Lorista H (Losartanum kalicum + Hydrochlorothiazidum)

Jak działa lek Lorista H?

Lek Lorista H ma złożony mechanizm działania:

• losartan blokuje receptor dla angiotensyny II, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia krwi, ponadto hamuje wydzielanie aldosteronu, a w efekcie zmniejsza wydalanie potasu
• hydrochlortiazyd nasila wydalanie jonów sodowych, potasowych, chlorkowych i magnezowych oraz zwiększa wydalanie wody z organizmu, dodatkowo zwiększa wydzielanie aldosteronu i zwiększa stężenie wapnia we krwi

Kiedy stosuje się lek Lorista H?

Lek Lorista H jest wskazany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego u pacjnetów, u których ciśnienie nie jest właściwie kontrolowane podczas leczenia losartanem lub hydrochlorotiazydem w monoterapii. 

Jak stosować lek Lorista H?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Lekarz zaleci przyjmowanie odpowiedniej dawki leku oraz ustali czas trwania leczenia.

Lek może być stosowany niezależnie od posiłków.

Dorośli

• u większości pacjentów 1 tabletka leku Lorista H raz na dobę wystarcza, aby kontrolować ciśnienie krwi przez 24 godziny
• lekarz może zwiększyć dawkę do 2 tabletek leku Lorista H raz na dobę
• maksymalną dawką dobową są 2 tabletki leku Lorista H 

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i u pacjentów poddawanych hemodializie

• nie ma konieczności dostosowywania dawki leku u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek
• skojarzenie losartanu z hydrochlorotiazydem nie jest zalecane do stosowania u pacjentów poddawanych hemodializie
• nie należy stosować produktu leczniczego u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

Lek jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Lorista H

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, aby móc podjąć odpowiednie działania.

Objawy przedawkowania:

• spadek ciśnienia krwi
• kołatanie serca
• zwolnienie akcji serca
• zmiany składu krwi
• odwodnienie

Pominięcie zastosowania leku Lorista H

Nie zaleca się stosowania dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej. Leczenie należy kontynuować jak dotychczas.

Kiedy nie stosować leku Lorista H?

Leku Lorista H nie należy stosować w przypadku:

• nadwrażliwości na losartan i (lub) hydrochlorotiazyd lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• drugiego i trzeciego trymestru ciąży
• ciężkich zaburzeń czynności wątroby z zastojem żółci oraz zaburzeń powodujących niedrożność dróg żółciowych
• ciężkich zaburzeń czynności nerek
• bezmoczu
• hipokaliemii, hiponatremii lub hiperkalcemii, których nie można poprawić leczeniem
• dny moczanowej
• cukrzycy lub zaburzeń czynności nerek i stosowania leku obniżającego ciśnienie krwi zawierającego aliskiren (doustny inhibitor reniny stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego)

Lekarz indywiduanie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Lorista H może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych.

Ciężka reakcja alergiczna (występuje rzadko, u mniej niż 1 na 1000 pacjentów) obejmująca:

• wysypkę
• świąd
• obrzęk twarzy, warg, jamy ustnej lub gardła, który może powodować trudności w połykaniu lub oddychaniu

Działania niepożądane występujące często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• kaszel
• zakażenie górnych dróg oddechowych
• przekrwienie błony śluzowej nosa
• zapalenie zatok i zaburzenia zatok
• biegunka, ból brzucha, nudności, niestrawność
• bóle lub kurcze mięśni
• ból nóg i pleców
• bezsenność
• ból i zawroty głowy
• osłabienie
• zmęczenie
• ból w klatce piersiowej
• podwyższone stężenie potasu we krwi, które może prowadzić do zaburzeń rytmu serca)
• spadek stężenia hemoglobiny

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):

• niedokrwistość
• czerwone lub brązowawe plamy na skórze (pojawiają się głównie na stopach, nogach, ramionach i pośladkach, z bólem stawów, obrzękiem dłoni i stóp oraz bólem żołądka)
• siniaki
• zmniejszenie liczby krwinek białych
• zaburzenia krzepnięcia i wybroczyny
• brak apetytu
• zwiększenie stężenia kwasu moczowego lub jawna dna
• zwiększenie stężenia cukru we krwi
• zaburzenia stężenia elektrolitów we krwi
• niepokój, nerwowość, zespół lęku napadowego (nawracające ataki paniki)
• dezorientacja
• depresja
• niezwykłe sny, zaburzenia snu, senność
• zaburzenia pamięci
• uczucie mrowienia i drętwienia
• ból kończyn
• drżenia
• migrena
• omdlenie
• zaburzenia widzenia, uczucie pieczenia lub kłucia w oku, zapalenie spojówek, pogorszenie wzroku, widzenie na żółto
• uczucie dzwonienia, brzęczenia, huczenia lub stukania w uszach
• niskie ciśnienie krwi, zauważalne podczas zmiany postawy (z pozycji leżącej do pozycji stojącej)
• dławica piersiowa (ból w klatce piersiowej)
• zaburzenia rytmu serca, kołatanie serca
• udar naczyniowo - mózgowy (niedokrwienny udar przemijający)
• zawał serca
• zapalenie naczyń krwionośnych, często z towarzyszącą wysypką skórną lub siniaczeniem
• ból gardła, duszność, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, obecność płynu w płucach (który powoduje trudności w oddychaniu)
• krwawienie z nosa
• katar, przekrwienie błony śluzowej nosa
• zaparcia, wiatry, rozstrój żołądka, skurcze żołądka, wymioty
• suchość w jamie ustnej
• zapalenie ślinianek
• ból zębów
• żółtaczka (zażółcenie oczu i skóry)
• zapalenie trzustki
• pokrzywka, świąd, wysypka
• zapalenie skóry, zaczerwienienie skóry, suchość skóry
• nadwrażliwość na światło
• uderzenia gorąca z zaczerwienieniem zwłaszcza twarzy
• wzmorzona potliwość
• wypadanie włosów
• ból ramion, barków, bioder, kolan lub innych stawów, obrzęki stawów, sztywność, osłabienie siły mięśniowej
• częste oddawanie moczu, również w nocy
• zaburzenia czynności nerek, w tym zapalenie nerek
• zakażenie dróg moczowych
• cukromocz
• zmniejszony popęd płciowy
• impotencja
• obrzęk twarzy
• gorączka

Rzadko (u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):

• zapalenie wątroby oraz nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby

Częstość nieznana:

• rabdomioliza, czyli rozpad mięśni poprzecznie prążkowanych, który może prowadzić do uszkodzenia nerek

Przed rozpoczęciem stosowania leku Lorista H wskazana jest rozmowa z lekarzem lub farmaceutą w przypadku:

• wystapienia obrzęku naczynioruchowy w przeszłości
• stosowania leków moczopędnych
• niedociśnienia
• niewydolności serca
• zwężenia naczyń krwionośnych prowadzących do nerek lub jednej czynnej nerki lub przebytego ostatnio przeszczepu nerki
• zwężenia tętnic, dławicy piersiowej
• zaburzeń równowagi elektrolitowej np. w wyniku biegunek lub wymiotów
• łagodnego do umiarkowanego zaburzenia czynności wątroby
• dny moczanowej
• cukrzycy
• zwężenia zastawek serca lub kardiomiopatii przerostowa
• alergii, astmy lub choroby powodującej ból stawów, wysypkę skórną i gorączkę (układowy toczeń rumieniowaty)
• hiperkalcemii, hipokaliemii lub diety ubogopotasowej
• konieczności zastosowania znieczulenia, planowanego zabiegu chirirgicznego, planowanego badania czynności przytarczyc
• pierwotnego hiperaldosteronizmu
• stosowania inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE) lub aliskirenu
• ciąży, jej podejrzenia lub planowania

Ponieważ lek zawiera laktozę nie powinien być stosowany przez pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem latazy tylu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy - galaktozy.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, podejrzewa że może być w ciąży lub planuje miec dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem leku.

Lek Lorista H nie jest zalecany do stosowania we wczesnej ciąży i nie wolno go stosować powyżej trzeciego miesiąca ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie zaleca się stosowania leku podczas karmienia piersią zwłaszcza, jeżeli jej dziecko jest noworodkiem lub wcześniakiem.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Leku Lorista H nie należy stosować jednocześnie z:

• inhibitorami konwertazy angiotensyny
• aliskirenem
• litem

Wskazane jest zachowanie ostrożności w przypadku jednoczesnego stosowania:

• suplementów potasu, zamienników soli zawierających potas, leków oszczędzających potas
• niektórych środków przeczyszczających
• preparatów stosowanych w leczeniu dny moczanowej
• leków stosowanych w celu kontroli rytmu serca
• doustnych leków przeciwcukrzycowych lub insuliny
• leków moczopędnych
• innych leków obniżających ciśnienie krwi
• steroidów
• leków onkologicznych np. cyklofosfamidu, metotreksatu
• leków przeciwbólowych
• leków stosowanych w leczeniu zakażeń grzybiczych
• leków stosowanych w leczeniu zapalenia stawów
• żywic np. cholestyraminy
• leków zwiotczających mięśnie
• leków nasennych
• leków opioidowych np. morfiny
• adrenaliny
• barbituranów
• leków przeciwcholinergicznych np. atropiny
• salicylanów
• metyldopy
• glikozydów naparstnicy
• karbamazepiny
• amfoterycyny B

Przed zaplanowanym podaniem środków kontrastowych zawierających jod należy poinformować lekarza o stosowaniu leku Lorista H.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Spożywanie alkoholu podczas kuracji lekiem Lorista H nie jest zalecane ze wzgledu na wzajemne nasilenie swojego działania.

Brak badań dotyczących wpływu produktu leczniczego Lorista H na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Lek może wywołać zawroty głowy lub senność, zwłaszcza na początku leczenia lub po zwiększeniu dawki. Nie zaleca się wykonywania tych czynności do czasu poznania reakcji organizmu na lek.

Jak przechowywać lek Lorista H?

Lek Lorista H należy:

• przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• przechowywać w temperaturze poniżej 30°C