Klabax (Clarithromycinum)

Jak działa Klabax?

Klabax zawiera substancję czynną klarytromycynę. Wykazuje działanie przeciwinfekcyjne.

Kiedy stosuje się lek Klabax?

Lek Klabax stosuję się w leczeniu:

• zakażeń gardła i zatok
• zakażeń dolnych dróg oddechowych, takich jak zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc
• zakażeń skóry i tkanek miękkich
• zakażeń Helicobacter pylori związanych z owrzodzeniem dwunastnicy
• ostre zapalenie ucha środkowego

Jak stosować lek Klabax?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Tabletki powlekane

Tabletki powlekane stosuję się u osób w podeszłym wieku i młodziezy w wieku powyżej 12 lat.

Zakażenie dolnych dróg oddechowych, gardła lub zatok, skóry i taknek miękkich:

Zazwyczaj stosowana dawka to 250 mg dwa razy na dobę. W ciężkich zakażeniach dawka może być zwiekszona do 500 mg dwa razy na dobę.

Zakażenie Helicobacter pylori

Klarytromycyna jest stosowana razem z jednym lub dwoma lekami w leczeniu skojarzonym, zwykle trwającym od 6 do 14 dni:

• jedna tabletka leku Klabax 500 mg, przyjmowana dwa razy dziennie z 1000 mg amoksycyliny, dwa razy dziennie oraz 30 mg lanzoprazolu, dwa razy dziennie
• jedna tabletka leku Klabax 500 mg, przyjmowana dwa razy dziennie z 400 mg metronidazolu dwa razy dziennie oraz 30 mg lanzoprazolu, dwa razy dziennie
• jedna tabletka leku Klabax 500 mg, przyjmowana dwa razy dziennie z 1000 mg amoksycyliny, dwa razy dziennie i 40 mg omeprazolu, raz dziennie
• jedna tabletka leku Klabax 500 mg, przyjmowana dwa razy dziennie z 1000 mg amoksycyliny, dwa razy dziennie oraz 20 mg omeprazolu, raz dziennie

Lekarz zaleci najbardziej otpowiedznie leczenie skojarzone, może ono się nieznacznie różnić od powyższego schematu.

Pacjenci z niewydolnością nerek

Pacjentom z ciężkimi chorobami nerek, lekarz może zalecić niższe dawki. Leczenie nie powinno przekraczać 14 dni.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

Nalezy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, farmaceutą lub udać się do najbliższego szpitala jeżeli została przypadkowo zastosowana większa dawka leku lub doszło do połknięcia przez dziecko. Przedawkowanie leku może spowodować wymioty i bóle brzucha.

Pominięcie zastosowania leku

W przypadku pominięcia dawki lekau, należy ją zastosować tak szybko, jak to tylko możliwe. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia. 

Granulat do sporządzenia zawiesiny doustnej

Zawiesinę doustną należy stosować u dzieci w wieku od 6 miesiąca do 12 lat.

Zwykle czas leczenia wynosi od 5 do 10 dni w zależności od patogenu i ciężkości choroby.

Zawiesina może być przyjmowana z posiłkami lub na czczo, a także z mlekiem.

W zależności od masy ciała dziecka jest przepisywany Klabax o mocy 125 mg / 5 ml lub 250 mg / 5 ml.

Dawkowanie Klabax, 125 mg / 5 ml :

• 8 kg - 11 kg ( 1 - 2 lat) - 62,5 mg dwa razy na dobę (2,5 ml podając pipetą)
• 12 kg - 19 kg (3 - 6 lat) - 125mg dwa razy na dobę (5,0 ml podając pipetą)
• 20 kg - 29 kg (7 - 9 lat) - 187,5 mg dwa razy na dobę (7,5 ml podając pipetą)
• 30 kg - 40 kg (10 - 12 lat) - 250 mg dwa razy na dobę (10,0 ml podając pipetą)

U dzieci poniżej 8 kg dawkę należy ustalać na podstawie masy ciała - około 7,5 mg / kg masy ciała dwa razy na dobę.

Dawkowanie Klabax, 250 mg/ 5ml :

• 8 kg - 11 kg ( 1 - 2 lat) - 62,5 mg dwa razy na dobę (1,25 ml podając pipetą)
• 12 kg - 19 kg (3 - 6 lat) - 125 mg dwa razy na dobę (2,5 ml podając pipetą)
• 20 kg - 29 kg (7 - 9 lat) - 187,5 mg dwa razy na dobę (3,75 ml podając pipetą)
• 30 kg - 40 kg (10 - 12 lat) - 250 mg dwa razy na dobę (5,0 ml podając pipetą)

Przygotowanie leku:

Do butelki z granulatem należy dodać wymaganą objętość wody i następnie wstrząsnąć.

Butelka 50 ml - 28 ml wody

Butelka 60 ml - 34 ml wody

Butelka 70 ml - 40 ml wody

Pacjenci z niewydolnością nerek i wątroby

Klarytromycyny nie należy podawać dzieciom z ciężką niewydolnością wątroby lub nerek. Zachować szczególną ostrożność u dzieci z niewydolnością nerek lub wątroby o mniejszym nasileniu.

U dzieci z klirensem kreatyniny poniżej 30 ml/min/1,73 m2, dawkę klarytromycyny należy zmniejszyć o połowę (7,5 mg na dobę). U tych pacjentów leczenie nie powinno być dłuższe niż 14 dni.

Kiedy nie stosować leku Klabax?

Leku Klabax nie należy stosować jeśli:

• pacjent ma uczulenia na klarytromycynę, inne antybiotyki makrolidowe (erytromycyna, azytromycyna) lub którykolwiek z pozostałych składników leku
• u pacjenta występuje zbyt niskie stężenie potasu we krwi (hipokaliemia)
• pacjent ma ciężkie zaburzenia wątroby połączone z zaburzeniami nerek
• w rodzinie pacjenta występowały zaburzenia rytmu serca (komorowe zaburzenia rytmu serca, w tym torsade de pointes), lub nieprawidłowości w elektrokardiogramie (EKG) zwane "zespołem wydłużonego odstępu QT"
• pacjent przyjmuje: terfenadyne lub astemizol (stosowane w leczeniu alergii i kataru siennego), cyzapryd (w chorobach żołądka), pimozyd (w chorobach psychicznych). Jednoczesne stosowanie tych leków może powodować ciężkie zaburzenia.
• pacjent przyjmuje inne leki, które mogą powodować zaburzenia rytmu serca
• pacjent przyjmuje pochodne alkaloidów sporyszu (ergotamina, dihydroergotamina) lub inhalatory z ergotaminą w leczeniu migreny
• pacjent przyjmuje lowastatyne lub symwastatynę (zmniejszające stężenie cholesterolu we krwi)
• pacjent przyjmuje tikagrelor (stosowany w przypadku udaru ;ub zawału serca)
• pacjent przyjmuje ranolazynę (w leczeniu bólu klatki piersiowej), kolchicynę (w leczeniu dna moczanowej), midazolam doustny (lek nasenny)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Klabax może wywoływać skutki uboczne, jednak nie wystepuja one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Klabax i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych.

Ciężkie działania niepożądane

• ciężka lub przedłużająca się biegunka, z możliwą domieszką krwi lub śluzu (biegunka może wystąpić nawet po dwóch miesiącach po zakończeniu leczenia klarytromycyną, w takim przypadku również należy skontaktować się z lekarzem)
• wysypka, trudności w oddychaniu, omdlenie lub obrzęk twarzy i gardła
• zażółcenie skóry (żółtaczka), podrażnienie skóry
• jasne zabarwienie stolca, ciemne zabarwienie moczu, tkliwość dotykowa brzucha lub utrata apetytu. Mogą to być objawy niewydolności wątroby
• ciężkie reakcje skórne, takie jak pęcherze na skórze, w jamie ustnej, na wargach, oczach i narządach płciowych
• ból mięśni lub osłabienie zwane rabdomiolizą (stan powodujący rozpad mięśni, co może doprowadzić do uszkodzenia nerek)
• czerwona, łuszcząca się wysypka z guzkami pod skórą i pęcherzami (częstość występowania tego działania niepożądanego jest nieznana)

Często (wystepują rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów):

• nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby
• bezsenność
• zaburzenia smaku
• ból głowy
• rozszerzenie naczyń krwionośnych
• zaburzenia żołądka - nudności, wymioty, ból brzucha, niestrawność, biegunka - zaburzenia czynności wątroby
• wysypka skórna
• nadmierne pocenie się

Niezbyt często (wystepują rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):

• gorączka
• obrzęk, zaczerwienienie lub świąd skóry
• grzybica jamy ustnej lub pochwy
• zapalenie żołądka i jelit
• zmniejszenie liczby płytek krwi (które pomagają zatrzymać krwawienie) - zmniejszenie liczby krwinek białych (leukopenia)
• zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych (neutropenia)
• sztywność mięśni, dreszcze
• zwiększenie liczby eozynofilów (krwinek białych odpowiadających za odporność) - nadmierna odpowiedź immunologiczna na obce substancje
• brak lub utrata apetytu
• niepokój, nerwowość
• senność, łatwe męczenie się, zawroty głowy, drżenia
• mimowolne skurcze mięśni
• zaburzenia równowagi
• szumy uszne lub niedosłuch
• ból w klatce piersiowej, zaburzenia rytmu serca - kołatanie serca, nierówne bicie serca 
• astma
• krwawienie z nosa
• zakrzepy krwi powodujące nagłe zatrzymanie przepływu krwi w tętnicy płucnej (zatorowość płucna) 
• zapalenie błony śluzowej przełyku i żołądka
• ból odbytu
• zapalenie języka, jamy ustnej, warg
• wzdęcia, zaparcia, wzdęcia z oddawaniem gazów, odbijanie
• suchość w jamie ustnej
• stan, w którym żółć nie wypływa z pęcherzyka żółciowego do dwunastnicy (zastój żółci)
• zapalenie wątroby
• zapalenie skóry z obecnością pęcherzy wypełnionych płynem - swędząca i bolesna wysypka
• skurcze mięśni, ból mięśni lub utrata tkanki mięśniowej. Jeżeli dziecko ma miastenię (chorobę, w której mięśnie są osłabione i łatwo się męczą) klarytromycyna może nasilić te objawy
• nieprawidłowe, zwiększone wyniki badań krwi obrazujących czynność nerek i wątroby, nieprawidłowe
• uczucie osłabienia, zmęczenia i braku energii

Częstość nieznana:

• zapalenie jelita
• bakteryjne zapalenie skóry
• zmniejszenie liczby niektórych krwinek (co może spowodować częstsze występowanie zakażeń lub zwiększać ryzyko wystąpienia zasinień lub krwawień);
• obrzęk warg i oczu
• stan splątania, zaburzenie psychotyczne, omamy, napady paniki, depresja, nietypowe sny lub koszmary nocne i mania (uczucie nadmiernej radości lub ekscytacji)
• drgawki
• zaburzenie czucia (mrowienie)
• utrata smaku lub węchu lub niezdolność do prawidłowego odczuwania zapachów
• głuchota
• zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes, częstoskurcz komorowy
• utrata krwi (krwotok)
• zapalenie trzustki
• przebarwienie języka lub zębów
• zmiany stężenia substancji wytwarzanych przez wątrobę, zapalenie lub niewydolność wątroby (objawiające się zażółceniem skóry, ciemną barwą moczu, jasnymi stolcami lub świądem skóry);
• zespół Stevensa–Johnsona (choroba objawiająca się występowaniem bolesnych pęcherzy i nadżerek na skórze oraz na błonach śluzowych, szczególności w jamie ustnej)
• rzadkie reakcje alergiczne skóry, powodujące ciężkie choroby z owrzodzeniem ust, warg i skóry z pojawiającą się wysypką, gorączką i stanem zapalnym narządów wewnętrznych (DRESS)
• trądzik
• zmiany stężeń substancji wytwarzanych przez nerki - zapalenie nerek, niewydolność nerek (może wystąpić uczucie zmęczenia, obrzęki twarzy, worki pod oczami, obrzęki w obrębie brzucha, ud lub kostek, lub trudności w oddawaniu moczu)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Przed zastosowaniem leku Klabax należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent:

• ma zaburzenia wątroby lub nerek
• jest odporny na inne antybiotyki (klindamycynę, linkomycyne)
• ma zaburzenia serca (choroba serca, niewydolność serca, bardzo spowolniona czynność serca)
• ma niskie stężenie magnezu we krwi (hipomagnezemię)
• przyjmuje leki przeciwzakrzepowe (warfarynę) - należy często kontrolować czas protrombinowy u pacjenta
• zażywa leki, które mogą uszkadzać słuch  (np. aminoglikozydy)
• przyjmuje leki obniżające stężenie cukru we krwi - Klabax może nasilić ich działanie
• ma zapalenie płuc, zakażenie grzybicze lub jest podatny na zakażenia
• jest w ciąży lub karmi piersią

Należy zaprzestać stosowania leku Klabax i skonsultować się z lakarzem, jeśli wystąpi:

• ciężka biegunka w trakcie lub po zakończeniu stosowania leku. Należy unikać leków hamujących perystaltykę (leków na biegunkę)
• zażółcenie skóry (żółtaczka), podrażnienie skóry, jasne stolce, ciemna barwa moczu, bolesność brzucha, brak łaknienia - może to świadczyć o zaburzeniach czynności wątroby
• inne zakażenia

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u kobiet w ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u kobiet karmiących piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Jeśli pacjent stosuje którykolwiek z wymienionych poniżej leków, nie powinien stosować leku Klabax:

• astemizol lub terfenadyna (stosowana w katarze siennym i alergii)
• cyzapryd (w zaburzeniach żołądkowych)
• pimozyd (zaburzeniach psychicznych)
• ergotamina, dihydroergotanina (leczenie migreny)
• lewostatyna, symwastatyna (leki obniżające cholesterol)
• tikagrelor (stosowany w przypadku udaru lub zawału serca)
• ranolazyna (bóle w klatce piersiowej)
• kolchicyna (stosowana w dnie moczanowej)
• kwetiapina (choroby dwubiegunowe, schizofremia)
• midazolam doustny (nasenne)

Lekarz może zalecić kontrolowanie parametrów krwi lub działania leku, dostosowanie dawki lub przerwanie leczenia, jeżeli Klabax jest stosowany jednocześnie z :

• digoksyną (niewydolność serca)
• chinidyną, dyzopiramid (zaburzenia rytmu serca)
• midazolem doustnm lub dożylnm (uspakajające/nasenne)
• triazolem (nasenne)
• alprazolem (stany lękowe)
• cylostazolem (słabe krążenie krwi)
• werapamilem, amlodypiną, dilatiazem (obniżające ciśnienie krwi)
• tolterodyną (nietrzymanie moczu)
• zielem dziurawca (deprersja)
• cyclosporyną, takrolimusem, syrolimusem (pomagają w zapobieganiu odrzucenia przeszczepionego narządu)
• teofiliną (astma, zaburzenia oddychania)
• efawirenzem, newirapiną, rytonawirem, zydowudyną, atazanawirem, sakwinawirem (zakażenia wirusem HIV)
• ryfampicyną, ryfabutyną, ryfapentyną (zakażenia bakteryjne)
• flukonazolem, itrakonazolem (przeciwgrzybicze)
• warfaryną (rozrzedzający krew)
• atorwastatyną, rozuwastatyną (obniżające cholesterol)
• omeprazolem (zgaga)
• metyloprednizolonem
• winblastyną (nowotwory)
• fenytoiną, karbamazepiną, walproinianem, fenobarbitalem (padaczka)
• insulinami, lekami przeciwcukrzycowymi (pioglitazonem, rosiglitazonem, neteglinidem
• syldenafilem, tadalafilem, wardenafilem (impotencja u mężczyzn)
• aminoglikozydami (zakażenia bakteryjne)
• gliklazydami, glimepirydami (cukrzyca typu II)
• kwetiapiną i innymi lekami przeciwpsychotycznymi
• lekami makrolidowymi
• linkomycyną, klindamycyną 

Jesli u pacjentki przyjmującej doustne środku antykoncepcyjne wystapi biegunka lub wymioty powinna skontaktować się z lekarzem, ponieważ może być konieczne zastosowanie dodatkowych środków antykoncepcyjnych, takich jak prezerwatywy.

Klabax z jedeniem i piciem

Lek Klabax może być stosowany z jedzeniem lub bez jedzenia.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Lek Klabax może powodować zawroty głowy, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, splątanie i dezorientację (pacjent nie wie gdzie jest). Jeśli u pacjenta wystąpią takie objawy nie powinien prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Jak przechowywać lek Klabax?

• lek Klabax granulat przechowywać w temperaturze poniżej 25^oC.