Lorista (Losartanum kalicum)

Jak działa lek Lorista?

Losartan hamuje działania angiotensyny II, która po połączeniu się z receptorami tkankowymi zwęża naczynia krwionośne i prowadzi do uwalniania aldosteronu. Efektem działania leku Lorista jest rozszerzenie naczyń krwionośnych , obniżenie ciśnienia krwi a także spowolnienie pogarszania czynności nerek u pacjentów z nadciśnieniem i cukrzycą typu 2.

Kiedy stosuje się lek Lorista?

Wskazaniem do stosowania leku jest:

• leczenie nadciśnienia u dorosłych oraz u dzieci powyżej 6 roku życia
• ochrona nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2, z potwierdzonymi zaburzeniami czynności nerek i białkomoczem ≥0,5 g na dobę 
• leczenie pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca, gdy inhibitory konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE) nie są wskazane; w przypadku ustabilizowanej za pomocą inhibitora ACE niewydolności serca, nie należy zmieniać leku na losartan
• u pacjentów z wysokim ciśnieniem krwi i pogrubieniem ściany lewej komory serca - lek Lorista zmniejsza ryzyko udaru mózgu

Jak stosować lek Lorista?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Sposób podawania

• tabletki należy połykać popijając szklanką wody
• należy próbować przyjmować codzienną dawkę leku o tej samej porze każdego dnia
• ważne jest, aby przyjmować lek Lorista tak długo jak zalecił to lekarz
• lek Lorista może być stosowany niezależnie od posiłków

Dorośli pacjenci z wysokim ciśnieniem krwi

• zazwyczaj dawka początkowa to 50 mg losartanu raz na dobę
• maksymalne działanie hipotensyjne spodziewane jest po 3 - 6 tygodniach
• w razie konieczności dawkę można zwiększyć do 100 mg losartanu 

Dorośli pacjenci z wysokim ciśnieniem krwi i cukrzycą typu 2

• leczenie zazwyczaj rozpoczyna się od dawki 50 mg losartanu raz na dobę
• dawka może być następnie zwiększona do 100 mg losartanu raz na dobę w zależności od uzyskanej zmiany wartości ciśnienia tętniczego
• lek można stosować jednocześnie z innymi lekami zmniejszającymi ciśnienie krwi (np. lekami moczopędnymi, lekami blokującymi kanały wapniowe, alfa - lub beta - adrenolitykami oraz lekami działającymi ośrodkowo), a także z insuliną i innymi lekami zmniejszającymi stężenie glukozy we krwi (np. pochodnymi sulfonylomocznika, glitazonami i inhibitorami glukozydazy)

Dorośli pacjenci z niewydolnością serca

• dawka początkowa to zwykle 12,5 mg losartanu (pół tabletki leku Lorista 25 mg) raz na dobę
• dawkę tę zwiększa się stopniowo, w odstępach jednotygodniowych (tj. 12,5 mg na dobę podczas pierwszego tygodnia, 25 mg na dobę podczas drugiego tygodnia, 50 mg na dobę podczas trzeciego tygodnia, 100 mg na dobę podczas czwartego tygodnia, 150 mg na dobę podczas piątego tygodnia) aż do osiągnięcia dawki podtrzymującej, zgodnie z wytycznymi lekarza
• maksymalna dawka dobowa to 150 mg raz na dobę
• lek jest zazwyczaj stosowany w politerapii z lekami moczopędnymi i (lub) glikozydami naparstnicy bądź beta - adrenolitykami

Stosowanie u dzieci i młodzieży (w wieku od 6 do 18 lat)

• zalecana dawka początkowa u pacjentów o masie ciała od 20 kg do 50 kg to 0,7 mg/ kg mc., podawana raz na dobę, nie więcej niż 25 mg 
• lekarz może zwiększyć dawkę, jeśli kontrola ciśnienia jest niewystarczająca

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby, w podeszłym wieku lub stosujący wysokie dawki leków moczopędnych 

Lekarz może zadecydować o podaniu mniejszej dawki, zwłaszcza na początku leczenia.

Leku nie należy stosować u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Lorista

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Objawy przedawkowania to niskie ciśnienie tętnicze, przyspieszona lub ewentualnie zwolniona czynność serca.

Pominięcie zastosowania leku Lorista

Następna dawkę należy przyjąć o zwykłej porze. Nie zaleca się stosowania podwójnej dawki w celu uzupełnienia tej pominiętej.

Kiedy nie stosować leku Lorista?

Leku Lorista nie należy stosować w następujących przypadkach:

• jeśli pacjent ma uczulenie na losartan lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• po 3 miesiącu ciąży, unikając również stosowania leku Lorista we wczesnym okresie ciąży
• jeśli u pacjenta występuje ciężkie zaburzenie czynności wątroby
• jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem obniżającym ciśnienie krwi zawierającym aliskiren

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Lorista może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Lorista i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych.

Ciężkie reakcje alergiczne (pojawiające się u więcej niż 1 na 10 000 pacjentów, lecz u mniej niż 1 na 1000 pacjentów):

• wysypka
• świąd
• obrzęk twarzy, warg, ust lub gardła, który może powodować trudności w połykaniu lub oddychaniu

Inne działania niepożądane występujące często (u nie więcej niż 1 pacjenta na 10):

• zawroty głowy
• niskie ciśnienie krwi, zwłaszcza po nadmiernej utracie wody z organizmu, np. u pacjentów z ciężką niewydolnością serca lub leczonych dużymi dawkami leków moczopędnych
• zależne od dawki objawy ortostatyczne: zmniejszenie ciśnienia krwi podczas wstawania z pozycji leżącej lub siedzącej
• osłabienie
• zmęczenie
• niskie stężenie glukozy we krwi (hipoglikemia)
• wysokie stężenie potasu we krwi (hiperkaliemia)
• zmiany czynności nerek, w tym niewydolność nerek
• zmniejszona liczba krwinek czerwonych (niedokrwistość)
• zwiększone stężenie mocznika we krwi, kreatyniny i potasu w surowicy u pacjentów z niewydolnością serca

Niezbyt często (u nie więcej niż 1 pacjenta na 100):

• senność
• ból głowy
• zaburzenia snu
• uczucie przyspieszonej czynności serca (kołatanie serca)
• silny ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa)
• skrócenie oddechu (duszność)
• ból brzucha
• zaparcia
• biegunka
• nudności
• wymioty
• pokrzywka
• świąd
• wysypka
• miejscowe obrzęki
• kaszel

Rzadko (u nie więcej niż 1 pacjenta na 1000):

• reakcje nadwrażliwości
• obrzęk naczynioruchowy
• zapalenie naczyń krwionośnych (w tym plamica Schoenleina - Henocha)
• uczucie drętwienia lub mrowienia (parestezje)
• omdlenia
• bardzo szybka i nieregularna czynność serca (migotanie przedsionków)
• udar mózgu
• zapalenie wątroby
• zwiększona aktywność aminotransferazy alaninowej (AlAT) we krwi, która zwykle ustępuje po zakończeniu leczenia

O nieznanej częstości:

• zmniejszona liczba płytek krwi (małopłytkowość)
• migrena
• kaszel
• zaburzenia czynności wątroby
• bóle stawów i mięśni
• objawy grypopodobne
• bóle pleców
• zakażenia dróg moczowych
• zwiększona wrażliwość na światło słoneczne
• niewyjaśnione bóle mięśni oraz ciemne zabarwienie moczu (rabdomioliza)
• impotencja
• zapalenie trzustki
• małe stężenie sodu we krwi (hiponatremia)
• depresja
• ogólne złe samopoczucie
• dzwonienie, brzęczenie, buczenie lub stukanie w uszach (szumy uszne)
• zaburzenia smaku

Przed zastosowaniem leku Lorista należy omówić z lekarzem poniższe kwestie:

• wystąpienie obrzęku naczynioruchowego w przeszłości - pacjnent wymaga szczególnej uwagi
• nasilone wymioty lub biegunka, które prowadzą do zaburzeń gosporadki wodno - elektolitowej, a w konsekwencji do niedociśnienia
• stosowanie leków moczopędnych lub diety ograniczającej spożycie soli, może dojść do nadmiernej utraty płynów i soli z organizmu i nadmiernego obniżenia ciśnienia
• zwężenie lub zablokowanie naczyń krwionośnych prowadzących do nerek lub przebyty niedawno przeszczep nerki
• zaburzenia czynności wątroby, może być konieczna redukcja dawki leku
• niewydolność serca, z zaburzeniami czynności nerek lub bez - istnieje ryzyko ciężkiego niedociśnienia i niewydolności nerek
• ciężka, zagrażająca życiu arytmia 
• jednoczesne stosowanie beta - adrenolityków
• schorzenia dotyczące zastawek serca lub mięśnia serca
• choroba niedokrwienna serca lub zaburzenia naczyniowo - mózgowe, zwiększone ryzyko wystąpienia zawału serca lub udaru mózgu
• pierwotny hiperaldosteronizm, pacjent może nie zareagować na leczenie
• stosowanie leków z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE) lub aliskirenu

Lek zawiera laktozę, dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem leku.

W przypadku planowania ciąży lub zajścia w ciążę podczas stosowania leku Lorista należy poinformować o tym lekarza. Zazwyczaj leczenie przerywa się, a lekarz zmienia lek na inny.

Nie zaleca się stosowania leku Lorista we wczesnym okresie ciąży, a po 3 miesiącu ciąży jest on przeciwwskazany.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie zaleca się stosowania leku Lorista podczas karmienia piersią, zwłaszcza w przypadku karmienia piersią noworodka lub wcześniaka.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub preparaty roślinne są już przyjmowane.

W przypadku jednoczesnego stosowania losartanu z poniższymi lekami może dojść do nadmiernego działania hipotensyjnego:

• inne leki zmniejszających ciśnienie krwi
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
• leki przeciwpsychotyczne
• baklofen
• amifostyna

Należy zachować szczególną ostożność, jeżeli pacjent stosuje także:

• leki zatrzymujące potas lub mogące zwiększać stężenie potasu we krwi (np. suplementy potasu, substytuty soli zawierające potas lub leki oszczędzające potas, takie jak niektóre leki moczopędne (amiloryd, triamteren, spironolakton) lub heparynę; może dojść do hiperkaliemii
• niesteroidowe leki przeciwzapalne np. indometacyna, ponieważ mogą osłabić hipotensyjne działanie losartanu
• lit - wskazana jest ścisła kontrola lekarza i okresowe badania stężenia litu we krwi
• inhibitory ACE lub aliskiren, może być konieczna zmiana dawki leku lub wprowadzenie innych środków ostrożności w związku ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych dotyczących możliwej interakcji między lekiem a alkoholem.

Jest mało prawdopodobne, aby lek Lorista miał wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, choć nie przeprowadzono stosownych badań.

W przypadku wystąpienia zawrotów głowy lub senności, należy omówić z lekarzem możliwość wykonywania tych czynności.

Jak przechowywać lek Lorista?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci w temperaturze poniżej 30°C.