Phenytoinum WZF (Phenytoinum)

Jak działa lek Phenytoinum WZF?

Lek Phenytoinum WZF zawierający substację czynną fenytoinę, działa przeciwdrgawkowo,  zapobiegając wystąpieniu i zmniejszeniu częstości pojawienia się napadów padaczkowych uogólnionych. Lek ten, poprzez swoje działanie, powstrzymuje również rozprzestrzenianie się impulsów bólowych w neuralgii nerwu trójdzielnego.

Kiedy stosuje się lek Phenytoinum WZF?

Lek Phenytoinum WZF stosowany jest w:

• leczeniu padaczki (napady uogólnione, napady częściowe złożone)
• zapobieganiu napadom padaczkowym po operacjach neurochirurgicznych i urazach głowy
• nerwobólu nerwu trójdzielnego (w sytuacji, gdy karbamazepina jest niewystarczająca lub w przypadku jej nietoleracji)

Jak stosować lek Phenytoinum WZF?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie leku Phenytoinum WZF ustala lekarz, indywidualnie dla każdego pacjenta.

Dorośli:

• 300 mg na dobę w trzech dawkach podzielonych ( przez 7 dni)
• dawkę można modyfikować, co 7-10 dni, dochodząc do dawki podtrzymującej od 300 mg do 400 mg na dobę
• u niektórych pacjentów dawka może dochodzić do 600mg
• w leczeniu nerwobólu nerwu trójdzielnego- od 400 mg do 500 mg na dobę

Dzieci:

• Od 3 do 8 mg/ kg masy ciała dziecka, dawka całkowita nie może być większa niż 300 mg na dobę (dawki podzielone)
• w przypadku braku możliwości podziału dawek na równe części, większą dawkę należy podać przed snem

Pacjenci w podeszłym wieku

Dawki fenytoiny dobierane są pod każdego pacjenta indywidualnie. Pacjenci w tej grupie wiekowej zazwyczaj potrzebują mniejszych dawek leku, ze względu na ryzyko wystąpienia potencjalnych interakcji z innymi produktami leczniczymi jakie zażywają.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

W takiej sytuacji może pojawić się: oczopląs, zaburzenia koordynacji ruchów czy zaburzenia mowy. W skrajnych przypadkach może dojść do śpiączki, zaburzeń oddychania i zgonu. Lekarz zdecyduje o przeprowadzenie płukania żołądka, wdrażając odpowiednie leczenie objawowe.

Pominięcie zastosowania leku

W przypadku pominięcia dawki, pacjent powinien zastosować pominiętą dawkę tak szybko, jak tylko jest to możliwe. W takiej sytuacji, nie wolno stosować podwójnej dawki leku. W przypadku zbiżającej się pory przyjęcia kolejnej dawki leku, należy pominąć zapomnianą dawkę i zażyć następną według ustalonego schematu. 

Przerwanie stosowania leku

Zmian dotyczących dawkowania leku należy dokonywać stopniowo po konsultacji z lekarzem. W przeciwnym wypadku może nastąpić stan padaczkowy. W sytuacji alergii na lek, należy powiadomić lekarza.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty, lub pielęgniarki.

Kiedy nie stosować leku Phenytoinum WZF?

Nie należy stosować leku Phenytoinum WZF:

• jeśli pacjent wykazuje uczulenie na fenytoinę lub inne pochodne hydantoiny, lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• jeśli u pacjenta zdiagnozowano stwierdzono porfirię

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Phenytoinum WZF może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego:

• rzadko występujące schorzenia układu krwiotwórczego
• spadek liczby płytek krwi (małopłytkowość)
• spadek liczby białych krwinek (leukopenia)
• spadek liczby granulocytów obojętnochłonnych (granulocytopenia)
• niedobór granulocytów we krwi obwodowej (agranulocytoza- owrzodzenie gardła i błony śluzowej jamy ustnej, gorączka)
• niedobór wszystkich prawidłowych elementów morfotycznych krwi (pancytopenia)
• niedokrwistość
• wzrost krwinek czerwonych (makrocytoza)
• powiększenie węzłów chłonnych (miejscowe i uogólnione), oraz łagodny rozrost i inne zmiany węzłów chłonnych (gorączka, wysypka, zaburzenia czynności wątroby)

Zaburzenia układu immunologicznego:

• zespół nadwrażliwości (ból stawów, wzrost liczby białych krwinek we krwi, gorączka, zaburzenia czynności wątroby, powiększenie węzłów chłonnych,wysypka)
• toczeń rumieniowaty układowy
• guzkowe zapalenie tętnic
• zaburzenia związane z przeciwciałami

Zaburzenia układu nerwowego:

• oczopląs
• niewyraźna mowa
• dezorientacja
• zaburzenia czuciowe (mrowienie, kłucie, palenie)
• senność, zawroty głowy, bezsenność, rozdrażnienie, ból głowy
• zaburzenia koordynacji ruchów i inne zaburzenia ruchowe 
• nieprawidłowości w  napięciu mięśniowym, trzepoczące drżenie rąk, krótkie, delikatne skurcze mięśni
• nieodwracalne zaburzenia czynności móżdżku wywołane ciężkim przedawkowaniu fenytoiny
• uszkodzenie nerwów obwodowych (u pacjentów stale zażywających fenytoinę)
• stan agresji lub uspokojenia, osłabienie pamięci oraz depresja

Zaburzenia żołądkowo-jelitowe:

•  nudności, wymioty, zaparcia
•  toksyczne zapalenie wątroby
• uszkodzenie wątroby

Zaburzenia dotyczące skóry i tkanki podskórnej:

• różne postacie wysypki skórnej
• zapalenie skóry pęcherzowe, złuszczające lub plamicze
• toczeń rumieniowaty układowy

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej:

• zaburzenia tkanki kostnej (wystepujący spadek gęstości mineralnej kości, a także złamania)
• pogrubienie rysów twarzy, powiększenie warg, przerost dziąseł, intensywne owłosienie ciała
• choroba Peyroniego (problem z wzwodem)
• przykurcz rozcięgna dłoniowego (Dupuytrena)

Inne:

• zaburzenia stawów (poliartropatia)
• śródmiąższowe zapalenie nerek
• zapalenie płuc

Działania niepożądane u dzieci i młodzieży w porównaniu do dorosłych są podobne. Odnotowano wystąpienie przerostu dziąseł częściej u dzieci i młodzieży oraz u pacjentów nie stosujących odpowiedniej higieny jamy ustnej.

Przed zastosowaniem leku Phenytoinum WZF należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą:

• w przypadku pacjentów chorych na cukrzycę (fenytoina może zaburzać metabolizm glukozy, zmniejszać produkcję insuliny, powodując tym samym wzrost poziomu stężenia glukozy we krwi)
• omówić ryzyko wystąpienia nagłych napadów nieświadomości lub drgawek mioklonicznych
• omówić ryzyko wystąpienia zagrażających życiu reakcji skórnych (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna rozpływna martwica naskórka- czerwone punkciki lub okrągłe plamy na tułowiu często z pęcherzami, owrzodzenia w jamie ustnej, gardle, nosie, na narządach płciowych i spojówkach, towarzyszące objawy grypopodobne, w takim przypadku już nigdy nie wolno stosować leku)
• w przypadku wystąpienia u pacjenta stanów splątania (zaburzenia świadomości, dezorientacja, głębokie zaburzenia toku myśli, pobudzenie ruchowe- mogą wskazywać na włączenie zbyt dużej dawki fenytoiny, należy powiadomić lekarza)
• omówić wpływ fenytoiny na procesy przemiany witaminy D (w przypadku nieodpowiedniej podaży witaminy D lub zbyt słabej ekspozycji na światło może dojść do demineralizacji kości, spadku stężenia wapnia w surowicy i krzywicy)
• poinformować pacjenta o niewskazanym stosowaniu preparatów ziołowych mających w swoim składzie ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum), co mogłoby doprowadzić do spadku stężenia fenytoiny w surowicy i tym samym jej skuteczności
• w przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i jednocześnie stosujących fenytoinę (może wystąpić kumulacja leku w organizmie i tym samym toksyczne działanie fenytoiny, u takich pacjentów należy zmiejszyć dawki leku)
• w przypadku pacjentów w podeszłym wieku (dawki fenytoiny dobierane są pod każdego pacjenta indywidualnie, pacjenci w tej grupie wiekowej zazwyczaj potrzebują mniejszych dawek leku, ze względu na ryzyko wystąpienia potencjalnych interakcji z innymi produktami leczniczymi jakie zażywają)
• w przypadku pacjentów z porfirią (ryzyko poglębienia choroby u osób stosujących fenytoinę)
• omówić z pacjentem ryzyko związane ze stosowaniem fenytoiny i jednoczesnym spożywaniem alkoholu (wahania poziomu fenytoiny w organizmie)
• omówić z pacjentem możliwość wpływu fenytoiny na wyniki niektórych badań laboratoryjnych (oznaczanie stężenia glukozy, fosfatazy zasadowej, stężenia wapnia, kwasu foliowego, tyroksyny)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Fenytoina może być stosowana w okresie ciąży, szczególnie dotyczy to początkowego okresu, ale tylko po uprzedniej ocenie lekarza korzyści nad potencjalnym ryzykiem dla płodu. Ważne jest, aby bez konsultacji z lekarzem nie odstawiać fenytoiny ze względu na ryzyko wystąpienia stanu padaczkowego.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Kobiety będące w okresie laktacji nie powinny przyjmować fenytoiny, ze względu przenikanie leku do mleka kobiecego.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.  

Fenytoina może wpływać na działanie leków stosowanych w :

• w padaczce (karbamazepiny, lamotryginy, soli sodowej kwasu walproinowego, kwasu walproinowego, imidów kwasu bursztynowego, wigabatryny, fenobarbitalu)
• w zakażeniach grzybiczych (amfoterycyny B, flukonazolu, itrakonazolu, ketokonazolu, mikonazolu)
• w gruźlicy i innych zakażeniach (chloramfenikolu, izoniazydu, ryfampicyny, sulfonamidów, doksycykliny, cyprofloksacyny)
• w astmie i zapaleniu oskrzeli (teofiliny)
• w leczeniu bólu i stanów zapalnych (fenylobutazonu, pochodnych kwasu salicylowego, kortykosteroidów)
• w chorobie wrzodowej żołądka (omeprazolu, sukralfatu, niektórych leków zobojętniających, leków blokujących receptory histaminowe (cymetydyny, ranitydyny, famotydyny)
• w terapii zaburzeń snu, depresji, zaburzeń psychicznych (chlordiazepoksydu, klozapiny, diazepamu, disulfiramu, fluoksetyny, metylofenidatu, paroksetyny, pochodnych fenotiazyny, trazodonu, trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, wiloksazyny)
• w chorobie nowotworowej (leków przeciwnowotworowych)
• w chorobach autoimmunologicznych (cyklosporyny)
• w zaburzeniach czynności serca i układu krążenia (amiodaronu, rezerpiny, digitoksyny, furosemidu, chinidyny), doustnych leków przeciwzakrzepowych (ikumarolu, warfaryny), leków blokujących kanały wapniowe (diltiazemu, nifedypiny)
•  w cukrzycy (tolbutamidu)
• w hormonalnej terapii zastępczej (estrogenów), w antykoncepcji (doustnych środków antykoncepcyjnych)
• w znieczuleniach (halotanu) i w trakcie zabiegów chirurgicznych (leków zwiotczających mięśnie)
• fenytoina wpływa na działanie metadonu, kwasu foliowego i witaminy D
• występuje również interakcja fenytoiny i preparatów ziołowych mających w swoim składzie ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum), co doprowadzić do spadku stężenia fenytoiny w surowicy i tym samym jej skuteczność

Lekarz indywidulanie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

W trakcie przyjmowania leku Phenytoinum WZF nie należy spożywać alkoholu. W takiej sytuacji mogłoby dojść do wahań stężenia fenytoiny we krwi (najpierw zwiększenia, a przy przewlekłym nadużywaniu alkoholu – zmniejszenia stężenia).

W trakcie stosowania leku Phenytoinum WZF nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn, ze wzlędu na ryzyko zaburzenia sprawności psychofizycznej przez lek. 

Jak przechowywać lek Phenytoinum WZF?

• lek przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• lek przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem