Tamoxifen Sandoz (Tamoxifenum)

Jak działa lek Tamoxifen Sandoz?

Lek Tamoxifen Sandoz hamuje proces podziału jądra komórkowego w komórkach posiadających receptory estrogenowe i blokuje hormonalne działanie endogenne estradiolu.

Kiedy stosuje się lek Tamoxifen Sandoz?

Lek Tamoxifen Sandoz wykorzystywany jest w leczeniu zaawansowanego raka piersi z przerzutami lub w leczeniu uzupełniającym po pierwotnej terapii raka piersi.

Jak stosować lek Tamoxifen Sandoz?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dawkowanie

• dawka zazwyczaj stosowana wynosi 20 mg - 40 mg na dobę
• dawka 20 mg jest zazwyczaj dawką skuteczną
• lekarz określi czas trwania leczenia, zazwyczaj jest ono długotrwałe
• lek należy przyjmować podczas posiłków, popijając płynem

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Tamoxifen Sandoz

W razie przyjęcia większej dawki leku niż zalecana, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza, zastosuje on leczenie objawowe.

Pominięcie zastosowania leku Tamoxifen Sandoz

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Tamoxifen Sandoz

Nie wolno przerywać stosowania leku bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.

Kiedy nie stosować leku Tamoxifen Sandoz?

Leku Tamoxifen Sandoz nie powinno się stosować w następujących przypadkach:

• uczulenie na tamoksyfen lub na którykolwiek z pozostałych składników leku
• małopłytkowowść
• leukopenia
• hiperkalcemia
• ciąża

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Tamoxifen Sandoz może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• zatrzymanie płynów
• uderzenia gorąca
• nudności
• nietypowe krwawienia z dróg rodnych
• zaburzenia miesiączkowania, zahamowanie miesiączkowania
• upławy, wysypka skórna (w tym rzadko takie reakcje, jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa - Johnsona lub pęcherzyca)
• uczucie zmęczenia

Często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów):

• przemijające zmniejszenie liczby krwinek czerwonych (niedokrwistość)
• zwiększenie stężenia wapnia we krwi (hiperkalcemia) u pacjentów z przerzutami do kości
• zwiększenie stężenia triglicerydów w surowicy
• oszołomienie, ból głowy
• zaburzenia czucia (w tym parestezje i zaburzenia smaku)
• zaburzenia widzenia (na skutek zmian w rogówce, zaćmy i retinopatii)
• incydenty niedokrwienia mózgu
• kurcze nóg
• zdarzenia zakrzepowo - zatorowe (w tym zakrzepica żył głębokich nóg, zakrzepica w drobnych naczyniach i zator tętnicy płucnej)
• wymioty, biegunka, zaparcie
• zmiany aktywności enzymów wątrobowych, stłuszczenie wątroby
• łysienie
• reakcje nadwrażliwości (w tym rzadko obrzęk naczynioruchowy)
• ból mięśni
• odczucie swędzenia sromu
• mięśniaki macicy, zmiany w obrębie błony śluzowej macicy

Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):

• zmniejszenie liczby krwinek białych (leukopenia)
• przemijające zmniejszenie liczby płytek krwi (małopłytkowość)
• udar mózgu
• śródmiąższowe zapalenie płuc
• marskość wątroby
• rak błony śluzowej macicy

Rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów):

• brak granulocytów (agranulocytoza), zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych (neutropenia)
• neuropatia oczna, zapalenie nerwu ocznego (w nielicznych przypadkach z utratą wzroku)
• zapalenie naczyń skórnych, torbiele jajników, mięsaki macicy, polipy błony śluzowej macicy
• w początkowym okresie leczenia ból kości i ból w okolicy tkanki objętej chorobą

Bardzo rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10000 pacjentów):

• ciężka neutropenia (zagrażający życiu niedobór granulocytów obojętnochłonnych) i pancytopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych, krwinek czerwonych i płytek krwi)
• znacznie zwiększone stężenie triglicerydów w surowicy (ciężka hipertriglicerydemia), czasami z zapaleniem trzustki
• zastój żółci, zapalenie wątroby, żółtaczka 
• uszkodzenie i martwica komórek wątroby
• niewydolność wątroby
• skórna postać tocznia rumieniowatego, porfiria skórna późna, nawrót objawów popromiennych

Należy niezwłocznie zgłosić lekarzowi wszystkie niepokojące objawy, które wystąpią podczas stosowania tego leku. Należy zwłaszcza zwrócić się do lekarza, jeśli wystąpi:

• krwawienie z dróg rodnych u pacjentki po menopauzie
• nieregularne krwawienia u pacjentki przed menopauzą
• upławy
• ból w okolicy miednicy
• poczucie wzmożonego ciśnienia w miednicy

Lekarz przed rozpoczęciem leczenia Tamoxifen Sandoz zleci wykonanie badania wzroku, jeśli w trakcie leczenia wzrok pacjenta pogorszy się, należy zgłosić to jak najszybciej lekarzowi.

Stosowanie leku Tamoxifen Sandoz wiąże się ze zwiększonym ryzykiem choroby zakrzepowej, pacjenci z czynnikami ryzyka powstania zakrzepicy będą pod ścisłą kontrolą lekarską.

U kobiet przed menopauzą leczenie tamoksyfenem może zahamować miesiączkowanie.

Pacjentki z zachowaną macicą powinny poddawać się badaniu ginekologicznemu w celu skontrolowania błony śluzowej macicy.

U pacjentek poddawanych zabiegowi rekonstrukcji piersi z wykorzystaniem techniki mikrochirurgicznej, tamoksyfen może zwiększyć ryzyko powikłań związanych z zaburzeniami mikrokrążenia w płacie skórnym.

Pacjentom leczonym lekiem Tamoxifen Sandoz lekarz zleci regularne kontrole morfologii krwi, czynności wątroby, stężenia wapnia i stężenia triglicerydów w surowicy.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Stosowanie leku jest przeciwwskazane w ciąży. Podczas stosowania leku oraz przez 2 miesiące po zakończeniu kuracji należy stosować skuteczną, niehormonalną metodę antykoncepcji.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek powoduje zahamowanie laktacji. Należy skonsultować z lekarzem czy pacjentka zakończy karmienie piersią czy rozpocznie leczenie tamoksyfenem po zakończonym okresie karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Lek Tamoxifen Sandoz może wchodzić w interakcje z następującymi lekami:

• lekami przeciwzakrzepowymi
• aminoglutetymidem
• lekami przeciwnowotworowymi
• ryfampicyną
• paroksetyną
• fluoksetyną
• bupropionem
• chinidyną
• cynakalcetem
• doustnymi lekami antykoncepcyjnymi

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Jeśli u pacjenta podczas stosowania luku występują zaburzenia widzenia, zmęczenie i odczucie oszołomienia należy zachować ostrożność, ponieważ może to zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

Jak przechowywać lek Tamoxifen Sandoz?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• w temperaturze poniżej 25°C, w suchym miejscu
• przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem i wilgocią