Sotalol Aurovitas (Sotaloli hydrochloridum)

Jak działa lek Sotalol Aurovitas?

Lek Sotalol Aurovitas jako substancję czynną zawiera chlorowodorek sotalolu, należy ona do grupy leków nazywanych beta-adrenolitykami. Lek ten spowalnia czynność pracy serca, wówczas praca serca jest bardziej wydajna.

Kiedy stosować lek Sotalol Aurovitas?

Lek Sotalol Aurovitas należy stosować w celu zapobiegania nawrotom ciężkich zaburzeń rytmu serca

Jak stosować lek Sotalol Aurovitas?

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dorośli (również w podeszłym wieku)

• dawka początkowa to 80 mg raz na dobę lub w dwóch dawkach podzielonych co 12 godzin.
• lekarz zaleci stopniowe zwiększanie dawki, w zależności od potrzeb 
• zazwyczaj stosowana dawka wynosi od 160 mg do 320 mg na dobę, w dwóch lub trzech dawkach podzielonych.
• u pacjentów, u których występują zagrażające życiu zaburzenia rytmu serca, lekarz może zwiększyć dawkę do 480 mg lub 640 mg na dobę
• tabletkę należy połknąć w całości, popijając szklanką wody
• tabletki o mocy 80 mg i 160 mg można podzielić na równe dawki

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Sotalol Aurovitas

W razie zażycia zbyt wielu tabletek przez pacjenta (lub inną osobę) lub w razie zażycia jakiejkolwiek liczby tabletek przez dziecko, należy natychmiast zgłosić się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala lub skontaktować się z lekarzem. 

Pominięcie zastosowania leku Sotalol Aurovitas

W razie pominięcia dawki należy przyjąć pominiętą dawkę tak szybko, jak to możliwe, chyba że zbliża się pora przyjęcia następnej dawki. Nigdy nie należy przyjmować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Należy przyjmować kolejne dawki leku o zwykłej porze.

Przerwanie stosowania Sotalol Aurovitas

Nie wolno nagle zaprzestać przyjmowania sotalolu, ponieważ może to spowodować ciężkie zaburzenia serca, w tym zawał serca i śmierć.

Kiedy nie stosować leku Sotalol Aurovitas?

Leku Sotalol Aurovitas nie należy stosować jeśli:

• pacjent ma uczulenie na sotalol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• pacjent ma uczulenie na sulfonamidy, np. kotrimoksazol, sulfadiazynę
• pacjent ma jakiekolwiek choroby serca, inne niż te, z powodu których zalecono ten lek (nieprawidłowy rytm serca nazywany „zespołem długiego QT”, częstoskurcz torsades de pointes, blok przedsionkowo-komorowy, zespół chorego węzła zatokowego, jeśli częstość pracy serca jest mniejsza niż 50 skurczów na minutę, jeśli pacjent ma niekontrolowaną niewydolność serca, jeśli u pacjenta wystąpił wstrząs na skutek zaburzeń serca (niskie ciśnienie tętnicze, zimna skóra, słabo wyczuwalne tętno, splątanie i niepokój)
• u pacjenta występuje którakolwiek z poniższych chorób lub którekolwiek z zaburzeń: astma, lub inne trudności w oddychaniu, dławica Prinzmetala (ból w klatce piersiowej i kołatanie serca w spoczynku, zwykle podczas snu), zaburzenia krążenia (np. objaw Raynauda lub ból mięśni łydek podczas chodzenia), guz chromochłonny (łagodny guz nadnerczy), który nie jest leczony, niskie ciśnienie tętnicze (niebędące skutkiem zaburzeń rytmu serca), ciężkie choroby nerek, kwasica metaboliczna (kwaśny odczyn krwi)
• u pacjenta planowane jest podanie znieczulenia ogólnego
• pacjent przyjmuje także inne leki, aby wyrównać nieprawidłowy rytm serca, np. chinidynę, hydrochinidynę lub dyzopiramid, amiodaron, dofetylid lub ibutylid
• pacjent przyjmuje również leki stosowane w leczeniu schizofrenii i innych ciężkich zaburzeń psychicznych, np. sulpiryd, sultopryd, amisulpryd, tiorydazyna, chloropromazyna, lewomepromazyna, trifluoperazyna, cyjamemazyna, tiapryd, pimozyd, haloperydol, droperydol (tak zwane neuroleptyki)
• pacjent otrzymuje również erytromycynę we wstrzyknięciach (antybiotyk), winkaminę (stosowaną w leczeniu niektórych choroby mózgu, zwłaszcza otępienia), beprydyl (stosowany w leczeniu dławicy piersiowej), cyzapryd (stosowany w leczeniu niektórych chorób przewodu pokarmowego), difemanyl (stosowany w leczeniu wolnej czynności serca), mizolastynę (stosowaną w leczeniu kataru siennego), moksyfloksacynę (antybiotyk) lub floktafeninę (stosowaną w leczeniu bólu)
• pacjent jest w podeszłym wieku i dotyczą go wyżej wymienione przeciwwskazania

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy natychmiast powiedzieć lekarzowi, jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów:

• zaburzenia krwi (zmiana liczby krwinek białych lub krwinek czerwonych), które mogą objawiać się nietypowymi krwawieniami lub łatwym powstawaniem siniaków, gorączką lub wystąpieniem dreszczy, bólem gardła, owrzodzeniem błony śluzowej jamy ustnej lub gardła

Działania niepożądane występujące u co najmniej 1 na 100 pacjentów:

• małe stężenie cukru we krwi
• ziębnięcie rąk i (lub) stóp
• zaburzenia widzenia
• wolna czynność serca
• duszność
• świszczący oddech
• ból w klatce piersiowej
• kołatanie serca, obrzęk okolicy kostek
• nieprawidłowości w zapisie EKG (elekardiogram)
• niskie ciśnienie tętnicze
• nasilenie zaburzeń rytmu serca
• omdlenie
• niewydolność serca
• wysypka skórna
• świąd
• nasilone pocenie się
• nadwrażliwość na światło
• nudności
• wymioty
• biegunka
• niestrawność
• ból brzucha i wzdęcie
• kurcze mięśni
• ból mięśni lub stawów
• zaburzenia seksualne, w tym impotencja
• zmęczenie
• zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego
• uczucie „pustki” w głowie
• zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
• letarg
• ból głowy
• depresja
• trudności w zasypianiu
• uczucie mrowienia
• drętwienie
• niepokój

Wyjątkowo zgłaszano również zapalenie stawów i tkanki łącznej (na przykład ścięgien) z wysypką skórną. Objawy te zazwyczaj ustępują po zakończeniu leczenia. U pacjentów z łuszczycą lub chromaniem przestankowym (kurczowy ból nóg podczas chodzenia), objawy mogą się nasilić.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• wypadanie włosów
• nadmierne pocenie się
• nieprawidłowo mała liczba trombocytów we krwi, zwanych również płytkami krwi

Przed rozpoczęciem stosowania leku Sotalol Aurovitas należy to omówić z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u pacjenta występuje:

• niewydolność serca, która jest leczona
• zaburzenia rytmu serca nazywane blokiem przedsionkowo-komorowym pierwszego stopnia
• niedawno przebyty zawał serca
• zaburzenia równowagi elektrolitowej (małe stężenie potasu i magnezu we krwi)
• ciężka lub długotrwała biegunka
• częste reakcje alergiczne
• nadczynność tarczycy
• łuszczyca (czerwone, złuszczające się plamy na skórze)
• cukrzyca, leczona insuliną lub pochodnymi sulfonylomocznika, ponieważ objawy ostrzegawcze małego stężenia cukru we krwi mogą być mniej widoczne niż zwykle
• choroba nerek

Ponadto:

• należy poinformować personel medyczny lub stomatologa o przyjmowaniu sotalolu, jeśli u pacjenta planowany jest zabieg operacyjny wymagający zastosowania znieczulenia lub jeśli u pacjenta wykonywane będzie badanie radiologiczne (z zastosowaniem promieniowania rentgenowskiego)
• nigdy nie należy nagle odstawiać sotalolu
• u sportowców przyjmowanie sotalolu może powodować dodatni wynik testu antydopingowego

Sotalol może czasami nasilać zaburzenia rytmu serca lub powodować nowe zaburzenia rytmu serca.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lekarz może zalecić stosowanie sotalolu w okresie ciąży tylko, jeśli jest to bezwzględnie konieczne. Lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. 

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Nie zaleca się karmić piersią podczas stosowania leku Sotalol Aurovitas.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.  

Nie należy przyjmować leku Sotalol Aurovitas z:

• halofantryną (stosowana w leczeniu malarii)
• pentamidyną (stosowana w leczeniu zapalenia płuc)
• sparfloksacyną (antybiotyk)
• metadonem (który może być stosowany w leczeniu kaszlu, bólu i uzależnienia od heroiny)
• diltiazemem lub werapamilem (leki nazywane antagonistami wapnia, stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca)
• lekami, które mogą zwiększać ciśnienie tętnicze, takie jak inhibitory monoaminooksydazy (MAO), np. moklobemid, fenelzyna, izokarboksazyd
• chinidyną, hydrochinidyną lub dyzopiramidem (leki przeciwarytmiczne klasy Ia)
• amiodaronem, dofetylidem lub ibutylidem (leki przeciwarytmiczne klasy III)
• sulpirydem, sultoprydem, amisulprydem, tiorydazyną, chloropromazyną, lewomepromazyną, trifluoperazyną, cyjamemazyną, tiaprydem, pimozydem, haloperydolem, droperydolem (tak zwane neuroleptyki)
• erytromycyną we wstrzyknięciach (antybiotyk)
• winkaminą (stosowaną w leczeniu niektórych choroby mózgu, zwłaszcza otępienia)
• beprydylem (stosowany w leczeniu dławicy piersiowej)
• cyzaprydem (stosowany w leczeniu niektórych chorób przewodu pokarmowego)
• difemanylem (stosowany w leczeniu wolnej czynności serca)
• mizolastyną (stosowaną w leczeniu kataru siennego)
• moksyfloksacyną (antybiotyk)
• floktafeniną (stosowaną w leczeniu bólu)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Lek Sotalol Aurovitas może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jeśli podczas stosowania leku wystąpią zaburzenia widzenia lub zawroty głowy, nie wolno prowadzić pojazdów, obsługiwać maszyn ani używać narzędzi.

Jak przechowywać lek Sotalol Aurovitas?

• lek Sotalol Aurovitas należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.