Relanium roztwór do wstrzykiwań (Diazepamum)

Jak działa lek Relanium?

Lek Relanium ma działanie przeciwlękowe, uspokajające, nasenne oraz przeciwdrgawkowe. Zmniejsza również napięcie mięśni szkieletowych.

Kiedy stosuje się lek Relanium?

Lek Relanium w postaci roztworu do wstrzykiwań stosuje się dożylnie lub domięśniowo w stanach nagłych:

• w ostrych stanach lękowych lub pobudzeniu, delirium tremens (zwany majaczeniem alkoholowym, może zagrażać życiu)
• w ostrych stanach, które charakteryzują się zwiększonym napięciem mięśniowym, w tym w tężcu
• w ostrych stanach drgawkowych występujących podczas napadu padaczki, wysokiej gorączki (drgawki gorączkowe) lub w przebiegu zatruć
• w przygotowaniu pacjenta (premedykacji) przed różnymi zabiegami, np. przed operacją, endoskopią

Jak stosować lek Relanium?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.

Zasady stosowania leku:

• lek Relanium w postaci roztworu do wstrzykiwań podaje personel medyczny
• lek stosuje się dożylnie lub domięśniowo
• lekarz określi dawkowanie leku oraz czas trwania leczenia indywidualnie dla każdego pacjenta; należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza
• pacjent powinien pozostawać pod nadzorem lekarza co najmniej godzinę od podania leku
• w domu pacjentowi powinna zawsze towarzyszyć odpowiedzialna osoba dorosła; należy przebywać z pacjentem do momentu ustąpienia objawów

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

Lek jest podawany wyłącznie przez fachowy personel medyczny, dlatego jest mało prawdopodobne, aby pacjent otrzymał więcej leku niż powinien. Po przedawkowaniu diazepamu mogą wystąpić objawy, takie jak: senność, stany splątania (zaburzenia świadomości, dezorientacja, lęk) i letarg (bardzo głęboki sen). W cięższych przypadkach może również wystąpić niezborność ruchów, obniżenie ciśnienia krwi, poważne trudności z oddychaniem, śpiączka i zgon (bardzo rzadko).

Jeśli pacjent ma wrażenie, że otrzymał większą dawkę leku niż zalecana, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza, który zastosuje odpowiednie leczenie.

Przerwanie stosowania leku

Po zaprzestaniu stosowania leku Relanium mogą wystąpić objawy tzw. zespołu odstawiennego, jednak jego wystąpienie jest mało prawdopodobne, ponieważ lek stosuje się w stanach nagłych.

Do objawów zespołu należą:

• bóle głowy i mięśni
• stany lękowe
• napięcie
• niepokój ruchowy
• stan splątania
• drażliwość

 W ciężkich przypadkach mogą wystąpić:

• utrata poczucia rzeczywistości lub własnej realności
• drętwienie i mrowienie kończyn
• zwiększona wrażliwość na światło, hałas i dotyk
• omamy
• drgawki

Lekarz odpowiednio dobierze dawkę leku i czas leczenia, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia tych objawów.

Kiedy nie stosować leku Relanium?

Leku Relanium nie należy stosować w następujących przypadkach:

• uczulenie na diazepam (lub inne benzodiazepiny) lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• miastenia
• ciężka niewydolność oddechowa, depresja oddechowa
• zespół bezdechu sennego
• ciężka niewydolność wątroby
• występowanie fobii lub natręctw
• przewlekłe psychozy
• u noworodków i wcześniaków

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Relanium może wywoływać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Po wstrzyknięciu dożylnym leku mogą wystąpić:

• reakcje miejscowe (ból, zaczerwienienie) oraz zakrzepowe zapalenie żył i zakrzepica żylna
• bezdech lub obniżenie ciśnienia krwi (w rzadkich przypadkach)
• bardzo poważne zaburzenia krążenia i oddychania (rzadko, po zbyt szybkim wstrzyknięciu)

Po wstrzyknięciu domięśniowym leku mogą wystąpić:

• bolesność w miejscu podania (stosunkowo często)
• rumień w miejscu wstrzyknięcia

Inne działania niepożądane:

Mogą wystąpić:

• uczucie zmęczenia
• senność
• osłabienie mięśni

Rzadko (u 1 do 10 osób na 10 000):

• splątanie
• osłabienie reakcji emocjonalnych
• obniżenie poziomu czuwania
• niezborność ruchów
• drżenia
• niepamięć następcza
• depresja
• podwójne lub niewyraźne widzenie
• zaburzenia mowy lub niewyraźna mowa
• zaburzenia ze strony układu pokarmowego, nudności, suchość w ustach lub nadmierne wydzielanie śliny, zaparcia, zwiększenie łaknienia
• ból głowy, zawroty głowy
• spadek ciśnienia krwi
• zmiany częstości tętna
• depresja krążeniowa (znaczne spowolnienie akcji serca)
• zmiany w obrazie krwi (widoczne w tzw. badaniu morfologii)
• nietrzymanie lub zatrzymanie moczu
• zwiększenie bądź zmniejszenie popędu płciowego
• skórne odczyny uczuleniowe

Bardzo rzadko (u mniej niż 1 osoby na 10 000):

• zwiększenie aktywności pewnych enzymów (transaminaz i fosfatazy zasadowej)
• żółtaczka
• przypadki zatrzymania czynności serca

Szczególnie u dzieci oraz pacjentów w podeszłym wieku mogą wystąpić:

• reakcje paradoksalne (niepokój, pobudzenie, omamy, zmiany w zachowaniu, agresywność, koszmary senne, psychozy)

U pacjentów w podeszłym wieku oraz osłabionych mogą wystąpić nasilone działania niepożądane.

Po zastosowaniu diazepamu może ujawnić się utajona depresja.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Relanium należy omówić to z lekarzem:

• podeszły wiek
• niewydolność wątroby
• przewlekła niewydolność płuc
• uszkodzenia mózgu będące wynikiem np. urazu, miażdżycy naczyń krwionośnych, udaru
• stan ciężki pacjenta, zwłaszcza z problemami z sercem i oddychaniem
• przewlekła niewydolność oddechowa
• uzależnienie od leków lub alkoholu
• okres żałoby
• depresja

Stosowanie leku Relanium powinno trwać możliwie krótko. Nie należy stosować leku długotrwale, ponieważ może zwiększyć się ryzyko uzależnienia.

Lek Relanium zawiera alkohol benzylowy, etanol, sodu benzoesan, glikol propylenowy oraz sód.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku Relanium w okresie ciąży, szczególnie w I i III trymestrze. Zastosowanie leku Relanium w okresie ciąży jest dopuszczalne jedynie wtedy, gdy lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku Relanium w okresie karmienia piersią, chyba że lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Szczególnie należy powiedzieć lekarzowi o następujących lekach, gdyż z lekiem Relanium mogą wzajemnie wpływać na swoje działanie:

• silne leki przeciwbólowe (opioidowe leki przeciwbólowe, np. morfina, buprenorfina)
• leki stosowane w zaburzeniach psychicznych (np. haloperydol)
• leki stosowane w leczeniu depresji (fluoksetyna, fluwoksamina)
• leki uspokajające, leki przeciwlękowe i nasenne
• leki przeciwdrgawkowe (np. fenobarbital)
• leki znieczulające oraz niektóre leki stosowane w leczeniu alergii (mające działanie uspokajające)
• cymetydyna
• omeprazol
• fenytoina i kwas walproinowy
• ryfampicyna

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Alkohol nasila działanie uspokajające diazepamu. Nie wolno pić alkoholu podczas stosowania leku Relanium.

Po zastosowaniu leku mogą wystąpić uspokojenie, zaburzenia koncentracji i inne działania niepożądane, które mogą wpływać niekorzystnie na wykonywanie czynności wymagających wzmożonej uwagi. Nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn przez minimum 24 godziny od podania leku Relanium.

Jak przechowywać lek Relanium?

Przechowywanie:

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• przechowywać w temperaturze poniżej 25°C
• nie zamrażać
• przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem