Roticox (Etoricoxibum)

Jak działa lek Roticox?

Substancja czynna leku Roticox, eterokoksyb, jest inhibitorem cyklooksygenazy 2 (COX - 2). Dzięki temu zmniejsza dolegliwości bólowe oraz stany zapalne.

Kiedy stosuje się lek Roticox?

Lek Roticox wykorzystywany jest w leczeniu:

• choroby zwyrodnieniowej stawów (ChZS)
• reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS)
• zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa
• leczenia bólu i objawów stanu zapalnego stawów w ostrej fazie dny moczanowej 
• bólu związanego ze stomatologicznym zabiegiem chirurgicznym

Jak stosować lek Roticox?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Zasady stosowania leku:

• leku nie należy przyjmować w większych dawkach niż jest to zalecone
• należy stosować jak najniższą dawkę leku i nie stosować dłużej niż to konieczne
• istnieje zwiększone ryzyko występowania zawałów serca i udarów po przedłużającym się stosowaniu leku, szczególnie w dużych dawkach

Zalecane dawkowanie:

Choroba zwyrodnieniowa stawów:

• zalecana dawka to 30 mg doustnie, raz na dobę
• w razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 60 mg raz na dobę

Reumatoidalne zapalenie stawów:

• zalecana dawka to 60 mg doustnie, raz na dobę
• w razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 90 mg 

Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa:

• zalecana dawka to 60 mg doustnie, raz na dobę
• w razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 90 mg raz na dobę

Ostre zespoły bólowe

Etorykoksyb należy stosować wyłącznie w okresie występowania ostrych objawów bólowych.

Dna moczanowa:

• zalecana dawka to 120 mg doustnie, raz na dobę
• dawkę tę można stosować maksymalnie przez 8 dni w razie ostrego bólu

Ból po stomatologicznym zabiegu chirurgicznym:

• 90 mg doustnie, raz na dobę, maksymalnie do 3 dni

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

• przy łagodnej chorobie wątroby dawka maksymalna wynosi 60 mg na dobę
• przy umiarkowanych zaburzeniach czynności wątroby dawka maksymalna wynosi 30 mg na dobę

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Leku Roticox nie należy stosować u dzieci i młodzieży poniżej 16 lat.

Pacjenci w podeszłym wieku

Nie ma konieczności dostosowywania dawki leku.

Sposoby przyjmowania leku:

• lek jest przeznaczony do stosowania doustnego
• tabletki należy przyjmować raz na dobę
• lek można przyjmować z posiłkami lub niezależnie od posiłków

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

• po przyjęciu za dużej dawki leku należy natychmiast zwrócić się o pomoc medyczną

Pominięcie zastosowania leku

• należy przyjąć kolejną tabletkę w następnym dniu
• nie należy stosować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej dawki

Kiedy nie stosować leku Roticox?

Leku Roticox nie należy stosować jeżeli pacjent:

• ma uczulenie na etorykoksyb lub którąkolwiek z substancji pomocniczych, w tym na laktozę
• ma uczulenie na inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, w tym na kwas acetylosalicylowy i inhibitory COX - 2
• ma czynną chorobę wrzodową lub krwawienia z żołądka lub jelit
• ma ciężką chorobę wątroby
• ma ciężką chorobę nerek
• jest w ciąży lub karmi piersią
• ma mniej niż 16 lat
• ma choroby zapalne jelit, w tym chorobę Crohna, wrzodziejące zapalenie okrężnicy lub zapalenie okrężnicy
• ma nieleczone wysokie ciśnienie krwi
• ma rozpoznane zaburzenia serca, umiarkowaną lub ciężką niewydolność serca, dławicę piersiową (ból w klatce piersiowej)
• przebył zawał serca lub zabieg pomostowania naczyń wieńcowych (wszczepienie bajpasów)
• miał chorobę tętnic obwodowych (słabe krążenie w nogach lub stopach z powodu zwężonych lub zablokowanych tętnic)
• przebył jakikolwiek rodzaj udaru (mini udar, przemijający napad niedokrwienny)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Roticox może wywoływać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Roticox i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

• skrócenie oddechu, ból w klatce piersiowej lub pojawienie się obrzęków wokół kostek, lub zwiększenie się już istniejących
• zażółcenie skóry i oczu (żółtaczka)
• ciężki lub utrzymujący się ból żołądka lub smoliste stolce
• reakcja alergiczna objawiająca się zmianami skórnymi (owrzodzeniem lub powstawaniem pęcherzy), obrzękiem twarzy, warg, języka lub gardła, powodująca trudności w oddychaniu

Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• ból żołądka

Często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• suchy zębodół
• obrzęki stóp, nóg na skutek zatrzymania się płynów
• zawroty, bóle głowy
• kołatanie serca, nieregularne bicie serca
• zwiększone ciśnienie tętnicze krwi
• skurcz oskrzeli, świszczący oddech, duszność
• zaparcia, gazy, zapalenie błony śluzowej żołądka, zgaga, biegunka, niestrawność, dyskomfort w żołądku, nudności, wymioty, zapalenie przełyku, owrzodzenie jamy ustnej
• zmiany w wynikach badań czynności wątroby
• siniaki
• osłabienie, zmęczenie, objawy grypopodobne

Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów):

• zapalenie przewodu pokarmowego, obejmujące żołądek i jelito cienkie, "grypa żołądkowa"
• zakażenie górnych dróg oddechowych
• zakażenie dróg moczowych
• zmniejszenie liczby krwinek czerwonych
• zmniejszenie liczby krwinek białych
• zmniejszenie liczby płytek krwi
• nadwrażliwość, w tym reakcje alergiczne z pokrzywką wymagające natychmiastowej pomocy medycznej
• zwiększenie lub zmniejszenie apetytu, zwiększenie masy ciała
• lęk, depresja, osłabienie sprawności umysłowej, omamy, czyli widzenie, czucie lub słyszenie nieistniejących rzeczy
• trudności w zasypianiu lub senność
• zmiany smaku, uczucie drętwienia lub mrowienia
• niewyraźne widzenie, podrażnienie lub zaczerwienienie oczu
• szumy uszne, zawroty głowy
• migotanie przedsionków, przyspieszona czynność serca, niewydolność serca, odczucie napięcia, ucisku lub ciężaru w klatce piersiowej (dławica piersiowa), zawał serca
• uderzenia gorąca, udar, przemijający napad niedokrwienny
• znaczne zwiększenie ciśnienia krwi, zapalenie naczyń krwionośnych
• kaszel, brak tchu, krwawienie z nosa
• wzdęcia, zmiany częstości wypróżnień
• suchość w jamie ustnej, owrzodzenie żołądka, zapalenie błony śluzowej żołądka prowadzące nawet do krwawień, zespół jelita drażliwego, zapalenie trzustki
• obrzęk twarzy, wysypka, świąd lub zaczerwienienie skóry
• skurcze mięśni, ból lub sztywność mięśni
• duże stężenie potasu we krwi
• zmiany wyników badań krwi lub moczu zawiązane z czynnością nerek, ciężkie zaburzenia czynności nerek
• ból w klatce piersiowej

Rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1000 pacjentów):

• ciężkie reakcje alergiczny z obrzękiem twarzy, warg, języka, gardła, które mogą powodować trudności w oddychaniu lub połykaniu (obrzęk naczynioruchowy)
• reakcje anafilaktyczne lub rzekomo anafilaktyczne, w tym wstrząs
• dezorientacja, niepokój 
• zapalenie wątroby, niewydolność wątroby, żółtaczka (zażółcenie skóry i oczu)
• małe stężenie sodu we krwi 
• ciężkie reakcje skórne

Przed rozpoczęciem stosowania leku Roticox należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

• występujące w przeszłości krwawienia lub owrzodzenia żołądka
• odwodnienie
• obrzęki na skutek zatrzymania płynów
• występująca w przeszłości niewydolność lub choroba serca
• wysokie ciśnienie krwi
• występujące w przeszłości choroby wątroby lub nerek
• występujące równocześnie inne choroby infekcyjne
• cukrzyca, wysoki poziom cholesterolu, palenie papierosów
• planowanie ciąży
• osoby powyżej 65 lat

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeżeli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku Roticox nie wolno stosować w trakcie ciąży. Jeżeli pacjentka zajdzie w ciążę w trakcie trwania leczenia, powinna odstawić lek i skonsultować się z lekarzem.

Nie zaleca się stosowania leku Roticox u kobiet planujących ciążę.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku 

Podczas przyjmowania leku nie wolno karmić piersią, ponieważ nie wiadomo czy lek Roticox jest wydzielany do mleka kobiecego.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Lek Roticox może wchodzić w interakcje z:

• lekami rozrzedzającymi krew (przeciwzakrzepowymi), takimi jak warfaryna
• antybiotykiem ryfampicyną
• metotreksatem (lek hamujący czynność układu immunologicznego, często stosowany w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów)
• cyklosporyną lub takrolimusem, lekami stosowanymi po przeszczepieniu narządów
• litem, lekiem stosowanym w depresji
• lekami nazywanymi inhibitorami ACE i blokerami receptora angiotensyny, stosowanymi w niewydolności serca i nadciśnieniu tętniczym (enalaprylem, ramiprylem, losartanem, walsartanem), zmniejszając ich działanie
• lekami moczopędnymi, zmniejszając ich działanie, co może doprowadzić do ostrej, zwykle odwracalnej, niewydolności nerek
• digoksyną, lekiem stosowanym w niewydolności i leczeniu zaburzeń rytmu serca, zwiększając wartość jej maksymalnego stężenia we krwi
• minoksydylem, lekiem stosowanym w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego
• salbutamolem, lekiem stosowanym w astmie w postaci tabletek lub syropu
• tabletkami antykoncepcyjnymi, zwiększając ryzyko działań niepożądanych antykoncepcji, głównie żylnych incydentów zakrzepowych u kobiet z grupy ryzyka
• hormonalną terapią zastępczą, zwiększając ryzyko działań niepożądanych HTZ
• kwasem acetylosalicylowym (z wyjątkiem małej dawki stosowanej jako profilaktyka przeciwzawałowa i przeciwudarowa), zwiększając ryzyko powikłań ze strony układu pokarmowego
• innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) w dużych dawkach, nasilając ryzyko działań niepożądanych

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Lek Roticox u niektórych pacjentów może spowodować senność lub zawroty głowy. W przypadku wystąpienia takich objawów pacjent nie może prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn lub narzędzi.

Jak przechowywać lek Roticox?

• lek Roticox należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• brak specjalnych warunków przechowywania