Staveran (Verapamili hydrochloridum)

Jak działa lek Staveran?

Lek Staveran działa bezpośrednio na mięsień sercowy poprzez selektywne blokowanie kanałów wapniowych. Działanie przeciwnadciśnieniowe wynika ze zmniejszenia oporu obwodowego bez jednoczesnego zwiększenia częstości akcji serca. Działanie przeciwarytmiczne, szczególnie w przypadku występowania nadkomorowych zaburzeń rytmu serca, polega na zwalnianiu przewodzenia w węźle przedsionkowo - komorowym. W zależności od rodzaju zaburzeń rytmu następuje przywrócenie rytmu zatokowego oraz/lub normalizacja częstości skurczów komór. Lek Staveran nie powoduje zmiany prawidłowej częstości pracy serca lub tylko nieznacznie ją zmniejsza.

Kiedy stosuje się lek Staveran?

Lek Staveran stosuje się u dorosłych, dzieci i młodzieży w celu zapobiegania i/lub leczenia:

• nadciśnienia tętniczego
• choroby wieńcowej, w tym: przewlekłej stabilnej dławicy piersiowej, niestabilnej dławicy piersiowej, dławicy Prinzmetala, dławicy po zawale mięśnia sercowego bez niewydolności serca, gdy nie jest wskazane stosowanie leków beta - adrenolitycznych
• zaburzeń rytmu serca takich jak: napadowy częstoskurcz nadkomorowy, migotanie/trzepotanie przedsionków z szybkim przewodzeniem przedsionkowo - komorowym (z wyjątkiem zespołu Wolffa - Parkinsona - White’a lub zespołu Lowna - Ganonga - Levine'a)

Jak stosować lek Staveran?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.

Dawkę należy dobierać indywidualnie w zależności od stopnia nasilenia choroby.

Dawka dobowa wynosi zazwyczaj od 240 mg do 360 mg.

Podczas długookresowego stosowania leku dawka dobowa nie powinna przekraczać 480 mg, natomiast w leczeniu krótkookresowym można stosować większą dawkę leku.

Czas stosowania jest nieograniczony.

Po długiej kuracji nie wolno gwałtownie odstawiać leku, zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki.

Tabletkę należy połknąć w całości, nie ssać ani nie rozgryzać, popijając odpowiednią ilością płynu, najlepiej w trakcie lub bezpośrednio po posiłku.

Dorośli i młodzież o masie ciała powyżej 50 kg

Nadciśnienie

120 mg do 480 mg na dobę w trzech dawkach podzielonych

Choroba wieńcowa, napadowy częstoskurcz nadkomorowy, migotanie przedsionków i trzepotanie przedsionków

120 mg do 480 mg na dobę w trzech  lub czterech dawkach podzielonych

Dzieci i młodzież (tylko w zaburzeniach rytmu serca)

Wiek do 6 lat:

• 80 mg do 120 mg chlorowodorku werapamilu na dobę w dwóch lub trzech dawkach podzielonych

Wiek od 6 do 14 lat:

• 80 mg do 360 mg chlorowodorku werapamilu na dobę w dwóch, trzech lub czterech dawkach podzielonych

Zaburzenia czynności nerek

Podczas stosowania leku u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy zachować ostrożność i dokładnie monitorować stan pacjenta.

Zaburzenia czynności wątroby

U pacjentów z niewydolnością wątroby, metabolizm leku jest zaburzony w różnym stopniu, w zależności od stopnia niewydolności wątroby, co sprawia, że lek działa silniej i dłużej. Dlatego należy zachować szczególną ostrożność podczas określania dawki u pacjentów z niewydolnością wątroby i w początkowym okresie leczenia podawać małe dawki.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić do najbliższego oddziału ratunkowego.

Objawy przedawkowania to:

• niedociśnienie tętnicze
• rzadkoskurcz
• zwolnienie szybkości przewodzenia aż do bloku przedsionkowo - komorowego wysokiego stopnia i zatrzymania akcji węzła zatokowego
• hiperglikemia
• osłupienie
• kwasica metaboliczna

W wyniku przedawkowania dochodziło do zgonów.

Pominięcie zastosowania leku Staveran

Nie należy stosować dawki podwójnej w calu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Staveran

Po długim stosowaniu nie należy gwałtownie odstawiać leku. Zalecane jest stopniowe zmniejszanie dawki.

Kiedy nie stosować leku Staveran?

Leku Staveran nie należy stosować:

• jeżeli pacjent jest uczulony na substancję czynną lub pomocniczą
• we wstrząsie kardiogennym
• w bloku przedsionkowo - komorowym II lub III stopnia (z wyjątkiem pacjentów ze sprawnym stymulatorem serca)
• w zespole chorego węzła zatokowego (z wyjątkiem pacjentów ze sprawnym stymulatorem serca)
• w niewydolności serca ze zmniejszeniem frakcji wyrzutowej poniżej 35% oraz/lub ciśnieniem zaklinowania w tętnicy płucnej powyżej 20 mmHg
• w migotaniu/trzepotaniu przedsionków z obecnością dodatkowej drogi przewodzenia
• jeżeli pacjent stosuje leki blokujące receptory beta - adrenergiczne podawane dożylnie
• jeżeli pacjent stosuje iwabradynę

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Staveran może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta. 

Często (występują u mniej niż 1 na 10 osób):

• ośrodkowe zawroty głowy
• ból głowy
• rzadkoskurcz
• zaburzenie skóry z uczuciem gorąca
• niedociśnienie tętnicze
• zaparcie, nudności
• obrzęki obwodowe

Niezbyt często (występują u mniej niż 1 na 100 pacjentów):

• kołatanie serca, częstoskurcz
• ból brzucha, biegunka
• uczucie zmęczenia

Rzadko (występują u mniej niż 1 na 1000 pacjentów):

• parestezje, drżenia mięśniowe
• senność
• szumy uszne
• wymioty, uczucie suchości w jamie ustnej
• nadmierne pocenie się

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• reakcje nadwrażliwości
• zaburzenia pozapiramidowe, napady drgawkowe
• hiperkaliemia
• zaburzenia widzenia
• obwodowe zawroty głowy
• blok przedsionkowo - komorowy, niewydolność serca, zatrzymanie akcji węzła zatokowego, rzadkoskurcz zatokowy, asystolia
• skurcz oskrzeli, duszność, obrzęk płuc
• dyskomfort w jamie brzusznej, przerost dziąseł, niedrożność jelit
• obrzęk naczynioruchowy, zespół Stevensa - Johnsona, rumień wielopostaciowy, łysienie, swędzenie, świąd, plamica, wysypka plamkowo - grudkowa, pokrzywka
• ból stawów, osłabienie siły mięśni, bóle mięśni
• niewydolność nerek, częste oddawanie moczu
• zaburzenia wzwodu, mlekotok, ginekomastia
• zwiększenie stężenia prolaktyny we krwi, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, wystąpienie cech uszkodzenia komórek wątrobowych

Po jednoczesnym zastosowaniu werapamilu i kolchicyny zgłoszono jeden przypadek porażenia (niedowład czterokończynowy).

Zachować szczególną ostrożność u pacjentów:

• z ostrym zawałem mięśnia sercowego powikłanym rzadkoskurczem, znacznym niedociśnieniem tętniczym lub zaburzeniami czynności lewej komory
• z blokiem serca, blokiem przedsionkowo - komorowym I stopnia, rzadkoskurczem, asystolią
• stosujących leki przeciwarytmiczne
• stosujących leki beta - adrenolityczne
• stosujących digoksynę
• z niewydolnością serca z frakcją wyrzutową powyżej 35%
• z niedociśnieniem tętniczym
• stosujących statyny
• z zaburzeniami przewodzenia nerwowo - mięśniowego
• z zaburzeniami czynności nerek
• z zaburzeniami czynności wątroby

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeżeli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek Staveran można stosować w ciąży tylko wtedy, gdy jest to bezwzględnie konieczne.

Jeżeli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek Staveran w niewielkim procencie przenika do mleka kobiecego i nie można wykluczyć ryzyka u noworodków i niemowląt. Ze względu na możliwość wystąpienia ciężkich działań niepożądanych u karmionych piersią niemowląt, lek można stosować w czasie karmienia piersią tylko wtedy, gdy jest to istotne dla zdrowia matki.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Możliwe są interakcje werapamilu z:

• lekami alfa - adrenolitycznymi (np. prazosyna, terazosyna)
• lekami przeciwarytmicznymi (np. flekainid, chinidyna)
• lekami rozszerzającymi oskrzela (np. teofilina)
• lekami przeciwdrgawkowymi i przeciwpadaczkowymi (np. karbamazepina, fenytoina)
• lekami przeciwdepresyjnymi (np. imipramina)
• lekami przeciwcukrzycowymi (np. glibenklamid)
• lekami przeciw dnie moczanowej (np. kolchicyna)
• lekami stosowanymi w zakażeniach (np. klarytromycyna, erytromycyna, ryfampicyna)
• lekami przeciwnowotworowymi (np. doksorubicyna)
• barbituranami (np. fenobarbital)
• benzodiazepinami i innymi lekami przeciwlękowymi (np. buspiron, midazolam)
• lekami beta - adrenolitycznymi (np.l metoprolol, propranolol)
• glikozydami nasercowymi (np. digitoksyna, digoksyna)
• antagonistami receptora H₂ (np. cymetydyna)
• lekami immunomodulującymi i immunosupresyjnymi (np. cyklosporyna, ewerolimus, takrolimus)
• lekami zmniejszającymi stężenia lipidów (np. atorwastatyna, lowastatyna, symwastatyna)
• agonistami receptora serotoninowego (np. almotryptan)
• lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego z moczem (np. sulfinpyrazon)
• dabigatranem (lek stosowany w celu zapobiegania powstawania zakrzepów krwi)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Lek Staveran może zwiększać stężenie alkoholu we krwi i opóźniać jego wydalanie. Z tego powodu działanie alkoholu może być nasilone.

U niektórych pacjentów lek Staveran może wpływać na zdolność reagowania i powodować upośledzenie zdolności prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Występuje to zwłaszcza w początkowym okresie stosowania leku, w czasie zwiększania dawki, przy przechodzeniu ze stosowania innego leku i przy równoczesnym spożywaniu alkoholu. 

Jak przechowywać lek Staveran?

• lek Staveran należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem
• przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC