Prenessa (Tert-Butylamini perindoprilum)

Jak działa lek Prenessa?

Lek Prenessa rozszerza naczynia krwionośne dzięki czemu ułatwia sercu pompowanie krwi do naczyń krwionośnych.

Kiedy stosuje się lek Prenessa?

Lek Prenessa znajduje zastosowanie w:

• w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego)
• w leczeniu niewydolności serca
• w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia incydentów sercowych, takich jak zawał serca u pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową

Jak stosować lek Prenessa?

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekrzem lub farmaceutą.

Wysokie ciśnienie krwi

Zalecana dawka stosowana w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego to 4 mg podawane raz na dobę. W razie konieczności lekarz może zwiększyć dawkę do 8 mg podawanych raz na dobę.

Stabilna choroba wieńcowa

Zalecana dawka początkowa stosowana w leczeniu stabilnej choroby wieńcowej to 4 mg peryndoprylu podawane raz na dobę; w przypadku dobrej tolerancji leku, lekarz może zwiększyć dawkę do 8 mg peryndoprylu podawanych raz na dobę.

Zaburzenia czynności nerek

Lekarz może zalecić przyjmowanie leku w mniejszej dawce.

Zaburzenia czynności wątroby

Modyfikacja dawki nie jest konieczna.

Pacjenci w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku zalecenia dotyczące dawkowania zależą od czynności nerek. Lekarz określi czas trwania leczenia, w zależności od stanu zdrowia pacjenta.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Prenessa

W przypadku zażycia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Najbardziej prawdopodobnym objawem przedawkowania jest nagłe obniżenie ciśnienia tętniczego (niedociśnienie tętnicze). Innymi objawami przedawkowania mogą być: przyspieszenie lub zwolnienie czynności serca (tachy-lub bradykardia), nieprzyjemne uczucie nieregularnego i (lub) mocnego bicia serca (kołatanie serca), przyspieszenie i pogłębienie oddechu, zawroty głowy, niepokój i (lub) kaszel. W przypadku znacznego obniżenia ciśnienia tętniczego, pacjenta należy położyć z wyżej uniesionymi kończynami dolnymi i małą poduszką pod głową.

Pominięcie zastosowania leku Prenessa

Ważne jest, aby lek przyjmować codziennie. Jednakże, w przypadku pominięcia dawki leku, należy przyjąć kolejną dawkę o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. W przypadku pominięcia więcej niż jednej dawki leku należy przyjąć kolejną dawkę tak szybko, jak to możliwe i dalej kontynuować stosowanie leku zgodnie z zaleceniami.

Przerwanie stosowania leku Prenessa

Przerwanie leczenia może spowodować ponowny wzrost ciśnienia tętniczego, co zwiększa ryzyko powikłań związanych z nadciśnieniem tętniczym, szczególnie dotyczących serca, mózgu i nerek. Stan pacjentów z niewydolnością serca może ulec pogorszeniu, aż do stopnia wymagającego leczenia szpitalnego.

Kiedy nie stosować leku Prenessa?

Przeciwwskazaniem do stosowania leku jest:

• nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
• wcześniejsze leczenia inhibitorem ACE doprowadziły do obrzęku naczynioruchowego zarówno u pacjenta jak u innego członka rodziny
• ciąża powyżej 3 miesiąca
• jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek
• jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem obniżającym ciśnienie krwi zawierającym aliskiren
• jeśli pacjent przyjął lub obecnie stosuje sakubitryl z walsartanem 

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta

Jak każdy lek, lek Prenessa może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 pacjentów):

• ból głowy
• zawroty głowy
• uczucie wirowania (zawroty głowy pochodzenia błędnikowego)
• uczucie mrowienia lub drętwienia rąk lub stóp (parestezja)
• zaburzenia widzenia
• szum uszny (wrażenie słyszenia dźwięków)
• kaszel
• skrócenie oddechu (duszność)
• zaburzenia żołądkowo - jelitowe
• reakcje alergiczne
• kurcze mięśni
• uczucie osłabienia

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u mniejniż 1 na 100 pacjentów):

• zaburzenia nastroju
• zaburzenia snu
• suchość błony śluzowej jamy ustnej
• nasilony świąd lub ciężkie wysypki
• tworzenie się skupisk pęcherzy na skórze
• zaburzenia czynności nerek
• impotencja
• pocenie się
• zwiększenie liczby eozynofilów
• senność
• omdlenia
• kołatanie serca
• tachykardia
• zapalenie naczyń krwionośnych
• reakcje nadwrażliwości na światło
• ból stawów
• ból mięśni
• ból w klatce piersiowej
• złe samopoczucie
• obrzęk obwodowy
• gorączka
• upadki
• nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych: nadmierne stężenie potasu we krwi, małe stężenie sodu, w przypadku pacjentów z cukrzycą, zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u mniejniż 1 na 1000 pacjentów):

• nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych: nadmierna aktywności enzymów wątrobowych, duże stężenie bilirubiny w surowicy
• zaostrzenie łuszczycy

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u mniejniż 1 na 10 000 pacjentów):

• dezorientacja
• eozynofilowe zapalenie płuc
• zapalenie błony śluzowej nosa (obrzęk lub wyciek z nosa)
• ostra niewydolność nerek
• zmiany obrazu krwi, takie jak zmniejszenie liczby krwinek białych i krwinek czerwonych, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie liczby płytek krwi

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Prenessa należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Prestarium należy zachować szczególną ostrożność w przypadku pacjentów:

• stenoza aorty (zwężenie głównego naczynia krwionośnego prowadzącego z serca), powiększenie mięśnia sercowego lub pojawiające się zaburzenia dotyczące zastawek serca
• zwężenie tętnicy zaopatrującej nerkę w krew (zwężenie tętnicy nerkowej)
• cukrzyca
• choroby nerek, wątroby lub serca
• pacjent poddawany jest hemodializie lub pacjentowi niedawno przeszczepiono nerkę
• u pacjenta stwierdzono kolagenozę (chorobę tkanki łącznej)
• dieta ubogosolna
• przyjmowanie litu, leku stosowanego w leczeniu manii lub depresji
• przyjmowanie suplementów z potasem lub zamiennikami soli kuchennej zawierające potas
• przyjmowanie którykolwiek z poniższych leków, stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi: antagonistę receptora angiotensyny II (AIIRA), nazywanego również sartanem np. walsartan, telmisartan, irbesartan, aliskiren
• u pacjenta rasy czarnej istnieje większe ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego a lek ten może być mniej skuteczny w obniżaniu ciśnienia tętniczego niż u pacjentów innych ras.
• przyjmowanie którykolwiek z następujących leków, zwiększa się ryzyko obrzęku naczynioruchowego: racekadortyl (stosowany w leczeniu biegunki); syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki należące do tzw. inhibitorów mTOR (stosowanych w zapobieganiu odrzuceniu przeszczepionego narządui leczeniu raka); wildagliptyna (lek stosowany w leczeniu cukrzycy)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić sie lekarza lub farmacuty przed zastosowaniem tego leku.

Należy poinformować lekarza jeśli pajentka podejrzewa że jest w ciąży. Lekarz zazwyczaj zaleci przerwanie stosowania leku Prenessa przed planowaną ciążą lub natychmiast po potwierdzeniu ciąży oraz zaleci przyjmowanie innego leku zamiast leku Prenessa. Szczególnie niezalecane jest stosowanie leku we wczesnej ciąży i nie wolno go stosować po 3 miesiącu ciąży, ponieważ stosowany w tym okresie może poważnie zaszkodzić dziecku.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Należy poinformować lekarza o karmieniu piersią lub zamiarze karmienia piersią. Nie zaleca się stosowania leku Prenessa podczas karmienia piersią, zwłaszcza w przypadku karmienia piersią noworodka lub wcześniaka. Lekarz może zalecić stosowanie innego leku.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Pacjent nie powienien przyjmować leku Prenessa razem z:

• lekami stosowanymi w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego i (lub) niewydolności serca, w tym lekami zwiększającymi ilość wydalanego moczu (leki moczopędne)
• lekami rozszerzającymi naczynia krwionośne, w tym azotanami
• lekami oszczędzającymi potas (np. triamteren, amiloryd), preparatami potasu lub zamiennikami soli zawierające potas, innymi lekami, które mogą zwiększyć poziom potasu w ciele 
• trimetoprymem i kotrimoksazolem lekami stosowanymi w zakażeniach wywołanych przez bakterie
• cyklosporyną, lekiem immunosupresyjny stosowany w zapobieganiu odrzucenia przeszczepionego narządu)
• lekami oszczędzającymi potas stosowanymi w leczeniu niewydolności serca: eplerenon i spironolaktonw dawkach od 12,5 mg do 50 mg na dobę
• lekami stosowanymi w leczeniu zaburzeń rytmu serca (prokainamid)
• lekami stosowanymi w leczeniu cukrzycy (insulina lub doustne leki przeciwcukrzycowe takie jak wildagliptyna)
• baklofenem (lek stosowany w leczeniu sztywności mięśni w chorobach takich jak stwardnienie rozsiane)
• lekami stosowanymi w dnie moczanowej (allopurynol)
• niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ, takich jak ibuprofen, diklofenak), w tym kwas acetylosalicylowy stosowany przeciwbólowo
• lekami hamującymi układ odpornościowy lub stosowanymi po przeszczepach (leki immunosupresyjne, np. cyklosporyna, takrolimus)
• estramustyną (lekiem stosowanym w leczeniu raka)
• lekami pobudzającymi niektóre części układu nerwowego, takie jak efedryna, noradrenalina lub adrenalina (sympatykomimetyki)
• lekami stosowanymi w leczeniu manii lub depresji (sole litu)
• lekami stosowanymi w chorobach psychicznych, takich jak depresja, stany lękowe, schizofrenia lub inne psychozy (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i leki przeciwpsychotyczne)
• złotem stosowanym we wstrzyknięciach w leczeniu zapalenia stawów
• lekami stosowanymi najczęściej w leczeniu biegunki (racekadotryl)
• lekami często stosowanymi w celu uniknięcia odrzucenia przeszczepionego narządu (syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus)

Picie alkoholu podczas leczenia lekiem Prenessa może powodować zawroty głowy lub uczucie „pustki” w głowie. Należy porozmawiać z lekarzem o możliwości spożywania alkoholu.

Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn do momentu poznania indywidualnej reakcji na lek Prenessa. Prenessa zwykle nie wpływa na czujność, ale u niektórych pacjentów mogą wystąpić zawroty głowy lub osłabienie związane z niskim ciśnieniem tętniczym, zwłaszcza na początku leczenia lub w przypadku stosowania z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Dlatego też zdolność do prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn może zostać zaburzona.

Jak przechowywać lek Prenessa?

Lek Prenessa należy przechowywać w:

• w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• przechowywać w temperaturze poniżej 30°C