Minirin (Desmopressini acetas)

Lek Minirin zawiera desmopresynę- to syntetyczny analog wazopresyny, naturalnego hormonu podwzgórzowego. Desmopresyna ma silniejsze i dłuższe działanie antydiuretyczne oraz słabsze działanie wazopresyjne niż wazopresyna.

Jak działa lek Minirin?

Lek Minirin zwiera substancję czynna desmopresynę. Desmopresyna jest syntetycznym analogiem wazopresyny, czyli hormonu antydiuretycznego – ADH), naturalnego hormonu uwalnianego przez przysadkę. Desmopresyna charakteryzuje  się silniejszym i dłuższym działaniem antydiuretycznym (zmniejszającym wydalanie moczu) oraz znacznie słabszym działaniem naczyniokurczącym, w porównaniu z wazopresyną. Ponadto desmopresyna ma wpływ na hemostazę zwiększając stężenie krążącego czynnika VIII i czynnika vov Willebranda, zwiększając aktywność tkankowego aktywatora plazminogenu w osoczu i nasilając fibrynolizę.

Kiedy stosuje się lek Minirin?

Lek Minirin stosuje się w:

• leczeniu i diagnostyce moczówki prostej pochodzenia ośrodkowego
• leczeniu pierwotnego izolowanego moczenia nocnego u dzieci
• ocenie zdolności zagęszczania moczu przez nerki
• zapewnienie hemostazy podczas wykonywania niewielkich zabiegów chirurgicznych lub diagnostycznych u chorych z łagodną postacią hemofilii A lub łagodną-umiarkowaną postacią choroby von Willebranda

Jak stosować lek Minirin?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skontaktować sie z lekarzem lub farmaceutą.

Zasady i sposób podawania leku w postaci aerozolu do nosa

• lek Minirin, aerozol do nosa powinien być stosowany tylko wtedy, gdy nie jest możliwe stosowanie doustnych postaci farmaceutycznych
• lek stosuje się donosowo
• aerozol do nosa jest dawkowany za pomocą ręcznego aplikatora, którego jednorazowe naciśnięcie odmierza 0,1 ml roztworu, odpowiada to 10 mikrogramom octanu desmopresyny na dawkę
• dawkę leku ustala się indywidualnie dla każdego pacjenta

Stosowanie leku Minirin w leczeniu moczówki prostej ośrodkowej

• dawka zwykle stosowana dla dorosłych wynosi od 10 do 20 mikrogramów (1-2 rozpylenia) od 1 do 2 razy na dobę

Badanie zdolności zagęszczania moczu przez nerki

• dawka dla osób dorosłych wynosi 40 mikrogramów (4 rozpylenia)
• dla dzieci powyżej 1 roku – 20 mikrogramów (2 rozpylenia)
• dla dzieci poniżej 1 roku - 10 mikrogramów (1 rozpylenie)
• mocz oddany w ciągu pierwszej godziny po podaniu leku Minirin wyklucza się z testu
• przez kolejne 8 godzin należy zebrać dwie próbki moczu i oznaczyć jego osmolalność

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Minirin

• przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Minirin zwiększa ryzyko nadmiernego zatrzymania wody w organizmie lub zmniejszenia stężenia sodu we krwi, co może skutkować bólem głowy, nudnościami, wymiotami, zwiększeniem masy ciała lub drgawkami w ciężkich przypadkach
• gdy zastosowano większą niż zalecana dawkę leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza

Pominięcie zastosowania leku Minirin

• nie powinno stosować się dawki podwójnej celem uzupełnienia dawki pominiętej

Instrukcja dotycząca stosowania leku Minirin w postaci aerozolu donosowego

• przed pierwszym użyciem leku Minirin, aerozol do nosa aplikator należy kilka razy nacisnąć do czasu aż pojawi się aerozol
• gdy lek nie był używany przez tydzień, konieczne jest ponowne kilkukrotne naciśnięcie
• przed podaniem leku należy dokładnie oczyścić nos
• podczas wsuwania aplikatora do nozdrza głowa powinna być lekko odchylona do tyłu
• aerozol należy podawać kolejno do każdego nozdrza
• butelkę z lekiem należy przechowywać zawsze w pozycji pionowej
• podawanie leku małym dzieciom powinno odbywać się pod ścisłym nadzorem osoby dorosłej kontrolującej wielkość przyjmowanej dawki

Zasady i sposób podawania leku w postaci roztworu do wstrzykiwań

Stosowanie leku Minirin w leczeniu moczówki prostej ośrodkowej

• lek Minirin roztwór do wstrzykiwań podaje się w przypadku, gdy nie można zastosować doustnej lub donosowej postaci leku
• dawkę ustala się zawsze indywidualnie dla każdego pacjenta po zbadaniu wpływu leku na diurezę i osmolalność moczu
• zwykle stosowana dawka wynosi od 1 do 4 mikrogramów (0,25-1 ml) raz na dobę lub w dwóch dawkach podzielonych

Stosowanie leku Minirin do badania zdolności zagęszczania moczu przez nerki

• celem zbadania zdolności zagęszczania moczu przez nerki zaleca się jednokrotne dawki podawane domięśniowo lub podskórnie: 4 mikrogramy, czyli 1 ml

Stosowanie leku Minirin w celu zapewnienia hemostazy

• dawkę leku 0,3 mikrograma/ kg masy ciała podaje się podskórnie lub rozcieńczoną w 50-100 ml 0,9% roztworu chlorku sodu we wlewie dożylnym trwajacym 15-30 minut
• gdy uzyskano pozytywny efekt, dawkę leku można powtórzyć 1 lub 2 razy w odstępach co 6-12 godzin
• należy pamiętać, że dalsze ponawianie dawki może przynieść słabszy efekt terapeutyczny
• gdy wlew dożylny leku Minirin nie prowadzi do oczekiwanego wzrostu aktywności czynnika VIII C w osoczu, leczenie można uzupełnić przetoczeniem koncentratu czynnika VIII
• w trakcie leczenia lekiem Minirin należy regularnie kontrolować aktywność czynnika VIII C oraz ciśnienie tętnicze krwi

Stosowanie u dzieci w leczeniu moczówki prostej ośrodkowej

• u dzieci powyżej 1 roku zaleca się podanie od 0,1 do 1 mikrograma (0,025-0,25 ml) raz na dobę lub w dwóch dawkach podzielonych
• u dzieci poniżej 1 roku- doświadczenie dotyczące stosowania u dzieci poniżej 1 roku jest ograniczone, a istniejące dane literaturowe wskazują, że dawka początkowa powinna wynosić 0,05 mikrograma (0,0125 ml), a następne dawki powinny być ustalane w zależności od wielkości diurezy i stężenia elektrolitów

Stosowanie leku Minirin u dzieci do badania zdolności zagęszczania moczu przez nerki

• dzieci powyżej 1 roku- zalecana dawka wynosi od 1 do 2 mikrogramów (0,25-0,5 ml) w postaci pojedynczej dawki
• dzieci poniżej 1 roku- zalecana dawka wynosi 0,4 mikrograma (0,1 ml) w postaci pojedynczej dawki
• w celu badania zdolności zagęszczania moczu przez nerki u dzieci zaleca się stosowanie głównie leku Minirin w postaci donosowej

Stosowanie leku Minirin u dzieci w celu zapewnienia hemostazy

• zalecane dawki tak jak u osób dorosłych
• lek Minirin zwykle podaje się dożylnie, jednak gdy zachodzi konieczność, może być także podawany domięśniowo lub podskórnie

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Minirin

• przedawkowanie leku Minirin może prowadzić do zatrzymania wody w organizmie i hiponatremii
• leczenie hiponatremii wymaga indywidualnego podejścia do każdego pacjenta
• zaleca się odstawienie leku, ograniczenie podaży płynów i leczenie objawów, o ile zachodzi taka potrzeba

Pominięcie zastosowania leku Minirin

• w celu uzupełnienia pominiętej dawki, pacjent nie powinien stosować dawki podwójnej

Przerwanie stosowania leku Minirin

• w razie wątpliwości dotyczących stosowania leku Minirin należy zwrócić się do lekarza

Zasady i sposób podawania leku w postaci tabletek

• przyjmowanie leku Minirin równocześnie z pokarmem może zmniejszać siłę i czas działania leku
• podaż płynów należy ograniczyć do minimum w czasie od 1 godziny przed przyjęciem leku do następnego dnia rano (co najmniej 8 godzin po przyjęciu leku)
• stosowanie leku Minirin 0,1 bez jednoczesnego ograniczenia przyjmowania płynów może prowadzić do nadmiernego zatrzymania wody w organizmie lub zmniejszenia stężenia sodu we krwi, co objawiać się może bólem głowy, nudnościami, wymiotami, zwiększeniem masy ciała lub drgawkami

Stosowanie leku Minirin w leczeniu moczówki prostej ośrodkowej

• dawkowanie leku ustala się  indywidualnie dla każdego pacjenta
• całkowita dawka dobowa mieści się zazwyczaj w granicach od 0,2 mg do 1,2 mg (2 - 12 tabletek)
• leczenie dorosłych i dzieci zwykle rozpoczyna się od podania dawki 0,1 mg (1 tabletka) 3 razy na dobę
• kolejne dawki leku Minirin lekarz ustala w zależności od reakcji pacjenta
• dla większości pacjentów dawka podtrzymująca wynosi od 0,1 mg do 0,2 mg (1 - 2 tabletki) 3 razy na dobę

Stosowanie leku Minirin  w leczeniu pierwotnego izolowanego moczenia nocnego u dzieci

• lek Minirin podaje się raz na dobę przed snem
• leczenie zwykle  rozpoczyna się od dawki 0,2 mg (2 tabletki)
• gdy dawka ta jest niewystarczająca, lekarz może zlecić zwiększenie dawki do 0,4 mg (4 tabletki)
• po trzech miesiącach leczenia powinno przerwać się podawanie leku na okres co najmniej jednego tygodnia i ocenić, czy leczenie powinno być kontynuowane
• pamiętać należy o ograniczeniu przyjmowania płynów do minimum w czasie od 1 godziny przed przyjęciem leku do następnego dnia rano (co najmniej 8 godzin po przyjęciu leku)

Stosowanie leku Minirin w leczeniu nokturii u dorosłych

• lek Minirin podaje się raz na dobę przed snem
• leczenie rozpoczyna się zwykle  od dawki 0,1 mg (1 tabletka)
• gdy dawka ta nie jest wystarczająco skuteczna po pierwszym tygodniu stosowania, lekarz może zlecić zwiększenie dawki do 0,2 mg (2 tabletki), a następnie do 0,4 mg (4 tabletki)
• przy zwiększaniu dawki należy zawsze zachować tygodniowe odstępy

Kiedy nie stosować leku Minirin?

Leku Minirin nie należy stosować w przypadku:

• psychogennej lub nawykowej polidypsji, czyli nadmiernego pragnienia, w wyniku której objętość produkowanego moczu przekracza 40 ml/kg mc./dobę
• niewydolności układu krążenia lub innych chorobób wymagających podawania leków moczopędnych
• umiarkowanej lub ciężkiej niewydolności nerek z klirensem kreatyniny poniżej 50 ml/ min
• hiponatremii, czyli niskiego stężenie sodu we krwi
• zespołu nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH)
• uczulenia na desmopresynę lub inne składniki tego leku

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Minirin może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Bardzo częste (dotyczą więcej niż 1 na każdych 10 leczonych pacjentów):

• niedrożność nosa
• nieżyt nosa
• podwyższona temperatura ciała

Częste (dotyczą od 1 do 10 na każdych 100 leczonych pacjentów):

• bezsenność
• chwiejność emocjonalna
• koszmary nocne
• nerwowość
• agresywność
• ból głowy
• krwawienie z nosa
• zakażenie górnych dróg oddechowych
• zapalenie żołądka i jelit
• nudności
• ból brzucha
• tachykardia
• uderzenia gorąca z zaczerwienieniem
• niedociśnienie
• uczucie zmęczenia
• hiponatremia
• zawroty głowy
• nadciśnienie
• biegunka
• zaparcie
• wymioty
• objawy ze strony pęcherza moczowego i cewki moczowej
• obrzęk

Niezbyt częste (dotyczą od 1 do 10 na każdych 1 000 leczonych pacjentów):

• hiponatremia
• wymioty
• zawroty głowy

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• reakcje alergiczne
• odwodnienie
• splątanie świadomości
• drgawki
• śpiączka
• zawroty głowy
• senność
• nadciśnienie
• duszność
• biegunka
• świąd
• wysypka
• pokrzywka
• skurcze mięśniowe
• uczucie zmęczenia
• obrzęki obwodowe
• ból w klatce piersiowej
• dreszcze
• wzrost masy ciała
• zatrucie wodne encefalopatia hiponatremiczna
• obrzęk mózgu
• drgawki
• zawał mięśnia sercowego
• dusznica bolesna
• ból w klatce piersiowej
• zakrzepica żył głębokich
• zaburzenie naczyniowo-mózgowe (udar)
• zakrzepica naczyń mózgowych
• zatorowość płucna
• wymioty
• wysypka plamisto-grudkowa, wysypka rumieniowa, wysypka plamista
• pokrzywka
• reakcje w miejscu wstrzyknięcia/infuzji, w tym swędzenie, ból, wynaczynienie, rumień, zasinienie i guzki

Przed zastosowaniem leku Minirin należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą w przypadku:

• przestrzegania zaleceń dotyczące ograniczenia podaży płynów
• gdy należy upewnić się, że stosowanie leku Minirin u dzieci odbywa się zawsze pod nadzorem osoby dorosłej, która  kontroluje wielkość przyjmowanej dawki
• zaburzeń stężenia jonów sodowych we krwi
• gdy pacjent jednocześnie stosuje trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, chlorpromazynę, karbamazepinę, leki przeciwcukrzycowe z grupy sulfonylomocznika oraz niesteroidowe leki przeciwzapalne
• chorób przebiegających z gorączką
• zapalenia żołądka i jelit
• gdy u pacjenta istnieje ryzyko zwiększenia ciśnienia śródczaszkowego
• występowania umiarkowanej i ciężkiej niewydolności nerek
• gdy u pacjenta występują czynniki ryzyka rozwoju zakrzepicy lub gdy pacjent przebył zakrzepicę
• gdy u pacjenta zdiagnozowano trombofilię i chorobą sercowo-naczyniową
• gdy pacjent jest w wieku powyżej 65 lat
• gdy u pacjenta stwierdza się brak równowagi wodnej i (lub) elektrolitowej

Lek Minirin w postaci tabletek zawiera laktozę jednowodną. Dlatego, gdy u pacjenta stwierdzono nietolerancję niektórych cukrów, powinien on poinformować o tym lekarza przed rozpoczęciem terapii.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjenta jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Zastosowanie leku ustala lekarz.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić sie lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Zastosowanie leku ocenia lekarz.

Zawsze należy poinformować lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Stosowanie leku Minirin z wymienionymi poniżej lekami może powodować zmianę ich działania, zmniejszenie ich skuteczności oraz zwiększenie ryzyka wystąpienia działań niepożądanych. Dotyczy to:

• opioidów
• trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych
• selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny
• chloropromazyny
• karbamazepiny
• leków przeciwcukrzycowych z grupy sulfonylomocznika, zwłaszcza chloropropamidu
• niesteroidowych leków przeciwzapalnych
• loperamidu

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta

Brak danych.

Lek Minirin nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Jak przechowywać lek Minirin?

Lek Minirin należy:

• przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC- dotyczy leku w postaci aerozolu donosowego i tabletek
• przechowywać w lodówce w temperaturze 2-8ºC- dotyczy roztworu do wstrzykiwań