek Ketilept posiada substancję czynną kwetiapinę, która oddziaływuje z różnymi układami przekaźnikowymi wykazując działanie przeciwpsychotyczne, przeciwmaniakalne i stabilizujące nastrój. Lek jest wskazany w leczeniu m.in schizofrenii, epizodów manii i zapobieganiu nawrotom choroby dwubiegunowej.

Kiedy stosuje się lek Ketilept?

Lek Ketilept może być stosowany w leczeniu chorób, takich jak:

• zaburzenie afektywne dwubiegunowe: pacjent może stale odczuwać smutek, mieć depresję, poczucie winy, nie mieć energii, stracić apetyt lub nie móc spać
• mania: pacjent może odczuwać bardzo silne uczucie pobudzenia, podniecenia, poruszenia, entuzjazmu, lub nadreaktywności, czy też zmniejszenie umiejętności krytycznej oceny, w tym uczucie agresji, destrukcji
• schizofrenia: pacjent może słyszeć lub odczuwać nieistniejące rzeczy, przyjmować za prawdziwe rzeczy, których nie ma lub odczuwać nadmierną podejrzliwość, lęk, zagubienie, winę, napięcie czy przygnębienie

Jak stosować lek Ketilept?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lekarz określi dawkę początkową, którą mozna stopniowo zwiekszać.

Dawka podtrzymująca zależeć będzie od choroby i potrzeb pacjenta, ale zwykle wynosi między 150 mg a 800 mg.

• w zależności od choroby, tabletki należy przyjmować raz dziennie, przed snem lub dwa razy dziennie w przypadku tabletek powlekanych
• tabletki należy połykać w całości popijając wodą
• tabletkę można zażywać z pokarmem lub bez pokarmu
• nie należy popijać tabletek sokiem grejpfrutowym, może to wpłynąć na sposób działania leku
• nie należy przerywać leczenia nawet jeśli nastąpi poprawa samopoczucia                           

Pacjenci w podeszłym wieku

Lekarz może zmienić dawkę leku.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

Lekarz może zmienić dawkę leku.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

Należy pilnie skontaktować się z lekarzem lub udać do najbliższego szpitala, zabierając ze sobą opakowanie leku. Objawy przedawkowania to: senność, zawroty głowy, nieprawidłowe bicie serca.

Pominięcie przyjęcia leku

Pominiętą dawkę należy przyjąć możliwie najszybciej, chyba że zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki. Nie należy stosować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej

Przerwanie stosowania leku

Lekarz będzie stopniowo zmniejszał dawkę przed zakończeniem leczenia. Objawy nagłego przerwania leczenia to: trudności w zasypianiu, nudności, bóle głowy, zawroty głowy, biegunka, wymioty, drażliwość.

Kiedy nie stosować leku Ketilept?

Nie należy stosować leku Ketilept w przypadku:

• uczulenia na kwetiapinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku 
• przyjmowania leków stosowanych w zakażeniu wirusem HIV
• jednoczesnego stosowania leków przeciwgrzybiczych
• trwającej kuracji erytromycyną lub klarytromycyną
• przyjmowania nefazodonu

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Ketilept może powodować działania niepożądane, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Bardzo często (mogą dotyczyć więcej niż u 1 na 10 pacjentów):

• zawroty i bóle głowy, suchość w ustach
• senność, która może prowadzić do upadków
• objawy odstawienia: bezsenność, nudności, ból głowy, biegunkę, wymioty, zawroty głowy i drażliwość
• przybieranie na wadze
• nieprawidłowe ruchy mięśni, w tym trudności w rozpoczęciu zamierzonego ruchu, drżenie, niepokój lub sztywność mięśni bez jednoczesnego uczucia bólu
• zmiany stężenia lipidów (triglicerydów i cholesterolu całkowitego)

Częste (mogą dotyczyć do 1 na 10 pacjentów):

• przyspieszone bicie serca
• uczucie bicia serca, kołatania serca lub przerw w biciu serca.
• zaparcia, niestrawność
• uczucie słabości
• obrzęk rąk i nóg
• niskie ciśnienie krwi, które podczas wstawania może powodować zawroty głowy lub omdlenia, a w konsekwencji upadki
• zwiększenie stężenia glukozy we krwi
• niewyraźne widzenie
• nieprzyjemne sny i koszmary senne
• zwiększone uczucie głodu
• rozdrażnienie
• zaburzenia mowy i języka
• myśli samobójcze i pogłębienie depresji
• skrócenie oddechu
• wymioty, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku
• gorączka
• zmiany w stężeniu hormonów tarczycy we krwi
• zmniejszenie liczby określonych typów komórek krwi
• zwiększenie stężenia enzymów wątrobowych we krwi
• zwiększenie stężenia prolaktyny we krwi, a w konsekwencji obrzęk piersi i niespodziewane wydzielanie mleka z piersi u mężczyzn i kobiet, brak lub nieregularne miesiączki u kobiet

Niezbyt częste (mogą dotyczyć do 1 na 100 pacjentów):

• napady drgawkowe lub padaczkowe
• reakcje nadwrażliwości, w tym pojawienie się wypukłych grudek, obrzęk skóry i obrzęki wokół ust
• zespół niespokojnych nóg
• utrudnione połykanie
• niekontrolowane ruchy, głównie mięśni twarzy lub języka
• zaburzenia seksualne
• cukrzyca
• zmiany w aktywności elektrycznej serca widoczne w badaniu EKG (wydłużenie odstępu QT)
• wolniejsze niż zwykle bicie serca, które może wystąpić na początku leczenia i może być związane z niskim ciśnieniem krwi i omdleniem
• utrudnione oddawanie moczu
• omdlenia
• zatkany nos
• zmniejszenie liczby czerwonych krwinek
• zmniejszenie stężenia sodu we krwi
• nasilenie istniejącej cukrzycy

Rzadko (mogą dotyczyć do 1 na 1000 pacjentów):

• jednoczesne występowanie wysokiej gorączki, potów, sztywności mięśni, uczucia senności lub omdleń tzw. złośliwy zespół neuroleptyczny
• zażółcenie skóry i oczu
• zapalenie wątroby
• długotrwała i bolesna erekcja 
• obrzęk piersi i nieoczekiwana produkcja mleka 
• zaburzenia miesiączkowania
• zakrzepy krwi w żyłach, zwłaszcza w nogach (obrzęk, ból i zaczerwienienie nóg). Zakrzepy mogą przemieszczać się naczyniami krwionośnymi do płuc, powodując bóle w klatce piersiowej i trudności w oddychaniu, co wymaga pilnego kontaktu z lekarzem
• chodzenie, mówienie, jedzenie lub wykonywanie innych czynności przez sen
• zmniejszenie temperatury ciała 
• zapalenie trzustki
• stan chorobowy (zwany zespołem metabolicznym), w którym występują łącznie 3 lub więcej następujących objawów: przyrost tkanki tłuszczowej w okolicy brzusznej, spadek stężenia „dobrego cholesterolu” (HDL-C), wzrost stężenia triglicerydów we krwi, wysokie ciśnienie krwi i wzrost poziomu cukru we krwi
• agranulocytoza, z współwystępującą gorączką, objawami grypopodobnymi, bólem gardła 
• niedrożność jelit
• zwiększenia stężenia fosfokinazy kreatynowej we krwi

Bardzo rzadko (mogą dotyczyć do 1 na 10 000 pacjentów):

•  ciężka wysypka, pęcherze lub czerwone plamy na skórze
•  ciężkie reakcje alergiczne (tzw. wstrząs anafilaktyczny), które mogą powodować trudności z oddychaniem lub prowadzić do wstrząsu
•  nagły obrzęk skóry, najczęściej wokół oczu, warg i gardła (obrzęk naczynioruchowy)
•  pęcherze na skórze, jamie ustnej, oczach i narządach płciowych (zespół Stevensa - Johnsona)
•  nieprawidłowe wydzielanie hormonu regulującego objętość moczu
•  rozpad włókien mięśniowych i ból mięśni (rabdomioliza)

Częstość nieznana:

• rumień wielopostaciowy
• toksyczna nekroliza naskórka - ciężka, nagła reakcja alergiczna z gorączką, pęcherzami na skórze i złuszczaniem się skóry 
• objawy odstawienia u noworodków, których matki w czasie ciąży stosowały kwetiapinę
• udar (wyłącznie tabletki powlekane)

Ketilept należy do grupy leków, które mogą powodować zaburzenia rytmu serca, w cięższych przypadkach może doprowadzić do zgonu. Niektóre działania niepożądane można rozpoznać jedynie wykonując badania krwi. 

Dodatkowe działania niepożądane u dzieci i młodzieży.

Te same działania niepożądane, co były obserwowane u dorosłych pacjentów mogą również wystąpić u dzieci i młodzieży. Następujące działania niepożądane obserwowano częściej u dzieci i młodzieży lub nie były obserwowane u dorosłych.

Bardzo często (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• wzrost stężenia prolaktyny, co może prowadzić do obrzęku piersi i niespodziewanej produkcji mleka zarówno u dziewcząt, jak i u chłopców, a także zaniku lub nieregularnej miesiączki u dziewcząt
• zwiększony apetyt
• wymioty
• nieprawidłowe ruchy mięśni m.in. trudności w rozpoczęciu zamierzonego ruchu, drżenie, niepokój lub sztywność mięśni bez jednoczesnego uczucia bólu
• wzrost ciśnienia krwi

Często (mogą dotyczyć do 1 na 10 pacjentów):

•  uczucie osłabienia, omdlenie, a w konsekwencji upadki
•  uczucie zatkanego nosa
•  uczucie rozdrażnienia

Przed stosowaniem leku Ketilept należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, gdy u pacjenta występują:

• choroby serca w wywiadzie rodzinnym (zaburzenia rytmu serca, osłabienie mięśnia sercowego lub zapalenie mięśnia sercowego) lub przyjmowanie leków mających wpływ na rytm serca
• niskie ciśnienie krwi
• przebyty udar mózgu
• problemy z wątrobą
• napady drgawkowe
• cukrzyca lub zwiększone ryzyko zachorowania na nią
• mała liczba białych krwinek w przeszłości
• otępienie starcze (demencja)
• choroba Parkinsona
• zakrzepy żylne u pacjenta lub w wywiadzie rodzinnym
• bezdech senny i jednoczesne stosowanie leków spowalniających aktywność mózgu
• zatrzymanie moczu, przerost gruczołu krokowego, niedrożność jelit, zwiększone ciśnienie w gałce ocznej
• nadużywanie leków lub alkoholu w przeszłości

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku Ketilept nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że zostało to omówione z lekarzem.

U dzieci nowonarodzonych, u których matki stosowały kwetiapinę w ostatnim trymestrze ciąży (trzy ostatnie miesiące ciąży) mogą wystąpić następujące objawy:

• drżenie
• sztywność mięśni i (lub) osłabienie
• senność
• pobudzenie
• zaburzenia oddychania
• trudności podczas karmienia

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Leku Ketilept nie należy stosować w trakcie karmienia piersią. 

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Stosowanie leku Ketilept jest przeciwwkazane w przypadku jednoczesnego przyjmowania:

•  niektórych leków stosowanych w zakażeniu wirusem HIV
•  azolowych leków przeciwgrzybiczych
•  erytromycyny lub klarytromycyny
•  nefazodonu

Ketilept może wchodzić w interakcje z:

• lekami przeciwpadaczkowymi (fenytoina, karbamazepina)
• lekami stosowanymi w leczeniu nadciśnienia tętniczego
• barbituranami 
• tiorydazyną lub litem 
• lekami, które mają wpływ na rytm pracy serca, na przykład leki, które mogą powodować zaburzać bilans elektrolitów: leki moczopędne lub niektóre antybiotyki
• lekami, które mogą powodować zaparcia
• lekami przeciwcholinergicznymi, które wpływają na pracę komórek nerwowych

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Lek Ketilept w połączeniu z alkoholem może wywołać senność. Jeśli pacjent regularnie spożywa alkohol należy poinformowac o tym lekarza przed przyjęciem leku.

Nie zaleca się prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, dopóki pacjent nie pozna swojej reakcji na lek. Kwetiapina może wywołać senność.

Jak przechowywać lek Ketilept?

• lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C
• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.