Tenaxum (Rilmenidinum)

Jak działa lek Tenaxum?

Lek Tenaxum to lek hipotensyjny, którego substancją czynną jest rilmenidyna. To pochodna oksazoliny, będąca selektywnym agonistą o wysokim powinowactwie do receptora imidazolinowego, zlokalizowanego w OUN (ośrodki naczynioruchowe w rdzeniu przedłużonym) oraz w obwodowym układzie nerwowym (w nerkach). W sposób zależny od dawki obniża skurczowe i rozkurczowe ciśnienie krwi w pozycji leżącej i stojącej. Działanie hipotensyjne jest wynikiem obniżenia stałego naczynoskurczowego napięcia adrenergicznego, efektem czego jest obniżenie całkowitego naczyniowego oporu obwodowego. Rilmenidyna obniża także aktywność układu współczulnego, hamuje stymulację adrenergiczną nerek, zmniejsza aktywność reninową osocza i stężenie noradrenaliny we krwi. 

Kiedy stosuje się lek Tenaxum?

Lek Tenaxum stosuje się:

• w leczeniu nadciśnienia tętniczego pierwotnego (samoistnego)

Jak stosować lek Tenaxum?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skontaktować sie z lekarzem lub farmaceutą.

Zasady i sposób podawania leku:

• zaleca się stosowanie dawki 1 mg rylmenidyny- 1 tabletka na dobę
• lek Tenaxum należy przyjąć rano
• lek należy zażywać w trakcie posiłków (na początku posiłku)
• jeśli po miesiącu stosowania leku Tenaxum nie uzyska się normalizacji wartości ciśnienia tętniczego, dawkę można zwiększyć do 2 mg- wówczas 1 tabletkę przyjmuje się rano, drugą tabletkę wieczorem

Zaburzenie czynności nerek:

• u pacjentów z niewydolnością nerek, u których klirens kreatyniny jest większy niż 15 ml/min, modyfikacja dawki nie jest konieczna

Dzieci i młodzież:

• nie zaleca się stosowania produktu Tenaxum u dzieci i młodzieży ze względu na brak doświadczenia klinicznego

Leczenie jest długotrwałe:

• leczenia nie należy przerywać nagle
• gdy zaistnieje konieczność odstawienia leku, dawkę należy stopniowo zmniejszać

Przyjęcie większej dawki leku Tenaxum niż zalecana:

• u pacjenta może dojść do znacznego obniżenia ciśnienia tętniczego krwi i pojawić się mogą zaburzenia uwagi
• należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą

Pominięcie przyjęcia leku Tenaxum:

• nie należy przyjmować podwójnej dawki celem uzupełnienia dawki pominiętej
• kolejną dawkę przyjąć o stałej porze

Przerwanie stosowania leku Tenaxum:

• terapii lekiem Tenaxum nie należy przerywać nagle
• gdy pojawi się konieczność odstawienia leku Tenaxum, jego dawkę należy zmniejszać stopniowo, zawsze pod kontrolą lekarza

Kiedy nie stosować leku Tenaxum?

Leku Tenaxum nie należy stosować w przypadku:

• uczulenia na substancję czynną lub substancje pomocnicze leku
• gdy u pacjenta zdiagnozowano ciężką postać depresji
• gdy u pacjenta zdiagnozowano ciężką niewydolność nerek (klirens kreatyniny < 15 ml/min)
• gdy pacjent stosuje jednocześnie sultopryd

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Tenaxym może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Często (mogą wystąpić u 1 na 10 pacjentów): 

• palpitacje serca
• senność
• bezsenność
• bóle głowy
• zawroty głowy
• bóle żołądka
• biegunka
• zaparcia
• suchość błony śluzowej jamy ustnej
• lęk
• depresja
• wysypka
• swędzenie
• skurcze mięśniowe
• uczucie zimna dłoni i stóp
• obrzęk
• zmęczenie
• osłabienie
• zaburzenia funkcji seksualnych

Niezbyt często (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów):

• nudności
• uderzenia gorąca
• spadek ciśnienia podczas zmiany pozycji ciała, głównie podczas wstawania- to tzw. niedociśnienie ortostatyczne

Częstość nieznana (nie można jej określić na podstawie posiadanych danych):

• bradykardia, czyli spowolniony rytm serca

Przed zastosowaniem leku Tenaxum należy skonsultować się z lekarzem, farmaceutą w przypadku:

• gdy pacjent przebył niedawno choroby układu krążenia tj. udar mózgu, zawał mięśnia sercowego
• gdy u pacjenta zdiagnozowano bradykardię lub istnieją czynniki ryzyka bradykardii np. u pacjentów w podeszłym wieku, pacjentów z zespołem chorego węzła zatokowego, z blokiem przedsionkowo-komorowym, z wcześniej ujawnioną niewydolnością serca lub innym stanem, w którym częstość akcji serca jest uwarunkowana nadmierną aktywacją układu współczulnego- u tych pacjentów należy kontrolować częstość akcji serca, zwłaszcza podczas pierwszych 4 tygodni terapii
• gdy pacjent stosuje leki z grupy beta-adrenolityków w leczeniu niewydolności serca np. bisoprolol, karwedilol, metoprolol
• gdy pacjent stosuje inhibitory MAO (działanie przeciwnadciśnieniowe rylmenidyny może być częściowo antagonizowane)
• pacjentów w podeszłym wieku- ze względu na możliwość wystąpienia niedociśnienia ortostatycznego i zwiększonego tym samym ryzyka upadków
• gdy u pacjenta występuje dziedziczna nietolerancja galaktozy, niedobór laktazy (typu Lapp) lub zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy, to ze względu na zawartość laktozy lek Tenaxum nie powinien być stosowany

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjenta jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Zaleca się unikanie stosowania produktu Tenaxum podczas ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku Tenaxum podczas karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Stosowanie leku Tenaxum z wymienionymi poniżej lekami może powodować zmianę ich działania, zmniejszenie ich skuteczności oraz zwiększenie ryzyka wystąpienia ciężkich działań niepożądanych. Dotyczy to:

• baklofenu (lek stosowany w terapii sztywności mięśni w przebiegu stwardnienia rozsianego)
• leków z grupy beta- adrenolityków- stosowane są w terapii dławicy piersiowej, nadciśnienia tetnizcego
• leków przeciwarytmicznych grupy Ia i III tj. chinidyna, hydrochinidyna, dyzopiramid, amiodaron, sotalol
• neuroleptyków np. chlorpromazyny, lewomepromazyny, sulprydu, amisulprydu, haloperidolu
• halofantryny (lek przeciwpasożytniczy stosowany w leczeniu malarii)
• mizolastyny (lek przeciwalergiczny)
• antybiotyków np. erytromycyny, moksyfloksacyny, spiramycyny
• pentamidyny (w niektórych postaciach zapalenia płuc)
• winkaminy (w zaburzeniach procesów poznawczych)
• beprydylu (w leczeniu dławicy piersiowej)
• cyzaprydu, difemanilu (w leczeniu zaburzeń żołądkowo- jelitowych)
• amifostyną
• kortykosteroidami
• trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych
• innych leków stosowanych w leczeniu nadciśnienia tętniczego
• alkoholem

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Alkohol zwiększa działanie sedacyjne leku Tenaxum, dlatego należy unikać spożywania napojów alkoholowych i leków zawierających alkohol w trakcie terapii tym lekiem.

Lek Tenaxum może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn ze względu na senność, będącą częstym działaniem niepożądanym.

Jak przechowywać lek Tenaxum?

Leku Tenaxum nie należy:

• przechowywać w temperaturze powyżej 25°C