Metocard roztwór do wstrzykiwań (Metoprololi tartras)

Jak działa lek Metocard?

Działanie leku Metocard polega na blokowaniu receptorów beta1-adrenergicznych znajdujących się w sercu, co objawia się zmniejszeniem częstości rytmu serca i kurczliwości mięśnia sercowego a w konsekwencji prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego.

Kiedy stosuje się lek Metocard?

Lek Metocard w postaci roztworu do wstrzykiwań stosowany jest w leczeniu:

• częstoskurczów, szczególnie nadkomorowych
• pacjentów z ostrym zawałem mięśnia sercowego

Jak stosować lek Metocard?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Roztwór do wstrzykiwań

Dorośli:

Lek Metocard podawany jest przez lekarza lub pielęgniarkę we wstrzyknięciu dożylnym. O ilości podanego leku zadecyduje lekarz. Ilość podanego leku zależy od rodzaju choroby.

Zastosowanie większej lub mniejszej niż zalecana dawki leku:

Jeśli pacjent przypuszcza, że otrzymał zbyt dużą dawkę leku, należy natychmiast poinformować o tym lekarza lub pielęgniarkę.

Przerwanie stosowania leku:

O zaprzestaniu przyjmowania leku decyduje lekarz lub pielęgniarka.

W razie jakichkolwiek watpliwości związanych ze stosowaniem leku Metocard należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Metocard?

Leku Metocard w postaci roztworu do wstrzykiwań nie należy stosować w przypadku:

• uczulenia na metoprolol, inne leki beta-adrenolityczne lub którykolwiek z pozostałych składników leku
• wstrząsu kardiogennego, którego objawami są: zimna, wilgotna, blada skóra, obniżenie ciśnienia tętniczego, szybkie i słabo wyczuwalne tętno, szybki, płytki oddech, zmniejszenie objętości wydalanego moczu
• zespołu chorego węzła zatokowego
• bloku przedsionkowo - komorowego II lub III stopnia
• niewyrównanej niewydolności serca
• bradykardii
• bardzo niskiego ciśnienia tętniczego
• ciężkiego zaburzenia krążenia w tętnicach obwodowych
• kwasicy metabolicznej
• nieleczonego guza chromochłonnego nadnerczy
• podejrzenia świeżego zawału mięśnia sercowego, jeśli czynność serca jest wolniejsza niż 45 skurczów na minutę, odstęp PQ jest dłuższy niż 0,24 s lub ciśnienie skurczowe jest mniejsze niż 100 mmHg
• stosowania leków o działaniu inotropowym, pobudzających receptory beta-adrenergiczne

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Metocard może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Metocard i skontaktować się natychmiast z lekarzem w przypadku wystąpienia

• reakcji alergicznej, objawiającej się swędzeniem skóry, zaczerwienieniem, obrzękiem twarzy, ust, języka i krtani, trudnościami w oddychaniu i połykaniu

Bardzo częste (występują u co najmniej 1 na 10 pacjentów):

• zmęczenie

Częste (mogą wystąpić u 1 na 10 pacjentów):

• zwolnione tętno
• trudności w utrzymaniu równowagi
• kołatanie serca
• zawroty głowy, bóle głowy
• nudności, biegunka, zaparcie, bóle brzucha
• skrócenie oddechu związane z forsownym wysiłkiem fizycznym, duszność
• uczucie ziębnięcia rąk i stóp

Niezbyt częste (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów):

• chwilowe pogorszenie objawów niewydolności serca
• zaburzenia w pobudzaniu przewodzenia w sercu
• zatrzymanie płynów w organizmie (obrzęki)
• ból w klatce piersiowej
• uczucie mrowienia i kłucia na skórze
• zimne dłonie i stopy
• kurcze mięśni
• wymioty
• zwiększenie masy ciała
• depresja
• zmniejszona koncentracja
• bezsenność
• koszmarne sny
• skrócenie oddechu
• wysypka
• zwiększona potliwość

dodatkowo dla roztworu do wstrzykiwań:

• senność
• uczucie pieczenia, mrowienia lub drętwienia
• nasilenie istniejącej niewydolności serca
• gwałtowne obniżenie ciśnienia tętniczego podczas zawału (wstrząs kardiogenny)
• skurcz oskrzeli

Rzadkie (mogą wystąpić u 1 na 1000 pacjentów):

• pogorszenie cukrzycy
• nerwowość, napięcie
• zaburzenia widzenia, suchość lub podrażnienie oczu, zapalenie spojówek
• impotencja, choroba Peyroniego (plastyczne stwardnienie prącia)
• nieregularne bicie serca
• zaburzenia przewodzenia w sercu
• suchość w ustach
• katar
• wypadanie włosów
• zmiany w testach czynności wątroby

dodatkowo dla roztworu do wstrzykiwań:

• stany lękowe
• nasilenie istniejącego bloku przedsionkowo-komorowego
• zespół Raynauda
• zaburzenia erekcji
• dodatnie miano przeciwciał przeciwjądrowych

Bardzo rzadkie (mogą wystąpić u 1 na 10 000 pacjentów):

• zmniejszenie liczby białych krwinek lub płytek krwi
• zaburzenia pamięci, dezorientacja, omamy, zaburzenia nastroju
• szum w uszach, zaburzenia słuchu, zaburzenia smaku
• zapalenie wątroby
• nadwrażliwość na światło
• pogorszenie łuszczycy lub wystąpienie łuszczycy
• osłabienie mięśni, bóle stawów
• martwica tkanek u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami krążenia

dodatkowo dla roztworu do wstrzykiwań:

• nasilenie chromania przestankowego (ból nóg podczas chodzenia)

Należy zachować szczególną ostrożność stosując roztwór do wstrzykiwań Metocard w przypadku:

• astmy oskrzelowej, innych zaburzeń oddychania albo reakcji alergicznych
• bólów w klatce piersiowej, spowodowanych dławicą Prinzmetala
• zaburzeń krążenia lub niewydolności serca
• choroby wątroby
• bloku serca I stopnia
• chromania przestankowego
• cukrzycy
• nadczynności tarczycy
• guza chromochłonnego nadnerczy
• łuszczycy

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Leku Metocard nie należy stosować u kobiet w ciąży, chyba że korzyści wynikające z jego zastosowania są większe niż ryzyko dla płodu. Jeśli kobieta leczona lekiem Metocard zajdzie w ciążę, powinna jak najszybciej poinformować o tym lekarza.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lakarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku Metocard nie należy stosować w okresie karmienia piersią, chyba że korzyści wynikające z jego zastosowania są większe niż ryzyko dla dziecka karmionego piersią.

Zawsze należy pionformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Nie należy stosować leku Metocard jednocześnie z następującymi lekami:

• inhibitorami monoaminooksydazy (MAO)
• diltiazemem
• werapamilem
• disopyramidem

Lekami, które mogą zwiększać działanie leku Metocard są:

• cymetydyna
• hydralazyna
• terbinafina
• paroksetyna, fluoksetyna i sertralina
• hydroksychlorochina
• chloropromazyna, triflupromazyna, chlorprotiksen
• amiodaron, chinidyna i propafenon
• difenhydramina
• celekoksyb

Lekami, które mogą zmniejszać działanie leku Metocard są:

• indometacyna
• ryfampicyna

Inne leki mogą zaburzać działanie metoprololu lub ich działanie może być zaburzone przez metoprolol:

• inne leki beta-adrenolityczne, np. krople do oczu
• anestetyki
• lidokaina
• klonidyna
• rezerpina
• alfa-metyldopa
• guanfacyna
• glikozydy naparstnicy

Dodatkowo w przypadku leku Metocard w postaci roztworu do wstrzykiwań należy poinformować personel medyczny o stosowaniu:

• adrenaliny
• fenotiazyny
• barbituranów
• insuliny lub innych leków przeciwcukrzycowych
• pochodnych ergotaminy
• leków blokujących nerwowe zwoje współczulne, tzw. sympatykomimetyków
• nitrendypiny

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Alkohol może nasilać działanie metoprololu. Nie należy spożywać alkoholu podczas terapii lekiem Metocard.

Stosowanie leku Metocard może powodować zawroty głowy lub zmęczenie, które mogą zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych i obsługiwać maszyn podczas stosowania leku Metocard.

Jak przechowywać lek Metocard?

Roztwór do wstrzykiwań Metocard:

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku
• roztwór rozcieńczony można przechowywać do 12 godzin w temperaturze do 25°C