Stamaril (Vaccinum febris flavae vivum)

Stamaril to preparat, który zawiera żywy atenuowany wirus żółtej febry. Szczepionkę podaje się w celu uniknięcia zachorowania na tę zagrażającą życiu chorobę zakaźną.

Jak działa lek Stamaril?

W wyniku podania szczepionki dochodzi do stymulacji organizmu do produkcji przeciwciał przeciwko wirusowi żółtej febry.

Kiedy stosuje się lek Stamaril?

Szczepionkę podaje się osobom, które:

• podróżują, przejeżdżają lub mieszkają w rejonie występowania żółtej febry
• mogą zajmować się materiałem zakaźnym np. personel laboratorium
• podróżują do krajów, w których warunkiem wjazdu jest okazanie Międzynarodowego Świadectwa Szczepień

Jak stosować lek Stamaril?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą

Preparat podawany jest podskórnie lub niekiedy domięśniowo przez lekarza lub pielęgniarkę osobom dorosłym i dzieciom, które ukończyły 6 miesiąc życia.

Szczepionkę podaje się w pojedynczym wstrzyknięciu minimum 10 dni przed oczekiwanym momentem wystąpienia ochrony przed wirusem. Zakłada się, że ochrona ta wystarcza przynajmniej na 10 lat i może się utrzymywać do końca życia.

Dawka przypominająca jest wymagana, gdy:

• po pierwszej dawce nie uzyskano wystarczającej odpowiedzi
• upłynęło 10 lat od pierwszej dawki, a niektóre kraje wymagają do wjazdu aktualnego szczepienia

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Stamaril:

W wyniku omyłkowego zastosowania wyższej niż zalecanej dawki występowały działania niepożądane.

Kiedy nie stosować leku Stamaril?

Stosowanie szczepionki jest przeciwwskazane w przypadku:

• uczulenia na którykolwiek składnik preparatu
• uczulenia na jaja lub białka kurze
• ciężkiej reakcji alergicznej po poprzedniej dawce jakiejkolwiek szczepionki przeciw żółtej febrze
• dzieci, które nie ukończyły 6 miesiąca życia
• choroby lub przyjmowania leków np. kortykosteroidów lub chemioterapii osłabiających układ odpornościowy
• zakażenia wirusem HIV, które przebiega objawowo
• choroby lub resekcji grasicy
• infekcji z umiarkowaną lub wysoką gorączką, ostrej choroby, szczepienie należy przełożyć do czasu wyzdrowienia

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Stamaril może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta. 

Czasem zgłaszane były groźne działania niepożądane obejmujące reakcje alergiczne takie jak:

• wysypka, swędzenie, pokrzywka
• obrzęk twarzy, warg, języka lub innych części ciała
• trudności z połykaniem lub oddychaniem
• utrata przytomności

lub reakcje dotyczące mózgu i nerwów:

• wysoka gorączka z bólem głowy i dezorientacją
• nasilone zmęczenie
• sztywność karku
• zapalenie tkanek mózgu i nerwów
• napady drgawkowe
• zespół Guillain - Barré (utrata zdolności ruchu lub czucia w całym ciele lub jego części)

oraz inne poważne działania dotyczące narządów:

• uczucie zmęczenia, gorączka, ból głowy i mięśni, niekiedy niskie ciśnienie krwi, następnie
• ciężka choroba mięśni i wątroby, spadek liczby niektórych krwinek, powstawanie nietypowych siniaków, krwawienia, zwiększone ryzyko zakażeń, utrata prawidłowej czynności nerek i płuc

W przypadku pojawienia się któregokolwiek z powyższych objawów należy pilnie skontaktować się z lekarzem.

Działania niepożądane występujące bardzo często to:

• ból głowy
• łagodne do umiarkowanego zmęczenie lub osłabienie (astenia)
• ból lub dyskomfort w miejscu iniekcji
• ból mięśni
• gorączka (u dzieci)
• wymioty (u dzieci)

Często:

• gorączka (dorośli)
• wymioty (dorośli)
• ból stawów
• uczucie bycia chorym, nudności
• zaczerwienienie, siniak, obrzęk, powstanie twardego guzka w miejscu wstrzyknięcia

Niezbyt często:

• zawroty głowy
• bóle brzucha
• krostka w miejscu iniekcji

Rzadko:

• biegunka
• nieżyt nosa (katar, zatkany lub swędzący nos)

O nieokreślonej częstości:

• powiększenie węzłów chłonnych (limfadenopatia)
• drętwienie lub uczucie mrowienia (parestezje)
• objawy grypopodobne

Dodatkowo bardzo często u dzieci obserwuje się:

• rozdrażnienie, płacz
• utrata apetytu
• senność

Większość z tych działań miała łagodne nasilenie, występowała w ciągu 3 dni po szczepieniu i w ciągu kolejnych 3 dni ustępowała.

• osoby powyżej 60 roku życia i niemowlęta poniżej 9 miesiąca życia, to grupy podwyższonego ryzyka wystąpienia ciężkich działań niepożądanych. Stosowanie szczepionki u tych osób ogranicza się do sytuacji przebywania w krajach, w których zakażenia są powszechne
• niemowlęta w wieku 6 - 9 miesięcy, lekarz decyduje o podaniu preparatu w wyjątkowych przypadkach
• bezobjawowe zakażenie wirusem HIV
• zaburzenia krzepnięcia (hemofilia, mała liczba płytek krwi) lub stosowanie leków przeciwzakrzepowych, szczepionka może być podana wyłącznie podskórnie
• alergia na lateks, nasadka ampułko-strzykawki zawiera pochodną lateksu
• omdlenia spowodowane wstrzyknięciem

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Nie zaleca się podawania preparatu kobietom w ciąży, chyba że lekarz uzna, że jest to bezwzględnie konieczne.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Kobiety karmiące piersią nie powinny być szczepione preparatem Stamaril, chyba że sytuacja tego wymaga np. w przypadku wybuchu epidemii. Lekarz powinien najpierw ocenić stosunek potencjalnego ryzyka dla dziecka do korzyści dla matki.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane

Stamaril może być podawany jednocześnie z innymi szczepionkami przeciw:

• odrze
• durowi brzusznemu
• WZW A

Jeżeli pacjent odbył leczenie lub przyjmował leki obniżające odporność, szczepienie należy odłożyć do czasu, aż badania potwierdzą stabilizację układu immunologicznego.

Podanie preparatu może dać fałszywie dodatnie wyniki badań krwi dla chorób takich jak gorączka denga lub japońskie zapalenie mózgu.

lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych dotyczących możliwej interakcji między szczepionką a alkoholem.

Brak badań dotyczących wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn.

Jak przechowywać lek Stamaril?

Szczepionkę należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w lodówce w temperaturze 2 - 8°C.