Lekoklar (Clarithromycinum)

Jak działa lek Lekoklar?

Lekoklar działa poprzez hamowanie wzrostu niektórych bakterii.

Kiedy stosuje się lek Lekoklar?

Lekoklar stosowany jest w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie wrażliwe na klarytromycynę:

• zakażenia gardła i zatok
• zakażenia w obrębie klatki piersiowej, takich jak zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc
• zakażenia skóry i tkanek miękkich
• wrzody żołądka wywołanye przez bakterie Helicobacter pylori

Jak stosować lek Lekoklar?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dawki zwykle stosowane

• dawka zwykle stosowana 250 mg dwa razy na dobę, w leczeniu ciężkich zakażeń stosuje się dawkę 500 mg

Tabletki powlekane:

Dawkowanie:

• leczenie trwa 6-14 dni, po ustąpieniu objawów lek należy przyjmować jeszcze przez 2 dni
• zakażenia paciorkowcowe powinny być leczone przynajmniej przez 10 dni
• leczenie wrzodów żołądka wywołanych przez Helicobacter pylori powinno trwać 7 dni

Sposób stosowania:

• lek stosuje się doustnie
• tabletki należy pipijać szklanką wody
• lek należy przyjmować niezależnie od posiłków

Granulat do sporządzania zawiesiny doustnej:

Dzieci w wieku od 6 miesięcy do 12 lat:

• dobowa dawka leku ustalana jest na podstawie masy ciała dziecka
• dzieci o masie ciała mniejszej niż 8 kg powinny otrzymywać dwa razy na dobę dawkę 7,5 mg/kg mc.
• dawkowanie granulat do sporządzania zawiesiny doustnej 125 mg/5 ml: masa ciała dziecka 8-11kg -  2,5 ml dwa razy na dobę, 12-19 kg - 5 ml dwa razy na dobę, 20-29 kg - 7,5 ml dwa razy na dobę, 30-40 kg - 10 ml dwa razy na dobę
• dawkowanie granulat do sporządzania zawiesiny doustnej 250 mg/5 ml: 12-19 kg - 2,5 ml dwa razy na dobę, 20-29 kg - 3,75ml dwa razy na dobę, 30-40 kg- 5 ml dwa razy na dobę

Czas trwania leczenia:

• leczenie trwa zazwyczaj 5-14 dni
• nie należy samodzielnie przerywać leczenia, zbyt wczesne przerwanie lecznia może spowodować nawrót zakażenia

Sposób stosowania:

• lek podaje się dwa razy na dobę rano oraz wczesnym wieczorem
• lek można podawać niezależnie od posiłków
• pozostałość leku może dawać gorzki posmak, można zapobiec temu jedząc lub pijać cokolwiek po przyjęciu zawiesiny

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Lekoklar

W przypadku zastosowania większej dawki niż zalecana należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Zbyt duże dawki mogą spowodować zaburzenia żołądkowo-jelitowe

Pominięcie zastosowania leku Lekoklar

Jeżeli pacjent zapomni o przyjęciu dawki leku, należy postępować dalej zgodnie z zaleconym przez lekarza schematem dawkowania. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Lekoklar

Lek należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie należy nagle przerywać leczenia.

Kiedy nie stosować leku Lekoklar?

Leku nie należy przyjmować w następujących przypadkach:

• uczulenie na klarytromycynę, inne antybiotyki makrolidowe lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• zaburzenia rytmu serca (arytmia komorowa, w tym zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes) lub w badaniu EKG serca stwierdzono nieprawidłowości określane jako „wydłużenie odstępu QT”
• ciężka niewydolność wątroby i w tym samym czasie zaburzenia czynności nerek
• małe stężenie potasu lub magnezu we krwi (hipokaliemia lub hipomagnezemia)
• przyjmowanie leków takich jak: tikagrelor, ranolazyna, ergotamina, dihydroergotamina, cyzapryd, pimozyd, terfenadyna, astemizol, lowastatyna, simwastatyna, kolchicyna, inne leki powodujące zaburzenia rytmu serca 

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Lekoklar może powodować działania niepożądane, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Ciężkie działania niepożądane

Należy zaprzestać stosowania leku Lekoklar i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

Niezbyt często (rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):

• reakcje alergiczne, takie jak nagłe trudności w oddychaniu, mówieniu i połykaniu, obrzęk warg, twarzy i szyi, bardzo silne zawroty głowy lub omdlenie, świąd, wypukła wysypka na skórze
• nieregularne bicie serca (zmiany w czynności elektrycznej serca)
• ryzyko powstawania zakrzepów krwi, spowodowane dużą liczbą płytek krwi
• pęcherzowe zapalenie skóry

Częstość nieznana:

• gorączka, ból gardła, częstsze zakażenia spowodowane znacznym zmniejszeniem liczby krwinek białych (agranulocytoza)
• wysypka, gorączka, zmiany w obrazie krwi (które mogą być objawami zespołu nadwrażliwości, tzw. reakcji na leki z eozynofilią i objawami narządowymi – ang. DRESS).
• zażółcenie skóry i oczu, nudności, utrata apetytu, nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby (objawy zapalenia wątroby)
• ciężka biegunka, która trwa długo lub zawiera krew, przebiegająca z bólem brzucha lub gorączką; może być objawem ciężkiego zapalenia jelita grubego. Lekarz może zalecić przerwanie leczenia. Nie należy przyjmować leków hamujących ruchy (perystaltykę) jelit
• silny ból brzucha i pleców, spowodowany przez zapalenie trzustki
• duże lub małe wydalanie moczu, ospałość, splątanie i nudności wywołane zapaleniem nerek
• silna lub swędząca wysypka na skórze, zwłaszcza jeśli powstają pęcherze i występuje ból oczu, jamy ustnej lub narządów płciowych
• nietypowe powstawanie siniaków lub krwawienia spowodowane małą liczbą płytek krwi
• szybka lub niemiarowa czynność serca
• czerwona, łuszcząca się wysypka z powstawaniem guzków podskórnych i pęcherzy

Inne działania niepożądane:

Często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 10 osób):

• ból głowy
• zmiany smaku (np. metaliczny lub gorzki smak w ustach)
• ból brzucha, nudności, wymioty, biegunka, niestrawność
• zaburzenia snu
• nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby
• wysypka
• nadmierne pocenie się
• rozszerzenie naczyń krwionośnych

Niezbyt często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 100 osób):

• mała liczba krwinek białych
• zapalenie żołądka i jelit
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi
• zmniejszenie liczby neutrofilów (neutropenia)
• zwiększenie liczby eozynofilów (białych krwinek biorących udział w tworzeniu odporności)
• zakażenie drożdżakowe (kandydoza)
• zakażenie, np. pochwy
• utrata lub zmniejszenie apetytu
• niepokój, nerwowość, krzyk
• mimowolne ruchy mięśni
• ospałość, zawroty głowy, drżenie, senność, drgawki, omdlenie
• odczucie wirowania, zaburzenia słuchu, dzwonienie w uszach (szumy uszne)
• ból w klatce piersiowej lub zmiany rytmu serca, takie jak kołatania lub nieregularne bicie serca
• odczucie bicia serca
• zapalenie błony śluzowej żołądka, zaparcie, gazy, suchość w jamie ustnej, odbijanie się
• świąd, pokrzywka, czerwona wypukła wysypka
• skurcze mięśni
• gorączka, osłabienie
• skurcze mięśni, ból mięśni lub utrata tkanki mięśniowej. Jeśli u dziecka występuje miastenia (choroba, w której mięśnie stają się słabe i łatwiej się męczą), klarytromycyna może pogarszać te objawy.
• ból odbytu
• astma: choroba płuc związana ze zwężeniem dróg oddechowych, co utrudnia oddychanie
• krwawienie z nosa
• zakrzepy krwi powodujące nagłe zablokowanie tętnicy płucnej (zatorowość płucna)
• zapalenie błony wyściełającej przełyk i żołądek
• podwyższone nieprawidłowe wyniki badań czynności nerek i wątroby oraz podwyższone wyniki badań krwi

Częstość nieznana:

• przebarwienie zębów i języka
• niektóre zakażenia bakteryjne skóry i tkanki podskórnej
• zaburzenia węchu, utrata węchu lub smaku
• głuchota
• trądzik
• depresja
• ból lub osłabienie mięśni
• nieprawidłowa barwa moczu
• koszmary senne, utrata orientacji, splątanie, dezorientacja, widzenie, odczuwanie lub słyszenie nieistniejących rzeczy, utrata kontaktu z rzeczywistością, uczucie obcości, mania (uczucie euforii lub nadmiernego podniecenia)
• drgawki, mrowienie i drętwienie skóry
• krwawienie
• zaburzenia widzenia
• problemy ze wzrokiem (niewyraźne widzenie)

Przed stosowaniem leku Lekoklar należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, gdy u pacjenta występują:

• pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub planuje ciążę
• zaburzenia czynności wątroby lub nerek
• cukrzyca
• w trakcie leczenia lub po zakończeniu stosowania leku wystąpiła ciężka lub utrzymująca się biegunka
• zaburzenia czynności serca
• małe stężenie magnezu we krwi

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Lekoklar może powodować wzrost działania następujących leków:

• astemizol, terfenadyna (leki przeciwalergiczne), pimozyd (lek przeciwpsychotyczny), cyzapryd (lek stosowany w chorobach żołądka), ergotamina, dihydroergotamina (leki przeciwmigrenowe), lowastatyna, symwastatyna (leki zmniejszające stężenie cholesterolu), tikagrelor (lek zapobiegający powstawaniu zakrzepów), ranolazyna (lek stosowany w leczeniu dławicy piersiowej), kolchicyna (lek stosowany w leczeniu dny moczanowej)
• alprazolam, triazolam, midazolam (leki nasenne)
• digoksyna, chinidyna, dyzopiramid, werapamil, amlodypina, diltiazem (leki stosowane w chorobach serca)
• teofilina (lek przeciwastmatyczny)
• warfaryna (lek przeciwzakrzepowy)
• statyny (inne niż przeciwwskazane lowastatyna i symwastatyna), jak atorwastatyna, rozuwastatyna (leki zmniejszające stężenie cholesterolu)
• cyklosporyna, syrolimus, takrolimus (leki hamujące czynność układu odpornościowego)
• karbamazepina, fenytoina, walproinian (leki przeciwpadaczkowe)
• cylostazol (lek stosowany w celu poprawienia krążenia w nogach)
• insulina i inne leki przeciwcukrzycowe (tj. nateglinid, pioglitazon, rozyglitazon lub repaglinid)
• metyloprednizolon (kortyzon stosowany w leczeniu stanu zapalnego)
• omeprazol (lek stosowany w chorobach żołądka)
• syldenafil, tadalafil, wardenafil (leki stosowane w leczeniu zaburzeń wzwodu)
• tolterodyna (lek stosowany w leczeniu nadreaktywności pęcherza moczowego)
• winblastyna (lek przeciwnowotworowy)
• leki, które mogą wpływać na słuch pacjenta, zwłaszcza antybiotyki aminoglikozydowe, takie jak gentamycyna lub neomycyna

Lekokolar może oddziaływać wzajemnie z poniższymi lekami:

• atazanawir, sakwinawir (leki stosowane w leczeniu zakażenia HIV)
• itrakonazol (lek stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych)

Leki mogące osłabyć działanie leku Lekoklar:

• ryfampicyna, ryfabutyna, ryfapentyna (antybiotyki)
• efawirenz, etrawiryna, newirapina (leki stosowane w leczeniu zakażenia HIV)
• fenytoina, karbamazepina, fenobarbital (leki przeciwpadaczkowe)
• ziele dziurawca (roślinny lek stosowany w leczeniu depresji)

Inne

• rytonawir (lek przeciwwirusowy) i flukonazol (lek stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych) mogą nasilić działanie leku Lekoklar forte.
• Lekoklar forte może osłabić działanie zydowudyny (leku stosowanego w leczeniu zakażenia HIV). W celu uniknięcia takiego działania należy zachować 4-godzinną przerwę miedzy zastosowaniem obu leków.
• stosowanie leku Lekoklar forte w tym samym czasie, co digoksyny, chinidyny, dyzopiramidu lub werapamilu (leków stosownych w chorobach serca) lub innych antybiotyków makrolidowych może spowodować zaburzenia rytmu serca.
• przyjmowanie leku Lekoklar forte w tym samym czasie co dyzopiramid może spowodować małe stężenie cukru we krwi (hipoglikemię)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn, jednak należy zachować ostrożność gdy pojawią się następujące działania niepożądane: zawroty głowy, splątanie i dezorientacja, zaburzenia widzenia i niewyraźne widzenie.

Jak przechowywać lek Lekoklar?

Tabletki powlekane:

• należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci

Granulat do sporządzania zawiesiny doustnej:

• butelka z proszkiem przed pierwszym otwarciem: nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C
• przygotowana zawiesina: nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C
• nie stosować przygotowanej zawiesiny dłużej niż przez 14 dni