Midanium (Midazolamum)

Jak działa lek Midanium?

Lek Midanium zaliczany jest do benzodiazepin. Charakteryzuje się krótkotrwałym silnym działaniem uspokajającym i nasennym.

Kiedy stosuje się lek Midanium?

Lek Midanium stosujemy:

• do sedacji, czyli uspokojenia, złagodzenia lęku i niepokoju z zachowaniem świadomości przed i w czasie krotkotrwałcyh zabiegów diagnostycznych i terapeutycznych
• w przygotowaniu (premedykacji) pacjenta przed różnymi zabiegami, takimi jak operacja, endoskopia
• do sedacji na oddziałach intensywnej opieki medycznej
• jako składnik o działaniu sedacyjnym do wprowadzenia znieczulenia ogólnego, przed zastosowaniem innego środka znieczulającego (u dorosłych)

Jak stosować lek Midanium?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.

Lek Midanium

• podajemy domięśniowo, dożylnie i doodbytniczo
• powinien być podawany wyłącznie przez doświadczony personel medyczny w placówce wyposażonej w sprzęt do monitorowania i wspomagania czynności układu oddechowego i krążenia
• stosowany jest w dawkach określanych przez lekarza indywidualnie dla każdego pacjenta

Sedacja z zachowaniem świadomości

Dorośli poniżej 60 lat

• dawka początkowa wynosi 2 - 2,5 mg (dożylnie)
• dawki dodatkowe wynoszą 1 mg (dożylnie)
• dawka całkowita wynosi 3,5 - 7,5 mg (dożylnie)

Dorośli 60 lat i powyżej, osłabieni lub przewlekle chorzy

• dawka początkowa wynosi 0,5 - 1 mg (dożylnie)
• dawki dodatkowe wynoszą 0,5 - 1 mg (dożylnie)
• dawka całkowita wynosi powyżej 3,5 (dożylnie)

Dzieci od 6 miesięcy do 5 lat

• dawka początkowa wynosi 0,05 - 1 mg/ kg mc. (dożylnie)
• dawka całkowita wynosi powyżej 6 mg (dożylnie)

Dzieci od 6 lat do 12 lat

• dawka początkowa wynosi 0,025 - 0,05 mg/ kg mc. (dożylnie)
• dawka całkowita wynosi powyżej 10 mg (dożylnie)

Dzieci powyżej 6 miesięcy

• doodbytniczo 0,3 - 0,5 mg/ kg mc.

Dzieci 1 - 15 lat

• domięśniowo 0,05 - 0,15 mg/ kg mc.

Premedykacja przed wprowadzeniem do znieczulenia ogólnego

Dorośli poniżej 60 lat

• domięśniowo 0,07 - 0,1 mg/ kg m.c.
• dożylnie 1 - 2 mg, dawkę można powtórzyć

Dorośli 60 lat i powyżej, osłabieni lub przewlekle chorzy

• domięśniowo 0,025 - 0,05 mg/ kg mc.
• dożylnie dawka początkowa wynosi 0,5; jeśli zachodzi konieczność dawkę można powoli zwiększyć

Dzieci powyżej 6 miesięcy

• doodbytniczo 0,3 - 0,5 mg/ kg mc.

Dzieci 1 - 15 lat

• domięśniowo 0,08 - 0,2 mg/ kg mc.

Wprowadzenie do znieczulenia ogólnego

Dorośli poniżej 60 lat

• 0,15 - 0,2 mg/ kg m.c lub 0,3 - 0,35 bez premedykacji (dożylnie)

Dorośli 60 lat i powyżej, osłabieni lub przewlekle chorzy

• 0,05 - 0,15 mg/ kg m.c (dożylnie)
• 0,15 - 0,3 bez premedykacji (dożylnie)

Jako składnik o działaniu sedacyjnym w znieczuleniu złożonym

Dorośli poniżej 60 lat

• dawki powtarzane 0,03 - 0,1 mg/ kg m.c. (dożylnie)
• wlew ciągły 0,03 - 0,1 mg/ kg m.c./ h (dożylnie)

Sedacja w oddziałach intensywnej opieki medycznej

Dorośli poniżej 60 lat

• dawka nasycająca wynosi 0,03 - 0,3 mg/ kg m.c. podawana po 1 - 2,5 mg dożylnie
• dawka podtrzymująca wynosi 0,03 - 0,2 mg/ kg m.c./ h  (dożylnie)

Dorośli 60 lat i powyżej, osłabieni lub przewlekle chorzy

• dawka nasycająca wynosi 0,03 - 0,3 mg/ kg m.c. podawana po 1 - 2,5 mg dożylnie
• dawka podtrzymująca wynosi 0,03 - 0,2 mg/ kg m.c./ h  (dożylnie)

Noworodki poniżej 32 tygodnia wieku płodowego

• dożylnie 0,03 mg/ kg mc./ h

Noworodki powyżej 32 tygodnia wieku płodowego i dzieci do 6 miesiąca

• dożylnie 0,06 mg/ kg mc./ h

Dzieci powyżej 6 miesiąca

• dawka nasycająca dożylnie wynosi 0,05 - 0,2 mg/ kg mc.
• dawka podtrzymujaca dożylnie wynosi 0,06 - 0,12 mg/ kg mc./ h

Dawki dla osób powyżej 60 lat, dorosłych osłabionych lub przewlekle chorych oraz dzieci ustala lekarz każdorazowo indywidualnie.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

• przedawkowanie leku jest mało prawdopodobne, ponieważ lek podaje wykwalifikowany personel medyczny
• objawy przedawkowania to: senność, niezborność ruchów, zaburzenia mowy, mowa niewyraźna, oczopląs, brak odruchów, bezdech, obniżenie ciśnienia krwi, poważne trudności z oddychaniem, śpiączka
• w przypadku wrażenia zastosowania za dużej dawki należy zwrócić się o pomoc do lekarza

Pominięcie zastosowania leku

• nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki

Przerwanie stosowania leku

• po długotrwałym stosowaniu preparatu nagłe zaprzestanie podawaniua leku może doprowadzić do wystąpeinia objawów tzw. zespołu odstawiennego
• obajwy zespołu odstawiennego to: bóle głowy, bóle mięśni, lęk, napięcie, niepokój, stan splątania, drażliwość, nawracająca bezsenność, zmiany nastroju, omamy i drgawki

Kiedy nie stosować leku Midanium?

Leku Midanium nie należy przyjmować:

• gdy pacjent ma uczulenie na midazolam albo inne benzodiazepiny lub którąkolwiek z substancji pomocniczych
• jeśli u pacjenta stwierdzono ciężką niewydolność oddechową, ostrą depresję oddechową (bardzo poważne trudności z oddychaniem)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Midanium może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Częstość nieznana:

• nadwrażliwość, obrzęk naczynioruchowy, wstrząs anafilaktyczny, czyli ciężkie reakcje alergiczne objawiające się nagłym obrzękiem twarzy, warg, gardła, dusznością, obniżeniem ciśnienia krwi
• splątanie, euforia, omamy
• pobudzenia, wrogość, wściekłość, agresywność, ruchy mimowolne (w tym drgawki kloniczno - toniczne), nadmierna aktywność, akty przemocy (czyli tzw. reakcje paradoksalne obserwowane głównie u dzieci i osób starszych)
• fizyczne uzależnienie i objawy odstawienne, nadużywanie leku, drgawki, szczególnie po długotrwałym podawaniu leku
• sedacja, czyli nadmierne uspokojenie przedłużające się i pooperacyjne,  obniżony poziom czuwania, senność, zawroty głowy, niezborność ruchów (ataksja), niepamięć następcza (pacjent nie pamięta wydarzeń, które nastąpiły w krótkim czasie po podaniu leku); czas utrzymywania się tych objawów uzależniony jest od zastosowanej dawki
• ciężkie zaburzenia oddychania, duszność, skurcz krtani, bezdech, zatrzymanie oddychania
• czkawka
• zatrzymanie akcji serca, bradykardia, czyli zwolnienie akcji serca, rozszerzenie naczyń krwionośnych
• niedociśnienie tętnicze
• suchość błony śluzowej jamy ustnej, nudności, wymioty, zaparcia
• wysypka skórna, pokrzywka, świąd
• ciężkie choroby żył, w tym zakrzepowe zapalenie żył i zakrzepica żył
• ból i rumień w miejscu podania
• zmęczenie
• zwiększone ryzyko upadków i złamań u osób w podeszłym wieku oraz stosujących jednocześnie inne leki uspokajające

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów:

• w wieku powyżej 60 lat, osłabionych
• z zaburzeniami czynności wątroby, przewlekłą niewydolnością nerek lub wątroby
• z przewlekłą niewydolność oddechowa
• w ciężkim stanie zdrowia, szczególnie z powodu chorób serca lub trudności w oddychaniu
• z miastenią (przewlekłą chorobą objawiającą się osłabieniem mięśni)
• poniżej 6 miesiąca życia
• u których występują reakcje paradoksalne w postaci nadmiernego pobudzenia i aktów przemocy, dotyczy to głównie dzieci
• niestabilnym układem krążenia (głównie dzieci)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. 

Lek Midanium może być stosowany w ciąży jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności. Nie należy go stosować podczas cięcia cesarskiego.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Lek Midanium w niewielkim stospniu przenika do mleka kobiecego. W przypadku konieczności podania leku należy zaprzestać karmienia piersią i wznowić je po upływie 24 godzin od podania leku.

Należy zawsze poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane. 

Lek Midanium może wchodzić w interakcje z :

• lekami przeciwgrzybiczymi, takimi jak ketokonazol, worykonazol, flukonazol, intrakonazol, pozakonazol
• antybiotykami makrolidowymi, takimi jak erytromycyna, klarytromycyna
• inhibitorami proteazy HIV, takimi jak sakwinawir
• blokerami kanałów wapniowych, takimi jak werapamil, diltizem
• lekami obniżającymi stężenie cholesterolu, takimi jak atorwastatyna
• lekami przeciwwymiotnymi, takimi jak aprepitant
• antybiotykami, takimi jak ryfampicyna
• lekami przeciwpadaczkowymi, takimi jak fenytoina
• lekami stosowanymi w leczeniu zakażeń HIV, takimi jak efawirenz
• opioidowymi lekami przeciwbólowymi, takimi jak morfina, buprenorfina
• lekami stosowanymi w zaburzeniach psychicznych, takimi jak haloperydol, karbamazepina
• lekami uspokajającymi, nasennymi, przeciwlękowymi
• lekami stosowanymi w depresji, takimi jak fluoksetyna, fluwoksamina
• lekami przeciwalergicznymi mającymi działanie uspokajające
• lekami przeciwnadciśnieniowymi, takimi jak hydralazyna
• wziewnymi środkami stosowanymi do znieczulenia ogólnego
• zielem dziurawca zwyczajnym

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku Midanium. Alkohol znacznie nasila działanie uspokajające leku.

Lek Midanium może wywołać uspokojenie, niepamięć, zaburzenia koncentracji, osłabić pracę mieśni, dlatego nie wolno prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn do czasu całkowitego powrotu do sprawności.

Jak przechowywać lek Midanium?

• w tepmeraturze poniżej 25^oC
• w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci