Lovastin (Lovastatinum)

Jak działa lek Lovastin?

Lowastatyna zawarta w leku Lovastin zaliczania jest do grupy leków zwanych inhibiotrami reduktazy HMG - CoA (hydroksymetylkoglutarylo - koenzymu A). Lek ten zmniejsza stężenie zarówno cholesterolu całkowitego, jak i frakcji LDL cholesterolu. Umiarkowanie zwiększa też stężenie frakci HDL cholesterolu oraz zmniejsza stężenie trójglicerydów w osoczu.

Kiedy stosuje się lek Lovastin?

Lek Lovastin stosuje się w:

• leczeniu pierwotnej hipercholesterolemii (hiperlipoproteinemia typu IIa i IIb) u pacjentów u których dieta z ograniczoną ilością nasyconych tłuszczów i cholesterolu oraz inne niefarmakologiczne metody nie były skuteczne
• spowolnieniu rozwoju miażdżycy naczyń wieńcowych u pacjentów z chorobą wieńcową w kompleksowym leczeniu zmierzającym do zmniejszenia stężenia całkowitego cholesterolu i cholesterolu LDL

Lek należy stosować z zachowaniem diety.

Jak stosować lek Lovastin?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Zazwyczaj stosowana dawka początkowa leku to 20 mg na dobę. W razie potrzeby (ale nie częściej niż co 4 tygodnie) lekarz może zwiększyć dawkę o 20 mg na dobę.

Nie stosować dawki wyższej niż 80 mg na dobę.

Pacjenci stosujący leki immunosupresyjne

• powinni rozpoczynać leczenie lowastatyną w dawce 10 mg na dobę i nie powinni stosować dawki większej niż 20 mg na dobę
• podczas leczenia należy kontrolować stężenie cholesterolu w surowicy krwi
• dawkę produktu leczniczego należy zmniejszyć, jeśli stężenie cholesterolu LDL spadnie poniżej 75 mg/ 100 ml (1,94 mmol/l) lub stężenie całkowitego cholesterolu spadnie poniżej 140 mg/ 100 ml (3,6 mmol/l)

Lovastin stosuje się doustnie. Lek należy przyjmować w trakcie posiłku, najlepiej popijając wodą. Lovastin może być przyjmowany w jednej dawce z posiłkiem wieczornym lub w dawkach podzielonych z posiłkiem porannym i wieczornym.

Pominięcie zastosowania leku

Kolejną dawkę leku należy przyjąć o ustalonej porze. Nie należy stosować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

W przypadku przyjęcia większej niż zalecana dawki leku należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza i pokazać lekarzowi opakowanie z tabletkami.

Przerwanie stosowania leku

Leczenie zaburzeń i chorób w których stosuje się lowastatynę jest długotrwałe. Nie należy przerywać leczenia bez porozumienia z lekarzem, nawet jeśli pacjent czuje się lepiej.

Kiedy nie stosować leku Lovastin?

Leku Lovastin nie należy stosować kiedy występuje:

• nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek z substancji pomocniczych
• czynna choroba wątroby lub zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy
• ciąża lub okres karmienia piersią
• ciężka niewydolność nerek
• choroby mięśni szkieletowych (miopatia)
• utrudniony odpływ żółci (cholestaza)
• jednoczesne stosowanie silnych inhibitorów enzymu CYP 3A4 (np. itrakonazolu, ketokonazolu, inhibitorów proteazy wirusa HIV, erytromycyny, klarytromycyny, telitromycyny i nefazodonu)
• jednoczesne stosowanie z mibefradilem, lekiem blokującym kanały wapniowy z grupy pochodnych tetralolowych

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Lovastin może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku i natychmiast skontaktować się z lekrzem lub farmaceutą, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych.

Często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• zawroty i bóle głowy
• zaburzenia widzenia
• bóle brzucha
• biegunka
• niestrawność
• wzdęcia
• nudności
• wysypka
• mimowolne skurcze mięśni
• bóle mięśniowe
• osłabienie

Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów)

• bezsenność
• zaburzenia snu
• parestezje
• podrażnienie oczu
• bóle w klatce piersiowej
• zgaga
• wymioty
• suchość w jamie ustnej
• bezsenność
• zaburzenia snu
• odczuwanie mrowienia
• pieczenie lub drętwienie na skórze
• zaburzenia smaku
• świąd
• bóle kończyn dolnych
• bóle ramion
• bóle stawów
• uczucie zmęczenia
• wypadanie włosów
• swędzenie skóry
• podrażnienie oczu

Rzadko (mogą wystapić nie częściej niż u 1 na 1000 pacjentów)

• miopatia i rabdomioliza, z lub bez ostrej niewydolności nerek
• znaczny i trwały wzrost aminitransferaz, fosfatazy alkalicznej i bilurubiny
• nieznaczne i przemijające podwyższenie aktywności kinazy kreatynowej (CK) w surowicy
• anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy
• zespół toczniopodobny, wielomięśniowe zapalenie reumatyczne
• zapalenie skórno - mięśniowe
• zapalenie okołonaczyniowe
• trombocytopenia
• leukopenia
• eozynofilia
• niedokrwistość hemolityczna
• nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych świadczące o obecności stanu zapalnego
• zaburzenia układu odpornościowego (dodatni wynik badania na przeciwciała przeciwjądrowe, wzrost OB)
• zapalenie stawów, bóle stawowe
• pokrzywka
• osłabienie
• nadwrażliwość na światło
• gorączka
• uderzenia krwi do głowy
• dreszcze
• duszność
• złe samopoczucie

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

• immunozależna miopatia martwicza
• zapalenie wątroby, żółtaczka
• anoreksja, lęki
• choroba nerwów, przebiegająca z różnymi zaburzeniami czucia, wyglądu skóry lub ruchów (neuropatia obwodowa)
• toksyczna martwica naskórka i zespół Stevensa - Johnsona, zapalna choroba skóry - rumień wielopostaciowy
• utrzymujące się osłabienie mięśni
• ostre zapalenie trzustki

W przypadku wystąpienia ciężkich objawów niepożądanych należy odstawić lek Lovastin i natychmiast skontaktwać się z lekarzem lub oddziałem ratunkowym najbliższego szpitala. Należy zabrać ze sobą opakowanie leku, żeby pokazać lekarzowi, jaki lek pacjent przyjmował.

Przed rozpoczęciem leczenia lowastatyną należy prowadzić leczenie niefarmakologiczne z zachowaniem odpowiedniej diety, zwiększeniem aktywność fizycznej, zmniejszeniem masy ciała.

Zaleca się okresowe przerwanie leczenia lowastatyną w takich przypadkach jak:

• ciężkie infekcje
• niedociśnienie
• urazy
• poważne zaburzenia metaboliczne
• ciężka choroba o ostrym przebiegu
• niekontrolowane skurcze mięśni

Cukrzyca

Niektóre dane sugerują, że wszystkie leki z grupy statyn zwiększają stężenie glukozy we krwi i u niektórych pacjentów z wysokim ryzykiem wystąpienia cukrzycy w przyszłości, mogą powodować hiperglikemię o nasileniu wymagającym odpowiedniej opieki diabetologicznej. Nad tym ryzykiem przeważa jednak korzyść w postaci zmniejszenia ryzyka rozwoju chorób naczyniowych, a zatem nie powinno się z tego powodu przerywać leczenia statynami.

Wpływ na mięśnie

Lowastatyna, podobnie jak inne inhibiotry reduktazy HMG - CoA, może niekiedy wywołać miopatię objawiającą się bólami mięśni, tkliwością lub osłabieniem, z towarzyszącym zwiększeniem aktywności kinazy kreatynowej (CK), nawet dziesięciokrotnie przekraczającej górną granicę wartości prawidłowych. Miopatia czasem przekształaca się w rabdomiolizę z lub bez ostrej niewydolności nerek spowodowanej mioglobinurią. Odnotowano rzadkie przypadki zgonów. Duża aktywność inhibiotrów reduktazy HMG - CoA w osoczu zwiększa ryzyko wystąpienia miopatii.

Ryzyko wystąpienia miopatii/ rabdomiolizy jest większe jeśli lowastatynę stosuje się jednocześnie z następującymi substancjami:

• silnymi inhibitorami CYP3A4 (cyklosporyną, mibefradilem, itrakonazolem, ketokonazolem, erytromycyną, klarytromycyną, telitromycyną, inhibitorami proteazy wirusa HIV lub nefazodonem
• gemfibrozyl em i innymi fibratami oraz niacyną w dawkach zmniejszających stężenie lipidów
• amiodaronem lub werapamilem z dużymi dawkami leków z grupy inhibiotorów reduktazy HgM - CoA
• kwasem fusydowym (nie wolno stosować lowastatyny wraz z podawanym ogólnoustrojowo kwasem fusydowym lub w okresie 7 dni po zakończeniu leczenia kwasem fusydowym). Istnieją doniesienia o przypadku rabdomiolizy (w tym zakończonej śmiercią ) u pacjentów leczonych równocześnie tymi lekami

Ryzyko wystąpienia miopatii/ rabdomiolizy jest zależne od dawki.

W badaniach klinicznych (EXCEL), w trakcie których pacjenci byli pod ścisłą kontrolą oraz nie otrzymywali niektórych produktów leczniczych powodujących interakcje, stwierdzono jeden przypadek miopatii wśród 4933 pacjentów przyjmujących lowastatynę w dawce 20 - 40 mg na dobe przez 48 tygodni i 4 przypadki w grupie 1649 pacjentów przyjmujących lowastatynę w dawce 80 mg na dobę.

Wpływ na wątrobę

Wstępne badania kliniczne wykazały znaczne zwiększenie aktywności aminotransferaz u niektóych pacjentów. Odchylenia te występowały najczęściej po 3 - 12 miesiącach stosowania lowastatyny. Nie stwierdzono przy tym żółtaczki, ani innych objawów klinicznych.

Zaleca się oznaczanie aktywności aminotransferaz u pacjentów przed zastosowaniem lowastatyny oraz okresową kontrolę tych aktywności w czasie leczenia, zwłaszcza u pacjentów z nieprawidłowymi wynikami testów czynnościowych wątroby lub spożywających znaczne ilości alkoholu oraz, u których dawka została zwiększona do 40 mg na dobę lub więcej. Jeśli aktyność aminotransferaz w surowicy przekroczy trzykrotnie górną granicę normy, należy rozważyć korzyści z leczenia w stosunku do ryzyka.

Lowastatynę należy ostrożnie stosować u pacjentów, którzy przebyli choroby wątroby. Czynna choroba wątroby jest przeciwwskazaniem do stosowania produktu leczniczego.

Wpływ na narząd wzroku

Brak wpływu.

Pacjenci w podeszłym wieku

W badaniu klinicznym poświęconym stosowaniu lowastatyny u pacjentów powyżej 60 lat stwierdzono podobną skuteczność produktu leczniczego jak u pacjentów młodszych oraz nie stwierdzono zwiększenia częstości występowania objawów niepożądanych ani odchyleń w badaniach laboratoryjnych.

Homozygotyczna hipercholesterolemia rodzinna

Homozygotyczna hipercholesterolemia rodzinna jest chorobą rzadką. Lowastatyna w tych przypadkach jest mniej skuteczna. Prawdopodobną przyczyną jest brak aktywnych receptorów LDL. U osób z homozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną lowstatyna częściej powoduje wzrost poziomu aminotransferaz w surowicy.

Hipertriglicerydemia

Lowastatyna jedynie umiarkowanie zmniejsza stężęnie triglicerydów i nie jest zalecana do leczenia zaburzeń, których głównym objawem jest hipertriglicerydemia.

Śródmiąższowa choroba płuc

W pojedynczych przypadkach u pacjentów leczonych niektórymi statynami występowała śródmiąższowa choroba płuc. Objawami mogą być duszność, nieproduktywny kaszel i pogorszenie ogólnego stanu zdrowia. Jeśli istnieje podejrzenie wystąpienia śródmiąższowego zapalenia płuc leczenie statynami należy przerwać.

Lek Lovastin zawiera laktozę. Nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktozy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania galaktozy - laktozy.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub planuje mieć dziecko, powinna poradzić sie lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku nie należy stosować w czasie ciąży. Kobiety mogące zajść w ciążę powinny stosować skuteczne metody antykoncepcji w trakcie leczenia.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Kobiety karmiące piersią nie powinny stosować leku Lovastin.

Zawsze należy poinformowac swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

• interakcja z izoenzymem CYP3A4

Lowastatyna jest metabolizowana przez izoenzym CYP3A4, ale nie działa hamująco na ten izoenzym. Należy więc oczekiwać,że nie będzie wpływała na stężenie innych leów metabolizowanych przez CYP3A4 w osoczu. Substancje będące silnymi inhibiotorami CYP3A4 zwiększają ryzyko wystąpienia miopatii poprzez zmniejszenie wydalania lowastatyny. Do nich należą :mibefradil, itrakonazol, ketokonazol, erytromycyna, klarytromycyna, telitromycyna, inhibiotry proteazy wirusa HIV, nefazodon, cyklosporyna, danazol.

• interakcje z produktami leczniczymi zmniejszającymi stężenie lipidów we krwi

Ryzyko miopatii jest zwiększone podczas stosowania następujących produktów leczniczych zmniejszających stężenie lipidów we krwi: gemfibrozyl, inne fibraty, niacyna.

• amiodaron, werapamil

Jednoczesne stosowanie amiodaronu lub werapmilu z dużymi dawkami produktów leczniczych z grupy inhibitorów reduktazy HGM - CaA zwiększa ryzyko miopatii.

• Kwas fusydowy

Ryzyko miopatii, w tym rabdmiolizy, może być zwiększone podczas jednoczesnego podawania kwasu fusydowego ze statynami. Mechanizm leżący u podłoża tej interakcji jest nieznany. Istnieją doniesienia o przypadkach rabdomiolizy ( w tym zakończonej zgonem) wśród pacjentów leczonych tym połączeniem. U pacjentów, u których podawanie kwasu fusydowego ogólnoustrojowo uważa się za konieczne, leczenie lowastatyną należy przerwać na czas leczenia kwasem fusydowym.

• Sok grejpfrutowy

Bardzo duze ilości soku grejpfrutowego zwiększają aktywność hamującą reduktazy HMG - CoA.

• Pochodne kumaryny

Podczas jednoczesnego stosowania lowastatyny i pochodnych kumaryny może nastąpić u niektórych pacjentów wydłużenie czasu protrombinowego. Jeśli wskazane jest u tych pacjentów stosowanie leków przeciwzakrzepowych, czas protorombinowy należy oznaczyć przed podawaniem lowastatny, a potem okresowo w czasie leczenia, w celu upewnienia się, że nie nastąpiła istotna zmiana czasu protrombinowego. Gdy czas ten jest stabilny, można go kontrolować w takich odstępach, jakie są zwykle zalecane u pacjentów leczonych przeciwzakrzepowymi pochodnymi kumaryny. Taką samą procedurę należy powtórzyć, jeśli zmienia się dawkę lowastatyny.

Lovastin z jedzeniem i piciem

Może być przyjmowany z każdym rodzajem posiłku. Lek Lovastin zawiera laktozę, jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skonsultować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Pacjenci z nieprawidłowymi wynikami badań aktywności aminotransferaz lub spożywające znaczne ilości alkoholu powinni mieć zbadaną aktywnść aminotransferaz przed zastosowaniem pierwszej dawki leku Lovastin.

Z uwagi na występowanie działań niepożądanych takich jak zawroty głowy należy poinformować pacjenta o niebezpieczeństwie związanym z prowadzeniem pojazdów i obsługiwaniem maszyn. Należy zachować ostrożność szczególnie w początkowym okresie leczenia.

Jak przechowywać lek Lovastin?

Lek Lovastin należy przechowywać:

• w miejscu niewidocznym dla dzieci
• w orginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem i wilgocią
• w temperaturze poniżej 25^oC