Tensart (Valsartanum)
Lek Tensart zawiera substancję czynną - walsartan z grupy antagonistów receptorów angiotensyny II o działaniu obniżającym ciśnienie tętnicze krwi. Lek stosowany jest w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego u dorosłych, dzieci i młodzieży w wieku od 6. roku życia, a także u pacjentów dorosłych w leczeniu niewydolności serca i po przebytym zawale serca.
Spis treści
| Nazwa | Tensart |
| Nazwa międzynarodowa | Valsartanum |
| Kategoria dostępności | Leki na receptę |
| Dawka |
|
| Postać | Tabletki powlekane |
| Skład - substancja czynna | Walsartan |
| Skład - substancje pomocnicze |
|
| Dostępne opakowania |
|
| Działanie / właściwości | Obniżające ciśnienie krwi. |
| Zastosowanie |
|
| Przeciwwskazania |
|
| Ostrzeżenia i środki ostrożności |
|
| Działania niepożądane / Skutki uboczne | Często (mogą dotyczyć do 1 na 10 osób):
|
| Możliwe interakcje z |
|
| Ciąża | Nie zaleca się stosowania leku Tensart u kobiet we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go stosować po 3. miesiącu ciąży. |
| Karmienie piersią | Nie zaleca się stosowania leku Tensart u kobiet karmiących piersią. |
| Dzieci | Lek Tensart może być stosowany u dzieci od 6. roku życia. |
| Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów | Lek Tensart może powodować zawroty głowy i wpływać na zdolność koncentracji. |
Działanie i właściwości
Jak działa lek Tensart?
Lek Tensart blokuje aktywność angiotensyny II, w wyniku czego naczynia krwionośne rozszerzają się i obniża się ciśnienie tętnicze.
Zastosowanie / wskazania
Kiedy stosuje się lek Tensart?
Lek Tensart stosowany jest w leczeniu:
- wysokiego ciśnienia tętniczego u dorosłych, dzieci i młodzieży w wieku od 6. do poniżej 18. roku życia
- pacjentów dorosłych po niedawno przebytym zawale mięśnia sercowego
- objawowej niewydolności serca u dorosłych pacjentów
Dawkowanie
Jak stosować lek Tensart?
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Sposób stosowania:
- lek można przyjmować podczas posiłku lub niezależnie od posiłku
- tabletkę należy połknąć, popijając szklanką wody
- lek należy zażywać codziennie mniej więcej o tej samej porze
- osoby z wysokim ciśnieniem tętniczym często nie dostrzegają żadnych objawów, wiele z nich czuje się dość dobrze
- ważne jest zgłaszanie się na wizyty kontrolne u lekarza, nawet w przypadku dobrego samopoczucia
Dawkowanie:
Dorośli pacjenci z wysokim ciśnieniem tętniczym
- zalecana dawka leku to 80 mg na dobę
- lekarz może zalecić większą dawkę (np. 160 mg lub 320 mg)
- lekarz może również zlecić stosowanie leku Tensart w skojarzeniu z innym lekiem (np. lekiem moczopędnym)
Dorośli pacjenci po niedawno przebytym zawale serca
- zwykle leczenie rozpoczyna się już po 12 godzinach od zawału serca, zazwyczaj od małej dawki 20 mg dwa razy na dobę (dawkę 20 mg uzyskuje się poprzez podzielenie tabletki o mocy 40 mg)
- lekarz będzie stopniowo zwiększał dawkę leku w okresie kilku tygodni, do maksymalnej dawki 160 mg dwa razy na dobę
- ostateczna dawka zależy od tolerancji leku przez danego pacjenta
- lek Tensart można podawać razem z innymi lekami stosowanymi w leczeniu zawału serca, a lekarz zadecyduje, jakie leczenie jest odpowiednie dla danego pacjenta
Dorośli pacjenci z niewydolnością serca
- zwykle leczenie rozpoczyna od dawki 40 mg dwa razy na dobę
- lekarz będzie stopniowo zwiększał dawkę leku w okresie kilku tygodni, do maksymalnej dawki 160 mg dwa razy na dobę
- ostateczna dawka zależy od tolerancji leku przez danego pacjenta
- lek Tensart można podawać łącznie z innymi lekami stosowanymi w leczeniu niewydolności serca, a lekarz zadecyduje, jakie leczenie jest odpowiednie dla danego pacjenta
Stosowanie u dzieci i młodzieży (w wieku od 6 do poniżej 18 lat) z wysokim ciśnieniem tętniczym
- u pacjentów o masie ciała mniejszej niż 35 kg zalecana dawka początkowa walsartanu wynosi 40 mg raz na dobę
- u pacjentów o masie ciała 35 kg lub więcej, zalecana dawka początkowa wynosi zazwyczaj 80 mg walsartanu raz na dobę
- lekarz może zalecić większą dawkę (dawkę leku można zwiększyć do 160 mg, a maksymalnie do 320 mg)
- u dzieci, które nie są w stanie połykać tabletek, zaleca się stosowanie walsartanu w innych, odpowiednich postaciach farmaceutycznych
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Tensart
- w przypadku wystąpienia silnych zawrotów głowy i (lub) omdlenia należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem i położyć się
- w razie przypadkowego zażycia zbyt dużej liczby tabletek należy skontaktować się z lekarzem, farmaceutą lub zgłosić się do szpitala
Pominięcie zastosowania leku Tensart
- w razie pominięcia dawki leku należy ją przyjąć tak szybko, jak jest to możliwe
- jeżeli zbliża się pora zażycia kolejnej dawki, należy pominąć zapomnianą dawkę
- nie należy stosować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej dawki
Przerwanie stosowania leku Tensart
- zaprzestanie stosowania leku Tensart może spowodować nasilenie choroby
- nie należy przerywać stosowania leku, chyba że tak zaleci lekarz
Przeciwwskazania
Kiedy nie stosować leku Tensart?
Leku Tensart nie należy stosować u pacjentów:
- uczulonych na walsartan, olej sojowy, orzeszki ziemne lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
- z ciężką chorobą wątroby
- z cukrzycą lub zaburzeniem czynności nerek i przyjmujących lek obniżający ciśnienie krwi zawierający aliskiren
Leku Tensart nie należy również stosować u kobiet w drugim i trzecim trymestrze ciąży (należy również unikać stosowania tego leku we wczesnym okresie ciąży).
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Działania niepożądane / skutki uboczne
Jak każdy lek, lek Tensart może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.
Należy zaprzestać stosowania leku Tensart i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:
Objawy obrzęku naczynioruchowego:
- obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła
- trudności z oddychaniem i przełykaniem
- pokrzywka i świąd
Inne działania niepożądane:
Często (mogą dotyczyć do 1 na 10 osób):
- zawroty głowy, zawroty głowy związane z pozycją ciała
- niskie ciśnienie krwi z objawami, takimi jak zawroty głowy i omdlenie po wstaniu lub bez takich objawów
- zaburzenia czynności nerek (objawy zaburzeń czynności nerek)
Niezbyt często (mogą dotyczyć do 1 na 100 osób):
- obrzęk naczynioruchowy
- nagła utrata przytomności (omdlenie)
- uczucie wirowania (zawrót głowy)
- ciężkie zaburzenia czynności nerek (objawy ostrej niewydolności nerek)
- skurcze mięśni, zaburzenia rytmu serca (objawy hiperkaliemii)
- duszność, trudności z oddychaniem przy kładzeniu się, obrzęk stóp lub nóg (objawy niewydolności serca)
- ból głowy
- kaszel
- ból brzucha
- nudności
- biegunka
- uczucie zmęczenia
- osłabienie
Częstość nieznana (częstość nie może być ustalona na podstawie dostępnych danych):
- pęcherze na skórze, które mogą być objawem pęcherzowego zapalenia skóry
- reakcje alergiczne przebiegające z wysypką, świądem, gorączką, bólami stawów, bólami mięśni, obrzękiem węzłów chłonnych i (lub) objawami grypopodobnymi (objawy choroby posurowiczej)
- fioletowo-czerwone plamki, gorączka, świąd (objawy stanu zapalnego naczyń krwionośnych, znanego również jak zapalenie naczyń)
- nietypowe krwawienie lub występowanie sińców (objawy małopłytkowości)
- bóle mięśni (mialgia)
- gorączka, ból gardła lub owrzodzenie jamy ustnej wskutek infekcji (objawy małej liczby krwinek białych, tzw. neutropenii)
- zmniejszone stężenie hemoglobiny i zmniejszenie odsetka krwinek czerwonych we krwi (które może w ciężkich przypadkach prowadzić do niedokrwistości)
- zwiększone stężenie potasu we krwi (które może w ciężkich przypadkach wywołać skurcze mięśni i zaburzenia rytmu serca)
- zwiększenie wartości parametrów czynnościowych wątroby (które może wskazywać na uszkodzenie wątroby), w tym: zwiększone stężenie bilirubiny we krwi (które może w ciężkich przypadkach spowodować żółty odcień skóry i oczu)
- zwiększone stężenie azotu mocznikowego we krwi i zwiększone stężenie kreatyniny w surowicy krwi (co może wskazywać na nieprawidłową czynność nerek)
- małe stężenie sodu we krwi (co może prowadzić do zmęczenia, splątania, kurczu mięśni lub napadów drgawkowych w ciężkich przypadkach)
Częstość występowania niektórych działań niepożądanych może różnić się w zależności od choroby.
Działania niepożądane, jak zawroty głowy i zaburzenia czynności nerek, obserwowano rzadziej u dorosłych pacjentów leczonych z powodu wysokiego ciśnienia krwi niż u dorosłych pacjentów leczonych z powodu niewydolności serca lub po świeżo przebytym ataku serca.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Tensart należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty, jeśli:
- u pacjenta występują schorzenia wątroby
- u pacjenta stwierdzono ciężką chorobę nerek lub jeśli pacjent poddawany jest dializoterapii
- u pacjenta występuje zwężenie tętnicy nerkowej
- pacjentowi niedawno przeszczepiono nerkę (otrzymał nową nerkę)
- pacjent jest leczony po zawale serca lub z powodu niewydolności serca (lekarz może skontrolować czynność nerek)
- u pacjenta występuje ciężka choroba serca (inna niż niewydolność serca lub zawał serca)
- u pacjenta kiedykolwiek wystąpił obrzęk języka i twarzy, spowodowany reakcją alergiczną (obrzęk naczynioruchowy), po zażyciu innych leków (w tym inhibitorów ACE)
- pacjent przyjmuje leki zwiększające stężenie potasu we krwi (suplementy potasu lub substytuty soli kuchennej zawierające potas, leki oszczędzające potas i heparynę) - może być konieczne regularne oznaczanie stężenia potasu we krwi
- u pacjenta występuje hiperaldosteronizm (choroba, w której nadnercza wytwarzają zbyt duże ilości hormonu - aldosteronu) - w tej grupie pacjentów, nie zaleca się stosowania leku Tensart
- pacjent jest odwodniony w wyniku biegunki, wymiotów lub stosowania dużych dawek leków moczopędnych (diuretyków)
- pacjent przyjmuje leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, takie jak: inhibitor ACE (np. enalapryl, lizynopryl, ramipryl), zwłaszcza jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą - aliskiren, inhibitory ACE w połączeniu z innymi lekami stosowanymi w leczeniu niewydolności serca - antagonistami receptorów mineralokortykoidowych (MRA) np.: spironolakton, eplerenon lub beta-adrenolityki np. metoprolol
Lekarz może regularnie monitorować czynność nerek, ciśnienie krwi oraz stężenie elektrolitów (np. potasu) we krwi pacjenta. - pacjentka jest w ciąży lub podejrzewa, lub planuje ciążę - nie zaleca się stosowania leku Tensart we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go stosować po 3. miesiącu (lek stosowany w tym okresie może poważnie zaszkodzić dziecku)
Tensart zawiera laktozę, olej sojowy
- jeśli u pacjenta stwierdzono nietolerancję niektórych cukrów, przed przyjęciem tego leku należy skontaktować się z lekarzem
- jeśli pacjent jest uczulony na orzeszki ziemne lub soję nie może stosować tego leku
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Tensart a ciąża
Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie zaleca się stosowania leku Tensart u kobiet w pierwszym trymestrze ciąży i nie wolno go stosować u kobiet w drugim i trzecim trymestrze ciąży. Lek stosowany w tym okresie może wpływać szkodliwie na rozwój dziecka.
Tensart a karmienie piersią
Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie zaleca się stosowania leku Tensart u kobiet w okresie karmienia piersią (zwłaszcza w przypadku karmienia piersią noworodka lub wcześniaka). Lekarz może zalecić stosowanie innego leku zamiast leku Tensart.
Interakcje
Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę, jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.
Stosowanie leku Tensart jednocześnie z niektórymi lekami może wymagać modyfikacji dawkowania lub zastosowania innych środków ostrożności. Szczególnie należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje:
- inhibitor ACE lub aliskiren
- inhibitor ACE razem z innymi lekami stosowanymi w leczeniu niewydolności serca, tzw. antagonistami receptorów mineralokortykoidowych (np. spironolakton, eplerenon) lub beta-adrenolityki (np. metoprolol)
- inne leki obniżające ciśnienie tętnicze, szczególnie leki moczopędne (diuretyki)
- leki zwiększające stężenie potasu we krwi - suplementy potasu lub substytuty soli kuchennej zawierające potas, leki oszczędzające potas i heparynę
- niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ)
- niektóre antybiotyki (z grupy ryfamycyn), lek stosowany w profilaktyce odrzucenia przeszczepionego narządu (cyklosporynę), lek przeciwretrowirusowy stosowany w leczeniu zakażenia HIV/AIDS (rytonawir) - leki te mogą nasilać działanie leku Tensart
- lit (stosowany w leczeniu pewnych zaburzeń psychicznych)
Ponadto:
- w leczeniu po zawale serca nie zaleca się skojarzenia z inhibitorami ACE (lekami stosowanymi w leczeniu zawału serca)
- w leczeniu niewydolności serca nie zaleca się stosowania leku Tensart jednocześnie z inhibitorami ACE i lekami blokującymi receptory ß-adrenergiczne (lekami stosowanymi w leczeniu niewydolności serca)
Stosowanie leku Tensart z jedzeniem i piciem
- lek Tensart można stosować podczas posiłku lub niezależnie od posiłku
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Tensart a alkohol
Brak danych.
Tensart a prowadzenie pojazdów
Podczas stosowania leku Tensart mogą wystąpić zawroty głowy utrudniające koncentrację. Przed przystąpieniem do prowadzenia pojazdu lub obsługiwania maszyn albo wykonywania innych czynności, wymagających zwiększonej koncentracji, należy poznać indywidualną reakcję na lek Tensart.
Przechowywanie
Jak przechowywać lek Tensart?
Lek Tensart należy przechowywać:
- w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
- w temperaturze poniżej 30°C (blistry z folii PVC/PE/PVDC/Aluminium)




















