Sperart (Valganciclovirum)

Jak działa lek Sperart?

Lek Sperart zawiera substancję czynną walgancyklowir, która ulega przekształceniu w organizmie do gancyklowiru. Lek zapobiega namnażaniu się wirusa i zakażaniu przez niego zdrowych komórek organizmu.

Kiedy stosuje się lek Sperart?

Zastosowanie leku Sperart:

• w leczeniu zapalenia siatkówki wywołanym przez CMV u dorosłych pacjentów z zespołem nabytego niedoboru odporności (AIDS) (zakażenie siatkówki wirusem CMV może spowodować zaburzenia widzenia, a nawet ślepotę)
• w zapobieganiu zakażeniom wywołanym przez CMV u dzieci i dorosłych niezakażonych CMV, którzy otrzymali przeszczepiony narząd miąższowy od dawcy zakażonego CMV

Jak stosować lek Sperart?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Zasady przyjmowania leku:

• nie należy kruszyć ani przełamywać tabletek
• tabletki należy połykać w całości, najlepiej w trakcie jedzenia
• jeśli pacjent przypadkowo dotknie połamaną tabletkę, należy dokładnie oczyścić ręce mydłem z wodą
• jeśli proszek pochodzący z tabletki dostanie się do oka należy dokładnie przemyć oko jałową wodą
• należy ściśle przestrzegać dawkowania zaleconego przez lekarza

Dorośli:

Zapobieganie chorobie CMV u biorców przeszczepów:

• kurację lekiem należy rozpocząć w przeciągu 10 dni po przeszczepie
• dawka zwykle stosowana to 2 tabletki raz na dobę
• leczenie należy kontynuować przez 100 dni od wykonania przeszczepu
• u pacjentów po przeszczepie nerki lekarz może zalecić przyjmowanie leku przez 200 dni

Leczenie aktywnego zapalenia siatkówki wywołanego przez CMV u pacjentów z AIDS (nazywane leczeniem początkowym):

• dawka zwykle stosowana to 2 tabletki 2 razy na dobę przez 21 dni
• lekarz może zalecić dłuższą kurację niż przez 21 dni
• dłuższe stosowanie leku zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych

Dłuższe leczenie zapobiegające nawrotowi aktywnego zapalenia u pacjentów z AIDS z cytomegalowirusowym zapaleniem siatkówki (nazywane leczeniem podtrzymującym):

• dawka zalecana to 2 tabletki raz na dobę
• dobrze jest przyjmować tabletki o stałej porze dnia
• lekarz podejmie decyzję na temat długości kuracji
• jeśli nastąpi pogorszenie stanu siatkówki w trakcie leczenia, lekarz może zalecić powtórzenie dawki początkowej lub zmianę leku na inny

Pacjenci w podeszłym wieku

Brak badań dotyczących stosowania leku u osób w podeszłym wieku.

Pacjenci z nieprawidłową czynnością nerek

Lekarz może zalecić stosowanie mniejszych dawek lub przyjmowanie leku w określone dni tygodnia.

Pacjenci z nieprawidłową czynnością wątroby

Brak badań dotyczących stosowania leku u osób z zaburzoną pracą wątroby.

Dzieci i młodzież

Zapobieganie chorobie CMV u biorców przeszczepów:

• leczenie należy rozpocząć w przeciągu 10 dni od przeszczepienia
• dawka będzie uzależniona od wielkości dziecka
• lek należy przyjmować 1 raz na dobę przez 100 dni po przeszczepie
• po przeszczepie nerki, lekarz może zalecić stosowanie leku przez 200 dni
• u dzieci, które nie mogą połykać tabletek, należy zastosować lek w postaci roztworu doustnego lub proszku

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki lub podejrzenia zastosowania większej dawki leku należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza, który wdroży odpowiednie leczenie.

Pominięcie zastosowania leku

W razie pominięcia dawki leku należy przyjąć ją jak najszybciej po przypomnieniu sobie o tym, a następną dawkę przyjąć o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku

Nie należy przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem.

Kiedy nie stosować leku Sperart?

Leku Sperart nie powinno stosować się w przypadku:

• nadwrażliwości na walgancyklowir, gancyklowir lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
• karmienia piersią

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Sperart może powodować działania niepożądane, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta. 

Należy zaprzestać stosowania leku i natychmiast udać się do szpitala, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

• wypukła, swędząca wysypka na skórze
• nagły obrzęk gardła, twarzy, warg i jamy ustnej, który może być przyczyną trudności w połykaniu lub oddychaniu
• nagły obrzęk rąk, stóp lub kostek

Ciężkie działania niepożądane:

Bardzo częste ciężkie działania niepożądane (mogące wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• mała liczba krwinek białych - z objawami zakażenia, takimi jak ból gardła, owrzodzenie jamy ustnej lub gorączka
• mała liczba krwinek czerwonych - objawy obejmują odczucie duszności lub zmęczenia, kołatanie serca lub bladość skóry

Częste ciężkie działania niepożądane (występujące rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów):

• zakażenie krwi (posocznica) - do objawów należą: gorączka, dreszcze, kołatanie serca, splątanie i bełkotliwa mowa
• mała liczba płytek krwi - do objawów należą: łatwiejsze niż zwykle krwawienie lub powstawanie siniaków, obecność krwi w moczu lub kale albo krwawienie z dziąseł
• znacznie zmniejszona liczba komórek krwi
• zapalenie trzustki - objawem jest silny ból brzucha promieniujący do pleców
• drgawki

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):

• niewydolność szpiku kostnego produkującego komórki krwi
• omamy – słyszenie lub widzenie rzeczy, które nie występują w rzeczywistości
• zaburzenia myślenia lub odczuwania, utrata kontaktu z rzeczywistością
• niewydolność nerek

Inne działania niepożądane:

Bardzo często (mogące wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• kandydoza, pleśniawki w jamie ustnej
• zakażenie górnych dróg oddechowych (np. zapalenie zatok, zapalenie migdałków)
• utrata apetytu
• ból głowy
• kaszel
• duszności
• biegunka
• nudności lub wymioty
• wyprysk
• zmęczenie
• gorączka

Często (występujące rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów):

• grypa
• zakażenie dróg moczowych 
• zakażenie skóry i tkanek położonych pod skórą
• lekka reakcja alergiczna - do objawów należy zaczerwienienie i świąd skóry
• zmniejszenie masy ciała
• uczucie depresji, niepokoju lub splątania
• trudności w zasypianiu
• osłabienie lub drętwienie rąk lub stóp, co może wpływać na zachowanie równowagi
• zmiany w odczuwaniu dotyku, mrowienie, łaskotanie, kłucie lub pieczenie
• zmiany w odczuwaniu smaku
• dreszcze
• zapalenie spojówek, ból oka lub zaburzenia widzenia
• ból ucha
• niskie ciśnienie krwi, co może spowodować zawroty głowy lub omdlenie
• trudności w połykaniu
• zaparcie, gazy, niestrawność, ból żołądka, obrzęk brzucha
• owrzodzenie jamy ustnej
• nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby i nerek
• nocne poty
• świąd, wysypka
• utrata włosów
• ból pleców, ból mięśni lub stawów, skurcze mięśni
• zawroty głowy, osłabienie lub ogólne złe samopoczucie

Niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):

• pobudzenie
• drżenie
• głuchota
• niemiarowe bicie serca
• pokrzywka, suchość skóry
• obecność krwi w moczu
• niepłodność u mężczyzn
• ból w klatce piersiowej

Podczas przyjmowania leku należy zachować szczególną ostrożność w następujących przypadkach:

• uczulenie na acyklowir, pencyklowir, walacyklowir lub famcyklowir
• u pacjenta występuje obniżona liczba krwinek białych, czerwonych lub płytek krwi
• pacjent jest w trakcie radioterapii
• pacjent jest w trakcie hemodializy
• u pacjenta występuje choroba nerek
• jeśli pacjent aktualnie przyjmuje gancyklowir w postaci kapsułek i lekarz zdecydował o zmianie leku na Sperart w postaci tabletek powlekanych

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, przed zastosowaniem tego leku powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Leku Sperart nie należy stosować u kobiet w ciąży, ponieważ może doprowadzić do uszkodzenia nienarodzonego dziecka. Przed rozpoczęciem kuracji konieczny jest kontakt z lekarzem.

Jeśli pacjentka karmi piersią lub planuje karmić piersią, przed zastosowaniem tego leku powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Jeśli lek ma być stosowany przez kobietę karmiącą piersią, należy zaprzestać karmienia piersią przed rozpoczęciem kuracji lekiem Sperart.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane. 

Zwłaszcza należy poinformować lekarza, jeśli pacjent zamierza przyjmować lek Sperart jednocześnie z:

• imipenem z cylastatyną
• zydowudyną, dydanozyną, lamiwudyną, stawudyną, tenofowirem, abakawirem, emtrycytabiną lub podobnymi lekami stosowanymi w leczeniu AIDS
• adefowirem lub innymi lekami stosowanymi w leczeniu zapalenia wątroby typu B
• probenecydem
• mykofenolanem mofetylu, cyklosporyną lub takrolimusem
• winkrystyną, winblastyną, doksorubicyną, hydroksymocznikiem lub podobnymi rodzajami leków stosowanych w leczeniu raka
• trimetoprimem, trimetoprimem z sulfonamidami i dapsonem
• pentamidyną
• flucytozyną lub amfoterycyną B 

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn jeśli po przyjęciu leku występują zawroty głowy, zmęczenie, drżenia lub uczucie splątania.

Jak przechowywać lek Sperart?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.