Ramistad (Ramiprilum)

Lek Ramistad zawiera ramipryl, który jest inhibitorem enzymu konwertującego angiotensynę. Lek obniża ciśnienie tętnicze krwi oraz ułatwia sercu pompowanie krwi do organizmu. Stosowany jest w nadciśnieniu tętniczym oraz chorobach związanych z niewydolnością serca.

Jak działa lek Ramistad?

Lek Ramistad działa w następujący sposób:

• zmniejsza wytwarzanie substancji mogących podwyższać ciśnienie tętnicze
• zmniejsza napięcie i rozszerzanie naczyń krwionośnych
• ułatwia sercu pompowanie krwi w organizmie

Kiedy stosuje się lek Ramistad?

Lek Ramistad stosuje się w przypadku:

• leczenia nadciśnienia tętniczego (wysokiego ciśnienia tętniczego)
• zmniejszenia ryzyka wystąpienia zawału serca lub udaru mózgu
• zmniejszenia ryzyka lub opóźnienia pogorszenia czynności nerek (u pacjentów z cukrzycą lub bez cukrzycy)
• leczenia serca, gdy nie pompuje ono krwi w ilości wystarczającej na potrzeby organizmu (niewydolność serca)
• leczenia po zawale serca powikłanym niewydolnością serca

Jak stosować lek Ramistad?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Lek należy stosować doustnie codziennie o tej samej porze. Tabletki należy połykać w całości (nie należy ich gryźć ani rozkruszać).

Leczenie nadciśnienia tętniczego

• dawka początkowa wynosi od 1,25 mg do 2,5 mg raz na dobę
• lekarz może zwiększać dawkę do momentu uzyskania kontroli ciśnienia tętniczego
• dawka maksymalna wynosi 10 mg raz na dobę
• w przypadku stosowania leków moczopędnych lekarz może zalecić ich odstawienie lub zmniejszenie dawki

Zmniejszenie ryzyka wystąpienia zawału serca lub udaru mózgu

• dawka początkowa wynosi 2,5 mg raz na dobę
• zwykle stosowana dawka podtrzymująca wynosi 10 mg raz na dobę

Leczenie w celu zmniejszenia ryzyka lub opóźnienia pogorszenia czynności nerek

• dawka początkowa wynosi od 1,25 mg do 2,5 mg raz na dobę
• dawka podtrzymująca wynosi 5 mg lub 10 mg raz na dobę

Leczenie niewydolności serca

• dawka początkowa wynosi 1,25 mg raz na dobę
• dawka maksymalna wynosi 10 mg na dobę, podawana w dwóch dawkach podzielonych 

Leczenie po zawale serca

• dawka początkowa wynosi od 1,25 mg raz na dobę do 2,5 mg dwa razy raz na dobę
• dawka podtrzymująca wynosi 10 mg na dobę, podawana w dwóch dawkach podzielonych

Pacjenci w podeszłym wieku

Lekarz zaleci mniejszą dawkę początkową i powoli będzie ją dostosowywać.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

Należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do oddziału pomocy doraźnej w szpitalu.

Pominięcie zastosowania leku

Należy przyjąć kolejną dawkę leku o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

​​​​​​Kiedy nie stosować leku Ramistad?

Leku Ramistad nie należy przyjmować, gdy pacjent:

• ma uczulenie na ramipryl, inny lek z grupy inhibitorów enzymu konwertującego angiotensynę (ACE) lub którąkolwiek z substancji pomocniczych
• miał kiedykolwiek obrzęk naczynioruchowy objawiający się świądem, pokrzywką, czerwonymi plamami na rękach, stopach i gardle, obrzękiem języka i gardła, obrzękami w okolicy oczu i ust, trudnościami w połykaniu i oddychaniu
• ma wykonywane dializy lub inny typ filtracji krwi
• ma stwierdzone choroby nerek związane ze zmniejszonym dopływem krwi do nerek (zwężenie tętnicy nerkowej)
• jest w drugim lub trzecim trymestrze ciąży
• ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony aliskirenem (lek obniżający ciśnienie)
• stosuje sakubitryl z walsartanem (lek stosowany w leczeniu przewlekłej niewydolności serca u dorosłych), ponieważ zwiększa to ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego (obrzęk tkanek w obrębie gardła)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Ramistad może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Ramistad i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którekolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych.

• objawy ciężkiej reakcji alergicznej: obrzęk twarzy, warg lub gardła, utrudniający połykanie lub oddychanie, świąd i wysypka
• ciężkie reakcje skórne, w tym wysypka, owrzodzenie jamy ustnej, pogorszenie wcześniej istniejących chorób skóry, zaczerwienienie, pęcherze bądź odwarstwienie skóry (zespół Stevensa - Johnsona, toksyczne martwicze oddzielenie się naskórka, rumień wielopostaciowy)
• przyspieszona czynność serca, nierówne lub mocne bicie serca (kołatanie serca), ból w klatce piersiowej, uczucie ucisku w klatce piersiowej, zawał serca, udar mózgu
• zaburzenia dotyczące płuc: duszność lub kaszel
• zaburzenia krwi lub szpiku kostnego w postaci: łatwego powstawania siniaków, przedłużonego czasu krwawienia, nietypowych krwawień (w tym z dziąseł), purpurowych plamek na skórze lub częstszych zakażeń, bólu gardła i gorączki, zmęczenia, osłabienia, zawrotów głowy, bladości skóry
• silny ból w nadbrzuszu promieniujący do pleców, mogący być objawem zapalenia trzustki
• objawy zapalenia lub uszkodzenia wątroby, takie jak: gorączka, dreszcze, zmęczenie, utrata apetytu, ból brzucha, nudności, zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka)

Inne działania niepożądane:

Często (dotyczą nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• ból głowy lub uczucie zmęczenia
• zawroty głowy, głównie na początku leczenia lub po zwiększeniu dawki
• omdlenia, niedociśnienie tętnicze zwłaszcza podczas szybkiego wstawania lub siadania
• suchy, męczący kaszel, zapalenie zatok lub oskrzeli, duszność
• ból brzucha, niestrawność, biegunka, nudności, wymioty
• wysypka z uniesionymi obszarami skóry lub bez
• ból w klatce piersiowej
• kurcze lub ból mięśni
• zwiększone stężenie potasu we krwi

Niezbyt często (dotyczą nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):

• zaburzenia równowagi (zawroty głowy pochodzenia błędnikowego)
• świąd i zaburzenia czucia: drętwienie, mrowienie, kłucie, pieczenie, cierpnięcie (parestezje)
• utrata lub zaburzenia smaku
• zaburzenia snu
• depresja, niepokój, nerwowość lub niepokój ruchowy
• niedrożność nosa, trudności w oddychaniu, nasilenie astmy
• obrzęk naczynioruchowy jelit, objawiający się bólami brzucha, wymiotami, biegunką
• zgaga, zaparcie, suchość śluzówki jamy ustnej
• zwiększone wydalanie moczu
• nasilone pocenie się
• utrata lub zmniejszenie apetytu
• objawy gromadzenia się wody w organizmie, takie jak przyspieszona lub nieregularna czynność serca, obrzęki rąk i nóg
• uderzenia gorąca
• niewyraźne widzenie
• bóle stawów
• gorączka
• impotencja, zmniejszenie popędu płciowego u kobiet i mężczyzn
• zwiększenie liczby białych krwinek (eozynofilia)
• zaburzenia czynności wątroby, trzustki lub nerek

Rzadko (dotyczą nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):

• uczucie rozkojarzenia, splątanie
• zaczerwienienie i obrzęk języka
• ciężkie złuszczanie się skóry, swędząca, guzkowa wysypka
• choroby paznokci w postaci rozluźnienia lub oddzielenia paznokcia od łożyska
• wysypka skórna lub powstawanie siniaków
• plamy na skórze i ziębnięcie kończyn
• zaczerwienienie, świąd, obrzęk lub łzawienie oczu
• zaburzenia słuchu, dzwonienie w uszach
• osłabienie
• zmniejszenie liczby krwinek czerwonych, krwinek białych lub płytek krwi albo stężenia hemoglobiny

Bardzo rzadko (dotyczą nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów):

• nadwrażliwość na światło słoneczne

Częstość nieznana (nie można określić częstości na podstawie dostępnych danych):

• trudności w koncentracji
• obrzęk jamy ustnej
• zbyt mała liczba krwinek
• zmniejszenie stężenia sodu
• zmiana koloru palców po oziębnięciu oraz mrowienie lub ból po rozgrzaniu (objaw Raynauda)
• powiększenie piersi u mężczyzn
• spowolnione lub zaburzone reakcje
• uczucie pieczenia
• zaburzenia węchu
• wypadanie włosów
• stężony mocz o ciemnym zabarwieniu, nudności lub wymioty, kurcze mięśni, uczucie splątania i napady drgawkowe, które mogą być wynikiem nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (wazopresyny)

Przed zastosowaniem leku Ramistad należy omówić to z lekarzem, gdy u pacjenta występują: 

• choroby serca, wątroby lub nerek
• utrata znacznej ilości elektrolitów lub płynów w wyniku wymiotów, biegunki, zwiększonej potliwości, diety małosolnej, stosowania leków moczopędnych, dializoterapii
• zaplanowane leczenie odczulające na jad pszczeli lub os
• zaplanowane znieczulenie przed zabiegiem stomatologicznym lub operacyjnym
• duże stężenie potasu we krwi
• stosowanie leków obniżających poziom sodu we krwi lub objawy niskiego stężenia sodu we krwi
• przyjmowanie niektórych leków przeciwbiegunkowych (racekadotryl), zapobiegających odrzucaniu przeszczepu (ewerolimus, syrolimus), przeciwnowotworowych (temsyrolimus), przeciwcukrzycowych (wildagliptyna)
• kolagenoza w postaci twardziny lub tocznia rumieniowatego układowego
• stosowanie innych leków przeciwnadciśnieniowych z grupy antagonistów receptora angiotensyny II (walsartan, telmisartan, irbesartan) lub aliskirenu

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku Ramistad w pierwszym trymestrze ciąży. Stosowanie leku w drugim i trzecim trymestrze ciąży jest bezwzględnie przeciwwskazane. Przed planowaną ciążą należy zmienić terapię na odpowiednie alternatywne leczenie.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku Ramistad nie należy stosować podczas karmienia piersią.

Należy zawsze poinformować swojego lekarza lub farmaceutę, jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane. 

Działanie leku Ramistad może być osłabione przez:

• niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak ibuprofen, indometacyna, kwas acetylosalicylowy
• leki stosowane w leczeniu niskiego ciśnienia tętniczego, wstrząsu, niewydolności serca, astmy lub alergii, takie jak efedryna, noradrenalina, adrenalina

Zwiększone ryzyko działań niepożądanych może wystąpić w przypadku jednoczesnego stosowania leku Ramistad z:

• niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, takimi jak ibuprofen, indometacyna, kwas acetylosalicylowy
• lekami stosowanymi w leczeniu nowotworów (chemioterapia)
• lekami zapobiegającymi odrzuceniu przeszczepionego narządu, takimi jak cyklosporyna
• lekami moczopędnymi, takimi jak furosemid
• lekami zwiększającymi stężenie potasu we krwi, takimi jak spironolakton, triamteren, amiloryd, sole potasu, heparyna
• steroidowymi lekami przeciwzapalnymi, takimi jak prednizolon
• lekami stosowanymi w celu zmniejszenia stężenia kwasu moczowego we krwi, takimi jak allopurynol
• lekami stosowanymi w zaburzeniach rytmu serca, takimi jak prokainamid
• inhibitorami mTOR stosowanymi w leczeniu raka lub zapobieganiu odrzucenia przeszczepów, takimi jak temsyrolimus, ewerolimus, sirolimus
• lekami stosowanymi w leczeniu cukrzycy typu II, takimi jak wildagliptyna
• suplementami potasu, lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas i innymi lekami zwiększającymi stężenie potasu we krwi, takimi jak trimetoprym i kotrimoksazol (stosowane w zakażeniach bakteryjnych), cyklosporyna (lek immunosupresyjny) i heparyna (lek przeciwzakrzepowy)

Lek Ramistad może wpływać na działanie innych leków, takich jak:

• leki przeciwcukrzycowe doustne i insulina
• lit (stosowany w chorobach psychicznych)
• antagoniści receptora angiotensyny II i aliskiren (leki obniżające ciśnienie krwi)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Równoczesne stosowanie leku Ramistad i spożywanie alkoholu może spowodować zawroty głowy i uczucie oszołomienia. Leki obniżające ciśnienie i alkohol mogą wzajemnie nasilać swoje działanie.

Jeżeli podczas stosowania leku wystąpią zawroty głowy, nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych ani obsługiwać maszyn.

Jak przechowywać lek Ramistad?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25^oC