Renagel (Sevelameri hydrochloridum)

Jak działa lek Renagel?

Substancja czynna leku Renagel ma zdolność wiązania fosforanów z pożywienia w przewodzie pokarmowym, dzięki czemu przyczynia się do zmniejszenia stężenia fosforanów w surowicy krwi.

Kiedy stosuje się lek Renagel?

Lek Renagel stosuje się u pacjentów z niewydolnością nerek leczonych hemodializami lub dializami otrzewnowymi, którzy mają zaburzone stężenie fosforanów we krwi.

U osób dorosłych z niewydolnością nerek poddawanych hemodializą lub dializą otrzewnowym nie potrafią utrzymać prawidłowego poziomu fosforanów we krwi. Skutkuje to zwiększeniem ilości fosforanów we krwi (tak zwana hiperfosfatemia). Taki wysoki poziom może prowadzić do powstawania w organizmie złogów określanych jako zwapnienie. Takie złogi mogą usztywniać naczynia krwionośne i utrudniać krążenie krwi w organizmie pacjenta. Zwiększone stężenie fosforanów może również prowadzić do świądu skóry, zaczerwienia oczu, bólu kości i złamań.

Reangel może być stosowany w połączeniu z preparatami bogatymi w wapń lub witaminę D, aby zapobiec rozwojowi nerkopochodnych chorób kości.

Jak stosować lek Renagel?

Lek należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.

Lekarz prowadzący ustali docelową dawkę leku na podstawie stężeń fosforanów we krwi.

Zalecana dawka początkowa leku Renagel dla osób dorosłych i osób w podeszłym wieku (powyżej 65 roku życia) wynosi od 2 do 4 tabletek podczas posiłku, trzy razy na dobę.

Na początku lekarz będzie chciał kontrolować stężenie fosforanów we krwi pacjenta co 2-3 tygodnie i ewentualnie korygować dawkę leku, dostosowując ją do wyników z badań krwi (od 1 do 10 tabletek zawierających 400 mg na posiłek), aby uzyskać właściwie stężenie fosforanów.

Tabletki należy połykać w całości. Nie wolno ich rozgryzać, żuć, dzielić ani kruszyć.

Pacjenci powinni przestrzegać diety w trakcie stosowania leku Renagel.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Renagel

Należy skontaktować się z lekarzem.

Pominięcie dawki leku Renagel

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia zapomnianej dawki. Należy przyjąć kolejną dawkę leku Renagel o zwykłej porze wraz z posiłkiem.

Kiedy nie stosować leku Renagel?

• jeżeli pacjent ma niskie stężenie fosforanów we krwi (lekarz zleci odpowiednie badania)
• jeżeli pacjent ma niedrożność jelit
• jeżeli pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą leku Renagel

Jak każdy lek, lek Renagel może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Bardzo rzadkie przypadki zablokowania jelit może poprzedzać zaparcie. To ważne, aby wiedział o tym lekarz lub farmaceuta przed wydaniem bądź przepisaniem leku Renagel.

U pacjentów przyjmujących lek Reangel zaobserwowano następujące objawy:

Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób):

• nudności
• wymioty

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób):

• biegunka
• niestrawność
• ból brzucha
• zaparcia
• wzdęcia

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób):

• zwiększona kwasowość krwi

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 000 osób):

• reakcje nadwrażliwości

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• świąd
• wysypka
• ból brzucha
• wolny pasaż jelitowy
• zapalenia małych kieszonek (uchyłków) jelita grubego
• zablokowanie jelita (objawy obejmujące: silne wzdęcia, ból brzucha, obrzęk lub skurcze, ciężkie zaparcia)
• przerwanie ściany jelita (objawy obejmują: silny ból brzucha, dreszcze, gorączka, nudności, wymioty lub tkliwość brzucha)
• ciężkie zapalenie jelita grubego (objawy obejmują: silny ból brzucha, zaburzenia żołądka lub jelit lub krew w kale - krwawienie z przewodu pokarmowego oraz złogów kryształów w jelicie

Przed rozpoczęciem stosowania leku Renagel należy omówić to z lekarzem:

• pacjent nie jest poddawany dializie
• pacjent ma problemy z połykaniem
• pacjent ma zaburzenia motoryki (ruchliwości) żołądka i jelit
• pacjent ma objawy opóźnionego opróżniania zawartości żołądka, takie jak uczucie sytości, nudności i (lub) wymioty
• pacjent ma długotrwałe biegunki lub bóle brzucha (objawy czynnej zapalnej choroby jelit)
• pacjent poddany był rozległej operacji chirurgicznej żołądka lub jelit

Pacjent powinien poinformować lekarza, jeżeli w okresie przyjmowania leku spostrzeże u siebie:

• silne bóle brzucha, żołądka lub zaburzenia jelitowe
• krew w stolcu (krwawienia żołądkowo-jelitowe)

Takie objawy mogą zwiastować ciężką chorobę zapalną jelit spowodowana odkładaniem się kryształów sewelameru w jelitach. W takiej sytuacji pacjent winien skontaktować się z lekarzem i poinformować go o zaistniałym fakcie.

Dodatkowe leczenie:

Z powodu choroby nerek lub leczenia dializą może:

• pojawić się wysokie lub niskie stężenie wapnia we krwi, ponieważ lek Renagel nie zawiera wapnia, lekarz może dodatkowo zalecić leki zawierające wapń
• wystąpić niski poziom witaminy D we krwi i lekarz może zalecić kontrolne badania poziomu witaminy D w organizmie i w razie potrzeby zalecić dodatkową suplementację. Jeśli pacjent nie przyjmuje preparatów mulitiwitaminowych może także dojść do zmniejszonego poziomu witamin A, E, K i kwasu foliowego we krwi. Lekarz może także zalecić kontrole stężeń tych witamin, a także dodatkową suplementację.

Zmiana leczenia

W razie zmiany innego leku wiążącego fosforany na lek Renagel lekarz może doradzić dokładniejsze kontrolowanie stężenia wodorowęglanów we krwi, ponieważ lek Renagel może je zmniejszać.

Dodatkowa uwaga dla pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej:

U pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej może dojść do zapalenia otrzewnej (zakażenie płynu w jamie brzusznej). Ryzyko to można zmniejszyć dzięki dokładnemu przestrzeganiu technik sterylności podczas zmiany worków do dializy. Jeśli u pacjenta pojawią się nowe objawy w postaci zaburzeń żołądkowych, obrzęku brzucha, bólu brzucha, bolesności lub twardości brzucha, zaparcia, gorączki, dreszczy, nudności lub wymiotów należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.

Pacjent powinien ściślej monitorować stężenie witamin A, D, E, K i kwasu foliowego, aby zminimalizować ryzyko niedoboru tych witamin.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania leku Reangel u kobiet w ciąży, z tego powodu może on być zastosowany w razie wyższej konieczności.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Nie ma badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania tego leku u kobiet karmiących, dlatego może on być zastosowany tylko w razie wyższej konieczności.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza akie leki na receptę, bez recepty oraz produkty ziołowe są już stosowane bądź planuje przyjmować pacjent.

Lek Renagel nie powinien być stosowany łącznie z ciprofloksacyną (antybiotyk)

W przypadku stosowania w jednym czasie leku Renagel z innymi lekami, stosowanymi z powodu problemów z rytmem serca lub padaczką należy skonsultować to z lekarzem.

Lek Renagel może przyczyniać się do osłabienia działania leków takich jak, cyklosporyna, mykofenolan mofetylu i takrolimus (leki stosowane po przeszczepach)

U pacjentów przyjmujących lewotyroksynę (hormon tarczycy) i Renagel bardzo rzadko mogą powodować podwyższone stężenie hormonu stymulującego czynność tarczycy (TSH - substancja występują we krwi, która pomaga kontrolować procesy chemiczne zachodzące w organizmie). Lekarz może zlecić badanie poziomu TSH we krwi.

Pacjenci przyjmujący omeprazol, pantoprazol lub lansoprazol w leczeniu zgagi, choroby refluksowej przełyku lub choroby wrzodowej żołądka winni o tym fakcie poinformować lekarza.

Lekarz powinien na bieżąco kontrolować interakcje między lekiem Renagel a innymi lekami.

W przypadku gdy lek Reangel stosowany jest przez pacjenta w tym samym czasie co inny lek, lekarz może zalecić stosowanie tego leku 1 godzinę przed lub 3 godziny po przyjęciu leku Renagel. Lekarz może również zlecić kontrolne badania stężenia tego leku we krwi.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Lek Renagel nie upośledza sprawności psychomotorycznej

Jak przechowywać lek Renagel?

Lek należy przechowywać:

• w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• w temperaturze poniżej 25ºC
• lek w szczelnie zamkniętym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią