Ketipinor (Quetiapinum)

Jak działa lek Ketipinor?

Lek Ketipinor wykazuje działanie przeciwpsychotyczne. Kwetiapina ma powinowactwo do receptorów serotoninergicznych w mózgu oraz receptorów dopaminergicznych.

Kiedy stosuje się lek Ketipinor?

Lek Ketipinor może być stosowany w leczeniu chorób, takich jak:

• depresja w przebiegu choroby dwubiegunowej: pacjent odczuwa smutek, depresję, brak energii, utratę apetytu, ma poczucie winy lub nie może spać
• mania: pacjent jest bardzo silnie podekscytowany, uradowany, pobudzony, pełen entuzjazmu lub nadmiernie aktywny lub ma zaburzoną zdolność krytycznej oceny, jest agresywny lub uciążliwy
• schizofrenia: pacjent słyszy i widzi nierzeczywiste głosy i obrazy, przyjmuje za prawdziwe nieistniejące rzeczy, jest nadmiernie podejrzliwy, zaniepokojony, zagubiony, ma poczucie winy, jest napięty, przygnębiony

Jak stosować lek Ketipinor?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lekarz określi dawkę początkową.

Dawka podtrzymująca zależeć będzie od choroby i potrzeb pacjenta, ale zwykle wynosi między 150 mg a 800 mg.

• w zależności od choroby, tabletki należy przyjmować raz dziennie, przed snem lub dwa razy dziennie w przypadku tabletek powlekanych
• tabletki należy połykać w całości popijając wodą
• tabletkę można zażywać z pokarmem lub bez pokarmu
• w trakcie kuracji lekiem nie można pić soku grejfrutowego, może to wpłynąć na sposób działania leku
• nie należy przerywać leczenia, nawet jeśli nastąpi poprawa samopoczucia                           

Pacjenci w podeszłym wieku

Lekarz może zmienić dawke leku.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

Lekarz może zalecić zmianę dawkowania.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Ketipinor

Należy pilnie skontaktować się z lekarzem lub udać do najbliższego szpitala, zabierając ze sobą opakowanie leku. Objawy przedawkowania to: senność, zawroty głowy, nieprawidłowe bicie serca.

Pominięcie przyjęcia leku Ketipinor

Pominiętą dawkę należy przyjąć możliwie najszybciej, chyba że zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki. Nie należy stosować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej.

Przerwanie stosowania leku Ketipinor

Lekarz będzie stopniowo zmniejszał dawkę przed zakończeniem leczenia. Objawy nagłego przerwania leczenia to: trudności w zasypianiu, nudności, bóle głowy, zawroty głowy, biegunka, wymioty, drażliwość.

Kiedy nie stosować leku Ketipinor?

Nie należy stosować leku Ketipinor w przypadku:

• uczulenia na kwetiapinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku 
• przyjmowania leków stosowanych w zakażeniu wirusem HIV
• jednoczesnego stosowania leków przeciwgrzybiczych
• trwającej kuracji erytromycyną lub klarytromycyną
• przyjmowania nefazodonu

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Ketipinor może powodować działania niepożądane, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Bardzo często (mogą dotyczyć więcej niż u 1 na 10 pacjentów):

• zawroty i bóle głowy, suchość w ustach
• senność, która może prowadzić do upadków
• objawy odstawienia: bezsenność, nudności, ból głowy, biegunkę, wymioty, zawroty głowy i drażliwość. Zaleca się stopniowe odstawianie leku przez okres przynajmniej 1 do 2 tygodni
• zwiększenie masy ciała
• nieprawidłowe skurcze mięśni, w tym trudności w rozpoczęciu zamierzonego ruchu, drżenie, niepokój lub sztywność mięśni bez jednoczesnego uczucia bólu
• zmiany stężenia lipidów (triglicerydów i cholesterolu całkowitego)

Często (mogą dotyczyć do 1 na 10 pacjentów):

• przyspieszone bicie serca
• uczucie bicia serca, kołatania serca lub przerw w biciu serca
• zaparcia, niestrawność
• uczucie słabości
• obrzęk rąk i nóg
• niskie ciśnienie krwi, które podczas wstawania może powodować zawroty głowy lub omdlenia, a w konsekwencji upadki
• zwiększenie stężenia glukozy we krwi
• niewyraźne widzenie
• nieprzyjemne sny i koszmary senne
• zwiększone łaknienie
• rozdrażnienie
• zaburzenia mowy i języka
• myśli samobójcze i pogłębienie depresji
• skrócenie oddechu
• wymioty, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku
• gorączka
• zmiany w stężeniu hormonów tarczycy we krwi
• zmniejszenie liczby określonych typów komórek krwi
• zwiększenie stężenia enzymów wątrobowych we krwi
• zwiększenie stężenia prolaktyny we krwi, a w konsekwencji obrzęk piersi i niespodziewane wydzielanie mleka z piersi u mężczyzn i kobiet, brak lub nieregularne miesiączki u kobiet

Niezbyt często (mogą dotyczyć do 1 na 100 pacjentów):

• napady drgawkowe lub padaczkowe
• reakcje alergiczne, w tym pojawienie się wypukłych grudek, obrzęk skóry i obrzęki wokół ust
• zespół niespokojnych nóg
• utrudnione połykanie
• niekontrolowane ruchy, głównie mięśni twarzy lub języka
• zaburzenia sprawności seksualnej
• cukrzyca
• zmiany w aktywności elektrycznej serca widoczne w badaniu EKG (wydłużenie odstępu QT)
• wolniejsze niż zwykle bicie serca, które może wystąpić na początku leczenia i może być związane z niskim ciśnieniem krwi i omdleniem
• utrudnione oddawanie moczu
• omdlenia
• zatkany nos
• zmniejszenie liczby czerwonych krwinek
• zmniejszenie stężenia sodu we krwi
• nasilenie istniejącej cukrzycy

Rzadko (mogą dotyczyć do 1 na 1000 pacjentów):

• jednoczesne występowanie wysokiej gorączki, potów, sztywności mięśni, uczucia senności lub omdleń tzw. złośliwy zespół neuroleptyczny
• zażółcenie skóry i oczu
• zapalenie wątroby
• długotrwała i bolesna erekcja 
• obrzęk piersi i nieoczekiwana produkcja mleka 
• zaburzenia cyklu miesiączkowego
• zakrzepy krwi w żyłach, zwłaszcza w nogach (obrzęk, ból i zaczerwienienie nóg). Zakrzepy mogą przemieszczać się naczyniami krwionośnymi do płuc, powodując bóle w klatce piersiowej i trudności w oddychaniu, co wymaga pilnego kontaktu z lekarzem
• chodzenie, mówienie, jedzenie lub wykonywanie innych czynności przez sen
• zmniejszenie temperatury ciała 
• zapalenie trzustki
• stan chorobowy (zwany zespołem metabolicznym), w którym występują łącznie 3 lub więcej następujących objawów: przyrost tkanki tłuszczowej w okolicy brzusznej, spadek stężenia „dobrego cholesterolu” (HDL-C), wzrost stężenia triglicerydów we krwi, wysokie ciśnienie krwi i wzrost poziomu cukru we krwi
• agranulocytoza, z współwystępującą gorączką, objawami grypopodobnymi, bólem gardła 
• niedrożność jelit
• zwiększenia stężenia kinazy kreatynowej we krwi

Bardzo rzadko (mogą dotyczyć do 1 na 10 000 pacjentów):

•  ciężka wysypka, pęcherze lub czerwone plamy na skórze
•  ciężkie reakcje alergiczne (tzw. wstrząs anafilaktyczny), które mogą powodować trudności z oddychaniem lub prowadzić do wstrząsu
•  nagły obrzęk skóry, najczęściej wokół oczu, warg i gardła (obrzęk naczynioruchowy)
•  pęcherze na skórze, jamie ustnej, oczach i narządach płciowych (zespół Stevensa - Johnsona)
•  nieprawidłowe wydzielanie hormonu regulującego objętość moczu
•  uszkodzenie włókien mięśniowych i ból mięśni

Częstość nieznana:

• rumień wielopostaciowy
• toksyczno-rozpływna martwica naskórka - ciężka, nagła reakcja alergiczna z gorączką, pęcherzami na skórze i złuszczaniem się skóry 
• objawy odstawienia u noworodków, których matki w czasie ciąży stosowały kwetiapinę
• udar (wyłącznie tabletki powlekane)

Ketipinor należy do grupy leków, które mogą powodować zaburzenia rytmu serca, w cięższych przypadkach może doprowadzić do zgonu. Niektóre działania niepożądane można rozpoznać jedynie wykonując badania krwi. 

Dodatkowe działania niepożądane u dzieci i młodzieży.

Te same działania niepożądane, co były obserwowane u dorosłych pacjentów mogą również wystąpić u dzieci i młodzieży. Następujące działania niepożądane obserwowano częściej u dzieci i młodzieży lub nie były obserwowane u dorosłych.

Bardzo często (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• wzrost stężenia prolaktyny, co może prowadzić do obrzęku piersi i niespodziewanej produkcji mleka zarówno u dziewcząt, jak i u chłopców, a także zaniku lub nieregularnej miesiączki u dziewcząt
• zwiększony apetyt
• wymioty
• nieprawidłowe ruchy mięśni m.in. trudności w rozpoczęciu zamierzonego ruchu, drżenie, niepokój lub sztywność mięśni bez jednoczesnego uczucia bólu
• wzrost ciśnienia krwi

Często (mogą dotyczyć do 1 na 10 pacjentów):

•  uczucie osłabienia, omdlenie, a w konsekwencji upadki
•  zatkany nos
•  drażliwość

Przed stosowaniem leku Ketipinor należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, gdy u pacjenta występują:

• choroby serca w wywiadzie rodzinnym (zaburzenia rytmu serca, osłabienie mięśnia sercowego lub zapalenie mięśnia sercowego) lub przyjmowanie leków mających wpływ na rytm serca
• niskie ciśnienie krwi
• przebyty udar mózgu
• problemy z wątrobą
• napady drgawkowe
• cukrzyca lub zwiększone ryzyko zachorowania na nią, lekarz może zalecić badania stężenia glukozy podczas stosowania leku
• mała liczba białych krwinek w przeszłości
• otępienie starcze (demencja), pacjent nie powinien stosować leku, lek może nasilać ryzyko udaru, a niekiedy ryzyko śmierci u pacjentów w podeszłym wieku z otępieniem starczym
• choroba Parkinsona
• zakrzepy żylne u pacjenta lub w wywiadzie rodzinnym
• bezdech senny i jednoczesne stosowanie leków spowalniających aktywność mózgu
• zatrzymanie moczu, przerost gruczołu krokowego, niedrożność jelit, zwiększone ciśnienie w gałce ocznej
• nadużywanie leków lub alkoholu w przeszłości

Należy niezwłocznie poinformować lekarza, jeśli po przyjęciu leku Ketipinor u pacjenta występują:

• wysoka temperatura, nasilona sztywność mięśni, pocenie się lub obniżony poziom świadomości (choroba zwana złośliwym zespołem neuroleptycznym), które wystąpią jednocześnie.
• niekontrolowane ruchy, głównie w obrębie twarzy i języka
• zawroty głowy lub uczucie ciężkiej senności. Może to zwiększyć ryzyko przypadkowego zranienia lub kontuzji (na skutek upadku) u pacjentów w podeszłym wieku.
• napady drgawek
• długotrwały, bolesny wzwód
• gorączka, objawy grypopodobne, ból gardła lub jakąkolwiek inna infekcja
• zaparcia wraz z utrzymującym się bólem brzucha lub zaparcia, które nie poddają się leczeniu

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku Ketipinor nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że zostało to omówione z lekarzem.

U noworodków, których matki przyjmowały kwetiapinę w ostatnim trymestrze ciąży obserwowano objawy odstawienne: drżenie, sztywność i/lub osłabienie mięśni, senność, pobudzenie, zaburzenia oddychania i trudności z przyjmowaniem pokarmu. Wystąpienie u dziecka któregokolwiek z powyższych objawów wymaga kontaktu z lekarzem.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Leku Ketipinor nie należy stosować w trakcie karmienia piersią. 

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Stosowanie leku Ketipinor jest przeciwwkazane w przypadku jednoczesnego przyjmowania:

•  niektórych leków stosowanych w zakażeniu wirusem HIV
•  azolowych leków przeciwgrzybiczych
•  erytromycyny lub klarytromycyny
•  nefazodonu

Ketipinor może wchodzić w interakcje z:

• lekami przeciwpadaczkowymi (fenytoina, karbamazepina)
• lekami stosowanymi w leczeniu nadciśnienia tętniczego
• barbituranami 
• tiorydazyną lub litem 
• lekami, które mają wpływ na rytm pracy serca, na przykład leki, które mogą powodować zaburzać bilans elektrolitów: leki moczopędne lub niektóre antybiotyki
• lekami, które mogą powodować zaparcia
• lekami przeciwcholinergicznymi, które wpływają na pracę komórek nerwowych

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Podczas stosowania leku należy zachować ostrożność w piciu alkoholu. Takie połączenie może wywołać senność.

Nie zaleca się prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, dopóki pacjent nie pozna swojej reakcji na lek. Kwetiapina może wywołać senność.

Jak przechowywać lek Ketipinor?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.