Perazin (Perazinum)

Jak działa lek Perazin?

Lek Perazin działa:

• przeciwpsychotycznie
• uspokajająco

Kiedy stosuje się lek Perazin?

Lek Perazin stosuje się w leczeniu schizofreniii o różnej postaci oraz ostrych zaburzeń psychotycznych (także katatonicznych) z towarzyszącymi objawami pobudzenia psychoruchowego, manii i urojeń.

Jak stosować lek Perazin?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dawkowanie:

• dawka początkowa to 50 mg do 100 mg na dobę
• dawkę stopniowo zwiększa się do 300 mg lub do 600 mg na dobę w dawkach podzielonych
• maksymalna dawka leczicza wynosi 800 mg na dobę w dawkach podzielonych
• dawka podtrzymująca wynosi od 75 mg do 300 mg na dobę
• lek stosuje się doustnie
• pacjenci ambulatoryjni powinni rozpoczynać leczeni od najmniejszych skutecznych dawek, zwiekszając je stopniowo aż do uzyskania pożądanego efektu terapeutycznego
• nie zaleca się nagłych zmian dawkowania
• działanie przeciwpsychotyczne uzyskuje się po 1 do 3 tygodni leczenia

Pacjenci z niewydolnością nerek

Brak konieczności zmiany dawkowania.

Pacjenci z niewydolnością wątroby

Zaleca się zmniejszenie dawek, należy podawać połowę dawki dla dorosłych, a w przypadku ciężkiej niewydolności wątroby należy przerwać leczenie.

Pacjenci w podeszłym wieku

Zaleca sie podawanie mniejszych dawek leku, zazwyczaj jest to połowa dawki dla osoby dorosłej.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Lek jest przeznaczony do stosowania wyłącznie u osób dorsłych.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Perazin

W razie przedawkowania leku należy natychmiast zgłosić się do lekarza lub farmaceuty. Przedawkowanie leku zazwyczaj przejawia się:

• trudnością w mówieniu
• niezbornością ruchów
• zaburzeniami ostrości widzenia
• drżeniem mięśniowym
• stanem splątania
• zatrzymaniem akcji serca i układu krążenia
• dusznością, bezdechem
• zaburzeniem termoregulacji (zdolność do utrzymania stałej temperatury ciała)

Pominięcie zastosowania leku Perazin

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Pominiętą dawkę leku należy przyjąć tak szybko jak to tylko możliwe, chyba że zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki leku.

Przerwanie stosowania leku Perazin

Nie należy samomdzielnie przerywać leczenia. Dawki leku należy zmniejszać stopniowo pod kontrolą lekarza, proces ten trwa zazwyczaj przez kilka/ kilkanaści miesięcy.

Kiedy nie stosować leku Perazin?

Leku nie należy przyjmować w następujących przypadkach:

• uczulenie na perazynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku lub inne leki przeciwpsychotyczne, szczególnie pochodne fenotiazyny
• zdiagnozowany w wywiadzie złośliwy zespół neuroleptyczny
• uszkodzenie szpiku lub komórek krwi
• stany śpiączkowe
• ciąża lub okres karmienia piersią
• ostre zatrucie lekami (leki nasenne, opioidy, inne leki neuroleptyczne, leki uspokajające, leki przeciwdepresyjne, alkohol)
• guzy zależne od prolaktyny, pod wpływem perazyny następuje wzrosy wydzielania prolaktyny
• niewydolność wątroby
• stany depresyjne

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Perazin może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy natychmiast zwrócić się o pomoc do lekarza w przypadku wystąpienia złośliwego zespołu neuroleptycznego charakteryzującego się: podwyższeniem ciepłoty ciała do 40°C, sztywnością mięśniową z towarzyszącym zwiększeniem stężenia mioglobiny i aktywności kinazy kreatyninowej we krwi.

Bardzo często (występują u 1 pacjenta na 10 pacjentów):

• mlekotok, czyli wydzielanie się mleka u mężczyzny lub kobiety

Często (występują u 1 do 10 pacjentów na 100 pacjentów):

• zmiana ciśnienia wewnątrzgałkowego
• obrzęk błony śluzowej nosa
• zaparcia
• trudności w oddawaniu moczu
• przyrost masy ciała
• suchość błon śluzowych jamy ustnej, nasilone pragnienie
• zaburzenia czynności seksualnych

Niezbyt często (występują u 1 do 10 pacjentów na 1000 pacjentów):

• zaburzenia czynności ruchu (dyskinezy, zespół objawów parkinsonizmu) objawiające się ruchami pląsawiczymi, ruchami mimowolnymi, nadmierną ruchliwością lub zmniejszoną ruchliwością, sztywnością i drżeniem mięśniowym
• zaburzenia snu, ogólny niepokój, zwiększone występowanie koszmarów nocnych
• dezorientacja
• otępienie

Rzadko (występują u 1 do 10 pacjentów na 10 000 pacjentów):

• zmiany czucia w dłoniach i stopach
• napady drgawek
• nadwrażliwość oczu na światło
• ciężkie reakcje nadwrażliwości na światło, którym towarzyszy odkładanie się pigmentu
• zapaść naczyniowa
• przerost gruczołów piersiowych u mężczyzn
• zaburzenia świadomości, którym towarzyszą iluzje, omamy wzrokowe, słuchowe, dotykowe i inne
• zaburzenia myślenia i pamięci

Bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 pacjenta na 10 000 pacjentów):

• obrzęki
• spadek poziomu granulocytów we krwi
• objawy pozapiramidowe objawiające się niezdolnością do spokojnego pozostawania w pozycji siedzącej, często połączone z depresją, występującą zwykle po fazie maniakalnej psychozy
• złośliwy zespół neuroleptyczny, występujący w pojedyńczych przypadkach
• zaburzenia oddychania
• dolegliwości żołądkowo - jelitowe, nudności, zgorzelinowe zapalenie jelit prowadzące do ich martwicy
• zmiany skórne typu rumienia (toczeń rumieniowaty)
• zastój w drogach żółciowych (cholestaza)

Częstość nieznana:

• fałszywe wyniki testów ciążowych
• zaburzenia rytmu serca
• obniżenie ciśnienia tętniczego krwi
• zmniejszenie liczby leukocytów
• zmniejszenie liczby płytek krwi
• zmiany skórne o charakterze pokrzywki lub podrażnienia
• krwawienie z nosa
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych i żółtaczka
• zaburzenia miesiączkowania
• powiększenie gruczołów piersiowych u kobiet

Przed rozpoczęciem stosowania leku Perazin należy omówić to z lekarzem jeśli u pacjenta wystepują:

• choroby wątroby, przy stosowaniu dużych dawek perazyny może dojść do uszkodzenia wątroby
• zaburzenia układu krwiotwórczego
• choroba serca
• niedociśnienie
• napady padaczkowe
• choroba Parkinsona
• jaskra
• zaburzenia układu moczowego
• nadmierna ruchliwość
• dyskinezy
• miastenia
• choroby układu pokarmowego
• nadczynność tarczycy
• guz chromochłonny nadnerczy
• zaburzenia tworzenia się nowych krwinek (hemopoeza)
• ostra niedokrwistość
• nowotwory sutka

W trakcie kuracji lekiem Perazin należy:

• monitorować steżenie cukru u osób cierpiących na cukrzycę
• monitorować czynności układu krążenia (ciśnienie krwi, miarowość pracy serca)
• wykonać próby czynności wątoby na początku leczenia oraz po upływie 6 miesięcy

Należy natychmiast przerwać stosowanie leku i jak najszybciej skontaktować się z lekarzem w przypadku podejrzenia wystąpienia złośliwego zespołu neuroleptycznego. Złośliwy zespół neuroleptyczny, występujący w pojedyńczych przypadkach, charakteryzuje się między innymi podwyższeniem ciepłoty ciała do 40°C i sztywnością mięśniową

Należy zmniejszyć dawkę leku Perazin lub zaprzestać leczenia i wykonać badanie krwi jeśli w trakcie leczenia wystąpią:

• zmiany w obrazie krwi
• krwotoki z nosa
• zburzenia świadomości
• depresja
• zmiany skórne
• wzrost aktywności enzymów wątrobowych i żółtaczka

Perazyna może powodować nadwrażliwośc na światło. Należy unikać nadmiernego nasłonecznienia oraz stosować kremy ochronne z filtrami przeciw promieniowaniu ultrafioletowemu

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek Perazin może przenikać barierę łożyskową. Lek nie powinien być przyjmowany przez kobiety w ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek może przenikać do mleka matki, nie należy karmić piersią podczas stosowania leku.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Zaobserwowano następujące interakcje leku Perazin z:

• lewodopą; wzajemne znoszenie działania obu leków
• cymetydyną, zwiększenie stężenia perazyny
• litem; istnieje ryzyko uszkodzenia układu nerwowego oraz hiperglikemii
• lekami blokującymi receptory beta - adrenergiczne, może dojśc do niedociśnienia
• lekami przeciwcholinergicznymi (atropina, triheksyfenidyl) mogą wystapić majaczenia, zmniejsza siłę działania przeciwpsychotycznego
• lekami nasennymi i uspokajającymi; ryzyko porażenia układu oddechowego oraz wzrostu działania uspokajającego
• lekami przeciwpadaczkowymi (np. fenytoina, karbamazepina), wzajemne znoszenie działania obu leków
• doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi, osłabione działanie przeciwzakrzepowe
• inhibitorami MAO i środkami antykoncepcyjnymi, zniesienie działania perazyny oraz nasilenie jej działań niepożądanych
• lekami przeciwcukrzycowymi, zmniejszenie ich działania
• narkotycznymi lekami przeciwbólowymi oraz innymi środkami przeciwbólowymi i przeciwgorączkowymi, nasilone działanie przeciwbólowe i uspokajające
• trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi (np. imipramina, amitryptylina), wzajemne zniesienie działania leków
• lekami przeciwdepresyjnymi z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny, wzrost stężenia perazyny
• lekami upośledzającymi czynności szpiku kostnego (np. fenylbutazon, aminofenazon, chloramfenikol), może dojść do zaburzeń funkcji szpiku

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Podczas stosowania leku nie należy spożywać alkoholu.

Podczas przyjmowania leku nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn ponieważ Perazin może powodować upośledzenie sprawności psychofizycznej.

Jak przechowywać lek Perazin?

• lek przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci
• nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C