Lisinoratio (Lisinoprilum)

Jak działa lek Lisinoratio?

Lek Lisinoratio zawiera substancję czynną lizynopryl, który należy do grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny. Lek ten działa poprzez zmniejszenie napięcia naczyń krwionośnych, dzięki czemu następuje obniżenie ciśnienia tętniczego krwi. Lek Lisinoratio działa ochronnie na serce i naczynia.

Kiedy należy stosować lek Lisinoratio?

Lek Lisinoratio nalezy stosować w:

• nadciśnieniu tętniczym samoistnym i naczyniowo-nerkowym w monoterapii (jako jedyny lek) lub w połączeniu z innymi lekami obniżającymi ciśnienie tętnicze
• niewydolności serca w monoterapii lub w połączeniu z lekami moczopędnymi i w określonych przypadkach z preparatami naparstnicy 
• leczeniu wczesnej fazy zawału serca w celu zapobiegania rozwojowi dysfunkcji lewej komory i niewydolności serca 
• nadciśnieniu i cukrzycą typu 2 oraz początkową nefropatią

Jak stosować lek Lisinoratio?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lek Lisinoratio należy stosowac raz na dobę, codziennie o tej samej porze, niezależnie od posiłków. 

Nadciśnienie samoistne u pacjentów nie przyjmujących leków moczopędnych

• dawka początkowa u pacjentów to 10 mg
• skuteczna dawka podtrzymująca to od 20 mg do 40 mg raz na dobę

Nadciśnienie samoistne u pacjentów przyjmujących leki moczopędne

• początkowa dawka dobowa to 5 mg

Nadciśnienie naczyniowo-nerkowe

• początkowa dawka to 2,5 mg lub 5 mg

Nadciśnienie u dzieci w wieku od 6 do 16 lat

• dawka początkowa dla pacjentów o masie ciała od 20 do 50 kg to 2,5 mg raz na dobę 
• dla pacjentów o masie ciała powyżej 50kg to 5 mg raz na dobę

Niewydolność serca

• początkowa jednorazowa dawka dobowa podawana rano to 2,5 mg
• dawki podtrzymujące to zwykle od 5 mg do 20 mg

Wczesna faza zawału serca

• pierwsza, jednorazowa, dobowa dawka to 5 mg
• po24 godzinach od pierwszej dawki należy podać 5 mg, a po 48 godzinach dawkę 10 mg.
• kontynuacja leczenia to 10 mg raz na dobę przez 6 tygodni

Nefropatia cukrzycowa

• dawka początkowa wynosi 10 mg raz na dobę (może być zwiększona do 20 mg)

Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością nerek

• wielkość dawki należy dostosować w zależności do wartości klirensu kreatyniny

Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku

• siła działania leku jest taka sama zarówno u starszych jak i u młodszych pacjentów
• należy zachować ostrożność w przypadku zwiększania dawki

Dawkowanie u dzieci

• nie zaleca się stosowania lizynoprylu u dzieci w innych wskazaniach niż nadciśnienie 
• nie zaleca się stosowania lizynoprylu u dzieci w wieku poniżej 6 lat lub u dzieci z ciężką niewydolnością nerek

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Lisinoratio

W przypadku zażycia zbyt dużej dawki leku należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą albo zgłosić się do szpitala

Pominięcie zastosowania leku Lisinoratio

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Lisinoratio

W razie wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Lisinoratio?

Leku Lisinoratio nie należy stosować jeśli:

• pacjent ma uczulenie na lizynopryl, którykolwiek z pozostałych składników tego leku lub na jakikolwiek inny lek z grupy inhibitorów ACE
• kiedykolwiek występował stan nazywany obrzękiem naczynioruchowym spowodowany w przeszłości leczeniem inhibitorem konwertazy angiotensyny
• występuje wrodzony lub samoistny obrzęk naczynioruchowy
• kobieta jest w ciąży lub po 3 miesiącu ciąży
• występuje cukrzyca lub zaburzenia czynności nerek i pacjent jest leczony lekiem obniżającym ciśnienie krwi zawierającym aliskiren
• pacjent przyjmował lub przyjmuje lek złożony, zawierający sakubitryl i walsartan (stosowany w leczeniu długotrwałej (przewlekłej) niewydolności serca u dorosłych)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Często (występują u 1 do 10 na 100 pacjentów):

• ból głowy
• zawroty głowy lub oszołomienie, szczególnie podczas szybkiego wstawania
• kaszel
• biegunka
• wymioty
• zaburzenia dotyczące nerek

Niezbyt często (występują u 1 do 10 na 1000 pacjentów):

• zmiany nastroju
• zmiany zabarwienia palców rąk lub stóp (zasinienie, po którym następuje zaczerwienienie) albo drętwienie lub mrowienie palców
• zaburzenia smaku
• zaburzenia snu
• uczucie senności
• zawroty głowy pochodzenia obwodowego
• trudności w zasypianiu
• udar mózgu
• kołatanie serca, szybka czynność serca
• zespół Raynauda
• nieżyt błony śluzowej nosa
• mdłości, ból żołądka lub niestrawność
• wysypka skórna lub świąd
• impotencja
• zmęczenie lub osłabienie
• znaczne zmniejszenie ciśnienia tętniczego 
• zmiany w wynikach badań krwi oceniających czynność wątroby i nerek
• zawał serca

Rzadko (występują u 1 do 10 na 10 000 pacjentów): 

• uczucie dezorientacji (splątanie)
• zespół nieadekwatnego wydzielania hormonu antydiuretycznego
• suchość błony śluzowej jamy ustnej
• nadwrażliwość i (lub) obrzęk naczynioruchowy: obrzęk naczynioruchowy twarzy, kończyn, warg, języka, głośni i(lub) krtani
• pokrzywka
• utrata włosów
• łuszczyca (choroba skóry)
• zaburzenia węchu
• powiększenie piersi u mężczyzn
• zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie hematokrytu
• zwiększenie stężenia bilirubiny w surowicy krwi, niedobór sodu we krwi (hiponatremia)
• mocznica, ostra niewydolność nerek

Bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów): 

• zahamowanie czynności szpiku kostnego
• niedokrwistość
• małopłytkowość
• leukopenia, neutropenia, agranulocytoza
• niedokrwistość hemolityczna
• powiększenie węzłów chłonnych, choroba autoimmunologiczna
• skurcze oskrzeli
• zapalenie zatok przynosowych
• alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych/eozynofilowe zapalenie płuc
• małe stężenie glukozy we krwi (hipoglikemia)
• zapalenie płuc (kaszel, duszność i wysoka temperatura)
• zażółcenie skóry lub białkówek oczu (żółtaczka)
• zapalenie trzustki
• obrzęk naczynioruchowy jelit
• zapalenie wątroby - miąższowe lub cholestatyczne
• żółtaczka
• niewydolność wątroby
• wzmożona potliwość
• pęcherzyca
• toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka
• zespół Stevensa-Johnsona
• rumień wielopostaciowy
• chłoniak rzekomy skóry
• zmniejszone wydalanie moczu lub jego brak

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): 

• objawy depresji
• omdlenie

Zgłaszano także następujące objawy:

• anoreksja,
• zaparcia,
• wzdęcia
• zespół objawów (gorączka, zapalenie naczyń, bóle mięśni, bóle i (lub) zapalenie stawów, dodatnie miano przeciwciał przeciwjądrowych, zwiększona wartość OB, eozynofilia i leukocytoza, wysypka, nadwrażliwość na światło oraz inne objawy skórne)

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Przed rozpoczęciem stosowania Lisinoratio należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.

Należy zachować ostrożność i skonsultować z lekarzem jeśli:

• pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków (ryzyko obrzęku naczynioruchowego może się zwiększyć): racekadotryl, temsyrolimus, syrolimus, ewerolimus, wildagliptyna
• stosowane są leki moczopędne lub dieta o małej zawartości soli
• występują dolegliwości lub zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (biegunki i wymioty)
• u pacjenta wystąpiła kiedykolwiek reakcja alergiczna podczas stosowania innych leków z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (leki obniżające ciśnienie)
• pacjent jest odczulanych przeciwko jadom owadów błonkoskrzydłych
• występuje choroba niedokrwienna serca lub zwężenie tętnic zaopatrujących mózg
• występuje niewydolność serca
• u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek lub wątroby
• występuje obustronne zwężenie tętnic nerkowych lub zwężenie tętnicy doprowadzającej krew do jedynej nerki
• pacjent poddawany jest dializie
• występuje kolagenoza naczyń
• występuje zwężenie zastawki aortalnej i mitralnej lub zwiększona grubość mięśnia sercowego (kardiomiopatii przerostowej)
• pacjent znajduje się we wczesnym okresie zawału serca
• u pacjenta występuje duże stężenie cholesterolu i pacjent poddawany jest zabiegowi nazywanemu „aferezą LDL”
• podawane będzie znieczulenie ogólne podczas zabiegu chirurgicznego
• pacjent choruje na cukrzycę
• stosowany jest lit
• pacjent jest rasy czarnej (lizynopryl może być mniej skuteczny u osób tej rasy i częściej może występować działanie niepożądane nazywane „obrzękiem naczynioruchowym”)
• pacjentka jest w ciąży lub planuje być w ciąży
• pacjent przyjmuje którykolwiek z leków, stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi:  sartany – na przykład walsartan, telmisartan, irbesartan oraz aliskiren

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Nie zaleca się stosowania leku Lisinoratio we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go stosować po 3 miesiącu ciąży, ponieważ stosowany w tym okresie może poważnie zaszkodzić dziecku.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Nie zaleca się stosowania leku Lisinoratio u matek karmiących piersią. 

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.  

W szczególności należy poinformować lekarza o stosowaniu:

• suplementów potasu (w tym zamienników soli kuchennej),
• leków moczopędnych oszczędzających potas i innych leków zwiększających stężenie potasu we krwi (np. trimetoprim i kotrimoksazol - stosowane w zakażeniach wywołanych przez bakterie;
• cyklosporyna (lek immunosupresyjny stosowany w zapobieganiu odrzuceniu przeszczepionego narządu)
• heparyna (lek stosowany w celu rozrzedzenia krwi, aby zapobiec zakrzepom)
• innych leków stosowanych w leczeniu nadciśnienia tętniczego
• leków moczopędnych
• niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) 
• kwasu acetylosalicylowego w dawce większej niż 3 g na dobę
• soli litu
• leków stosowanych najczęściej, aby zapobiegać odrzuceniu przeszczepionego narządu oraz w leczeniu raka (syrolimus, ewerolimus i inne leków z tej grupy)
• leków hamujących układ odpornościowy (leki immunosupresyjne)
• środków stosowanych w znieczuleniu ogólnym
• trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych
• leków przeciwpsychotycznych
• leków znieczulających
• leków pobudzających układ współczulny (sympatykomimetyków)
• leków przeciwcukrzycowych
• leków zawierających złoto, jak aurotiojabłczan sodu, podawanych we wstrzyknięciach
• racekadotrylu (lek przeciwbiegunkowy)
• wildagliptyny (lek przeciwcukrzycowy)
• antagonistów receptora angiotensyny II (sartany - walsartan, telmisartan, irbesartan)
• aliskirenu

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych. 

Niektóre osoby mogą odczuwać zawroty głowy lub zmęczenie podczas przyjmowania leku Lisiprol. W razie wystąpienia takich objawów nie należy prowadzić pojazdów, używać narzędzi ani obsługiwać maszyn. 

Jak należy przechowywać lek Lisinoratio?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci