Loperamid WZF (Loperamidi hydrochloridum)

Jak działa lek Loperamid WZF?

Loperamid WZF jest lekiem przeciwbiegunkowym. Skutkiem jego działania jest zmniejszenie częstości i liczby wypróżnień.

Działa w następujący sposób:

• wydłuża czas przejścia pokarmu przez przewód pokarmowy
• zmniejsza wydalanie wody i soli mineralnych
• zwiększa napięcie zwieracza odbytu

Kiedy stosuje się lek Loperamid WZF?

Lek stosuje się w objawowym leczeniu ostrej i przewlekłej biegunki oraz w celu zmniejszenia ilości wydzieliny u pacjentów z wytworzoną przetoką końcowego odcinka jelita cienkiego.

Jak stosować lek Loperamid WZF?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Ostra biegunka:

Dorośli

• pierwsza dawka to 2 tabletki (4 mg)
• następnie 1 tabletka (2 mg) po każdym kolejnym wolnym stolcu
• dawka maksymalna wynosi 8 tabletek (16 mg) na dobę

Dzieci w wieku 6 lat i powyżej

• pierwsza dawka to 1 tabletka (2 mg)
• następnie 1 tabletka (2 mg) po każdym kolejnym wolnym stolcu
• dawka maksymalna leku musi być dostosowana do masy ciała (3 tabletki na 20 kg masy ciała na dobę)

Jeśli w przeciągu 2 dni nie zostanie zauważona poprawa, należy skontaktować się z lekarzem.

Przewlekła biegunka:

Dorośli

• początkowa dawka wynosi 2 tabletki (4 mg) na dobę
• początkową dawkę należy zmodyfikować aż do momentu uzyskania od 1 do 2 normalnych stolców na dobę, co zazwyczaj osiąga się poprzez stosowanie dawki podtrzymującej wynoszącej od 1 do 6 tabletek (od 2 do 12 mg) na dobę
• dawka maksymalna leku to 8 tabletek (16 mg) na dobę

Dzieci w wieku 6 lat i powyżej

• początkowa dawka to 1 tabletka (2 mg) na dobę
• początkową dawkę należy zmodyfikować aż do momentu uzyskania od 1 do 2 normalnych stolców na dobę, co zazwyczaj osiąga się poprzez stosowanie dawki podtrzymującej wynoszącej od 1 do 6 tabletek (od 2 do 12 mg) na dobę
• dawka maksymalna leku musi być dostosowana do masy ciała (3 tabletki na 20 kg masy ciała na dobę)

Pacjenci w podeszłym wieku

Brak konieczności modyfikacji dawki.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie jest konieczna modyfikacja dawkowania.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

Loperamid WZF należy stosować ostrożnie z powodu zmniejszenia metabolizmu związanego z efektem pierwszego przejścia przez wątrobę.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

Konieczny jest natychmiastowy kontakt z lekarzem.

Objawy przedawkowania:

• zaparcie
• zatrzymanie moczu
• osłabienie czynności ruchowej jelit (niedrożność jelit)
• zwężenie źrenic
• zwiększone napięcie mięśni
• senność
• spowolnienie oddechu

Pominięcie zastosowania leku

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Kiedy nie stosować leku Loperamid WZF?

Lek Loperamid WZF jest przeciwwskazany:

• u pacjentów uczulonych na chlorowodorek loperamidu lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• u dzieci poniżej 6. roku życia 
• w leczeniu zasadniczym nasilonej biegunki z krwią i gorączką (ostra czerwonka)
• w leczeniu zasadniczym stanów zapalnych jelit takich jak: wrzodziejące zapalenie jelita grubego, bakteryjne zapalenie jelit
• w leczeniu zasadniczym biegunki poantybiotykowej (tzw. rzekomobłoniaste zapalenie jelit)
• w leczeniu zasadniczym u pacjentów z osłabieniem czynności ruchowej jelit (niedrożność jelit), zaparciem lub wzdęciem brzucha

Leku Loperamid WZF nie należy stosować w przypadkach, w których powinno się unikać zwolnienia perystaltyki jelit, z powodu możliwego ryzyka wystąpienia ciężkich powikłań, w tym niedrożności jelit, okrężnicy olbrzymiej i toksycznego rozszerzenia okrężnicy.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Loperamid WZF może powodować działania niepożądane, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Loperamid WZF i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

Bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 osoby na 10 000):

• występujący nagle obrzęk twarzy, warg lub gardła - mogą to być objawy ciężkiej reakcji alergicznej
• pojedyncze przypadki chorób skóry w postaci wysypki, silnego podrażnienia, zaczerwienienia, z powstawaniem pęcherzy lub złuszczaniem skóry
• ból brzucha, osłabienie czynności ruchowej jelit (niedrożność jelit), silne wzdęcie brzucha
• zaparcia

Należy skonsultować się z lekarzem, jeśli podczas stosowania leku u pacjenta wystąpią:

Bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 osoby na 10 000):

• wysypka, świąd skóry, pokrzywka
• trudności z oddawaniem moczu

Inne działania niepożądane:

Bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 osoby na 10 000):

• nudności, wymioty, niestrawność
• rozszerzenie końcowego odcinka jelita grubego (zwane rozszerzeniem okrężnicy, toksycznym rozszerzeniem okrężnicy)
• oddawanie wiatrów
• senność lub zawroty głowy

Przed stosowaniem leku Loperamid WZF pacjent powinien poradzić się lekarza, jeśli występuje u niego:

• zespół nabytego niedoboru odporności (AIDS)
• poważna choroba wątroby (niewydolność wątroby)
• rzadko występująca dziedziczna nietolerancja galaktozy, niedobór laktazy typu Lapp lub zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy

Podczas stosowania leku pacjent powinien otrzymywać odpowiednie ilości wody i soli mineralnych, aby zapobiec odwodnieniu i niedoborom soli mineralnych.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie zaleca się podawania leku Loperamid WZF kobietom w ciąży, szczególnie w pierwszym trymestrze.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek przenika do mleka matki, dlatego nie należy stosować go w okresie karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Leki mogące powodować zwiększenie stężenia loperamidu w osoczu:

• chinidyna
• rytonawir
• itrakonazol
• gemfibrozyl
• ketakonazol

Jednoczesne stosowanie loperamidu z desmopresyną może natomiast powodować zwiększenie jej stężenia w osoczu.

Leki o podobnych właściwościach farmakologicznych mogą nasilać działanie loperamidu, a leki przyspieszające pasaż przez przewód pokarmowy mogą hamować jego działanie.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn, jeśli jednak po przyjęciu leku występuje zmęczenie, senność i zawroty głowy, należy zachować ostrożność podczas wykonywania tych czynności.

Jak przechowywać lek Loperamid WZF?

Lek należy przechowywać:

• w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• w temperaturze poniżej 25^oC