Lorafen (Lorazepamum)

Jak działa lek Lorafen?

Lek Lorafen wykazuje działanie:

• przeciwlękowe
• nasenne
• słabe działanie przeciwdrgawkowe
• słabe działanie rozluźniające napięcie mięśni szkieletowych

Kiedy stosuje się lek Lorafen?

Lek Lorafen stosowany jest w leczeniu:

•  lęku różnego pochodzenia
•  zaburzeń snu związanego ze stanami wzmożonego lęku

Jak stosować lek Lorafen?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.

Zasady przyjmowania leku:

• tabletki należy połykać popijając niewielką ilością wody
• dawkowanie i czas leczenia należy określić dla każdego pacjenta indywidualnie
• lekarz rozpocznie leczenie od najmniejszej dawki, którą będzie stopniowo zwiększał

Zaburzenia lękowe:

Dorośli i dzieci powyżej 12 lat

• początkowo podaje się zwykle 2 mg do 3 mg lorazepamu na dobę w 2 lub 3 dawkach podzielonych
• jeśli zachodzi konieczność, lekarz zwiększy dawkę leku do 6 mg na dobę, w 2 lub 3 dawkach podzielonych
• dawkę lorazepamu lekarz zwiększy stopniowo, zaczynając od zwiększenia dawki przyjmowanej wieczorem
• maksymalnie można podać do 10 mg/ dobę

Zaburzenia snu:

Dorośli i dzieci powyżej 12 lat

• 2 mg do 4 mg lorazepamu raz na dobę przed snem

Pacjenci w podeszłym wieku

Dawka zalecana dla tej grupy pacjentów to połowa dawki dla osoby dorosłej.

Pacjenci z zaburzoną czynnością nerek i wątroby

Zalecane jest indywidualne ustalanie dawki.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

W sytuacji przedawkowania leku należy zgłosić się do lekarza lub szpitalnego oddziału ratunkowego, tak szybko jak to tylko możliwe.

Objawy przedawkowania: 

• zaburzenia świadomości
• senność
• niewyraźna mowa

W ciężkich przypadkach zatrucia może wystąpić:

• niezborność ruchowa
• niedociśnienie
• osłabienie mięśni
• zaburzenie oddychania
• śpiączka
• zgon

Pominięcie zastosowania leku Lorafen

W przypadku pominięcia dawki leku należy zażyć kolejną dawkę tak szybko jak to tylko możliwe, chyba że zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki, wtedy należy następną dawkę przyjąć o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej tabletki.

Przerwanie stosowania leku Lorafen

Nie należy przerywać stosowania leku bez konsultacji z lekarzem, ponieważ możliwe jest ponowne wystąpienie objawów choroby. Jeśli lekarz zadecyduje o zaprzestaniu stosowania leku, dawka leku powinna być stopniowo zmniejszana przez kilka dni.

Kiedy nie stosować leku Lorafen?

Leku Lorafen nie należy stosować gdy u pacjenta stwierdzono:

• uczulenie na lorazepam lub inne leki z grupy benzodiazepin, lub którykolwiek ze składników leku
• ciężką niewydolność oddechową
• zespół bezdechu sennego (częste, krótkie przerwy w oddychaniu podczas snu)
• ciężką niewydolność wątroby i nerek
• jaskrę z wąskim kątem przesączania
• miastenię (choroba powodująca osłabienie mięśni i nadmierne zmęczenie)
• ostrą porfirię (rzadka choroba metaboliczna związana z krwią)
• zatrucie alkoholem lub lekami działającymi na ośrodkowy układ nerwowy
• rzadko występującą dziedziczną nietolerancję galaktozy, niedobór laktazy (typu Lappa) lub zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy
• rzadkie, dziedziczne zaburzenia związane z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy  - izomaltazy

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Lorafen może powodować działania niepożądane, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Lorafen i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej ciężkich działań niepożądanych:

Rzadko (występują rzadziej niż u 1 osoby na 1 000):

• zażółcenie skóry, białek oczu, mocz o barwie brązowej – mogą to być objawy żółtaczki

Bardzo rzadko (występują rzadziej niż u 1 osoby na 10 000):

• ciężka reakcja alergiczna w postaci świądu, obrzęku warg lub języka, lub świszczącego oddechu, lub duszności

Częstość nieznana:

• dezorientacja
• stany podniecenia i pobudzenia
• depresja z tendencjami samobójczymi
• niepokój, drażliwość
• urojenia
• koszmary senne
• omamy (widzenie lub słyszenie rzeczy, które nie istnieją)
• psychozy (utrata kontaktu z rzeczywistością)
• nietypowe zachowania

Inne działania niepożądane:

Bardzo często (występują częściej niż u 1 osoby na 10):

• senność
• spowolnienie reakcji

Często (występują rzadziej niż u 1 osoby na 10):

• osłabienie mięśni

Rzadko (występują rzadziej niż u 1 osoby na 1 000):

• wysypki, świąd, pokrzywka
• dezorientacja
• zaburzenia emocjonalne
• brak samokontroli
• impulsywność
• euforia
• zaburzenia snu
• ujawnienie się wcześniej istniejącej, ale niezdiagnozowanej depresji
• ból i zawroty głowy
• zaburzenia świadomości i dezorientacji
• niezborność ruchów
• zaburzenia widzenia (niewyraźne, podwójne widzenie)
• niewielkie obniżenie ciśnienia krwi
• nudności, dolegliwości żołądkowe
• uczucie suchości w jamie ustnej
• niewielkie podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych
• zaburzenia czynności wątroby z wystąpieniem żółtaczki

Bardzo rzadko (występują rzadziej niż u 1 osoby na 10 000):

• zmiana liczby niektórych komórek krwi
• drżenie w okolicy ust
• rytmiczne drżenia palców
• niekontrolowane ruchy
• skręcanie głowy, tułowia, twarzy

Częstość nieznana:

• brak apetytu
• reakcje paradoksalne: niepokój psychoruchowy, bezsenność, zwiększona pobudliwość i agresywność, drżenie mięśniowe, drgawki
• uzależnienie psychiczne i fizyczne
• uczucie senności
• zawroty głowy
• spowolnienie reakcji
• senność
• zaburzenia pamięci
• zaburzenia koordynacji ruchowej
• zaburzenia mowy
• zmiany popędu płciowego
• spowolnienie akcji serca
• ból w klatce piersiowej
• zatrzymanie moczu, nietrzymanie moczu
• zaburzenia miesiączkowania, popędu seksualnego
• ogólne osłabienie, omdlenia

Pacjenci, u których należy zachować ostrożność przy stosowaniu leku Lorafen:

• pacjenci w podeszłym wieku - możliwość nasilenia działań niepożądanych
• pacjenci z niewydolnością wątroby lub nerek, lub z przewlekłą niewydolnością oddechową
• pacjenci z depresją - po podaniu leku może dojść do nasilenia objawów depresji oraz myśli samobójczych
• pacjenci uzależnieni od alkoholu, narkotyków lub leków - istnieje duże ryzyko uzależnienia psychicznego i fizycznego
• pacjenci z porfirią - Lorafen może spowodować nasilenie objawów tej choroby
• pacjenci z jaskrą

Efekty obserwowane u pacjentów po leczeniu benzodiazepinami oraz lekami o podobnym działaniu do leku Lorafen:

• tolerancja na benzodiazepiny -  po kilku tygodniach stosowania leku jego skuteczność może się zmniejszyć
• uzależnienie od benzodiazepin, wzrasta wraz z dawką i oraz czasem leczenia, widoczne jest również u pacjentów uzależnionych od alkoholu i z zaburzeniami osobowości
• nagłe odstawienie leku może powodować wystąpienie objawów odstawiennych takich jak: bóle głowy, bóle mięśniowe, zwiększony niepokój, napięcie, podniecenie, niepokój ruchowy, dezorientacja, zaburzenia snu, drażliwość, a w cięższych przypadkach może wystąpić: utrata poczucia rzeczywistości, zaburzenia osobowości, nadwrażliwość na dźwięk, dotyk, światło, hałas, uczucie mrowienia i drętwienie kończyn, omamy i urojenia, drgawki padaczkowe
• zjawisko z odbicia i uczucie niepokoju po odstawieniu benzodiazepin
• amnezja następcza, czyli niezdolność do pamiętania zdarzeń po zastosowaniu leku Lorafen - aby zapobiec temu zjawisku zaleca się stosowanie leku 30 min przed pójściem na spoczynek
• nieprawidłowe reakcje psychiczne i paradoksalne po zastosowaniu leku (widoczne są najczęściej u dzieci i osób w podeszłym wieku) - zalicza się do nich: niepokój, pobudzenie, drażliwość, agresję, złość, wściekłość, urojenia, koszmary nocne, halucynacje, psychozy, zaburzenia zachowania

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Stosowanie leku u kobiet w ciąży jest przeciwwskazane, zwłaszcza w pierwszym i trzecim trymestrze.

Stosowanie lorazepamu w ostatnim trymestrze ciąży lub okresie okołoporodowym może spowodować u noworodka:

• obniżenie temperatury ciała, ciśnienia
• zaburzenia rytmu serca
• zaburzenia oddychania u płodu i noworodka
• osłabienie odruchu ssania.

U dzieci matek przyjmujących przewlekle benzodiazepiny w późnym okresie ciąży rozwija się uzależnienie fizyczne oraz istnieje ryzyko pojawienia się objawów zespołu odstawiennego po urodzeniu.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek nie powinien być stosowany przez kobiety karmiące piersią, ponieważ przenika do mleka kobiecego. Jeżeli zachodzi konieczność podania leku matce, należy przerwać karmienie piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Jest to szczególnie istotne, jeśli pacjent stosuje któryś z niżej wymienionych leków:

• fluwoksamina, fluoksetyna i inne leki stosowane w leczeniu chorób psychicznych
• leki stosowane w bezsenności
• leki stosowane w chorobach alergicznych, które mogą powodować senność
• leki stosowane w padaczce (np. karbamazepina, fenytoina, hydantoina)
• leki stosowane w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy (np. cymetydyna, omeprazole, cyzapryd)
• ryfampicyna (lek stosowany w leczeniu gruźlicy)
• ketokonazol (lek przeciwgrzybiczy)
• leki stosowane do znieczulenia ogólnego
• silne leki przeciwbólowe (np. morfina, kodeina) - narkotyczne leki przeciwbólowe stosowane jednocześnie z lorazepamem mogą nasilać euforię, co może prowadzić do szybszego uzależnienia psychicznego
• leki zwiotczające mięśnie szkieletowe (np. Baclofen)
• leki stosowane w chorobie Parkinsona (np. lewodopa)
• doustne leki antykoncepcyjne - mogą osłabiać działanie lorazepamu
• alkohol - może on nasilać działanie leku i prowadzić do wystąpienia reakcji paradoksalnych, takich jak: pobudzenie psychoruchowe, agresywne zachowanie

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Pacjenci przyjmujący lorazepam nie powinni pić alkoholu. Spożywanie alkoholu podczas przyjmowania leku Lorafen może nasilać jego działanie oraz prowadzić do pobudzenia psychoruchowego jak i zachowań agresywnych.

W okresie przyjmowania leku Lorafen nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. Zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn może być ograniczona z powodu wystąpienia senności, zaburzeń koncentracji lub innych działań niepożądanych obniżających koncentrację.

Jak przechowywać lek Lorafen?

Lek należy przechowywać:

• w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• w temperaturze poniżej 25^oC
• w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem wilgocią