Tegretol CR (Carbamazepinum)
Lek Tegretol CR zawiera substancję czynną karbamazepinę, o działaniu przeciwdrgawkowym.
Spis treści
| Nazwa | Tegretol CR |
| Nazwa międzynarodowa | Carbamazepinum |
| Kategoria dostępności | Leki na receptę |
| Dawka |
|
| Postać | Tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu |
| Skład - substancja czynna | Karbamazepina |
| Skład - substancje pomocnicze |
Otoczka:
|
| Dostępne opakowania |
|
| Działanie / właściwości | Przeciwpadaczkowe |
| Zastosowanie |
|
| Przeciwwskazania |
|
| Ostrzeżenia i środki ostrożności |
|
| Działania niepożądane / Skutki uboczne | Bardzo często (te działania niepożądane mogą dotyczyć więcej niż 1 pacjenta na 10):
Często (te działania niepożądane mogą dotyczyć mniej niż 1 pacjenta na 10):
|
| Możliwe interakcje z |
|
| Ciąża | Lek nie powinien być stosowany w ciąży bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem. |
| Karmienie piersią | Leku nie powinno się stosować podczas karmienia piersią. |
| Dzieci | Lek może być stosowany u dzieci pod kontrolą lekarza i zgodnie z jego zaleceniami. |
| Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów | Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn jeśli podczas stosowania leu pojawiły się u pacjenta następujące objawy: uczucie senności, zawroty głowy lub zaburzenia widzenia, podwójne widzenie, brak koordynacji ruchowej. |
Działanie i właściwości
Jak działa lek Tegretol CR?
Lek Tegretol CR reguluje przewodnictwo nerwowe w komórkach nerwowych. Jego mechanizm działania powoduje, że może być stosowany nie tylko w leczeniu padaczki ale i w leczeniu zespołów maniakalnych oraz nerwobólach nerwu trójdzielnego.
Zastosowanie / wskazania
Kiedy stosuje się lek Tegretol CR?
Lek Tegretol CR wskazany jest do stoswania w leczeniu
- padaczki (napady częściowe złożone lub proste lub napady uogólnione toniczno-kloniczne)
- psychozy maniakalno-depresyjnej
- alkoholowego zespołu abstynencyjnego
- nerwobólu nerwu trójdzielnego
Dawkowanie
Jak stosować lek Tegretol CR?
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekrzem lub farmaceutą.
Zasady przyjmownia leku:
- taletki można przyjmować w trakcie posiłku, lub niezależnie od niego
- tabletki należy popić płynem
- tabletki można dzielić
- tabletki należy połknąć bez rozgryzania
- jeśi pacjent ma trudności w połykaniu, należy użyć leku w formie zawiesiny
- zamieniając lek z tabletek na zawiesinę lekarz ustali równoważną dawkę leku lecz zaleci częstsze dawkowanie
Dawkowanie:
Padaczka
- leczenie rozpoczyna się od małej dawki i następuje jej powolne zwiększanie, aż do uzyskania optymalnego działania
- lekarz może oznaczyć steżenie leku w osoczu, co ułatwi dobór właściwej dawki leku
- jeśli lek jest włączny do stosowanej terapii przeciwpadaczkowej, lekarz będzie wprowadzał lek stopniowo, możliwa będzie modyfikacja dawki leków już stosowanych
Dorośli:
- dawka początkowa wynosi 100-200 mg raz lub dwa razy na dobę, lekarz stopniowo będzie zwiększał dawkę leku
- dawka zazwyczaj stosowana to 400 mg 2-3 razy na dobę
- w niektórych przypadkach konieczne jest stosowanie dawki 1600-2000 mg
Stosowanie u dzieci:
- dzieci poniżej 6 lat powinny otrzymać lek w formie zawiesiny doustnej
- u dzieci powyżej 6 lat leczenie rozpoczyna się od dawki 100 mg na dobę i zwiększa o 100 mg w odstępach tygodniowych
- dawka podtrzymująca: 10 do 20 mg/ kg masy ciała na dobę, w dawkach podzielonych
- wiek 6-10 lat, dawka leku 400-600 mg na dobę
- wiek 11-15 lat, dawka 600-1000 mg na dobę
- wiek powyżej 15 lat 800-1200 mg na dobę jak u dorosłych pacjentów
Zespół maniakalny oraz zapobieganie nawrotom choroby afektywnej dwubiegunowej (psychozy maniakalno-depresyjnej)
- zakres dawek stosowanych to 400-1600 mg na dobę
- dawka zwykle stosowana to 400-600 mg na dobę w 2-3 dawkach podzielonych
- w leczeniu stanów ostrych maniakalnych lekarz zwiększa dawki szybko
- w profilaktyce zaburzeń dwubiegunowych zwiększanie dawki przez lekarza odbywa się wolniej
Alkoholowy zespół abstynencyjny
- dawka zazwyczaj stosowana to 200 mg 3 razy na dobę
- w poważniejszych przypadkach lekarz może zwiekszyć dawkę leku w pierwszych dniach do 400 mg 3 razy na dobę
- w początkowym okresie leczenia, lekarz może włączyć lek dodatkowy o działaiu uspokajająco-nasennym
Nerwoból nerwu trójdzielnego
- dawka początkowa to 200-400 mg zwiększana aż do ustąpienia bólu, zazwyczaj jest to 200 mg 3 lub 4 razy na dobę
- dawka maksymalna to 1200 mg na dobę
- kolejnym etapem leczenia jest zmniejszanie dawki to jak najmniejszej dawki podtrzymującej
- pacjenci w podeszłym wieku otrzymują na początku dawkę 100 mg 2 razy na dobę
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Tegretol CR
Jeśli u pacjenta wystąpią problemy z oddychaniem, szybkie i nieregularne bicie serca, utrata przytomności, omdlenie, drżenie, złe samopoczucie i (lub) wymioty należy natychmiast odstawić lek Tegretol CR i powiadomić lekarza.
Jeśli pacjent przyjął zbyt dużą dawkę leku należy zgłosić się do lekarza lub najbliższego szpitala.
Pominięcie przyjęcia leku Tegretol CR
Pominiętą dawkę leku należy przyjąć jak najszybciej, chyba że zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki, wtedy należy zastosować już kolejną dawkę o ustalonej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przeciwwskazania
Kiedy nie stosować leku Tegretol CR?
Przeciwwskazaniem do stosowania leku jest:
- uczulenie na karbamazepinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
- poważna choroba serca
- poważne choroby krwi które miały miejsce w przeszłości
- porfiria wątrobowa
- stosowanie równoczesnie z lekiem Tegretol CR leków z grupy Inhibitorów MAO
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Działania niepożądane / skutki uboczne
Jak każdy lek, lek Tegretol CR może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub upewnić się, że ktoś inny zrobił to za nas, jeśli wystąpią następujące działania niepożądane (mogą być nimi wczesne objawy ciężkiego uszkodzenia układu krwiotwórczego, wątroby, nerek lub innych narządów, które wymagają natychmiastowej interwencji lekarza):
- jeśli u pacjenta wystąpiła gorączka, ból gardła, wysypka, owrzodzenie w jamie ustnej, obrzęk węzłów chłonnych lub dochodzi do częstszych infekcji (objaw za małej liczby białych krwinek)
- jeśli pacjent odczuwa zmęczenie, bóle głowy, zawroty głowy, duszność w czasie wysiłku, jest blady, łatwiej niż zwykle pojawiają się krwawienia i siniaki, krwawienia z nosa (za mała liczba wszystkich rodzajów krwinek)
- jeśli u pacjenta wystąpiła czerwona plamista wysypka, głównie na twarzy, której może towarzyszyć zmęczenie, gorączka, nudności, utrata łaknienia (objawy tocznia rumieniowatego układowego)
- jeśli pacjent ma zażółcone białkówki oczu lub skórę (objawy zapalenia wątroby)
- jeśli mocz pacjenta ma ciemną barwę (objawy porfirii lub zapalenia wątroby)
- jeśli znacząco zmniejszyła się ilość wydalanego moczu lub pojawiła się krew w moczu pacjenta
- jeśli u pacjenta wystąpił silny ból w nadbrzuszu, wymioty, utrata łaknienia (objawy zapalenia trzustki)
- jeśli u pacjenta pojawiła się wysypka na skórze, zaczerwienienie skóry, pęcherze na wargach, powiekach lub w jamie ustnej lub łuszczenie się skóry z towarzyszącymi: gorączką, dreszczami, bólem głowy, kaszlem, bólami całego ciała (objawy ciężkich reakcji skórnych)
- jeśli pacjent ma opuchniętą twarz, oczy lub język, trudności w połykaniu, sapie, występuje u niego pokrzywka i uogólniony świąd, wysypka, bóle skurczowe brzucha, uczucie ucisku lub dyskomfortu w klatce piersiowej, trudności w oddychaniu, utrata przytomności (objawy obrzęku naczynioruchowego i ciężkich reakcji alergicznych)
- jeśli pacjent jest ospały, zdezorientowany, wystąpiły u niego drgania mięśni lub znaczne nasilenie drgawek (objawy, które mogą być związane z małym stężeniem sodu we krwi)
- jeśli pacjent ma gorączkę, nudności, wymioty, ból głowy, sztywność karku i silny światłowstręt (objawy zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych)
- jeśli u pacjenta wystąpiła sztywność mięśni, wysoka gorączka, zaburzenia świadomości, wysokie ciśnienie tętnicze krwi, nadmierne ślinienie się (objawy złośliwego zespołu neuroleptycznego)
- jeśli pacjent odczuwa nierówne bicie serca, ból w klatce piersiowej
- jeśli u pacjenta wystąpiły zaburzenia świadomości, omdlenia
- jeśli u pacjenta wystąpiła biegunka, ból brzucha i gorączka (objawy zapalenia jelita grubego). Częstość występowania tego działania niepożądanego jest nieznana.
- jeśli u pacjenta występują upadki spowodowane zawrotami głowy, sennością, obniżonym ciśnieniem krwi, splątaniem
Inne działania niepożądane:
Bardzo często (mogą dotyczyć więcej niż 1 pacjenta na 10):
- utrata koordynacji ruchowej
- zapalenie skóry z towarzyszącą swędzącą wysypką i zaczerwienieniem, swędząca wysypka
- wymioty, nudności, zawroty głowy
- senność, zmęczenie
- leukopenia
Często (mogą dotyczyć mniej niż 1 pacjenta na 10):
- obrzęk wokół kostek, stóp lub podudzi
- zatrzymanie płynów
- zwiększenie masy ciała, ból głowy
- suchość w ustach
- podwójne widzenie, niewyraźne widzenie
- trombocytopenia, eozynofilia
Niezbyt często (mogą dotyczyć mniej niż 1 pacjenta na 100):
- nietypowe ruchy mimowolne, takie jak drżenie, asteryksja (trzepotanie dłoni)
- dystonia (skręcanie i wyginanie różnych części ciała), tiki
- oczopląs
- biegunka, zaparcie
- złuszczające zapalenie skóry
Rzadko (mogą dotyczyć mniej niż 1 pacjenta na 1000):
- świąd, obrzmienie węzłów chłonnych, leukocytoza
- nadwrażliwość wielonarządowa
- niedobór kwasu foliowego
- zmniejszony apetyt
- halucynacje
- depresja, agresja, niepokój
- pobudzenie, stany splątania
- nieskoordynowane i mimowolne ruchy kończyn i całego ciała
- niekontrolowane ruchy oczu, trudności w mówieniu lub mowa niewyraźna
- nieprawidłowe ruchy mięśni (pląsawica występująca naprzemiennie z wolnymi skręcającymi ruchami ciała)
- zaburzenia czucia, drętwienie, mrowienie w rękach i stopach
- uczucie przechodzenia prądu, niedowłady
- zaburzenia przewodzenia serca
- nadciśnienie lub niedociśnienie
- ból brzucha
- żółtaczka
- osłabienie mięśni
Bardzo rzadko (mogą dotyczyć mniej niż 1 pacjenta na 10000):
- nieprawidłowe wyniki badań krwi, niedokrwistość, niedobór białek odpornościowych (gamma globulin)
- nieoczekiwane wydzielanie mleka przez gruczoły sutkowe, powiększenie sutków u mężczyzn
- zaburzenia w produkcji porfiryny, barwnika ważnego dla czynności wątroby i tworzenia krwi
- uczucie lęku, zmiana stanu psychicznego
- zaburzenia smaku
- zmętnienie soczewki, zapalenie spojówek
- zaburzenia słuchu (szumy uszne, przeczulica słuchowa, niedosłuch, zmiana odczuwania wysokich tonów)
- ból w klatce piersiowej
- niezwykle spowolnione uderzenia serca, nasilenie objawów choroby wieńcowej, zapaść naczyniowa, zatory
- obrzmienie i zaczerwienienie wzdłuż żyły, która staje się bardzo wrażliwa na dotyk, często odczuwane jako bolesne (zakrzepowe zapalenie żył)
- duszności, gorączka i zapalenie płuc (nadwrażliwość płucna)
- zapalenie języka, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej
- niewydolność wątroby
- pęcherze na błonie śluzowej jamy ustanej i narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona), martwica toksyczno-rozpływna naskórka
- nadwrażliwość na światło
- rumień wielopostaciowy, rumień guzowaty, zaburzenia pigmentacji skóry, plamica, trądzik
- nadmierne pocenie się
- łysienie, hirsutyzm
- zaburzenia metabolizmu kości prowadzące do demineralizacji kości/osteoporozy
- bóle stawów, ból mięśniowy, kurcze mięśni
- kanalikowośródmiąższowe zapalenie nerek, niewydolność nerek, zaburzenia czynności nerek (np. białkomocz, krwiomocz, skąpomocz i zwiększenie stężenia azotu mocznikowego we krwi/azotemia)
- częste oddawanie moczu, nagłe zmniejszenie ilości wydalanego moczu
- zaburzenia seksualne/zaburzenia erekcji, zaburzenia spermatogenezy (zmniejszona liczebność nasienia lub ruchliwość plemników)
- zwiększenie we krwi hormonu stymulującego tarczycę (TSH)
Częstość nieznana:
- uspokojenie polekowe
- utrata pamięci, fioletowe lub czerwonawo-fioletowe krosty, które mogą być swędzące, wysypka polekowa z eozynofilią i objawami układowymi
- rogowacenie liszajowate
- reaktywacja zakażenia herpeswirusem (mogą być ciężkie z powodu zaburzenia czynności układu odpornościowego)
- całkowita utrata paznokci
- złamania, zmniejszenie gęstości kości
- niewydolność szpiku kostnego, czyli produkowanie przez szpik kostny niewystarczającej liczby czerwonych i białych krwinek, a także płytek krwi
- zapalenie jelita grubego
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Tegretol CR należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Lek może być stosowany pod ścisłą kontrolą lekarza jeśli u pacjenta wystąpuję:
- choroby krwi, w tym choroby wywołane przez inne leki
- nadwrażliwość na okskarbazepinę lub inne leki
- choroby serca, tarczycy, wątroby lub nerek występujące aktualnie lub w przeszłości
- jaskra
- nietrzymanie moczu
- psychozy
- pacjentka jest w wieku rozrodczym; podczas przyjmowania leku Tegretol CR zalecane jest stosowanie skutecznych metod antykoncepcyjnych
- przyjmowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych; Lek Tegretol CR może znieść ich działanie i mogą okazać się nieskuteczne, dlatego pacjentka powinna stosować inne skuteczne metody antykoncepcji
- pacjentka jest w ciaży lub planuje ciążę
Należy natychmiast zasięgnąć porady lekarza jeśłi u pacjenta wystąpią:
- reakcje nadwrażliwości (gorączka z obrzmieniem węzłów chłonnych, wysypka lub pęcherze na skórze)
- ciężkie reakcje skórne, takie jak: wysypka, zaczerwienienie skóry, powstawanie pęcherzy na ustach, oczach oraz złuszczanie naskórka z towarzyszącą gorączką
- częstsze napady padaczkowe
- pojawią się objawy zapalenia wątroby (zażółcenie skóry i białkówek oczu, świadczące o żółtaczce)
- myśli samobójcze lub chęć zrobienia sobie krzywdy
- problemy z nerkami związane z niskim stężeniem sodu
- zawroty głowy, senność, obniżone ciśnienie krwi, splątanie związane ze stosowaniem leku Tegretol CR
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Tegretol CR a ciąża
Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Przyjmowanie leku w ciąży stanowi zagrożenie dla dziecka. Lek może być stosowany jedynie po konsultacji z lekarzem.
Tegretol CR a karmienie piersią
Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lakarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Leku nie powinno się stosować podczas karmienia piersią. Karbamazepina przenika do mleka kobiet karmiących.
Interakcje
Zawsze należy poinformować swojego lekarza jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.
Leki, które mogą wzajemnie oddziaływać z lekiem Tegretol CR:
- leki stosowane w depresji i stanach lękowych: dezypramina, fluoksetyna, fluwoksamina, nefazodon, paroksetyna, trazodon, wiloksazyna, bupropion, cytalopram, mianserin, nefazodon, sertralina, trazodon, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (np. imipramina, amitryptylina, nortryptylina, klomipramina), alprazolam, midazolam
- kortykosteroidy stosowane w stanach zapalnych, w tym w leczeniu astmy, choroby zapalnej jelit, bólu mięśni i stawów: prednizolon, deksametazon
- leki przeciwzakrzepowe: np. warfaryna, fenprokumon, dikumarol, acenokumarol, rywaroksaban, dabigatran, apiksaban, edoksaban
- antybiotyki stosowane w leczeniu zakażeń skóry i całego ciała: np. cyprofloksacyna, erytromycyna, troleandomycyna, jozamycyna, klarytromycyna, doksycyklina, ryfabutyna
- leki przeciwgrzybicze: azole, np. itrakonazol, ketokonazol, flukonazol, worykonazol
- leki przeciwbólowe i przeciwzapalne: paracetamol, dekstropropoksyfen, tramadol, metadon lub buprenorfina, ibuprofen, fenazon
- inne leki przeciwpadaczkowe: klobazam, klonazepam, etosuksymid, felbamat, lamotrygina, eslikarbazepina, okskarbazepina, prymidon, tiagabina, topiramat, kwas walproinowy, zonisamid. metsuksymid, fenobarbital, fensuksymid, fenytoina i fosfenytoina, prymidon, lewetyracetam
- leki przeciwhistaminowe, stosowane w leczeniu alergii, w tym kataru siennego, świądu: loratadyna, terfenadyna
- leki stosowane w chorobie wrzodowej: cymetydyna, omeprazol
- leki stosowane w dermatologii: izotretynoina
- leki przeciwwymiotne: aprepitant
- leki stosowane wleczneiu jaskry: acetazolamid
- leki stosowane w endometriozie: danazol
- leki rozszerzające oskrzela lub przeciwastmatyczne: teofilina
- leki immunosupresyjne, stosowane po przeszczepach: cyklosporyna, ewerolimus, takrolimus, syrolimus
- leki przeciwpsychotyczne, stosowane w leczeniu schizofrenii: klozapina, haloperydol i bromperydol, olanzapina, kwetiapina, rysperydon, zyprazydon, arypiprazol, paliperydon
- leki przeciwnowotworowe: imatynib, cyklofosfamid, lapatynib, temsyrolimus, cisplatyna, doksorubicyna
- leki przeciwwirusowe: inhibitory proteazy HIV, np. indynawir, rytonawir, sakwinawir
- leki stosowane w chorobach tarczycy: lewotyroksyna
- leki stosowane w zaburzeniach erekcji: tadalafil
- leki przeciw robakom: prazykwantel, albendazol
- leki moczopędne: hydrochlorotiazyd, furosemid
- leki przeciwgruźlicze: izoniazyd, ryfampicyna
- leki zwiotczające mięśnie: oksybutynina, dantrolen, pankuronium)
- leki zawierające estrogeny i (lub) progesteron: hormonalna terapia zastępcza (HTZ)
- leki sercowo-naczyniowe: np. felodypina, digoksyna, simwastatyna, atorwastatyna, lowastatyna, ceriwastatyna, iwabradyna, diltiazem, werapamil
- inhibitory agregacji płytek krwi: tyklopidyna
- preparaty ziołowe zawierające ziele dziurawca (Hypericum perforatum)
- inne interakcje: sok grejpfrutowy, nikotynamid (tylko w dużych ilościach)
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Tegretol CR a alkohol
Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku Tegretol CR.
Tegretol CR a prowadzenie pojazdów
Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn jeśli podczas stosowania leu pojawiły się u pacjenta następujące objawy: uczucie senności, zawroty głowy lub zaburzenia widzenia, podwójne widzenie, brak koordynacji ruchowej.
Przechowywanie
Jak przechowywać lek Tegretol CR?
Lek należy przechowywać:
- w temperaturze poniżej 30ºC
- w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
- w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią




















